Το ευρωομόλογο θα διασώσει τον καταχρεωμένο ευρωπαϊκό νότο αλλά θα πλήξει σοβαρά τον εύρωστο βορρά - Η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα πριν την έξοδο της από το ευρώ…..

ΠΗΓΗ: Banking News

του Π. Λεωτσάκου

Το ευρωομόλογο δεν είναι πανάκεια όπως μπορεί να θεωρούν πολλοί που το επικαλούνται ως λύση για την Ελλάδα και τον προβληματικό Ευρωπαϊκό νότο. Στην κρίσιμη συνάντηση της Γερμανίδας Καγκελαρίου Α. Μέρκελ και του Γάλλου προέδρου Ν Σαρκοζί σήμερα πέραν των άλλων θα εξεταστεί και το ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγου. Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου θα βρεθούν προφανώς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά λόγω του γεγονότος ότι η κρίση χρέους κινδυνεύει να λάβει απρόβλεπτες διαστάσεις Γερμανία και Γαλλία θα συζητήσουν όλες τις εναλλακτικές λύσεις…. 

Τα ευρωομόλογα και η Γερμανία

 

ΠΗΓΗ: deutsche-welle

Στην επικαιρότητα και πάλι τα ευρωομόλογα. Ειδικοί και πολιτικοί υπεραμύνονται των απόψεών τους και η ευρωζώνη περιμένει. Πληθώρα τα σχόλια και οι αναλύσεις στο γερμανικό τύπο.

 

«Τα ευρωομόλογα εξισώνουν τους καλούς και τους κακούς οφειλέτες σε κοινότητα ίδιας εγγυητικής ευθύνης (=φερεγγυότητας). Καλό για τους μεν, κακό για τους δε», σημειώνει σήμερα η συντηρητική Die  Welt του Βερολίνου:

«Για να λειτουργήσει μια τέτοια κοινότητα μακροπρόθεσμα και σταθερά πρέπει να βρει αποδοχή. Τότε θα σωθεί το ευρώ από τον κατακερματισμό και την κατάρρευση. Έτσι οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης θα κατακτήσουν μια νέα ποιότητα στην πορεία τους προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η Γερμανία, να το πούμε καθαρά, θα γίνει λίγο…ελληνική. Εάν θα τα καταφέρει όμως η Ελλάδα να γίνει λίγο…γερμανική, δεν είναι τόσο σίγουρο. Ενδέχεται τα ευρωομόλογα να είναι το μαγικό φάρμακο ή μόνον ο επίδεσμος, κανείς δεν το ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι Γερμανοί, ανεξάρτητα από εάν το επιθυμούν ή όχι, διολισθαίνουν συνεχώς πιο βαθιά σε μια αναδιανεμητική ένωση. Ευρωομόλογο είναι απλώς μια άλλη λέξη για αυτήν.»

Η ακτινογραφία των 3 οίκων αξιολόγησης

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ioannou@enet.g

Αντίθετα, οι αποτυχίες τους (όπως, για παράδειγμα, η υψηλή βαθμολογία που έδιναν στο αξιόχρεο της Lehman, που χρεοκόπησε ή γενικότερα των χρηματοοικονομικών προϊόντων με αναφορά στην αγορά των στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ, που επίσης κατέρρευσε, έκαναν θόρυβο), έθιξαν μεν την αξιοπιστία τους σε επίπεδο εντυπώσεων, τους άφησαν δε να συνεχίσουν ανεμπόδιστα το έργο τους.

Οι οίκοι συνεχίζουν να κερδίζουν εκατομμύρια, αφού αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οταν μια χώρα ή μια εταιρεία θέλει να προσφύγει στις αγορές, πρέπει να έχει ένα «πιστοποιητικό» για το κατά πόσο και σε πιο βαθμό μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Αυτό το πιστοποιητικό αποτελεί προϋπόθεση για την προσφυγή στις αγορές και το παρέχουν οι οίκοι αξιολόγησης. Επίσης, εκτός από την αξιολόγηση του αξιόχρεου μιας επιχείρησης, κράτους ή δήμου, παρέχουν και συμβουλευτικές υπηρεσίες. Συμβουλεύουν δηλαδή μια τράπεζα πώς να δανειστεί, ποια στοιχεία του ενεργητικού θα χρησιμοποιήσει για το δανεισμό, πού να απευθυνθεί και πώς να το κάνει (νομικά και χρηματοοικονομικά). Είναι οι ίδιοι που συμβουλεύουν τους εκδότες να δημιουργήσουν διάφορα προϊόντα χρέους και στη συνέχεια αξιολογούν αυτά τα προϊόντα.