The Greek trap

ΠΗΓΗ: SÜDDEUTSCHE ZEITUNG 

In Athens, the war of nerves over the debt haircut is nearing a finale. The negotiations between private creditors and the government, however, are taking some dangerous stumbles. Before Greece gets €130 billion in aid, it must show some success with its reforms. And that, with all the good will in the world, cannot be achieved.

Cerstin Gammelin

Every day we see the same images. Men and women in suits and with serious expressions step briskly up to a revolving door, wind their way into an unfamiliar building and disappear into the darkness. The scenes are playing out in Athens, and they show the negotiators from the Institute of International Finance and the Greek government, who are meeting every day to play poker over the terms of the haircut for Greece. As agreed at the EU summit in October 2011, and under pressure from European governments, private banks and hedge funds are voluntarily to waive €100 billion.

Η ευρωζώνη μπορεί χωρίς άλλο ΔΝΤ

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

by W. Munchau

Το 91% των υποχρεώσεων για παροχή οικονομικής ενίσχυσης που έχει αναλάβει το ΔΝΤ αφορά την Ευρώπη. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν ήδη προτάσεις για σημαντική αύξηση των πόρων αυτών, καθώς δεν κρίνονται επαρκείς. 

Θα ήταν, όμως, δικαιολογημένη μια τέτοια αύξηση των κεφαλαίων που διαθέτει το ΔΝΤ για νέα στήριξη της ευρωζώνης; Συγκεκριμένα, το ερώτημα είναι: θα πρέπει χώρες που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη να μετέχουν στην εκ νέου συγκέντρωση τέτοιου είδους κεφαλαίων; 

Νομίζω πως όχι. 

Ασφαλώς και η εκτίμηση του ΔΝΤ ότι η κρίση στην ευρωζώνη είναι ο βασικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει τώρα η παγκόσμια οικονομία είναι σωστή. Ο κόσμος έχει ασφαλώς συμφέρον να επιλυθεί η κρίση αυτή. Ωστόσο, μεγαλύτερη ανάμιξη του ΔΝΤ σε συγκεκριμένα προγράμματα της Ε.Ε. δεν είναι απαραίτητη, ενώ επίσης είναι πιθανόν να λειτουργήσει αρνητικά. 

Φώτης Τερζάκης: "Το άλφα στην πολιτική είναι ο διαυγής καθορισμός του εχθρού και του φίλου"

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Συνέντευξη στον Σταμάτη Μαυροειδή. Κακά τα ψέματα: ο κόσμος που ζούσαμε ή νομίζαμε ότι ζούσαμε τελειώνει με πάταγο. Ουδείς γνωρίζει τη συνέχεια της οδοιπορίας, ούτε το βάθος του νέου καπιταλιστικού «υποδείγματος» που -δίκην πειραματόζωου- δοκιμάζεται και δοκιμάζει τις αντοχές ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.

Το φαινόμενο βέβαια δεν είναι εγχώριο, η κρίση δεν είναι (αποκλειστικά) οικονομική. Είναι κρίση ολόκληρου του κεφαλαιοκρατικού πολιτισμού της Δύσης, που αντιδρώντας στον περιορισμό των κερδών του απαντά με την κήρυξη πολέμου ενάντια στους φτωχούς. Ενός πολέμου λυσσαλέου, προετοιμασμένου από καιρό, πρωτόγνωρου στην σύγχρονη ιστορία, καθώς δεν συντρίβονται μόνο κατακτήσεις και δικαιώματα ενός αιώνα. Αμφισβητείται, αναιρείται για να ακριβολογούμε, η υπόσταση και η συνείδηση του ανθρώπου που γνωρίζαμε. Η κοινωνική δικαιοσύνη, οι ελευθερίες, η αξιοπρέπεια, οι συνήθειές του, ό, τι μέχρι πρότινος συγκροτούσε το πολιτικό περιβάλλον της αστικής δημοκρατίας στέλνονται στα αζήτητα. Η έκταση της αδικίας και της ξεδιαντροπιάς απέναντι στους πολλούς είναι τεράστια. Η αντίδραση της κοινωνίας δυσανάλογη και δυσεξήγητη ακόμη. Δεν ξέρουμε την τελική έκβαση της μάχης, Πριν όμως δοθεί, όπως εύστοχα σημειώνει και ο Φώτης Τερζάκης στη συνέντευξη που ακολουθεί, «το ελάχιστο απαραίτητο, χωρίς το οποίο τίποτα δεν μπορεί να γίνει, είναι να προσδιορίσουμε με ακρίβεια ποιος είναι ο εχθρός – σύμφωνα με την παλαιά πολιτική σοφία που λέει ότι το άλφα στην πολιτική είναι ο διαυγής καθορισμός του εχθρού και του φίλου».

Ο ήλιος...

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ  21/1/2012

του Ρ. Βρανά

«Ο ήλιος...

... έβγαινε πίσω από το πούσι εκείνο το πρωινό της 20ής Δεκεμβρίου 2001. Πίσω μας αντηχούσαν πυροβολισμοί. Το οργισμένο πλήθος οπισθοχωρούσε. Τότε τον είδα: τον άνδρα με το μπλε πανταλόνι και το χαβανέζικο πουκάμισο να πέφτει στα σκαλοπάτια του Κοινοβουλίου. Κατάλαβα πως ήταν νεκρός. Αρχίσαμε να οπισθοχωρούμε, κυνηγημένοι από την Πολιτοφυλακή. Θα μπορούσαμε να είχαμε και εμείς το ίδιο τέλος, με μια σφαίρα στο κεφάλι. Ομως επιστρέψαμε, αψηφώντας τον στρατιωτικό νόμο, τα δακρυγόνα, τις σφαίρες, ώσπου το απόγευμα ο πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα, ο άνθρωπος που είχε διατάξει την καταστολή, το έσκασε με ένα ελικόπτερο».

Θυµάται...

... Ο Μιγκέλ Μπονάσο θυμάται. Και ξαναμετρά: 34 νεκρούς, στην κρίση που βούλιαξε την Αργεντινή και που «έκαψε» πέντε προέδρους μέσα σε μια εβδομάδα. Γιατί συνέβησαν όμως όλα αυτά στην πιο ευρωπαϊκή χώρα της Λατινικής Αμερικής; αναρωτιέται σήμερα ο πολιτικός, συγγραφέας και πρώην αντάρτης των Μοντονέρος. Γιατί συνέβησαν όλα αυτά στη χώρα με τις λιγότερες κοινωνικές ανισότητες, στην πρώτη που εξάλειψε τη φυματίωση και τον αναλφαβητισμό, σε αυτήν που διέθετε κοινωνικό κράτος ήδη από τη δεκαετία του 1940; Την απάντηση θα πρέπει να την αναζητήσουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. «Οποιεσδήποτε ομοιότητες με τις λαϊκές κινητοποιήσεις που βλέπουμε σήμερα στην Ευρώπη και με τα μέτρα που εφαρμόζει εκεί το ΔΝΤ, σίγουρα δεν είναι συμπτωματικές» λέει ο Μιγκέλ Μπονάσο. «Οπως και τότε, έτσι και τώρα. Οταν σκάει η κερδοσκοπική φούσκα, δεν πληρώνουν τις συνέπειες οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί τους αλλά οι μισθωτοί, οι μικροκαταθέτες και οι άνεργοι».

Εχουν θέμα: Ρέππας και Γερουλάνος στη δίνη του κυκλώνα...

ΠΗΓΗ: press-gr

Υπέγραψαν την κοινή υπουργική απόφαση που ευνοεί επιχειρηματικά τον Αλκη Πέτα με την εταιρεία leasing στα αυτοκίνητα και συνδέεται με τον Ν. Παπανδρέου

Από τον Χρήστο Μπουκάτη

Δύο υπουργοί και της σημερινής κυβέρνησης όπως φαίνεται θα δουν τα ονόματά τους να συνδέονται με το θέμα που άνοιξε για τον Νίκο Παπανδρέου, αδελφό του τέως πρωθυπουργού.Πρόκειται για τον νυν υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δημήτρη Ρέππα και τον υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο. 
Τον Ιούνιο που πέρασε(14 Ιουνίου 2011), οι δύο τους (ο κ. Ρέππας ήταν τότε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών) υπέγραψαν κοινή υπουργική απόφαση (που βλέπετε δημοσιευμένη) για τη δυνατότητα των εταιρειών ενοικίασης αυτοκινήτων να μπορούν να μισθώνουν με leasing στις επιχειρήσεις, εκτός από Ι.Χ., και φορτηγά ιδιωτικής χρήσης έως 3,5 τόνους. 

Πώς η Ευρώπη δημιουργεί μια μεγάλη ύφεση

ΠΗΓΗ: sofokleous 10

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες ετοιμάζονται να συμφωνήσουν σε ένα νέο δημοσιονομικό σύμφωνο το οποίο, αν εφαρμοστεί, ενδέχεται να βυθίσει την Ευρώπη σε μια μεγάλη ύφεση. Για να καταλάβουμε γιατί, θα πρέπει να συγκρίνουμε τους τρόπους με τους οποίους τα  ευρωπαϊκά κράτη θα απαντούσαν σε μια κάμψη της ζήτησης πριν και μετά την εισαγωγή του κοινού νομίσματος.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια μεγάλη χώρα, τη Γαλλία, και ας δούμε πώς θα απαντούσε σε μια σημαντική μείωση της ζήτησης για τις εξαγωγές της στη δεκαετία του 1990. Αν δεν υπήρχε καμία απάντηση από πλευράς του κράτους, θα είχε μείωση της παραγωγής και μείωση της απασχόλησης. Για να αποτρέψει αυτές τις μειώσεις όμως, η Τράπεζα της Γαλλίας θα μπορούσε να μειώσει τα επιτόκια. Επιπλέον, η μείωση της απασχόλησης θα οδηγούσε σε κάμψη των εισοδημάτων και αφενός θα περιόριζε αυτόματα τα φορολογικά έσοδα, αφετέρου θα αύξανε τις διάφορες μεταβιβαστικές πληρωμές π.χ. τα επιδόματα ανεργίας. Αλλά η κυβέρνηση θα μπορούσε να συμπληρώσει αυτούς τους ‘αυτόματους σταθεροποιητές’ με αύξηση των κοινωνικών δαπανών και μείωση της φορολογίας. Και αυτές οι πολιτικές θα αύξαναν περαιτέρω το δημόσιο έλλειμμα.

Επιπλέον η πτώση στην εξαγωγική ζήτηση θα οδηγούσε αυτομάτως σε υποτίμηση του γαλλικού φράγκου σε σχέση με τα άλλα νομίσματα ενώ η μείωση των επιτοκίων του φράγκου από την Τράπεζα της Γαλλίας θα τροφοδοτούσε και περαιτέρω μείωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Αυτός ο συνδυασμός αλλαγών στη νομισματική πολιτική, τη δημοσιονομική πολιτική και την ισοτιμία θα στήριζαν την παραγωγή και την απασχόληση και θα απέτρεπαν μια σημαντική αύξηση της ανεργίας.

Germany at Odds with Partners over Euro Crisis

Berlin has been unflinching it its efforts to both increase fiscal discipline in the euro zone and to avoid throwing more money at the European debt crisis. Increasingly, though, Germany's EU partners are unwilling to play along. Chancellor Merkel now finds herself confronted with powerful opponents. By SPIEGEL Staff

ΠΗΓΗ: spiegel

Boyko Borisov cuts an imposing figure. The Bulgarian prime minister has the build of a piano mover, and he used to coach his country's national karate team. He towered over German Chancellor Angela Merkel while walking with her through the Chancellery in Berlin.

Indeed, he almost seemed like a Merkel bodyguard during his visit to the German capital last Wednesday, particularly when the subject of the euro crisis came up. For days, Italian Prime Minister Mario Monti has been insisting that Germany needed to do more to save the common currency. But Borisov, in contrast, told his audience that he would like to "thank Germany … on behalf of many countries in the European Union." He said that what was important now was budget consolidation, to only spend as much as is brought in and to save, save, save.

"Everyone has to work as much as the Germans," he added.

Merkel nodded with satisfaction. Finally someone was showing some understanding for once. Then she took her earphones off and addressed Monti's repeated demands. "I'm still searching for what else exactly we are supposed to do," she said. And when she figures that out, she added, she'll actively pursue it.

H υποχρεωτική αναδιάρθρωση … θα φέρει την καταστροφή;

ΠΗΓΗ: banks'news

Παντού λέγεται και γράφεται ότι ο εθελοντικός ή μη χαρακτήρας της ελληνικής αναδιάρθρωσης είναι κρίσιμης σημασίας για τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Πρόκειται για μια θέση της Ευρωζώνης αλλά και για μια θέση του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικής που εκπροσωπεί τους πιστωτές. Είναι όμως πράγματι έτσι; Ή μήπως αυτό αποτελεί ένα επιχείρημα πρωτίστως προς χρήση στο παζάρι πιέσεων και αντιπιέσεων μεταξύ όλων των εμπλεκομένων μερών στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

Αυτό που είναι γνωστό είναι πως το χρονοδιάγραμμα για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους πιέζει. Η ελληνική κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των πιστωτών διεξάγουν συνομιλίες υπό την πίεση της αποπληρωμής ελληνικού ομολόγου ύψους 14.5 δις ευρώ που λήγει στις 20 Μαρτίου. Ως τότε θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι πολύπλοκες νομικές διαδικασίες που απαιτούνται ώστε να έχουν το χρόνο οι ομολογιούχοι να προσυπογράψουν τη συμφωνία ανταλλαγής, να δώσουν τους παλαιούς τους τίτλους και να πάρουν τους νέους. Αν η συμφωνία δεν επιτευχθεί εγκαίρως, υποστηρίζει το IIF που διαπραγματεύεται για λογαριασμό των πιστωτών, μπορεί η εθελοντική αναδιάρθρωση θα αποδειχτεί αδύνατη. Η κατάληξη θα είναι η οικτρή χρεοκοπία της Ελλάδας επί ομολογιακού χρέους 200 δις ευρώ και η μόλυνση της Ευρωζώνης…. Όλα αυτά θα επιδεινωθούν από την ενεργοποίηση των ασφαλιστικών συμβολαίων του ελληνικού χρέους, τα γνωστά μας CDS… Και κανείς βέβαια δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα αντιδράσουν σε όλα αυτά οι χρηματοπιστωτικές αγορές…

Ξεσκονίζουν την αξιολόγηση για να νομιμοποιήσουν τις μετακινήσεις και τις απολύσεις εκπαιδευτικών

ΠΗΓΗ: enotiko aristero blog
του Χρ. Κάτσικα

Στο δεύτερο βήμα, που προβλέπεται από τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο 4024, στην αξιολόγηση από ιδιώτες και τον ΑΣΕΠ του συνόλου του δημοσίου τομέα, ετοιμάζεται να περάσει η Κυβέρνηση μετά την εργασιακή εφεδρεία. Μάλιστα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Δ. Ρέππας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην κρατική τηλεόραση άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να πραγματοποιείται συνέντευξη μέσω ΑΣΕΠ για την αξιολόγηση των δημοσίων. υπαλλήλων. Αναφερόμενος στη διαδικασία της συνέντευξης μέσω ΑΣΕΠ που θα ακολουθήσουν όσοι υπάλληλοι κριθούν για θέσεις ευθύνης, σημείωσε ότι «αυτό πρέπει να γίνει, όχι μόνο για κάποιους οι οποίοι διεκδικούν μία θέση ευθύνης, αλλά για κάθε έναν ο οποίος υπηρετεί στο Δημόσιο». 

Παράλληλα υπογράμμισε ότι ο κύκλος της εφεδρείας έχει «κλείσει» και ότι μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου αποχώρησαν από το σύνολο των υπηρεσιών του Δημοσίου περίπου 15.000 υπάλληλοι. Σημείωσε, τέλος, ότι το 2011 αποχώρησαν περίπου 40.000 υπάλληλοι, εξέλιξη η οποία συμβάλλει στη μείωση του προσωπικού στο Δημόσιο κατά 150.000 εργαζομένους μέχρι το 2015, μέσω των συνταξιοδοτήσεων και του περιορισμού των προσλήψεων, οι οποίες θα πραγματοποιούνται με την αναλογία «1 προς 5».