Τα 7 σημεία-κλειδιά στο πλάνο για τη «Συμφωνία της Βιέννης» Νο2

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΧΡ. ΖΙΩΤΗ ziotisc@enet.gr

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ των ιδιωτών στο δεύτερο πακέτο βοήθειας που επεξεργάζεται για να προσφέρει στη χώρα η Ε.Ε. παραπέμπει στη λεγόμενη «Συμφωνία της Βιέννης»

Ομως, παρ' όλο που ακόμη οι λεπτομέρειες του ελληνικού σχεδίου δεν έχουν οριστικοποιηθεί, φαίνεται ότι όσες διαφορές έχει η Βιέννη από την Αθήνα, άλλες τόσες έχουν μεταξύ τους οι δύο περιπτώσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους.

Κοινός παρονομαστής των δύο «σχεδίων» είναι η εθελοντική ανταλλαγή των ομολόγων που λήγουν με νέα. Η μεθόδευση αυτή φαίνεται ότι γίνεται αποδεκτή από τους οίκους αξιολόγησης, χωρίς περαιτέρω υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των χωρών στην κατηγορία D (από το πρώτο γράμμα της λέξεως Default - χρεοκοπία), η οποία συνεπάγεται και την αποπληρωμή των ασφάλιστρων κινδύνου (CDS), που έως τότε έχουν εκδοθεί.

Τουλάχιστον έτσι έγιναν τα πράγματα με το χρέος των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, που ρυθμίστηκε με τη συμφωνία της Βιέννης. Για το ελληνικό χρέος η διαπραγμάτευση είναι ακόμη ανοικτή και οι οίκοι αξιολόγησης θέτουν αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, προκειμένου η «εθελοντική ανταλλαγή» να μη χαρακτηριστεί ντε φάκτο χρεοκοπία (πιστωτικό συμβάν, σύμφωνα με την ορολογία τους).

Μικρές αγγελίες

Πηγή: ΔΡΟΜΟΣ (11/6)

via Παραλληλογράφος

Γράφει ο Νίκος Κουνενής

ΑΑΡΩΝ: Ευκατάστατος κύριος µέσης ηλικίας, µε διακεκριµένη θητεία στην πρωθυπουργία µικρής χώρας, αναζητεί µόνιµη κατοικία εκτός της επικρατείας της, µε εγγύηση ασφαλούς διαµονής του ιδίου και της οικογενείας του (συζύγου, τέκνων, µητρός, οικονόµου, κηπουρού, πεταλωτού). Απαραίτητα στοιχεία ακινήτου: ευρυχωρία, περιμετρική υδάτινη τάφρος, σύγχρονο σύστηµα συναγερµού, ψηλός μαντρότοιχος µε πολεµίστρες, ελικοδρόµιο, χώροι άθλησης, µεταµφιέσεων και περισυλλογής. Απαιτείται πλήρης εχεµύθεια. Κος Γαπάρας Τ.Θ.3067.

ΑΑΤΟΣ: Εταιρία εµπορίας απασxoλήσιµης σαρκός προµηθεύει σοβαρές επιχειρήσεις µε µια µεγάλη ποικιλία εργαζοµένων, σε εκπληκτικές τιµές και µε άκρως συµφέροντες όρους. Μισθωτοί πλήρoυς απασχόλησης, αµοιβή 500 ευρώ µηνιαίως (µεικτά), µε ατομική σύµβαση προνοµιακής μίσθωσης και δωρεάν παροχή υπερωριακής εργασίας, απεριορίστου χρόνου. Εργατοϋπάλληλοι περιορισμένης απασχόλησης µε ωριαίες µη δεσµευτικές συµβάσεις και χρονοχρέωση λεπτού ανά πεντάλεπτο. Κι ακόµα: ενοικιαζόµενοι, ελαστικοί, παρτάιµερς, φλεξικιουριτάδες, ψυχοπαίδια, δουλοπάροικοι, είλωτες, µε όρεξη για δουλειά και αισθήματα επιχειρησιακού αλτρουϊσµού, χωρίς συµβατικές και λοιπές δεσµεύσεις ή απαιτήσεις, σε τιµές που δεν θα ξανασυναντήσετε. Σε περιπτώσεις νέων αναδιαρθρώσεων των εργασιακών σχέσεων, εγγυόµαστε φαστ τρακ προσαρµογή όρων, χωρίς τήν παραµικρή σας επιβάρυνση. «Ενωµένοι δουλέµποροι ΕΠΕ», Πλατεία Λ. Κατσέλη

Πτώχευση βήμα – βήμα

Πηγή: Συσάχθεια ( από Ποντίκι της 9/6)

Του Δημήτρη Καζάκη

Οικονομολόγου - Αναλυτή

Mήπως ήρθε η ώρα για την πτώχευση της Ελ­λάδας; Αυτό φαίνεται να συζητούν στα επι­τελεία της ευρωζώνης σε συνεργα­σία με τις μεγαλύτερες τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια. Τι σημαίνει τε­χνική πτώχευση;

Ο Γιώργος Κοφινάκος της Enolia PremiumCapital έγραψε πρόσφατα στην «Ισοτιμία» (2/6): «Το να γίνει μία αναδιάρθρωση χρέους λέγοντας "Κύριοι, δεν έχουμε να πληρώσουμε, σας δίνουμε π.χ. μόνο το 50%", φαί­νεται πολύ καλό στα χαρτιά. Όμως θα καταστήσει χειρότερα τα πράγματα για την οικονομία μακροπρόθεσμα. Θα περάσουν δεκαετίες για να κα­ταφέρει πάλι η Ελλάδα να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στο εξωτερικό και να αντλήσει πάλι χρηματοδότηση από τις αγορές.

Αν φθάσουμε στο αμήν, η έσχατη λύση θα ήταν το λεγόμενο τεχνικό default (τεχνική χρεοκοπία): να δώσεις στον πιστωτή, ειδικά σ' αυ­τόν που κατέχει ομόλογα διάρκειας έως πέντε ετών, την επιλογή ανταλ­λαγής με πιο μακροπρόθεσμα ομό­λογα που θα συνοδεύονται από πιο ελκυστικούς όρους. Αυτό, για να με­ταφέρεις την πίεση των δόσεων του χρέους στο μέλλον. Για να ξεκινήσει βέβαια μία τέτοια διαδικασία θα πρέ­πει να καταλαγιάσουν τα πράγματα στις αγορές».

Η βρώμικη λέξη από «Δ»

Πηγή: Press Project

Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου * 

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, το να δουλεύεις στο Δημόσιο σήμαινε, μεταξύ άλλων, μια δουλειά σε Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης του ΟΑΕΔ, με αμοιβή γύρω στις 85.000 το μήνα (σε δραχμές), χωρίς ένσημα και δουλειά έξι ωρών. Στη δουλειά αυτή θα έκανες ακριβώς ό,τι και ο κανονικός συνάδελφός σου (ο μη «καταρτιζόμενος», ασφαλισμένος και μόνιμος), μόνο που αντί μισθού, εσύ θα κέρδιζες χαρτζιλίκι και …εμπειρία.Θυμάμαι ακόμα το κωμικοτραγικό περιστατικό, δικαιούχος οικογενειακού επιδόματος να απαιτεί να εξυπηρετηθεί σε μέρα μη συναλλαγής με το κοινό, και να μπινελικώνει το δυστυχή «καταρτιζόμενο», που ματαίως προσπαθούσε να τον πείσει: «Ε βέβαια, τι ανάγκη έχεις εσύ; Δημόσιος υπάλληλος δεν είσαι; Καφεδάκι, περιοδικάκι και στ’α…ια σου», σιχτίριζε ο ασφαλισμένος και βρόνταγε την πόρτα στα μούτρα του εμβρόντητου.Από το ’90 και μετά, η εχθρότητα απέναντι στο Δημόσιο ήταν το νέο τρεντ. Από το ΚΛΙΚ του Κωστόπουλου μέχρι και τα Ημισκούμπρια και απ’ την εκσυχρονιστική αριστερά ως την εκσυγχρονιζόμενη ακροδεξιά, όλοι (μα όλοι) όσοι θέλαν να καυτηριάσουν τα κακώς κείμενα, θεωρούσαν ιερή υποχρέωσή τους να ξεκινήσουν απ’ το Δημόσιο. Υπήρχε βεβαίως καπνός διότι υπήρχε και φωτιά. 

15 Ιούνη: 24 ώρες στο δρόμο - Περικυκλώνουμε τη Βουλή

24 ώρες στο δρόμο!

Δίνουμε τη δική μας ΑΠΑΝΤΗΣΗ στο ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ
15 Ιουνίου περικυκλώνουμε τη Βουλή
 
Τώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το μεσοπρόθεσμο, περικυκλώνουμε τη Βουλή, μαζευόμαστε και μένουμε στο Σύνταγμα.
Όλοι μαζί συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τις κινητοποιήσεις που ξεκινήσανε στις 25 Μάη.
Πρώτος σταθμός η γενική απεργία την Τετάρτη 15 Ιουνίου. Δε σταματάμε μέχρι να το πάρουν πίσω.

Στηρίζουμε με κάθε τρόπο τη Γενική Απεργία και διαδηλώνουμε ειρηνικά.

Στις 15 Ιουνίου δεν εργαζόμαστε και δεν καταναλώνουμε.

Συντονιζόμαστε με όλους τους πολίτες που θέλουν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο μεσοπρόθεσμο, με τους απεργούς και τα σωματεία τους, με τις λαϊκές συνελεύσεις, με τις κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις σε όλη τη χώρα.

Καλούμε τους καλλιτέχνες να πλαισιώσουν την κινητοποίηση, να κατέβουν στους δρόμους μαζί μας και να δώσουν το δικό τους χρώμα.

Δίνουμε τρία μεγάλα ραντεβού:

Όλοι την Τετάρτη 15 Ιουνίου στις 7 το πρωί:
1. Μπροστά στη Βουλή.
2. Στο μετρό Ευαγγελισμός.
3. Στο Παναθηναϊκό Στάδιο.

Μέχρι τις 15 Ιουνίου οργώνουμε την Αθήνα για να μεταφερθεί παντού το κάλεσμα της Λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος. Δίνουμε από τώρα αγωνιστικό ραντεβού για τη μέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου.

Να ακουστεί δυνατά η δική μας φωνή:
ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος
11 Ιουνίου 2011

(από αναρχογατούλης)

Το Mνημόνιο, το κίνημα και η Αριστερά

Πηγή: ΔΡΟΜΟΣ

Του Ευτύχη Μπιτσάκη

Στο προηγούμενο σημείωμα (Δρόμος, 4 Ιουνίου), είχα υποστηρίξει, στηριζόμενος και σε επιχειρήματα ειδικών, ότι η καταστροφική πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν ήταν μονόδρομος. Ότι η αντιμετώπιση του «χρέους» μπορούσε να γίνει μια πολιτική αξιοποίησης εγχώριων πόρων. Εν τω μεταξύ η εκποίηση του δημόσιου κοινωνικού πλούτου συνεχίζεται και επιταχύνεται.

Ο θλιβερός «πρωθυπουργός» π.χ. συμφώνησε για την πώληση περιουσίας του Δημοσίου, αξίας 78,4 δισ. ευρώ μέχρι το 2015: Έτσι, ΟΤΕ, ΔΕΗ, Λιμάνια, ΕΛΤΑ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Σιδηρόδρομος κ.λπ., θα πωληθούν στο εγχώριο και το ξένο κεφάλαιο, όχι απλώς σε τιμές ευκαιρίας, αλλά σε εγκληματικά χαριστικές τιμές. Ένα παράδειγμα: Ο ΟΤΕ, αυτή η εθνικής σημασίας ρωμαλέα και κερδοφόρα επιχείρηση, εκποιείται σταδιακά ως εξής: Το 2008, η αξία του 30% του ΟΤΕ είχε εκτιμηθεί σε 4 δισ. Σήμερα η Deutsche Telekom αγοράζει το 10% του ΟΤΕ έναντι 400 εκατ. ευρώ. Που σημαίνει η τιμή εκποίησης σήμερα είναι τρεις φορές μικρότερη από αυτήν του 2008 (σήμερα το 100% εκτιμάται σε 4 δισ., όσο το 30% το 2008).

Κ.Τσουκαλάς: Για την υπεράσπιση του δημόσιου Πανεπιστημίου

Πηγή: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 12/06/2011

Του Κωνσταντίνου Τσουκαλά*

Η επιχείρηση της δυσφήμησής μας (και επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι μπορώ ακόμα να νιώθω μέλος της πληττόμενης ακαδημαϊκής κοινότητας) έχει αρχίσει εδώ και αρκετά χρόνια. Εν χορώ, επίσημα υπουργικά χείλη και ανεπίσημες διαρροές και υπηρεσιακές αναφορές, κουστωδίες ανεύθυνων αναλυτών και εμπαθών δημοσιολογούντων συναγωνίζονται για να καταγγείλουν την αναποτελεσματικότητα, τον αναχρονισμό, τη σπατάλη, τη διαφθορά και τον ανορθολογισμό του δημόσιου πανεπιστημίου. Και, όπως γνωρίζουμε από την εποχή του αείμνηστου Γκαίμπελς, όταν το ψεύδος και η αλήθεια συμπλέκονται επιτήδεια, η επαναλαμβανόμενη συκοφαντία πείθει. Είναι γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης έχει ήδη εθισθεί στην ιδέα πως τα κρατικά ΑΕΙ πάσχουν αθεράπευτα. Επικαλούμενοι ορισμένες αναμφισβήτητες και απαράδεκτες όψεις της πανεπιστημιακής ζωής --από τη συναλλαγή με τις φοιτητικές οργανώσεις μέχρι το όνειδος του ενός και μοναδικού συγγράμματος-- και κραδαίνοντας τους ούτως η άλλως διαβλητούς διεθνείς πίνακες συγκριτικής αξιολόγησης, οι νέοι κήνσορες υβρίζουν, λοιδορούν, κατακεραυνώνουν και ρίχνουν συλλήβδην στο πυρ το εξώτερον ολόκληρο το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Οι κοινός παρανομαστής είναι ένας και μόνο: Ιδιωτικοποιηθείτε!