Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Τα σενάρια για την επιμήκυνση, τη χρεοκοπία και τη δραχμή


Ποια λύση είναι τελικά η καλύτερη; Οχι για την κυβέρνηση, αλλά για την κοινωνία, την αγορά, τις επιχειρήσεις




Συνέντευξη στον Κώστα Σαρρή, ksarris@pegasus.gr

Ποικίλουν τα σενάρια διεξόδου από την κρίση, υπό τη σκιά των διλημμάτων γύρω από τη χρεοκοπία, την επιστροφή στη δραχμή ή τη δημιουργία "νέων ευρώ" διαφορετικών ταχυτήτων. Ο Δημήτρης Λαζόπουλος,Καθηγητής Χρηματοοικονομικής στο Deree εξηγεί τους μύθους και τις αλήθειες πίσω από τα σενάρια μιλώντας στην Η-Online.

Όπως εξελίσσεται το ντόμινο χρέους στην Ευρωζώνη με τα καταστροφικά σενάρια επέκτασης της κρίσης να τρομοκρατούν τις αγορές και τους ανθρώπους με τα προγράμματα λιτότητας, είναι μονόδρομος πλέον για την ΕΚΤη μαζική και απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων συντονισμένα με την πιθανή έκδοση ενός νέου ευρωομολόγου και την επέκταση των πιστώσεων προς τις τράπεζες.
Η συντονισμένη επιχείρηση στήριξης της ευρωζώνης πιθανόν να κοστίσει στην ΕΚΤ πάνω από 1 τρισ. ευρώ για να εξευμενιστούν οι αγορές, αλλά πιθανόν να δημιουργήσει άλλες μορφές ανισορροπίας στο μέλλον για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γενικά πάντως η κατάσταση δείχνει ότι είναι στην κόψη του ξυραφιού και ότι δεν θέλει πολύ να επικρατήσει ένα χρηματοοικονομικό χάος, αναφέρει ο ίδιος αναλυτής.

Ο Μίκης, η κρίση και η Δημοκρατία


Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Oποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τις εκάστοτε πολιτικές τοποθετήσεις του Μίκη Θεοδωράκη, ένα πράγμα είναι δύσκολο να του αμφισβητήσει: την ικανότητα να αφουγκράζεται, πίσω από τις αλαζονικές κραυγές των λύκων, την εκκωφαντική σιωπή των αμνών, πίσω από τους ασήμαντους θορύβους της καθημερινότητας, τη μυστική βοή των μελλούμενων. Θυμίζει τον γλάρο που, όπως έλεγαν οι παλιοί ψαράδες, όταν πετάει στα χαμηλά, έξω στη στεριά, αναγγέλλει την επερχόμενη καταιγίδα.
Την περασμένη Τετάρτη, ο Μίκης ένιωσε την ανάγκη για μια καινούργια χαμηλή πτήση πάνω από την έρημο της εθνικής μνημονιακής κατατονίας μας. Απηύθυνε έκκληση για ένα «κίνημα ανεξάρτητων πολιτών», που το ονόμασε «Σπίθα», προφανώς γιατί οσμίζεται ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια συσσωρεύεται ενέργεια πολλών γκέιζερ. Πέραν των καταγγελιών για τον κοινωνικά εξοντωτικό και εθνικά ταπεινωτικό χαρακτήρα του (επιμηκυνθέντος) Μνημονίου, ο Μίκης Θεοδωράκης έθεσε ζήτημα φαλκίδευσης της ίδιας της Δημοκρατίας: «Η μεν μειοψηφία κυβερνά, η δε πλειοψηφία είναι καταδικασμένη να υφίσταται παθητικά τις αποφάσεις της», δήλωσε στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», θέτοντας υπό αμφισβήτηση αν υπάρχει δημοκρατική νομιμοποίηση της ακολουθούμενης πολιτικής.

Η επιθετικότητα του ΣΕΒ


Πηγή: ΕΘΝΟΣ
του Γ. Δελαστίκ

Υπερβαίνει τα όρια η αλαζονεία που επιδεικνύει εμπράκτως το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος.
Εκτιμώντας -σωστά ομολογουμένως- ότι η υποτονική αντίδραση των εργαζομένων στην καταιγίδα μέτρων της κυβέρνησης που καταλύουν θεμελιώδη δικαιώματά τους συνιστά μοναδική ευκαιρία κατεδάφισης όλων των εργατικών κατακτήσεων του 20ού αιώνα και στον ιδιωτικό τομέα, ο πρόεδρος των βιομηχάνων προχώρησε σε δύο εντυπωσιακές κινήσεις.

Ψάξτε πώς φούσκωσε το χρέος σας και διαγράψτε το

«Πιστεύω πως η απάντηση είναι η διαγραφή του χρέους· αλλά το άνοιγμα των βιβλίων είναι μία καλή αρχή!», δηλώνει στην «Ε», ο Καναδός μαρξιστής οικονομολόγος Μάικλ Λίμποβιτς και σύμβουλος, μεταξύ άλλων, της κυβέρνησης Τσάβες στη Βενεζουέλα, απαντώντας σε ερώτηση σχετική με την κρίση χρέους στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Να μιμηθούμε τον Ισημερινό και τη δημιουργία επιτροπής οικονομικού ελέγχου για το εξωτερικό χρέος, προτρέπει ο Καναδός μαρξιστής οικονομολόγος, Μάικλ Λίμποβιτς
Να μιμηθούμε τον Ισημερινό και τη δημιουργία επιτροπής οικονομικού ελέγχου για το εξωτερικό χρέος, προτρέπει ο Καναδός μαρξιστής οικονομολόγος, Μάικλ Λίμποβιτς
Με συνέντευξή του στην «Ε», ο κ. Λίμποβιτς προτρέπει να διδαχτούμε από την εμπειρία του Ισημερινού και τη δημιουργία επιτροπής οικονομικού ελέγχου για το εξωτερικό χρέος, ενώ όσον αφορά την ευρωπαϊκή κρίση, εκτιμά ότι το κεφάλαιο θα βγει πιο ισχυρό λόγω της απουσίας ενός σθεναρού αγώνα για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι το βάρος της επίλυσης ενός προβλήματος, όπως λέει, του κεφαλαίου.

οι πολιτικές της λιτότητας


Πηγή: Aformi Blog
Στο άρθρο που ακολουθεί ο Alex Callinicos περιγράφει το μέγεθος της οικονομικής κρίσης αλλά και των δυνατοτήτων αντίστασης για τους εργαζόμενους και την Αριστερά.
Πάνω από το μισό άρθρο αναφέρεται στην Ελλάδα και στη διαμάχη για την έξοδο ή όχι από το ευρώ και την Ε.Ε.. Ο Callinicos υποστηρίζει ότι η πρόταση για αποχώρηση από το ευρώ δεν είναι «εθνικιστική», αλλά αντίθετα, υπό κάποιες προϋποθέσεις που θέτει στο άρθρο του, μπορεί να πυροδοτήσει ένα κίνημα προς αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Σο κείμενό του ο Callinicos ουσιαστικά υποστηρίζει τις θέσεις του Κώστα Λαπαβίτσα και του RMF. Το άρθρο αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά, μιας και το θέμα έχει προκαλέσει διχογνωμίες στην ελληνική Αριστερά.
Η μετάφραση είναι της Έλλης Σ.


Η δημοσιονομική λιτότητα εμπεδώνεται όλο και περισσότερο στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες. Αυτό συμβαίνει, παρά τις ενδείξεις ότι η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει, στην καλύτερη περίπτωση, μια αδύναμη και ασταθή ανάπτυξη. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι χρηματοοικονομικές αγορές αγωνιούσαν για την πιθανότητα μιας διπλής ύφεσης. Αλλά ο Robert Reich, υπουργός εργασίας στην κυβέρνηση του Bill Clinton, συνόψισε την άποψη πολλών οικονομολόγων, από διάφορους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα στοιχεία συνάδουν προς μια πιο ζοφερή πραγματικότητα:

Η ώρα της κρίσης για το ευρώ


Πηγή: (Επίκαιρα, 2-8/12/2010) 
του Λ. Βατικιώτη
Την πρώτη φορά που τέθηκε δημόσια θέμα για την τύχη του ευρώ και συγκεκριμένα για την διάσπαση των 16 χωρών της ευρωζώνης σε δύο ομάδες, μία των βορείων που θα χρησιμοποιεί το neuro και μία των νοτίων που θα χρησιμοποιεί το sudo, η όλη προβληματική παρέπεμπε σε άσκηση επί χάρτου. Όχι γιατί δεν προϋπήρχαν οι αποκλίνουσες δυναμικές, αλλά γιατί ακόμη και τότε (στις 22 Μαρτίου, οπότε και δημοσιεύθηκε με μια ασυνήθιστη καθαρότητα η επίμαχη άποψη στους Financial Times) τα προβλήματα φαινόντουσαν επιλύσιμα και δεν είχαν προσλάβει ακόμη εκρηκτικές διαστάσεις. Επίσης, δεν φαινόταν να υπάρχουν αντίστοιχες προθέσεις από τη μεριά αυτών που κρατούν τα κλειδιά της ευρωζώνης…