Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Ποιος σκότωσε το κράτος πρόνοιας;


thumb


«Money can’t buy me love...» (Με τα λεφτά δεν μπορώ να μου αγοράσω αγάπη) τραγουδούσε ο Τζον Λένον στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Πίσω από την πλάτη του, όμως, το χρήμα είχε αρχίσει ήδη να παίρνει την εκδίκησή του, προσλαμβάνοντας, μέρα με τη μέρα, όλο και μεγαλύτερη ανταλλακτική αξία έναντι όλων ανεξαιρέτως των αγαθών: και των υλικών και των πνευματικών και των ηθικών κ.λπ. κ.λπ.
Το αν μπορεί τελικά κανείς σήμερα, εν έτει 2010, με το χρήμα να αγοράσει αγάπη σηκώνει ακόμα αρκετή συζήτηση. Σε ό,τι αφορά την υγεία, πάντως, τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα. Ναι, με το χρήμα μπορεί να αγοράσεικανείς πολύ περισσότερη υγεία και να αυξήσει εκείνο το περιλάλητο «προσδόκιμο» της ζωής του. Αδιαμφισβήτητα. Το θέμα είναι πού να βρει το χρήμα...
Δεδομένου ότι, εδώ και πολλά - πολλά χρόνια, δημιουργήθηκαν στη χώρα, με επαγωγικούς και παραγωγικούς τρόπους, οι προϋποθέσεις για τη μετατροπή του υπέρτατου αυτού αγαθού σε υπέρτατο εμπόρευμα, είναι σήμερα άκρως εύλογη κάθε ανησυχία από την πλευρά της κοινωνίας. Ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας, που επί χρόνια σταδιακά αποδυναμωνόταν, τώρα αφαιμάσσεται(το ΔΝΤ ζητά μείωση των δαπανών με κάθε – δίκαιο ή άδικο – τρόπο).

Καθάρσιο και…κλύσμα!



thumb


Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή

Πριν αλέκτoρα φωνήσαι τρεις, η ελληνική κυβέρνηση και η επίσημη προπαγάνδα του καθεστώτος έφαγαν τα μούτρα τους. Τι συνέβη; Ξαφνικά η ελληνική οικονομία δεν πάει καλά. Αυτό συνέβη λίγες μόλις ημέρες μετά τους επαίνους από την τρόικα, αλλά και τις θριαμβικές δηλώσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Μάλιστα, ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδηςδιέπρεψε για μια ακόμη φορά, φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι:
«Εκείνο το οποίο μπορώ να πω αυτή τη στιγμή, παρά τους δείκτες οι οποίοι δείχνουν μια επιδείνωση, είναι ότι τελικά η ύφεση το 2010 δεν θα φτάσει στο μέγεθος το οποίο προβλέπεται από το πρόγραμμα που έχουμε υπογράψει. Δηλαδή, το πρόγραμμα προβλέπει μία ύφεση της τάξης του -4%. Οι ενδείξεις που έχουμε μέχρι στιγμής δεν μας ωθούν στο συμπέρασμα ότι τελικά η ύφεση θα φτάσει στο -4%».



Νέες ανατροπές στα εργασιακά



Ανατροπές στο εργασιακό, αυξήσεις σε τιμολόγια των ΔΕΚΟ και εισιτηρίων σε αστικές συγκοινωνίες, μείωση προσωπικού σε ΟΣΕ, απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά και όλα τα μέτρα, που πρέπει να λάβει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής, περιλαμβάνει το επικαιροποιημένο μνημόνιο διάσωσης, το οποίο άνοιξε τον δρόμο για την εκταμίευση της δεύτερης δόσης από την ΕΕ και το ΔΝΤ. 



Πρόκειται για ένα κείμενο ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για τις επερχόμενες μεταρρυθμίσεις και δράσεις, καθώς προαναγγέλλονται σημαντικές ανατροπές στο εργασιακό, όπως η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, η μείωση προσωπικού στον ΟΣΕ κατά 35% και στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ κατά 50%, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και είσοδος ιδιωτών στην παραγωγή λιγνίτη και τέλος, συμμετοχή των ασφαλισμένων στα εξωτερικά ιατρεία και τις διαγνωστικές υπηρεσίες.

Υπάρχει αντίκρισμα για τις θυσίες;


Πηγή: ΑΥΓΗ
Χρήστου Δημήτρης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/08/2010
Οι δυνάμεις κατοχής απαιτούν από τη ΔΕΗ να πουλήσει μονάδες παραγωγής για να απελευθερωθεί -λένε- η αγορά ηλεκτρισμού! Μα η αγορά είναι απελευθερωμένη, κανείς δεν εμποδίζει τους ιδιώτες να φτιάξουν νέες, δικές τους μονάδες. Η ΔΕΗ παράγει περίπου το 55% της παραγωγής της από λιγνιτικές μονάδες και αυτό πρέπει σιγά - σιγά να τελειώσει, καθώς ο λιγνίτης είναι υπερβολικά ρυπογόνος.
Καθώς η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αποφύγει ολοκληρωτικά τη χρήση του λιθάνθρακα, που θα είναι εισαγόμενος, επειδή και αυτός θεωρείται μεγάλος ρυπαντής του περιβάλλοντος, δεν μένει παρά οι νέες μονάδες καύσης να στραφούν προς το καθαρό, αλλά ακριβό φυσικό αέριο και φυσικά τις ανανεώσιμες πηγές, αιολικές και φωτοβολταϊκές. Εκτός αν μας προκύψουν φίλοι σεΐχηδες που θα καίνε το υψηλού κινδύνου υγραέριο στην παραχωρηθείσα περιοχή του Αστακού.
Με τις τρέχουσες τιμές που τιμολογεί η ΔΕΗ την κιλοβατώρα, δεν συμφέρει κανέναν ιδιώτη να παράγει ηλεκτρική ενέργεια από το φυσικό αέριο, ενώ η ανάπτυξη των ΑΠΕ απαιτεί κόστος και κυρίως χρόνο μέχρι να αποφέρει τα προσδοκώμενα κέρδη στον ιδιωτικό τομέα.

Παραμύθι χωρίς δράκο η αναδιανομή του πλούτου

«Από Αύγουστο χειμώνα» λέει ο λαός, ειδικά φέτος κυριολεκτικώς και μεταφορικώς.
Θα είναι ιδιαίτερα βαρύς ο χειμώνας για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τους συνταξιούχους. Ο φετινός Αύγουστος έχει μια μελαγχολία συνάμα και οργή. Το βλέπεις στην περιορισμένη κίνηση, το ακούς στις συζητήσεις των ανθρώπων, το βλέπεις στο βλέμμα των εργαζομένων που δεν ξέρουν, επιστρέφοντας από την άδειά τους, αν θα συνεχίσουν να έχουν δουλειά και μέχρι πότε, το νιώθεις στην αγωνία των εργαζομένων στο Δημόσιο που δεν γνωρίζουν αν σε λίγους μήνες θα υποστούν μια ακόμα επιδρομή στον μισθό τους.
Και η ειδησεογραφία αμείλικτη, έστω και μέσα στην τηλεοπτική υπερβολή της, δεν σε αφήνει να ησυχάσεις ούτε στις λίγες δικές σου αυγουστιάτικες μέρες. Ο μύθος ότι ο Αύγουστος δεν έχει ειδήσεις για ακόμη μία φορά καταρρίπτεται. Είδηση δεν είναι ότι η ανεργία χτυπάει πλέον περισσότερους από 600.000 Ελληνες, ότι τον Ιούνιο απολύθηκαν 29.000 εργαζόμενοι, ότι η πιθανότητα να ξαναβρούν γρήγορα δουλειά είναι μηδαμινή; Και η ανεργία δεν χτυπάει πλέον μόνο τους νέους. Ανθρωποι με 25 και 30 χρόνια δουλειάς στην πιο παραγωγική ηλικία των 45-50 ετών και ταυτόχρονα στην περίοδο της ζωής τους που οι ανάγκες τους είναι αυξημένες, οδηγούνται στην ανεργία ή ζουν με την απειλή της ανεργίας. Κι έχεις και την κυβέρνηση να μιλάει για περικοπές με κοινωνική δικαιοσύνη και για μια κρίση που θα αποτελέσει την ευκαιρία για καλύτερο μέλλον. Αστεία πράγματα.
Πού είναι η δικαιοσύνη όταν στερείται ο πολίτης το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρεπή διαβίωση; Η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να επιχαίρει γιατί λέει ότι το έλλειμμα φέτος θα πέσει κάτω από τον στόχο που είχε βάλει. Σιγά το επίτευγμα! Ας όψονται οι εύκολες λύσεις των μεγάλων μειώσεων στους μισθούς και στις συντάξεις.