Σάββατο 21 Απριλίου 2012

VIDEO από την εαρινή σύναξη του ΔΝΤ. Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία





Reza Moghadam, Director, European Department
Poul Thomsen, Deputy Director, European Department
Abebe Selassie, Assistant Director, European Department
Ajai Chopra, Deputy Director, European Department
Mark Flanagan, Advisor, European Department



«Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974», ένα ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Π. Βούλγαρη




Επτά «πέτρινα» χρόνια μέσα από την κάμερα του Π. Βούλγαρη

Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974». ταινία, η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών.
« Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο » είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος θυμήθηκε ότι την ώρα του πραξικοπήματος του 1967 ο ίδιος συμμετείχε στα γυρίσματα της ταινίας «Κιέριον» του Δήμου Θέου. « Συμμετείχαν όλοι» είπε συγκινημένος. « O Αγγελόπουλος, η Μαρκετάκη, ο Φέρρης, ο Βαλτινός. Ήταν μια ταινία όμως που άρχισε να φθίνει,γιατί άλλους τους συνελάμβαναν και άλλοι φεύγανε».

Λαοκράτης Βάσσης: «Μια Αριστερά που δεν πατάει γερά στον τόπο της είναι μια καθ’ όλα άτοπη Αριστερά» – στον Κώστα Καραβίδα,



ΠΗΓΗ: ΜΟΝΟ#6

Ο Λαοκράτης Βάσσης δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις. Εδώ και πολλά χρόνια ταυτισμένος με την υπόθεση της Αριστεράς, κρατούσε για τον εαυτό του ρόλο πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά πάντα στον πυρήνα της παραγωγής πολιτικής σκέψης. Προσωπικότητα της Αριστεράς με μακρά θητεία στο μετερίζι της, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο γρήγορα διαγράφτηκε (το 1975) μαζί με συντρόφους και φίλους του όπως ο Σάκης Καράγιωργας, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο Γεράσιμος Νοταράς, ο Στέλιος Νέστορας κ.ά.

Για πολλά χρόνια παρέμεινε ανένταχτος αριστερός, εργαζόμενος παράλληλα σ’ ένα από τα καλύτερα φροντιστήρια της Αθήνας, την «Παιδεία» και διδάσκοντας με απαράμιλλο τρόπο στις γενιές της Μεταπολίτευσης την έκθεση ιδεών. Το 1989 συνέβαλε στη δημιουργία του ενιαίου Συνασπισμού, στην Π.Γ του οποίου παρέμεινε μέχρι το 2000. Από τότε είναι απλό μέλος του ΣΥΝ και ταυτόχρονα συγγραφέας σημαντικών βιβλίων που αναζητούν τα αίτια της κακοδαιμονίας της χώρας και της Αριστεράς στη Μεταπολίτευση. Η ματιά του είναι αιρετική, ο κριτικός του λόγος αυστηρός και κοφτερός. Μια συζήτηση μαζί του για το παρόν και το μέλλον της Αριστεράς έχει πάντα απρόσμενο ενδιαφέρον.

Ο Γκουρού και ο Εκτελεστής (Μυστικά και ψέματα των καθεστωτικών οικονομολόγων)




Ο Τόμσεν και τα «άλλα παιδιά» της Τρόικας (όπως τους αποκαλεί η κ.Τρέμη όταν χάνει τον έλεγχο) δεν χάνουν ευκαιρία να τονίζουν ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι υψηλοί συγκρινόμενοι με την παραγωγικότητα της εργασίας και συνεπώς, πρέπει να δοθεί έμφαση στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, για να γίνει πιο ευέλικτη. Περιμένουν, λένε, ότι έτσι θα μειωθούν οι τιμές, θα αυξηθούν οι εξαγωγές, άρα η παραγωγή και η απασχόληση. Δεν αποκλείουν, βεβαίως, και τις νομοθετικές παρεμβάσεις, προκειμένου να μειώσουν απευθείας τους ονομαστικούς μισθούς.

Τα οικονομικά του Τόμσεν συνοψίζονται στα φτωχά ιδεολογήματα που οι μεγαλο-δημοσιογράφοι των καναλιών χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή τρομοκρατικών σεναρίων. Θα ήταν, όμως, άδικο να έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον Τόμσεν που είναι ένας απλός εκτελεστής. Πίσω όμως από τον εκτελεστή βρίσκεται ο γκουρού, ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ. Σε άρθρο του στο iMFdirect στις 19 Μαρτίου 2012, ο πολύ γνωστός καθεστωτικός οικονομολόγος επιχειρηματολογεί υπέρ της «λογικής και του δίκαιου χαρακτήρα του ελληνικού προγράμματος» και επαναλαμβάνει όσα ακούμε από τον Τόμσεν –ίσως με λιγότερο βάρβαρες διατυπώσεις. Στην περίπτωση του Μπλανσάρ, με δεδομένες τις δημοσιεύσεις του στα ακαδημαϊκά περιοδικά, είμαστε αναγκασμένοι να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο κατεβαίνει στο επίπεδο του εκτελεστή και των τηλεοπτικών αστέρων της δημοσιογραφίας.

Το ελληνικό πείραμα διαψεύδει την καθεστωτική θεωρία




Ο Τόμσεν, ο καθοδηγητής του και τα άλλα παιδιά της τρόικας θα πρέπει να βρίσκονται σε μια κάπως άβολη θέση: τι θα συμβεί εάν οι θεωρίες τους δεν επαληθεύονται ακόμη και όταν επιβάλλονται δια της βίας οι πιο σκληρές "διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας"; Πόσο πειστικό θα παραμείνει, τότε, το εγχείρημα της οικοδόμησης της νομισματικής ένωσης της Ευρώπης με τους τρέχοντες όρους; Πόσο γυμνό, από ιδεολογική άποψη, μπορεί να παραμένει, και για πόσο καιρό, το καθεστώς; 

Καθημερινά, πλέον, ο Τόμσεν και τα "άλλα παιδιά" της τρόικας προκαλούν με τις δηλώσεις τους για την περαιτέρω μείωση των μισθών, την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την εξάλειψη των θεσμών που προστατεύουν τους εργαζόμενους. Τα ταξικά κίνητρα αυτών των παρεμβάσεων είναι πλέον διαφανή.

Πέρα όμως από τα ταξικά επίδικα αντικείμενα, διακυβεύεται στην Ελλάδα και το γόητρο της οικονομικής θεωρίας επί της οποίας οικοδομήθηκε η Οικονομική και Νομισματική Ένωση. 

«Ρήτρα δραχμής» ζητεί η ΕΤΕπ για τις νέες συμβάσεις δανείων



foto: http://www.lukasvasilikos.com/

ΠΗΓΗ: Καθημερινή 21/4/2012
Δύο νέους όρους θέτει η τράπεζα για την περίπτωση εξόδου από την Eυρωζώνη
Tης Xρυσας Λιαγγου

Eξασφαλίσεις για την περίπτωση εξόδου από την Eυρωζώνη, ζητεί για τις νέες δανειακές συμβάσεις με ελληνικές επιχειρήσεις η Eυρωπαϊκή Tράπεζα Eπενδύσεων. H αρχή έγινε με τη ΔEH, όταν προ 15νθημέρου η διοίκηση της επιχείρησης ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την ETEπ για την υπογραφή ενός δανείου ύψους 70 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση του νέου σταθμού φυσικού αερίου στη Mεγαλόπολη. H πλευρά της ETEπ έθεσε για πρώτη φορά στη διοίκηση της ΔEH δύο νέους όρους για τη σύναψη του δανείου. O πρώτος αφορούσε την πρόβλεψη για επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης σε περίπτωση αλλαγής νομίσματος με το επιχείρημα είτε της αποχώρησης της χώρας από την Eυρωζώνη είτε της διάλυσης της Eυρωζώνης και ο δεύτερος την υπαγωγή της στο αγγλικό δίκαιο για την περίπτωση αθέτησης της αποπληρωμής. H διοίκηση της ΔEH παρέπεμψε το θέμα στο υπουργείο Oικονομικών, το οποίο και ανέλαβε να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την ETEπ, αφού διαπιστώθηκε ότι οι νέοι αυτοί όροι δεν αφορούν μόνο το δάνειο της ΔEH αλλά συνολικά την πιστωτική πολιτική της Tράπεζας προς τη χώρα μας.

Γιατί οι γαλλικές εκλογές μας αφορούν όλους!



ΠΗΓΗ: Stratfor (via euro2day)

Ο α΄ γύρος των προεδρικών εκλογών 2012 στην Γαλλία, το αποτέλεσμα των οποίων θα επηρεάσει όλη την Ευρώπη –και όχι μόνο- αρχίζει στις 22 Απριλίου και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Πρόεδρος Nicolas Sarkozy και ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος François Hollande θα αναμετρηθούν στον β΄ γύρο, που έχει προγραμματιστεί για τις 6 Μαΐου, καθώς κανένας από τους δύο δεν θα εξασφαλίσει επαρκή πλειοψηφία ώστε να κερδίσει το χρίσμα από τον πρώτο γύρο. 

Όπως τονίζει το ινστιτούτο γεωπολιτικών ερευνών Stratfor, όποιος εξασφαλίσει την προεδρία θα κληθεί να πλοηγήσει την Γαλλία μέσα από μια σειρά πολιτικές και οικονομικές κρίσεις και, ακόμη σημαντικότερο, μέσα από ερωτήματα και αμφιβολίες που αφορούν την ταυτότητα της Γαλλίας σε σχέση με την Γερμανία και την Ευρώπη. Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα καθορίσει τόσο την πορεία της Γαλλίας, όσο το χρονοδιάγραμμα της αναπόφευκτης διαμάχης της με την Γερμανία. Και αυτός ο παράγοντας θα είναι ο σημαντικότερος για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς θα καθορίσει το καθεστώς την καίριας ευρωπαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην Γαλλία και την Γερμανία. 

Παράθυρο για ελαστικότητα στα μέτρα λιτότητας;



Πηγή: capital.gr
Της Δήμητρας Καδδά

Οι ενδείξεις ότι το γαλλογερμανικό μέτωπο λιτότητας έχει διαρραγεί,  αλλά και η διαφοροποίηση του ΔΝΤ από την «σκληρή» γραμμή των μέτρων λιτότητας χωρίς αναπτυξιακό αντίβαρο, θεωρείται κατ΄ αρχάς θετική από  κυβερνητικά και κοινοτικά στελέχη τα οποία παρακολουθούν στενά το Μνημόνιο. Ωστόσο εκτιμούν ότι στις διαδοχικές δηλώσεις και εκθέσεις για το ζήτημα έχουν αρχίσει να καταγράφονται και τα ανταλλάγματα: μεγαλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με έμφαση στην αγορά εργασίας και ειδικά στους μισθούς.

Εξηγούν ότι τα μέτρα του Ιουνίου (νέα περικοπή δαπανών 11,7 δισ. ευρώ) δεν θα βρεθούν καθόλου εύκολα: θα πρέπει υπό συνθήκες ύφεσης οι περικοπές να φτάσουν στο μεδούλι του δημοσίου, σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, λουκέτα, ακόμη και σε απολύσεις με νέου τύπου αποζημιώσεις.