Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Κενό πολιτικής



Πηγή: βλέμμα 
Η χθεσινή διακοπή των συνομιλιών με την τρόικα και οι ρητορικές ερμηνείες του κ. Βενιζέλου εμπνέουν ανησυχία στον ελληνικό λαό, όχι μόνον διότι κινδυνεύει η εκταμίευση της έκτης δόσης του δανείου, αλλά διότι αποτελεί μια ακόμη ένδειξη για την κλιμακούμενη παράλυση της κυβέρνησης.
Ο κ. Βενιζέλος πιθανόν να προετοιμάζει μια ηρωική έξοδο από τα δεσμά της τρόικας, ως αγανακτισμένος του οποίου ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει, εξερχόμενος ταυτοχρόνως και από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει σύμπασα η κυβέρνηση. Φαίνεται ότι παρόμοιες σκέψεις ηρωικής εξόδου κάνουν και άλλοι υπουργοί, όπως προκύπτει από τις πυκνές και δριμείες αλληλοεπικρίσεις και τις ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις, οι οποίες επισκιάζουν πλήρως τα τελευταία ξέφτια κυβερνητικού έργου.

ΚΑΘΑΡΕΣ, ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΛΥΣΕΙΣ



Πηγή: Sofokleous 10
του Β. Βιλιάρδου
Οι απαιτήσεις των αγορών από την Ευρωζώνη, οι επιθυμίες τους για την Ελλάδα, καθώς επίσης η θεωρία συνωμοσίας στα βρετανικά και γερμανικά ΜΜΕ, σε σχέση με το Ευρώ και τις μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α.
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές, οι οποίες ουσιαστικά δεν είναι τίποτα άλλο από τις δικές μας αποταμιεύσεις, οι οποίες αναζητούν διαρκώς κερδοφόρες τοποθετήσεις έχοντας αυτονομηθεί (κυρίως λόγω της απίστευτης αδυναμίας της Πολιτικής να τις ελέγξει, σε συνδυασμό με το «ετεροβαρές ρίσκο»), απαιτούν καθαρές λύσεις – ενώ δεν πρόκειται να «ηρεμήσουν», εάν δεν το επιτύχουν. Επομένως, όλες οι προσπάθειες των πάσης φύσεως πολιτικών, καθώς επίσης των οργανώσεων τους (κυβερνήσεις,κομισιόν κλπ.), δεν πρόκειται να οδηγήσουν πουθενά – όσο και αν κάθε φορά προσπαθούν να «θολώσουν τα νερά» και να τις κοροϊδέψουν.

Μετά τον Καπιταλισμό τί ?




ΠΗΓΗ: vostiniotismos.blogspot.com
του 
Παναγιώτη 
Βοστινιώτη 
  


Αλήθεια πόσο μπορεί να διαρκέσει ένα κοινωνικό σύστημα ? Αν εξετάσουμε ιστορικά την διάρκεια ζωής του κάθε συστήματος, διαπιστώνουμε ότι το επόμενο ζει λιγότερο από το προηγούμενό του!
Ο Καπιταλισμός, που στις μέρες μας τελειώνει, έχει μια διάρκεια ζωης 500 περίπου ετών, που είναι πολύ λιγότερα από εκείνα του Φεουδαρχισμού, ο οποίος με τη σειρά του ήταν πολύ μικρότερος σε διάρκεια απ όσο διήρκεσε η Δουλοκτητική κοινωνία . Το επόμενο μετά τον Καπιταλισμό κοινωνικό σύστημα, σύμφωνα με αυτήν την λογική, θα πρέπει να έχει πολύ μικρότερη διάρκεια ζωής !
Αν θελήσουμε να παραστήσουμε με μαθηματικό τρόπο αυτήν την εξέλιξη αρχίζοντας από την προϊστορία της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι είναι κάτι σαν μια φθίνουσα σειρά (από τα δεξιά προς τα αριστερά) της σειράς των χρυσών αριθμών (της σειράς Fibonacci για τους Μαθηματικούς ).

Το συνολικό πακέτο των τηλεγραφημάτων του Wikileaks



Πηγή: The Press project


2/9/2011 20:07
H αμερικανική πρεσβεία ζητούσε την προστασία της ανωνυμίας των αντιπροέδρων του ΕΛΙΑΜΕΠ Θάνου Βερέμη και Θεόδωρου Κουλουμπή, για τις πληροφορίες και εκτιμήσεις που έκαναν σχετικά με την αποτυχία ιδιωτικοποιήσης των πανεπιστημίων. Η πρεσβεία χαρακτήριζε την ιδιωτικοποιήση ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας για τα αμερικανικά συμφέροντα.
http://bit.ly/o7p03X



23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό.


Ενας οδηγός λεωφορείου στη Στοκχόλµη της Σουηδίας πληρώνεται περισσότερο για την υπηρεσία που προσφέρει από ό,τι ο αντίστοιχος συνάδελφός του στο χαοτικό Νέο Δελχί της Ινδίας. Ας πούµε ότι και οι δυο δουλεύουν ισάριθµες ώρες και επιπλέον ότι διανύουν καθηµερινά τις ίδιες αποστάσεις. Ο Ινδός έχει να αντιµετωπίσει κακοτράχαλους δρόµους και καµιά φορά πρέπει να ελιχθεί ανάµεσα σε ένα κοπάδι ζώων για να κάνει τη δουλειά του. Αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να είναι συνεχώς σε εγρήγορση και σίγουρα πιο προσεκτικός από τον Σουηδό, ο οποίος συνήθως αντιµετωπίζει την ευκολία µιας καλά ασφαλτοστρωµένης ευθείας.

Δεν θα έπρεπε ο Ινδός να πληρώνεται καλύτερα; Η αµοιβή ενός ανθρώπου δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα την αξία του, µας λέει ο καθηγητής Πολιτικής Οικονοµίας και Ανάπτυξης στο Πανεπιστήµιο του Κέιµπριτζ Χα-Τζουν Τσανγκ. Ο λόγος για τον οποίο η πλειονότητα των εργαζοµένων τόσο στις φτωχές όσο και στις πλούσιες χώρες παίρνει τα χρήµατα που παίρνει είναι ο έλεγχος της µετανάστευσης και του θεσµικού περιβάλλοντος κάθε χώρας ξεχωριστά. Γι’ αυτό και ο Σουηδός πληρώνεται περισσότερο από τον Ινδό.


Το δίλημμα της Ελλάδας: Αργός ή ξαφνικός θάνατος;



ΠΗΓΗ: euro2day
του Γιώργου Παπανικολάου

Όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η τρόικα παρουσίαζαν πριν από 16 μήνες τη συνταγή του μνημονίου, είπαν στον λαό το ένα μέρος της αλήθειας. Αν δεν υπογράφαμε, η χώρα θα χρεοκοπούσε. Επρόκειτο για έναν ξαφνικό θάνατο, που θα δημιουργούσε τότε τεράστιους κλυδωνισμούς όχι μόνο στη χώρα αλλά και σε ολόκληρο το διεθνές σύστημα, για λόγους που έχουν αναλυθεί κατά κόρον.

Αυτό που δεν είπαν, είτε από άγνοια είτε από συμφέρον, ήταν ότι το φάρμακο για την αποφυγή του ξαφνικού θανάτου θα προξενούσε στην άρρωστη οικονομία καρκίνο, και μάλιστα βαριάς μορφής, που αν συνεχίσει να καλπάζει θα οδηγήσει σεπρωτόγνωρη οδύνη, πριν καταλήξει στο μοιραίο.

Επί δεκαετίες η ελληνική οικονομία στηρίχτηκε σε δύο βασικούς παράγοντες. Στις κρατικές δαπάνες (και σπατάλες), που τροφοδοτούσαν μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας και των ιδιωτικών επενδύσεων, και στην ιδιωτική κατανάλωση. Αυτό ήταν το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης που ακολούθησε η χώρα.