Συντριβή της εργασίας και επιβολή λιτότητας: Ο πραγματικός στόχος του Ντράγκι* για την Ευρωζώνη (μετάφραση από το COUNTERPUNCH)

ΠΗΓΗ: για την κοινωνική αριστερα

Crush Labor and Impose Austerity

Draghi’s Real Goal in the Eurozone

Άρθρο του MIKE WHITNEY

Δημοσιεύτηκε στο COUNTERPUNCH 23-25 Δεκεμβρίου 2011 

Η μετάφραση του άρθρου στα Ελληνικά έγινε από το blog "για την κοινωνική αριστερά" 

Φανταστείτε ότι ο τραπεζίτης σας προσφέρεται να σας δανείσει 150.000 δολάρια (στμφ 115.000 €) για να αναπληρώσετε τα χρήματα που είχατε χάσει από το στεγαστικό σας δάνειο με τη φούσκα των ακινήτων που έσκασε το 2006. Και, ας πούμε, συμφώνησε να σας δανείσει τα χρήματα αυτά για 3 χρόνια σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, μόνο με 1% επιτόκιο, με την προϋπόθεση ότι - ως εξασφάλιση για το δάνειο αυτό – εσείς θα υποθηκεύατε μονάχα ότι αντικείμενο έχετε καταχωνιασμένο στην αποθήκη σας (π.χ. σκουριασμένα ποδήλατα, ένα στραβωμένο στεφάνι μπασκέτας, ένα παλιό κουκλόσπιτο, ποντικοφαγωμένες βαλίτσες…).

Δεν θα σας φαινόταν αυτή μια καλή συμφωνία;

Την Τετάρτη (21 Δεκ 2011), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έκανε αυτή ακριβώς την προσφορά σε πάνω από εκατό καταχρεωμένες τράπεζες στην Ευρώπη, προσφέροντάς τους 640 δισεκατομμύρια δολάρια (489 δις ευρώ) σε πάμφθηνα 3ετή δάνεια, με αντάλλαγμα κάθε είδους εξασφαλίσεις-σκουπίδια για τις οποίες προς το παρόν δεν υπάρχει αγορά.

Greek economic crisis turns tragic for children abandoned by their families

ΠΗΓΗ: Guardian

Helen Smith

Even before Greece's economic crisis engulfed his own home, Dimitris Gasparinatos found it hard to provide for his six sons and four daughters. His wife, Christina, who was struggling to make ends meet with his salary of €960 (£800) a month and welfare aid of about €460 every two months, was unhappy and desperate.

Deep in debt, the couple owed money to the butcher, baker and grocer – the very people who had kept them going in the port of Patras, west of Athens. In their tiny flat, the family slipped increasingly into a life of squalor.

"Psychologically we were all in a bit of a mess," said Gasparinatos. "We were sleeping on mattresses on the floor, the rent hadn't been paid for months, something had to be done."

Stiglitz: Σπιράλ θανάτου το 2012 σε ΗΠΑ και Ε.Ε.

Πηγή: euro2day

 

Κάποιος είπε πρόσφατα ότι το μόνο καλό του 2011 είναι ότι πιθανότατα θα είναι καλύτερο απ’ ότι το 2012. Με την ίδια λογική, αν και υπήρξε μεγάλη ανησυχία αναφορικά με το πολιτικό αδιέξοδο στις ΗΠΑ, θα μπορούσε να έχει συμβεί κάτι χειρότερο και για την Αμερική –αλλά και για τον κόσμο: θα μπορούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι να υπερισχύσουν σε ότι αφορά το πρόγραμμα λιτότητας και αναδιανομής του πλούτου. Αυτόματες περικοπές δεν αναμένονται πριν το 2013, κάτι που σημαίνει ότι η οικονομία το 2012 θα τη γλιτώσει… έστω και παρά τρίχα, σύμφωνα με τον Joseph Stiglitz.

ΑΙΣΧΟΣ! ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ «ΜΠΑΝΑΝΙΑ»!

Πηγή: ΙΣΚΡΑ
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΥΓΑΤΡΙΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ, ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΕΗΛΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣ!

Ολίγοι γνωρίζουν και όσοι γνωρίζουν στα ανώτατα κλιμάκια σιωπούν, ότι οι άφθονες πολυεθνικές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στη χώρα μας δεν πληρώνουν στην ουσία φόρους στην Ελλάδα! Διαθέτουν μια ιδιόρρυθμη φορολογική ασυλία!

Ο λόγος είναι απλός. Για τις θυγατρικές πολυεθνικών εταιρειών ισχύει ειδικό, περίπου, απαλλακτικό φορολογικό καθεστώς.

Για παράδειγμα, ας πάρουμε τη συμφωνία αποφυγής διπλής φορολογίας μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας που ψηφίστηκε, άρον-άρον, λίγο πριν τα Χριστούγεννα στη Βουλή και διαφημίστηκε, μάλιστα, διότι υποτίθεται δίνει τη δυνατότητα στις ελληνικές αρχές να λαμβάνουν πληροφορίες για τους έλληνες καταθέτες στην Ελβετία.

Το μεταπολεμικό οικονομικό σύστημα

Πηγή: Sofokleous 10

Η αρχιτεκτονική του μεταπολεμικού συστήματος οικονομικών διακρατικών σχέσεων έχει τις πηγές της στα γεγονότα που σημάδεψαν τον Μεσοπόλεμο και ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1930. Η προσπάθεια αναβίωσης των διεθνών οικονομικών ανταλλαγών μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1918 διεκόπη από την κρίση του 1929, την κατάρρευση του διεθνούς νομισματικού συστήματος του κανόνα συναλλάγματος-χρυσού και τη Μεγάλη Υφεση της δεκαετίας του 1930, που έλαβε παγκόσμιες διαστάσεις.

Χαρακτηριστική, για το διεθνές εμπόριο, ήταν η επιβολή από τις ΗΠΑ, τον Ιούνιο του 1930, των δασμών Smoot-Hawley που πυροδότησαν αντίστοιχες κινήσεις προστατευτισμού από τα άλλα κράτη. Η δεκαετία του 1930 χαρακτηρίστηκε από περιοριστικές πολιτικές, ανταγωνιστικές υποτιμήσεις των νομισμάτων και αποσταθεροποιητική κερδοσκοπία που δημιουργούσαν ένα αποθαρρυντικό περιβάλλον για το διεθνές εμπόριο. Παράλληλα, η κατάρρευση του διεθνούς νομισματικού συστήματος του κανόνα συναλλάγματος-χρυσού και η προσπάθεια εξοικονόμησης συναλλάγματος οδήγησαν στις διμερείς συμφωνίες συμψηφισμού (clearing) ως στρεβλό υποκατάστατο των διεθνών εμπορικών ανταλλαγών, καθώς βασίζονταν στη διακριτική μεταχείριση μεταξύ των εμπορικών εταίρων και στον κατακερματισμό της διεθνούς αγοράς.

Η ΕΚΤ πήρε το όπλο της (αλλά… αστόχησε). Του Γιάννη Βαρουφάκη

ΠΗΓΗ: tvxs (via protagon.gr)

του Γ. Βαρουφάκη

Πριν ένα μήνα, μετά από πιέσεις των ΗΠΑ, της Ινδίας, της Κίνας και του Καναδά, οι ευρωπαίοι ηγέτες είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η ΕΚΤ, θα τύπωνε χρήμα ώστε να χρηματοδοτηθούν τα παραπαίοντα κράτη (με προεξάρχουσα την Ιταλία). Τότε, οι αγορές ηρέμησαν. Δεν πέρασαν όμως παρά μερικές μέρες για να ακουστεί άλλο ένα nein από το Βερολίνο: «Δεν είναι δουλειά της ΕΚΤ να τυπώνει χρήμα για να βοηθούνται οι πτωχευμένοι. Μόνο η λιτότητα και η ασκητική ζωή θα τους βάλει στον χρηστό δρόμο.» Κάτι τέτοιο αποφασίστηκε, λίγο-πολύ, και στην τελευταία (αποτυχημένη) Σύνοδο Κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου. Κι έτσι η Κρίση επέστρεψε σε όλο της το μεγαλείο.

Προχτές όμως,εκεί που η Λουθερανική χρηματο-ηθική είχε φανεί να αποκλείει το τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ ως μέθοδο καταπολέμησης της Κρίσης, νά'σου η ανακοίνωση της χρονιάς: €489 δις «δημιουργήθηκαν» εν ριπή οφθαλμού από την ΕΚΤ με τα οποία δάνεισε στις τράπεζες της ευρωζώνης για μια περίοδο, έως και τρία χρόνια, με επιτόκιο 1% ετησίως. Τι συνέβη ξαφνικά; Ξεχάστηκε το γερμανικό nein στο μαζικό τύπωμα χρήματος υπό την πίεση της σήψης της ευρωζώνης; Μόνο φαινομενικά. Στην ουσία τίποτα δεν άλλαξε.