Το τέλος της ενδογερμανικής αλληλεγγύης

Πηγή:www.capital.gr

Του Κώστα Ράπτη

Ήταν ζήτημα χρόνου: η ιερή αγανάκτηση των Γερμανών για τα βάρη που επωμίζονται χάριν των ατάσθαλων νοτίων εταίρων τους αποτελεί μια σταθερά της δημόσιας συζήτησης στη Γερμανία εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια. Πλέον αντικείμενο της αγανάκτησης αυτής γίνονται και οι υπόλοιποι Γερμανοί.

Η μετατροπή της Ε.Ε. σε «μεταβιβαστική ένωση» αποτελεί την απόλυτη «κόκκινη γραμμή» για τη Γερμανία – που όμως αποτελεί η ίδια μια «μεταβιβαστική ένωση» μεταξύ ομόσπονδων κρατιδίων με πολύ διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης, ιδίως μετά την επανένωση των Γερμανιών. 

Ο Horst Seehofer πρωθυπουργός της Βαυαρίας και ηγέτης της CSU (της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης που συγκυβερνά σε ομοσπονδιακό επίπεδο με τους αδελφούς Χριστιανοδημοκράτες της καγκελαρίου Merkel και τους Ελεύθερους Δημοκράτες) πρωταγωνιστεί από καιρό σε εκδηλώσεις ευρωσκεπτικιστικού δημοσιονομικού συντηρητισμού. Όμως την Τρίτη, έφθασε να απειλεί τις σύνθετες ενδογερμανικές ισορροπίες, δηλώνοντας προς το υπουργικού του συμβούλιο ότι η Βαυαρία θα πρέπει να προσφύγει στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης προκειμένου να επιτύχει την ελάφρυνσης της συνεισφοράς της προς τα λοιπά κρατίδια.

Στο ευρωσκαμνί για τον Μπόμπολα

Πηγή: Το Ποντίκι

Της Βάλιας Μπαζού

Είναι, τουλάχιστον, λίγο περίεργο τη στιγμή που το ταμείο είναι άδειο, το ελληνικό δημόσιο να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην δυσαρεστήσει μια εταιρεία την οποία παρανόμως, σύμφωνα με την Κομισιόν, «προίκισε» με κρατικό χρήμα.

Και όταν λέμε κάνει τα αδύνατα δυνατά, εννοούμε ότι κάθεται μέχρι και στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και απειλείται με ευρωκαμπάνα αφού συστηματικά αποφεύγει να κάνει τα δέοντα προκειμένου να επιστραφεί δημόσιο χρήμα από την εταιρεία που συμμετέχει στην εκμετάλλευση του χρυσού της Χαλκιδικής.

Η ιστορία ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν η Κομισιόν εξέδωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά η κρατική ενίσχυση ύψους 15,34 εκατ. ευρώ, η οποία χορηγήθηκε στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, με την πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή της υποχρέωσης καταβολής φόρων.

Με την ίδια απόφαση η Επιτροπή ζητούσε από το ελληνικό κράτος να πράξει τα δέοντα προκειμένου να επιστραφούν από την εταιρεία έντοκα τα κονδύλια στο δημόσιο ταμείο.