Σάββατο 21 Μαΐου 2011

«Ωρα ευθύνης!» Αλλη μια φορά...



Tου Παντελη Μπουκαλα

«Αυτή η ώρα είναι ώρα ευθύνης!...». Ανοιχτή στο βάθος η τηλεόραση, σαν ένα αδιάφορο ηχητικό φόντο, ένα βούισμα που αποκτά κάποια σημασία όταν υψώνονται οι τόνοι, έστειλε την κορόνα καταπάνω μου: «Ωρα ευθύνης!»... Βέβαιος ότι κάποιος ναυαγισμένος κυβερνητικός την είχε εκτοξεύσει, δεν στράφηκα να δω ποιος ήταν. Αντίθετα, πληκτρολόγησα ενστικτωδώς στο διαδικτυακό ψαχτήρι τις λέξεις «Ωρες ευθύνης», να δω πόσες φορές έχουν παιχτεί κι αν δικαιούνται τα πρωτεία της κενολογίας. Το αποτέλεσμα, όσο κι αν καθαριστεί, παραμένει εντυπωσιακό: 2.520.000 ευρήματα σε 0,05 δευτερόλεπτα. Για να ’χω κάποιο μέτρο σύγκρισης, πληκτρολόγησα και τη φράση «οι καιροί ου μενετοί», επίσης μέχρις εξαντλήσεως κοινόχρηστη. Και να που από τα δυόμισι εκατομμύρια κατεβήκαμε πολύ πολύ χαμηλά: τα ευρήματα αυτή τη φορά ήταν μόλις 24.300, στατιστικώς ασήμαντα εν συγκρίσει με τα ευθυνολογικά.
Μια αρμαθιά από κοινούς τόπους έχει καταντήσει ο πολιτικός λόγος, κι από κοντά ο δημοσιογραφικός, όταν μιμείται ή υπηρετεί την κομματική ρητορική, το νόημα της οποίας εντοπίζεται περισσότερο στο τι δεν λέει και όχι στο τι λέει, περισσότερο στο τι αποσιωπά παρά στο τι ομολογεί ή ισχυρίζεται. Οταν οι κομματικοί άρχοντες αναγγέλλουν στομφωδώς άλλη μία «ώρα ευθύνης», με την επαγγελματική τους αμνησία να αποτελεί το κύριο έρεισμα των λεγομένων τους, είναι σαν να τεμαχίζουν τον πολιτικό χρόνο σε σποραδικές «ώρες ευθύνης» (όταν ζορίζουν πολύ τα πράγματα), υπονοώντας ότι ανάμεσά τους εκτείνονται μεγάλες περίοδοι επιτρεπόμενης ανευθυνότητας, θεμιτής χαλαρότητας και κατανοητού βολέματος. Πως έτσι βλέπουν τα πράγματα κι έτσι τα ζουν, το ξέρουμε, αλλά αυτό δεν φαίνεται να τους ενοχλεί, μια και ποντάρουν και στη δική μας αμνησία.

Συναίνεση των ελίτ ή συμπαράταξη των «από κάτω»;


Τις τελευταίες ημέρες επισημοποιήθηκε η θέση της χώρας ως προτεκτοράτου της υπερεθνικής ελίτ γενικά και της Ε.Ε. ειδικότερα, όπως άλλωστε είχε προβλέψει η στήλη από τη στιγμή που υπογράφτηκε από την κοινοβουλευτική χούντα (που τώρα εγκληματεί και κατά διαδηλωτών) η αποικιακή «δανειακή σύμβαση».
Ετσι, οι γκαουλάιτέρ μας τώρα καθορίζουν όχι μόνο την τελευταία λεπτομέρεια της κατεδάφισης κάθε κοινωνικής κατάκτησης του λαού αυτού από την εθνική απελευθέρωση και μετά, αλλά και επιβάλλουν στα κόμματα εξουσίας να αφήσουν τις μικροκομματικές θεατρικές παραστάσεις περί δήθεν σημαντικών διαφορών μεταξύ τους και να συναπαρτίσουν, μαζί με την ντόπια οικονομική ελίτ, ένα ευρύ συναινετικό μέτωπο. Το οποίο θα στηρίξουν και όλα τα ΜΜΕ και κυρίως τα τηλεοπτικά, που ελέγχονται από τις ίδιες ελίτ και έχουν επιδοθεί σε μια πρωτόγνωρη πλύση εγκεφάλου για τα πραγματικά αίτια της κρίσης και τους τρόπους διεξόδου από αυτή, με τη βοήθεια βέβαια των απαραίτητων, δήθεν «ειδικών», καλοπληρωμένων κομισαρίων του συστήματος. Ο βασικός στόχος είναι η πλήρης ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, κάτω από το πρόσχημα της κρίσης του χρέους, το οποίο όμως είναι απλά το σύμπτωμα της κρίσης, ενώ οι αιτίες ανάγονται στον ίδιο τον τρόπο εξωστρεφούς «ανάπτυξης» της ελληνικής οικονομίας, που εντάθηκε όσο ποτέ άλλοτε με την ένταξή μας στην Ε.Ε. (και στη συνέχεια στην ευρωζώνη) η οποία, όπως έδειξα αλλού1, αποτελεί τη βασική πραγματική αιτία για την καταστροφή της παραγωγικής δομής της χώρας στα τελευταία 30 χρόνια και τη δημιουργία μιας «καταναλωτικής κοινωνίας χωρίς παραγωγική δομή».

Ακόμα να καταλάβουμε ότι πρέπει να κάνουμε στάση πληρωμών,οπότε μας κοροιδεύουν καθημερινά




ciaoant1
Αν παρατηρήσετε την "υπερασπιστική" γραμμή αυτών που δε θέλουν να προχωρήσουμε σε στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ, διαρκώς μας λέμε ένα πράγμα: Ότι "αν γίνουν αυτά τα πράγματα, τότε θα έρθει η καταστροφή". Λες και τώρα όλα πάνε καλά (βέβαια, αν το δεις από την οπτική γωνία του πιστωτή που θησαυρίζει με τους τόκους που πληρώνεται κανονικά, την ίδια ώρα που η κοινωνία "στραγγίζεται" ολοένα και περισσότερο, τότε πράγματι "όλα πάνε καλά").

"Αν φύγουμε από το ευρώ, θα φτωχύνουμε". Λες και αν μείνουμε στο ευρώ θα πλουτίσουμε. Δεν είναι τυχαίο που μιλούν για ανάκαμψη, για ανάπτυξη, αλλά μένουν μόνο στα λόγια.

Το να έχει μια χώρα όπως η Ελλάδα ένα νόμισμα όπως το ευρώ, είναι σα να ρίχνει ένας γεωργός τσιμέντο στο χωράφι του, και μετά να "εκπλήσσεται" που οι σπόροι που ρίχνει δε φυτρώνουν.

Μα πώς να φυτρώσουν; Οι σπόροι για να φυτρώσουν θέλουν χώμα, δε μπορούν να φυτρώσουν στο τσιμέντο.

Αρχίζει διαμαρτυρία στο Σύνταγμα αύριο Κυριακή 22/5




Στις 10 το πρωί.Όπως στην Ισπανία.Πρωτοβουλία πολιτών θα μείνει μόνιμα εκεί μέχρι να γίνει δημοψήφισμα.


Πηγή: www.300ellines.org

ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ/ΙΣΑ,

Είμαι ο αδερφός ,ο φίλος , ο συγγενής,o συνεργάτης σου,ίσως και εσύ  ο ίδιος,που πλέον δεν έχει δουλειά, χάνει το σπίτι του,κλείνει το μαγαζί του,του έκοψαν το μισθό ή την σύνταξη.
Είμαι αυτός που δεν κάνει πια όνειρα και δεν έχει πλέον τα απαραίτητα και ίσως ούτε και φαί για τα παιδιά του.
Είμαι αυτός που κοιμάται και ξυπνάει με το στομάχι δεμένο κόμπο και  το άγχος και το φόβο μόνιμη παρέα για το αύριο.

Δεν είμαι όμως μόνος μου. Είμαστε πολλοί και είμαστε εδώ για να  ζητήσουμε τα αυτονόητα.
Για να φωνάξουμε για το ΔΙΚΙΟ που μας πνίγει,γιατί δεν τα φάγαμε μαζί με κανένα, γιατί δεν μας ρώτησαν ποτέ για τίποτα και τώρα μας καλούν  να πληρώσουμε για άλλη μια φορά τα σπασμένα ΑΛΛΩΝ.

Δεν είμαστε συνδικαλιστές , δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα δεν μας υποστηρίζει κανείς και τίποτα. Από τον ΜΟΝΟ που  μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια είναι από ΕΣΕΝΑ.

Ομως είμαστε πλέον ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ και να αποδείξουμε ότι όσο και αν μας έχουν τσακίσει, υπάρχουν ακόμα ΕΛΛΗΝΕΣ  με ΨΥΧΗ . Ετσι αποφασίσαμε να κατέβουμε στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ και να  παραμείνουμε εκεί μέχρι να γίνει αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει,πριν  από οποιαδήποτε σημαντική απόφαση.

ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΝΤ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΩΣ ΠΡΟΙΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ

ΕΝΩΣΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΑΣ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ . ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΟ info@300ellines.org ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΞΕΚΙΝΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΜΑΙΟΥ 2011  ΣΤΙΣ 10 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΝ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΑΣ

www.300ellines.org

Βοήθησε την προσπάθεια. Κατέβασε το παρακάτω συνημμένο, εκτύπωσε το και μοίρασε το σε όσους δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο -ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΤΗ!..


stopcartel Newsdesk

O Πρύτανης του Παν. Αθηνών και σημαντικοί διανοούμενοι καλούν σε ανοιχτή συγκέντρωση


Πηγή: Επίκαιρα

Σημαντική πρωτοβουλία από ακαδημαϊκούς και διανοούμενους αποτελεί...
 
O Πρύτανης του Παν. Αθηνών και σημαντικοί διανοούμενοι καλούν σε ανοιχτή συγκέντρωση
η διοργάνωση ανοιχτής συγκέντρωσης-διαμαρτυρίας, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, απέναντι στα μέτρα που θέλει να περάσει η κυβέρνηση και η τρόικα για την αντιομετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Την Τρίτη 31 Μαΐου 2011, στις 7 το απόγευμα, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών θα πραγματοποιηθεί μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση με πρωτοβουλία του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεοδόση Πελεγρίνη, του μεγάλου έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και των καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Γιώργου Κατρούγκαλου, Νότη Μαριά, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσογόνου.

Η πρόσκληση στην εκδήλωση-συγκέντρωση απευθύνεται, σύμφωνα με τους διοργανωτές, σε κάθε πατριώτη που θέλει να διατρανώσει την αντίθεσή του στην υποτέλεια της ελληνική κοινωνίας και την απαξίωση του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας.  

ΓΙΑΤΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ;


ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ!
Το ερώτημα δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
Γιατί η Αριστερά δεν μπόρεσε να ανακόψει τη μνημονιακή λεηλασία κατακτήσεων και δικαιωμάτων ενός αιώνα;
Γιατί, τουλάχιστον, δεν μπόρεσε να παρεμβάλει αποτελεσματικά εμπόδια ή ισχυρές μαζικές αντιστάσεις;
Γιατί, έστω, η Αριστερά δεν φαίνεται να κερδίζει μέσα στη γενική διαμαρτυρία και την καθίζηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ;
Τα ερωτήματα αυτά μοιάζουν να μην απασχολούν σοβαρά τις ηγεσίες των δυνάμεων της Αριστεράς.
Το χειρότερο, οι ηγεσίες της Αριστεράς έχουν ευθέως ή σιωπηρώς έτοιμη την απάντηση:
Αν η Αριστερά δεν μπόρεσε ή δεν κερδίζει όσο θα έπρεπε, μέσα στην κρίση και τη γενική κατεδάφιση, αυτό είτε οφείλεται σε αντικειμενικούς λόγους και δυσκολίες είτε φταίνε κυρίως οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς με τις λανθασμένες επιλογές τους!