Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

K. ROGOFF: ΜΑΖΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΩΝ 'H ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ Η ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!



ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΥΦΕΣΗ!
 Η Ίσκρα παραθέτει εκτενή αποσπάσματα από την παρακάτω άκρως ενδιαφέρουσα παρέμβαση του κορυφαίου οικονομολόγου Κeneth Rogoff, καθώς είναι εξαιρετικά διεισδυτική ως προς το να ανιχνεύσεικύρια χαρακτηριστικά της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης καθώς και να προτείνει ρηξικέλευθα μέτρα αντιμετώπισής της. Σύμφωνα με τον K. Rogoff, η έξοδος από την κρίση μπορεί να έρθειγρηγορότερα είτε μέσω της σημαντικής διαγραφής κρατικών και ιδιωτικών χρέων είτε μέσω υψηλού πληθωρισμού, ο οποίος αντικειμενικά ωφελεί τους χρεώστες έναντι των πιστωτών τους.
Παρά το γεγονός πως ο Κ. Rogoff, κινείται σε διαφορετικό ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο από την Ίσκρα, δημοσιεύουμε μεταφρασμένα εκτενή αποσπάσματα της παρέμβασής του, για την πληρέστερη και 

Επιχειρήσεις που λειτουργούν σαν κράτη...


Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
του Ρούσσου Βρανά

«Μια φορά και έναν καιρό τίποτα δεν ήταν πιο φερέγγυο από το κυρίαρχο κράτος. Η κυβέρνησή του μπορούσε να αντλεί τεράστια έσοδα από τη φορολογία, διέθετε συναλλαγματικά αποθέματα και μπορούσε να τυπώνει χρήμα.
 Με τα χρέη που έχουν συσσωρεύσει όμως σήμερα τα κράτη, ελάχιστα από αυτά νιώθουν απρόσβλητα από το φάσμα της χρεοκοπίας, ούτε καν οι ΗΠΑ. Η πιστοληπτική τους ικανότητα υποβαθμίζεται συνεχώς. Ετσι δεν είναι παράξενο που πολλές πολυεθνικές επιχειρήσεις αποσπούν σήμερα καλύτερες πιστοληπτικές αξιολογήσεις από τα κράτη. Αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία.

Μια, δυο, τρεις, πολλές πλατείες


Στο Τελ Αβίβ έφτασε το κίνημα της πλατείας, πιάνοντας στον ύπνο την πολιτική και οικονομική εξουσία του κράτους του Ισραήλ.
Χιλιάδες Ισραηλινοί πολίτες συνεχίζουν να κατεβαίνουν στη «λεωφόρο Ρότσιλντ» -η οποία ειρήσθω εν παρόδω κάποτε ονομαζόταν «οδός του λαού»-, σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Τελ Αβίβ με συνθήματα όπως: «Ο λαός απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη», «Θέλουμε δικαιοσύνη, όχι ελεημοσύνη», «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», «Οταν η κυβέρνηση είναι εναντίον του λαού, ο λαός είναι κατά της κυβέρνησης».

Χρυσός, δολάριο, ευρώ και "εμπιστοσύνη σε χάρτινους πύργους": Μερικές σκέψεις

Πηγη: βαθύ κόκκινο
του ciaoant1

Τα έχουμε πει πολλές φορές εδώ και χρόνια για το χρυσό, και δεν έχει νόημα να τα ξαναπούμε.

Έχει ωστόσο νόημα νομίζω να δούμε την εξής σκέψη:

Κάποτε, το χρήμα της ανθρωπότητας (ο χρυσός) ήταν επίσης και το νόμισμα της. Αυτόν χρησιμοποιούσε για τις συναλλαγές της.

Στη συνέχεια, το νόμισμα έγινε χάρτινο, διατηρώντας όμως τη σύνδεση του με το χρήμα (το χρυσό). Για κάθε νόμισμα που κυκλοφορούσε, υπήρχε ο αντίστοιχος χρυσός στα θησαυροφυλάκια του κράτους που είχε τυπώσει το εκάστοτε χαρτονόμισμα.

Στις μέρες μας, η καπιταλιστική ανάπτυξη βάθυνε τόσο πολύ που απαιτούσε να καταργηθεί η σύνδεση νομίσματος-χρήματος ("κανόνας του χρυσού"), ώστε να τυπωθούν όσα νομίσματα κρίνουν απαραίτητα τα κράτη, χωρίς περιορισμούς.

Γιατί η "Ελευθεροτυπία" κάνει λόγο για "απροσδιόριστες συνέπειες" στην αγορά πετρελαίου;

Πηγή: Βαθύ Κόκκινο

του ciaoant1

Αναδημοσιεύω ένα άρθρο που έγραψα πριν μερικές μέρες στο άλλο blog:

Την ώρα που ο κόσμος κοιτά τα γεγονότα στη Νορβηγία και τις εξελίξεις στην ευρωζώνη και στις ΗΠΑ, στα μονόστηλα των κυρίαρχων ΜΜΕ πέρασε "στα ψιλά" μια δήλωση του Αχμαντινετζάντ, όπου για μια ακόμα φορά δήλωσε ότι θέλει το πετρέλαιο να απεξαρτηθεί από το δολάριο. Πρόκειται όπως έχουμε δει για μια κίνηση με τεράστιες επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, μια κίνηση που οι ΗΠΑ προσπαθούν μανιωδώς να αποτρέψουν εδώ και χρόνια.

Οι περισσότεροι αναλυτές, πόσο μάλλον το "ευρύ κοινό", έχουν έναν "εφήμερο" τρόπο σκέψης ("βλέπουν το δέντρο και δε βλέπουν το δάσος"). Γι' αυτό και δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με αυτό το θέμα του πετρελαίου και του δολαρίου, και ούτε εξετάζουν καν την πιθανότητα μιας πετρελαϊκής κρίσης. Και όταν ξεσπάσει, θα τρέχουν και δε θα φτάνουν. Προς το παρόν λοιπόν, έστω και ως μονόστηλο θεματάκι, ας δούμε το άρθρο της "Ελευθεροτυπίας" επί του θέματος, με τις δηλώσεις του Αχμαντινετζάντ: