Δασκαλόπουλε που δίδασκες…

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/05/2010

Του Θανάση Καρτερού

 Πηγή: Αυγή

Το πρόβλημα με τον Δασκαλόπουλο δεν είναι τόσο το ύφος του μεγάλου αφεντικού, με το οποίο ξεφουρνίζει τα πολιτικά του καρβέλια. Είναι κοινό μυστικό ότι επί δεκαετίες η συμπαθής τάξη των Ελλήνων βιομηχάνων είναι τα μεγάλα αφεντικά, λύνουν και δένουν, κατεβάζουν κυβερνήσεις και ανεβάζουν πολιτικούς, διαθέτουν υπαλληλικό προσωπικό στα βουλευτικά έδρανα -ο καθείς τους δικούς του...- αφοσιωμένους κρατικούς λειτουργούς, δημοσιογραφική στήριξη και φυσικά ένα ολόκληρο νομικό οπλοστάσιο, που τους κρατάει κοντά στα δημόσια ταμεία και μακριά από τις εφορίες.

Το πρόβλημα μ' αυτόν τον τύπο είναι ότι εκφράζει με ένα τρόπο χοντροκομμένο, ακόμα και ανόητο -από μικρό κι από χαζό...- μια άποψη που διακινείται τον τελευταίο καιρό σε επιχειρηματικούς κύκλους και όχι μόνο. Άποψη που τη βλέπουμε να ξεπηδάει, τη μια με τα ακροβατικά του Βγενόπουλου, την άλλη με τις «παραινέσεις» από τραπεζίτες, την τρίτη από τον όμορφο κόσμο του ΣΕΒ. Και η οποία, εν ονόματι της κατάρρευσης ενός πολιτικού συστήματος που έφαγε τα ψωμιά του, επιχειρεί να μας ψήσει για την απευθείας ανάθεση, στις «παραγωγικές τάξεις», της πολιτικής διακυβέρνησης, έστω και με μαγιονέζα από ρηξικέλευθους πολιτικούς και τεχνοκράτες της σχολής ΛΑΟΣ -ΔΝΤ.

Έχει δίκιο, λοιπόν, όποιος αναφωνεί... Δασκαλόπουλε που δίδασκες, κάθε φορά που ο αυτόκλητος αμπελοδιδάσκαλος σηκώνει τη βέργα πάνω από τα κεφάλια των άτακτων μαθητών-πολιτικών. Έχει δέκα φορές δίκιο, επίσης, όποιος θυμώνει βλέποντας με πόσο ταπεινωτικό για κάθε πολίτη τρόπο οι πολιτικοί των δύο κομμάτων εξουσίας ζαρώνουν και σκύβουν το κεφάλι μπροστά στη βίτσα του ή ψελλίζουν ασυναρτησίες, όπως προχτές η Κατσέλη, περί του πόσο κακό είναι να τα βάζουν ο ένας με τον άλλο, ενώ φταίνε όλοι!! Αλλά έχει εκατό φορές δίκιο όποιος τρελαίνεται με τους κλέφτες που θέλουν να γίνουν αστυνόμοι και τους παιδεραστές που θέλουν να γίνουν παιδονόμοι.

Διότι περί αυτού πρόκειται. Δεν φτάνει που βρίσκονται πάνω, κάτω, και πίσω από το κράτος. Δεν φτάνει που τρέφονται και πλουτίζουν μονίμως και νομίμως απ' αυτό. Τώρα ζητάνε και τίτλους ιδιοκτησίας -ν' αλλάξει, σου λέει, το πολιτικό σύστημα. Καλύτερα, δηλαδή, να είσαι ιδιοκτήτης ενός κράτους, παρά να ληστεύεις ένα κράτος. Και τι περιμένουν από μας, για ποιο πράγμα μας προετοιμάζουν; Μα για να τους δώσουμε τα κλειδιά..