Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

ΡΙΚΑΡΝΤΟ ΠΑΤΙΝΙΟ, ΥΠΕΞ Ισημερινού: «Καμία συνέπεια από την παύση πληρωμών»



Πηγή:  (Επίκαιρα, 31.5.12)
του Λ. Βατικιώτη

Καμία τιμωρία δεν επιφύλαξαν οι αγορές στην κυβέρνηση του Ραφαέλ Κορέα που αρνήθηκε να πληρώσει το δημόσιο χρέος, τονίζει με κάθε σαφήνεια στα Επίκαιρα ο υπουργός Εξωτερικών του Ισημερινού, Ρικάρδο Πατίνιο. Οικονομολόγος ο ίδιος, με ακαδημαϊκή καριέρα και ιδιαίτερη δράση ενάντια στο δημόσιο χρέος πριν αναλάβει τα καθήκοντα του επικεφαλής της διπλωματίας, ο Ρικάρδο Πατίνιο δείχνει τον δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει κάθε κυβέρνηση για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, γλιτώνοντας τη θηλιά των χρηματοπιστωτικών αγορών: τον εσωτερικό δανεισμό!

Τα μεγάλα κοινωνικά επιτεύγματα του Ισημερινού (που ανέκαθεν διακρινόταν για το βάθος των κοινωνικών αντιθέσεων) κατά την τελευταία τριετία, από την εποχή δηλαδή που αρνήθηκε να εξυπηρετήσει μέρος του δημόσιου χρέους αξιοποιώντας το έργο της επιτροπής λογιστικού ελέγχου, αποτελούν την πιο τρανταχτή απόδειξη για το τεράστιο όφελος που έχει να αποκομίσει η χώρα από την στάση πληρωμών. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, δείχνοντας ότι οι πόροι που εξοικονομήθηκαν στράφηκαν στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής, όταν πριν η κοινωνική πολιτική είχε θυσιαστεί στο βωμό της εξυπηρέτησης του χρέους, όπως συμβαίνει σήμερα και στην Ελλάδα: Στον Ισημερινό, η φτώχεια έχει μειωθεί κάθετα καθώς ενώ το 2006 έπληττε το 38%, τώρα πλήττει το 33%. Οι εισοδηματικές ανισότητες έχουν περιοριστεί με το φτωχότερο 40% να αυξάνει την συμμετοχή του στο εθνικό εισόδημα από 10,7% το 2006 στο 11,9% το 2010 και το πλουσιότερο 10% να μειώνει τη συμμετοχή του από 42,7% στο 39% την ίδια περίοδο. Οι επενδύσεις στην παιδεία έχουν αυξηθεί σχεδόν τέσσερις φορές. Ενώ την περίοδο 2003-2006 είχαν δοθεί 235 εκ. δολ., από το 2007 έως το 2010 δόθηκαν 940,7. 

Γερμανία: «Το πειραματόζωο ''Ελλάδα'' εξεγέρθηκε!»



Πηγή: ΒΗΜΑ 12/6/2012

Την υποστήριξή και την αλληλεγγύη τους στον ελληνικό λαό και την ελευθερία του να ψηφίσει όποιο κόμμα θέλει, παρά την τρομοκρατία που δέχονται στο εσωτερικό και το εξωτερικό, εκφράζουν με ανακοίνωσή τους γερμανικές κοινωνικές οργανώσεις, οι οποίες διαδηλώνουν την Τετάρτη το απόγευμα έξω από την καγκελαρία.  

Το κείμενο της διακήρυξης έχει ως εξής:

«Την ερχόμενη Κυριακή διεξάγονται νέες εκλογές στην Ελλάδα, μετά το αδιέξοδο των εκλογών της 6ης Μάη. Ένα αριστερό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, πιθανώς να αναδειχτεί πρώτη δύναμη. Και μόνο το ενδεχόμενο μιας τέτοιας νίκης ήταν αρκετό για να δούμε να οργανώνεται, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η εφημερίδα Bild κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο που έγραφε: “Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να μας δώσει πίσω τα δισεκατομμύριά μας”. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν ήδη σενάρια τρόμου για το τι θα ακολουθήσει μια ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς, αντιθέτως, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των ελλήνων και των ελληνίδων ψηφοφόρων να αναδείξουν με την ψήφο τους μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα καταγγείλει τις συμφωνίες με την τρόικα, την ΕΚΤ, την Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η τωρινή καμπάνια των γερμανικών ΜΜΕ είναι η συνέχιση του μύθου της ''κακής ελληνικής οικονομικής διαχείρισης'', που βασίζεται στο ρατσιστικό στερεότυπο του “τεμπέλη Νοτιευρωπαίου”. Η, προπαντός τα τελευταία χρόνια, αύξηση του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης. 

Χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο ευρώ οι Ιταλοί



Κατά 16 ποσοστιαίες μονάδες βυθίστηκε μέσα σε δύο εβδομάδες η εμπιστοσύνη των Ιταλών στην ευρωζώνη, καθώς το μέλλον το ευρώ [EUR=X] Σχετικά άρθρα δοκιμάζεται από την κρίση των ισπανικών τραπεζών και τις επερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας ISPO.
Όπως καταδεικνύει η έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, το 71% των Ιταλών έχουν ελάχιστη ή καμία εμπιστοσύνη στο ευρώ, έναντι του 55% που ήταν το αντίστοιχο ποσοστό στα τέλη Μαΐου.
Το 35% των ερωτηθέντων θεωρεί μια ενδεχόμενη έξοδο της Ιταλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση θετική εξέλιξη, ενώ το 70% υποστηρίζει ότι η ένταξη στο ευρώ είχε περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα για τους Ιταλούς. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, περισσότερο από το ένα τρίτο των Ιταλών επιθυμούν την επιστροφή στη λιρέτα.
«Από ενθουσιώδεις υποστηρικτές του ευρώ, όταν συστάθηκε η ευρωζώνη, έχουμε σταδιακά καταλήξει να είμαστε ένα κράτος σκεπτικιστών», γράφει στην Corriere ο Ρενάτο Μανχέιμερν, επικεφαλής της ISPO.

Spain, Debt and Sovereignty



ΠΗΓΗ: Stratfor
By George Friedman
Eurozone countries on June 9 agreed to lend Spain up to 100 billion euros ($125 billion) to stabilize the Spanish banking system. Because the bailout dealt with Spain's financial sector directly rather than involving the country's sovereign debt, Madrid did not face the kind of demands for more onerous austerity measures in exchange for the loan that have led to political instability in countries such as Greece.
There are two important aspects to this. First, yet another European financial problem has emerged requiring concerted action. Second, unlike previous incidents, this bailout was not accompanied by much melodrama, infighting or politically destabilizing threats. The Europeans have not solved the underlying problems that have led to these periodic crises, but they have now calibrated their management of the situation to minimize drama and thereby limit political fallout. The Spanish request for help without conditions, and the willingness of the Europeans to provide it, moves the European process to a new level. In a sense, it is a capitulation to the crisis.

Ισπανία: To πολιτικό πρόβλημα παραμένει



ΠΗΓΗ: capital

Του Κώστα Ράπτη

Προπαντός να σώζονται τα προσχήματα. Αυτή μοιάζει να είναι η καθοδηγητική αρχή της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του Mariano Rajoy στον απόηχο της ανακοίνωσης του σχεδίου διάσωσης του ισπανικού τραπεζικού συστήματος, για το οποίο και αποφεύγει επιμελώς τη λέξη «διάσωση», προτιμώντας να κάνει λόγο για «πιστωτική γραμμή».

Δύο εβδομάδες αφότου διαβεβαίωνε ότι «δεν θα υπάρξει διάσωση του ισπανικού τραπεζικού συστήματος» και μετά από αρκετές ημέρες άκαρπου μπρα ντε φερ με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, ο Mariano Rajoy προσπάθησε να περιβάλλει με μιαν αύρα αμεριμνησίας τις αποφάσεις του Eurogroup: αρχικά ανέθεσε τη σχετική ανακοίνωση στον υπουργό του των Οικονομικών, προτού υποχρεωθεί να δώσει ο ίδιος έκτακτη συνέντευξη Τύπου την Κυριακή, για να αναχωρήσει αμέσως μετά για την Πολωνία προκειμένου να παρακολουθήσει τον αγώνα Ισπανίας-Ιταλίας στο Euro 2012 («ua λείψω μόνο δυόμιση ώρες: η Εθνική Ομάδα το αξίζει κάτι τέτοιο» ήταν η χαρακτηριστική δικαιολογία του)… 

Η σκοπιμότητα διπλή: αφενός να διαφυλαχθεί η εικόνα της Ισπανίας ως μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας, η οποία δεν είναι δυνατόν να συγκαταλέγεται στην ίδια «λίγκα» με την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, αφετέρου να δικαιωθούν οι επιλογές της κυβέρνησής του η οποία ήλθε στα πράγματα μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ρουμπινί: "Νάνος" η Γερμανία χωρίς το ευρώ



ΠΗΓΗ: euro2day

Σοβαρή προειδοποίηση προς την Ε.Ε. να μη σταματήσει τη χρηματοδότηση προς την Ελλάδα απήυθυνε από τις στήλες του σημερινού φύλλου της Bild ο αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί. Σε διαφορετική περίπτωση προβλέπει την κατάρρευση ολόκληρη της ευρωζώνης. 

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, ο κ. Ρουμπινί σημειώνει πως «το τι θα συμβεί αν η Έλληνες ψηφίσουν εναντίον του ευρώ, εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει η Ευρώπη» υποστηρίζει ο Ρουμπινί. "Πάντως προειδοποιώ να μην σταματήσει η χορήγηση βοήθειας, διότι αν καταρρεύσει η Ελλάδα, θα τρομάξουν οι επενδυτές. Στη συνέχεια Πορτογάλοι, Ισπανοί και Ιταλοί θα συρρεύσουν στις τράπεζες για να σηκώσουν τις καταθέσεις τους. Γεγονός που σημαίνει ότι όποιος τραβήξει την 'πρίζα' στους Έλληνες, θα προκαλέσει την ολική διάλυση της ευρωζώνης». 

What risks face the Greeks if they return to the drachma?



June 11th, 2012
By Anne-Laure Delatte (associate researcher of the Forecasting Department)

The debate about whether the Greeks will stay in the euro zone is intensifying. Christine Lagarde, head of the IMF, has lamblasted the Greek government. The German Finance Minister, Wolfgang Schäuble, believes that the euro zone can now deal with a Greek exit, and that the Greeks no longer have a choice. What would be the risks for the Greeks of a return to the drachma? Would this inevitably plunge the country into chaos? Argentina’s experience with returning to the peso in 2002 provides some insight.

In Argentina, the peso/dollar parity was set at one peso per dollar by law in 1991. The dollar could be used freely in domestic exchange. The result was that dollars began to be used for everyday transactions, including the denomination of financial assets. In practice, in the 1990s, on average more than 70% of bank deposits and two-thirds of private sector lending were denominated in dollars. These figures peaked in the last quarter of 2001, just before the system was abandoned, when 75% of private deposits and 80% of all loans were denominated in dollars.