Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

How Austerity Is Killing Europe




A man walking past graffiti, Athens, December 6, 2011

Πηγή: New York Review of Books

Jeff Madrick


On the last day of 2011, a headline in The Wall Street Journal read: “Spain Misses Deficit Target, Sets Cuts.” The cruel forces of poor economic logic were at work to welcome in the new year. The European Union has become a vicious circle of burgeoning debt leading to radical austerity measures, which in turn further weaken economic conditions and result in calls for still more damaging cuts in government spending and higher taxes. The European debt crisis began with Greece, and that nation remains the European Union’s most stricken economy. But it has spread inexorably to Ireland, Portugal, Italy, and Spain, and even threatens France and possibly the U.K. It need not have done so. Rarely do we get so stark an example of bad—arguably even perverse—economic thinking in action.
Over the past two years, the severe 2009 recession, which started in the U.S. but spread across Europe, have imperiled the finances of one European country after another. As a result, Portugal, Ireland, Spain and Italy are coming under pressure from the EU to cut government spending and raise taxes to reduce their deficits if they wanted to qualify for a bailout. All have done so. Ireland and Portugal sharply cut spending and still had to take tens of billions of euros to help meet financial obligations as of course did Greece. The European Central Bank bought the bonds of Italy and Spain. Britain’s Conservative government led the way in ruthless government cutbacks in 2010. France has adopted its own austerity package, and even Germany, the supposed economic leader of Europe, has planned to cut its deficit by a record 80 billion euros in 2014.

Όχι στα 100, ούτε στα 70: Στα 40 δις ευρώ το «κούρεμα» μέσω PSI



ΠΗΓΗ: tvxs.gr

Διαγραφή ονομαστικού χρέους της τάξης των 40 δις ευρώ θα επιφέρει, εάν τελικώς εφαρμοστεί, το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI) για την Ελλάδα, όπως εξηγεί ο Γιώργος Αργείτης, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συνεργάτης του ΙΝΕ / ΓΣΕΕ, καθώς εκτός από τα 30 δις ευρώ για την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το ελληνικό Δημόσιο θα δανειστεί ακόμη 30 δις ευρώ προκειμένου να παράσχει ρευστότητα στους ομολογιούχους οι οποίοι θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα. Ο ίδιος χαρακτηρίζει μονόδρομο την απευθείας αγορά κρατικού χρέους από την ΕΚΤ. Διαβάστε εδώ το πρώτο σκέλος της συνέντευξης αναφορικά με τις μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Εσκασε η φούσκα της πλαστής ευημερίας μας...



ΠΗΓΗ: Καθημερινή 6/1/2012
Της Ζέζας Ζήκου

Ας μην ξεχνάμε ότι το μέλλον είναι μεγαλύτερο από το παρόν και ότι η αποπληρωμή των χρεών έχει βαρύτατο κόστος. Πρέπει να κερδηθεί μέσω σκληρών δημοσιονομικών και εργασιακών πολιτικών που απαιτούν οι δανειστές μας, από τις οποίες όμως υποφέρουν πρωτίστως τα αδύναμα νοικοκυριά. Η ελληνική κοινωνία έχει ήδη πικρά αντιληφθεί ότι δεν αρκεί η λογική των θυσιών για την αντιμετώπιση της κρίσης. H απελπισία που εκτρέφεται από τη δομική απορρύθμιση της ελληνικής οικονομίας, που υπαγορεύει η τρόικα, είναι τεράστια.
Ας υποθέσουμε, όμως, ότι θα γλιτώσουμε. Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ έβαλαν ξανά το χέρι στην τσέπη και μας έσωσαν από τη χρεοκοπία με τη νέα βοήθεια, ότι εμείς μειώσαμε για πολλοστή φορά τις συντάξεις, τις αμοιβές, χάσαμε επιδόματα και «δώρα», πληρώσαμε πενταπλά αυξημένους φόρους και το έλλειμμα άρχισε να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Και λοιπόν τι σημαίνει αυτό; Οτι σώθηκε η ελληνική οικονομία; Ασφαλώς και όχι. Μια χώρα που έχει 360 δισ. ευρώ χρέος, ελλειμματικό προϋπολογισμό και κυρίως τεράστιο έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών δεν σώζεται ούτε με μεγαλύτερο «κούρεμα». Το μεγάλο «κούρεμα» των «τοξικών» ομολόγων μας ισοδυναμεί με επίσημη πτώχευση.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟ ΜΙΚΑΕΛ ΛΕΒΙ



Η αριστερά που γεννιέται δεν είναι πλέον δέσμια του παρελθόντος της
 ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ
Την περασμένη Τρίτη το βράδυ, η φιλόξενη αίθουσα του Κοινωνικού Κέντρου (Τσαμαδού15) δεν μπόρεσε να χωρέσει όλους-ες όσοι-ες ήθελαν να παρακολουθήσουν τη συζήτηση με τίτλο «Οι ειδικοί στην εξουσία. Και η δημοκρατία;» που οργάνωσε ο κόμβος Rednotebook με τέσσερις ομιλητές-τριες: τον Μίκαελ Λεβί, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (CNRS), Σχολή Ανωτάτων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες, (EHESS) Παρίσι, την Ελένη Βαρίκα, καθηγήτρια στο Paris VIII, το Νίκο Γιαννόπουλο από το «Δίκτυο» και το Μιχάλη Σπουρδαλάκη, καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Παν. Αθηνών. Επωφεληθήκαμε από την ευκαιρία και κλέψαμε λίγο χρόνο από τις διακοπές του συντρόφου και φίλου της “Εποχής” Μίκαελ για να κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Οι αναγνώστες-τριες μας θα συμφωνήσουν, ελπίζουμε, ότι άξιζε η «θυσία» του, καθώς διατυπώνει την ενδιαφέρουσα, όπως πάντοτε, άποψή του, για κρίσιμα ζητήματα της επικαιρότητας που απασχολούν τους ανθρώπους της Αριστεράς και των κινημάτων σήμερα, στην περίοδο της κρίσης.

«Θα πέσει η Ελλάδα»;



Το θέμα της Ελλάδας και των ποικίλων σεναρίων για το οικονομικό μέλλον και τις προοπτικές της χώρας σχολιάζει μερίδα του γερμανικού τύπου. Κοινή εκτίμηση ότι η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη είναι επισφαλής.

 
ΠΗΓΗ: Deutche-Welle
«Θα πέσει η Ελλάδα»; Με αυτόν τον πρωτοσέλιδο τίτλο προσεγγίζει η οικονομική εφημερίδαHandelsblatt του Αμβούργου το ελληνικό πρόβλημα. Και σημειώνει: «Σχεδόν χωρίς να γίνει αντιληπτό από τη δημοσιότητα, η κατάσταση στην Ελλάδα οξύνεται περαιτέρω. Οι διαπραγματεύσεις για τη μείωση του χρέους μένουν στάσιμες και οι τράπεζες δεν εμπιστεύονται την ικανότητα του κράτους για μεταρρυθμίσεις καταθέτοντας κάθε βράδυ δισεκατομμύρια στην ΕΚΤ».
Παρά τη χθεσινή δήλωση του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ότι η επιστροφή στη δραχμή δεν είναι επιλογή για την Ελλάδα και την ευρωζώνη, η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι «πίσω από κλειστά μικρόφωνα και κάμερες στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες οι αισιόδοξες δηλώσεις αντικαθίστανται από έντονες αμφιβολίες για την ικανότητα παραμονής της Ελλάδας στη νομισματική ένωση». H Handelsblatt παραθέτει και εκτίμηση ενός επικεφαλής γερμανικής τράπεζας, ο οποίος τονίζει ότι όσο διαρκεί αβεβαιότητα γύρω από την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, δεν μπορούμε να υπολογίζουμε σε εκτόνωση της κρίσης.

Το πόμολο της πίσω πόρτας



του Κ. Βαξεβάνη

Οι πίσω πόρτες συνήθως δημιουργούνται για λόγους ασφάλειας. Είναι έξοδοι κινδύνου. Και για να ανοίξουν, κάποιος πρέπει να πιέσει το πόμολο, αφού διαπιστώσει πως υπάρχει κίνδυνος. Αν ο εκδότης του ΔΟΛ Σταύρος Ψυχάρης λέει αλήθεια, τότε ο Γιώργος Παπανδρέου τον έβαλε στο Μαξίμου από την πίσω πόρτα. Πίεσε το πόμολο, για να ανοίξει η πίσω πόρτα. Προφανώς θα είχε προηγηθεί διαπίστωση κινδύνου. Οι δύο άντρες, λέγοντας ψέματα ή αλήθεια, κάνουν παραδοχή για το ίδιο πράγμα: H σχέση πολιτικής και συγκροτημάτων Τύπου στην Ελλάδα, παραμένει επικίνδυνη σχέση, γι αυτό και ανοίγει συνήθως τις εξόδους κινδύνου. Τις πίσω πόρτες.
Η διαφορά βεβαίως είναι πως ο κάθε εκδότης μπορεί να επικαλείται κίνδυνο ή να δημιουργεί, ενώ ο πρωθυπουργός είναι αυτός που πρέπει να τον αντιμετωπίσει. Η δήλωση του Γ Παπανδρέου πως ο Ψυχάρης τον έριξε γιατί δεν του έδωσε δάνειο 10 εκατομμύρια η Εθνική Τράπεζα είναι ανατριχιαστική. Ο κύριος Παπανδρέου μοιάζει με εκείνον τον καθαριστή τζαμιών που στην προσπάθειά του να δείξει πόσο καλά καθαρίζει το τζάμι, απλώς το σπάει.

ECB's Orphanides wants to stop making banks pay for Greece



ΠΗΓΗ: Reuters
(Reuters) - European Central Bank policymaker Athanasios Orphanides called for euro zone leaders to abandon plans to make private sector investors help reduce Greece's debts - a move likely to get little traction with the currency bloc's paymaster,Germany.
Orphanides, who is also the central bank governor of Cyprus, said in a newspaper column published on Friday that dropping plans to force losses on private sector holders of Greek debt would "help restore trust" in theeuro zone and lower the borrowing costs of other governments in the currency union.
The involvement of the private sector in the Greek bailout has eroded investor confidence in euro zone sovereign debt and raised pressure on borrowing costs, despite policymakers' efforts to reassure markets thatGreece is an isolated case.

Bloomberg: Λύση - σοκ για την Ελλάδα με μισθούς πείνας



Μία λύση – σοκ προκρίνει για τη σωτηρία της Ελλάδας το πρακτορείο Bloomberg. Σε ανάλυσή του τάσσεται «κατά» της εξόδου της χώρα μας από το ευρώ και «υπέρ» της βάναυσης ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας με μισθούς πείνας για … υπάκουους εργαζομένους!
Με άλλα λόγια το αμερικανικό πρακτορείο θεωρεί ως μόνη διέξοδο την εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή την άμεση και βίαιη περικοπή των μισθών η οποία με τη σειρά της θα προκαλέσει επίμονα υψηλό ποσοστό ανεργίας, με αποτέλεσμα να χάσουν οι εργαζόμενοι τη διαπραγματευτική τους ισχύ…
Στην ανάλυση επισημαίνεται ότι η Ελλάδα όσο και άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης έχουν μπροστά τους χρόνια οικονομικών δυσχερειών, ακόμη και εάν αναδιαρθρώσουν το χρέος τους. Οι προοπτικές είναι τόσο ζοφερές, ώστε σύμφωνα με μία «σχολή», θα ήταν καλύτερα εάν βρισκόντουσαν εκτός ευρώ, παρά το άμεσο κόστος της εξόδου.