Για τον πλησίον

ΠΗΓΗ: Καθημερινή 3/4/2012 Tης Xριστινας Kοψινη «Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 κάθε εβδομάδα έπαιρνα το τρένο Μιλάνο - Ζυρίχη. Οι Ιταλοί γκασταρμπάιτερ που το γέμιζαν και συνέχιζαν προς Νάπολη ή Λέτσε είχαν κουτιά και βαλίτσες δεμένα με σπάγγους. Για εκείνους, ο πλησίον ήταν μια δεδομένη παρουσία. Πριν από το Γκοτάρντο, τη σήραγγα που ενώνει την Ελβετία με την Ιταλία, έβγαζαν μια χαρτοσακούλα. Μοίραζαν σε όλους τους γύρω ψωμί και αλλαντικά και έπιναν μαύρο κρασί. «Εχετε την καλοσύνη να πάρετε;» έλεγε ο αρχηγός της οικογένειας, δειλά, γιατί είχα στα χέρια ένα βιβλίο. Ακριβώς όπως στην Οδύσσεια (Γ69, Δ60, Ε95), στην αρχή προσφέρεται κάτι για φαγητό. Μόνον όταν ο φιλοξενούμενος έχει χορτάσει μπορούν να γίνουν οι ερωτήσεις. Παρομοίως και για το Μωυσή, τον Ααρών και τους πρεσβύτερους, γεύση και γνώση είχαν ακόμη κοινή ρίζα: Ετσι ανέβηκαν στο όρος «και ώφθησαν εν τω τόπω του Θεού και έφαγον και έπιον» (Εξοδος 24.11)... ...Εκείνοι οι αρχαϊκοί ταξιδιώτες εξαφανίστηκαν όπως και η ατμομηχανή. Σήμερα, όποιος ανεβαίνει στο τρένο δεν έχει έναν πλησίον, υπό την κυριολεκτική έννοια. Νιώθει ακόμη ότι οι άνθρωποι ζουν με αισθήματα αλλά μόνο επιδεικνύοντάς τα σε κάποιον μακριά, φωνάζοντας στο κινητό και ενοχλώντας όποιον είναι δίπλα τους».

Why Immigration is troubling Greece more than the Economy

Πηγή: Social Europe Journal

by Nick Malkoutzis

Immigration more important than the Economy?

Judging by the content of the debate in Greece over the past few days, one might think that the most pressing issue facing the country ahead of the upcoming general elections is illegal immigration rather than the economy. The two coalition partners, New Democracy and PASOK, have attempted to outdo each other by trying to appear determined to tackle a matter that is gaining relevance as a result of the crisis.

With elections probably due to take place on May 6, Greece’s two main parties have stepped up the rhetoric. New Democracy leader Antonis Samaras wants to repeal the citizenship law passed in 2010, which allows second-generation immigrants to apply for Greek citizenship. “Our cities have been taken over by illegal immigrants, we have to reclaim them,” Samaras told members of his party on Thursday as the police conducted sweep operations to round up illegal immigrants in downtown Athens.

Το επίδικο των εκλογών και της Αριστεράς

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Ποιος και πώς θα ακυρώσει τα σχέδια του καθεστώτος. Του Χρίστου Καραμάνου

Κάθε πολιτική διαδικασία έχει συγκεκριμένο επίδικο. Αυτό αφορά και τις επερχόμενες εκλογές. Τι επιδιώκουν μέσα από αυτές η άρχουσα τάξη, η τρόικα και το ειδικό καθεστώς που έχουν εγκαθιδρύσει; Έναν πολιτικό συσχετισμό που πρώτον θα νομιμοποιεί ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και δεύτερον θα υλοποιήσει, με σαρωτικό τρόπο, μια χείριστη φάση κοινωνικής εξόντωσης και χούντας. Αν το μνημονιακό μπλοκ πάρει την κυβερνητική αυτοδυναμία, ο προαναφερθείς διπλός πολιτικός στόχος θα έχει επιτευχθεί. Έστω και με κίβδηλο τρόπο. Έστω και με υποκλοπή της ψήφου του λαού μέσω της μιντιακής τρομοκρατίας. Έστω κι αν το αγωνιζόμενο τμήμα της κοινωνίας κατορθώσει να ξεπεράσει την, αναμφισβήτητη για μια πρώτη περίοδο, απογοήτευση.
Για το προοδευτικό αντιμνημονιακό τόξο και σύμπασα την Αριστερά θα όφειλε να υπάρχει επίσης ένα επίδικο από τις εκλογές: να ακυρώσει το σχεδιασμό του ειδικού καθεστώτος. Δεν πρόκειται για την κατάκτηση ενός στρατηγικού στόχου, αλλά για ένα σημαντικό τακτικό στόχο. Κοινό στόχο μιας σειράς δυνάμεων, κοινό πόθο εκατομμυρίων ανθρώπων του λαού. Εφικτός άραγε στόχος; Ναι, αν υπάρξει εκλογική συμπαράταξη όλων αυτών των προοδευτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Συμπαράταξη που δεν θα ακυρώνει ούτε τη φυσιογνωμία ούτε τους επόμενους τακτικούς στόχους κάθε δύναμης ούτε τη στρατηγική της.

Νεοαποικιοκρατική σχέση της Μεσογείου με τις βόρειες χώρες της Ευρώπης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΒΒΑ ΡΟΜΠΟΛΗ* ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΟΥ ΙΝΕ ΓΣΕΕ

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ

Τη συνέντευξη πήρε

ο Μάκης Μπαλαούρας

Αν και η πολιτική που εφαρμόζουν η κυβέρνηση και η τρόικα είναι σε βαθύ αδιέξοδο, δεν ενδιαφέονται για τις αιτίες που το προκαλούν, αλλά ετοιμάζουν νέα αδιέξοδα μέτρα.

Δεν είναι μόνο η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων και των συνταξιούχων ιδιαίτερα. Το ίδιο το πρόγραμμα έχει και σοβαρές εσωτερικές αντιφάσεις που δεν του επιτρέπουν να πετύχει τους στόχους του. Μια τέτοια αντίφαση είναι η μείωση των κατώτερων μισθών με πρόφαση την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μειώνοντας, όμως, τους κατώτερους μισθούς 22% και 32% για τους εργαζόμενους κάτω από 25 ετών, δημιουργείται ένα έλλειμμα στην κοινωνική ασφάλιση 2,2 δισ.  και ένα έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό από μείωση των φόρων 1,1 δισ. Άρα ένα επιπλέον έλλειμμα 3,3 δισ., ενώ στόχος είναι να μειωθεί το έλλειμμα. Για τη μείωση αυτού του ελλείμματος προτείνουν μείωση των συντάξεων. Με τη μείωση των συντάξεων, όμως, μειώνεται η κατανάλωση και η ζήτηση. Με αποτέλεσμα να κλείνουν 60.000 επιχειρήσεις και να αυξάνεται η ανεργία κατά 200.000 άτομα. Επομένως είναι ένα πρόγραμμα που έχει ως στόχο τη μείωση του ελλείμματος και τη μείωση της ανεργίας, αλλά αυξάνει το έλλειμμα και την ανεργία. Τέτοιες περιπτώσεις αντιφάσεων στο Μνημόνιο 1 και στο Μνημόνιο 2 υπάρχουν αρκετές. Επομένως αν αφήσουμε αυτό το πρόγραμμα να προχωρήσει, το 2020 θα δημιουργηθεί μια ζοφερή κατάσταση.

Θα έχουμε μια επιδείνωση στο βιοτικό επίπεδο τουλάχιστον 50% μέσα σε μια δεκαετία.

Special report: A Greek banker's secret property deals

(Reuters) - He is the former economics professor behind an upstart bank that rode the Greek boom to become a publicly listed heavyweight with a loan book of over 35 billion euros. She is his devoted wife, who oversees the bank's sponsorship of museums and the arts, and advised it on corporate social responsibility.

Michalis Sallas, executive chairman of Piraeus Bank, Greece's fourth largest, and Sophia Staikou are a Greek power couple, symbols of the fast-growth years after the country joined the euro in 2001.

But an investigation of public documents, including financial statements and property records, shows the couple may also be emblematic of the lack of transparency and weak corporate governance that have fueled Greece's financial problems.

Greek banks will soon be recapitalized with an estimated 30 billion to 50 billion euros, part of the country's second bailout, backed by the International Monetary Fund and European taxpayers. Analysts estimate Piraeus will take about 3 billion to 3.5 billion euros.

Sallas was put in charge of Piraeus by the government 21 years ago, before the bank was privatized. He owns about 1.5 percent of the bank, whose stock price has plunged 97 percent since its peak in 2007.

Οι πέντε καλύτερες προτάσεις για τη διάλυση της Ευρωζώνης

ΠΗΓΗ: CYNICAL

Τον περασμένο Οκτώβρη το fund της οικογένειας του Λόρδου Wolfson προκήρυξε βραβείο 250,000 λιρών για το καλύτερο σχέδιο, καλύτερης διαχείριση μιας πιθανής διάλυσης της Ευρωζώνης.

Από τις 450+ περίπου συμμετοχές, σήμερα έχουμε τις πρώτες ανακοινώσεις για τη λίστα των πέντε φιναλίστ, από τους οποίους θα προέλθει και ο νικητής.

Αυτοί είναι οι εξής:

Κάνοντας κλικ σε κάθε σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την κατατεθειμένη πρόταση.

a) Catherine Dobbs - The NEWNEY approach to unscrambling the Euro

b) Roger Bootle - Leaving the euro: A practical guide

c) Jonathan Tepper - A Primer on the Euro Breakup: Default, Exit and Devaluation as the Optimal Solution
d) Jens Nordvig - Planning for an orderly break-up of the European Monetary Union

e) Neil Record - If member states leave the Economic and Monetary Union, what is the best way for the economic process to be managed to provide the soundest foundation for the future growth and prosperity of the current membership?

Έρχονται νέα μέτρα, μεγαλύτερη ανεργία, ύφεση και μείωση επενδύσεων

ΠΗΓΗ: www.capital.gr

Της Δήμητρας Καδδά
Με γκρίζα χρώματα περιγράφει το ΙΟΒΕ στην τριμηνιαία του έκθεση το παρόν και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας αν δεν αλλάξει ένας φαύλος κύκλος: τα δημοσιονομικά μέτρα που δεν εφαρμόζονται και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που δεν έρχονται.

Εκτιμά ότι και ο φετινός προϋπολογισμός –μετά τα πρόσφατα μέτρα– έχει σοβαρότατους κινδύνους υλοποίησης καθώς ήδη εντοπίζει  μεγάλες υστερήσεις στα  έσοδα, νέα ελλείμματα 1,9 δισ. ευρώ σε ΔΕΚΟ και ΟΚΑ και  πολλά κονδύλια που έχουν ξεφύγει τους στόχους (αύξηση δαπανών σε ΟΑΕΔ, προμήθειες και άλλες καταναλωτικές δαπάνες, τόκοι  και αποθεματικό).  Θεωρεί έτσι  ορατό το ενδεχόμενο να έρθουν και άλλα «πακέτα».

Πρώτες προς... περικοπή αναμένεται να είναι οι επενδυτικές δαπάνες, εξιλαστήριο θύμα και του 2011. Ωστόσο, επισημαίνει ότι αυτό συνεπάγεται διψήφια μείωση των συνολικών επενδύσεων και το 2012 τη στιγμή που την προηγούμενη 4ετία η χώρα γνώρισε μείωσή τους κατά 50% με προφανή «σοκ» στην αγορά.

Όσο για τους εργαζόμενους, εκτιμά ότι τα χειρότερα δεν έχουν φανεί στους μισθούς αλλά και στην αγορά εργασίας: υπολογίζει την ύφεση στο 20% φέτος  και τις τιμές να αντιστέκονται καθώς το κράτος δεν προχωρά σε τομές που θα εντείνουν τον ανταγωνισμό  αλλά και θα φέρει νέα αύξηση των έμμεσων φόρων.

Οι G20 πρέπει να απορρίψουν τη συμφωνία της Ευρωζώνης

ΠΗΓΗ: sofokleous 10

Για όποιον ζητούσε ένα ‘μεγάλο μπαζούκα’, η Κοπεγχάγη ήταν απογοήτευση. Οι Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης βολεύτηκαν με την ελάχιστη πρόταση για την ενίσχυση του ‘τείχους προστασίας’.Η συμφωνία εγείρει τρία άμεσα ερωτήματα: Πόσο ισχυρό είναι πράγματι το ευρωπαϊκό τείχος προστασίας; Θα φτάσει για όλα; Και, κυρίως, θα πρέπει τώρα οι G20 να αυξήσουν τις δεσμεύσεις τους προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προκειμένου αυτό να χρηματοδοτήσει την Ευρώπη;

Αγνοήστε τα πρωτοσέλιδα. Η αύξηση των πόρων του ταμείου στήριξης της Ευρωζώνης δεν φτάνει τα 700 δις ευρώ. Η πραγματικότητα είναι ότι ο νέος μηχανισμός διάσωσης της Ευρωζώνης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, θα έχει 500 δις ευρώ διαθέσιμα για μελλοντικά προγράμματα διάσωσης. Τα 700 δις ως νούμερο έχει νόημα μόνο για τα Κοινοβούλια των κρατών μελών γιατί περιγράφει την έκθεση κινδύνου που αναλαμβάνουν.

Η στρατηγική των περικοπών

ΠΗΓΗ: rednotebook Το επίδικο ζήτημα στη συγκυρία της κρίσης είναι ποιος θα πληρώσει το κόστος. Το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι;

Του Γιάννη Μηλιού Όλοι γνωρίζουν, με πρώτους τους υπευθύνους της οικονομικής πολιτικής, ότι η περικοπή των μισθών επιδεινώνει την ύφεση της οικονομίας. Όλοι γνωρίζουν, με πρώτους τους υπευθύνους της οικονομικής πολιτικής, ότι η περικοπή των μισθών επιδεινώνει την ύφεση της οικονομίας. Επιπλέον, ότι η ύφεση επιδεινώνει τα δημόσια ελλείμματα, διότι συρρικνώνει τη φορολογητέα ύλη και δημιουργεί την ανάγκη για πρόσθετες δημόσιες δαπάνες. Όμως τα ελλείμματα είναι απλώς το αποτέλεσμα της κρίσης. Η κρίση είναι συστημική, δηλαδή κρίση του καπιταλισμού, που πλήττει τη δυνατότητά του να αναπαράγεται ως γενικά αποδεκτό σύστημα δημιουργίας και διανομής πλούτου και θεσμών. Συνεπώς, το κύριο επίδικο ζήτημα στη συγκυρία της κρίσης είναι ποιος θα πληρώσει το κόστος, το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι;

Ένας τρόπος υπάρχει να αλλάξουν τα πράγματα. Να μιλήσουν οι λαοί

ΠΗΓΗ: contramee

Δημήτρης Καλτσώνης

Η άρχουσα τάξη της Ελλάδας, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις οικονομικές και πολιτικές επιδιώξεις της και να σταθεροποιήσει το καθεστώς της, ήταν πάντοτε πρόθυμη να εκχωρήσει εθνική κυριαρχία. Η παραχώρηση κυριαρχίας έλαβε και συνταγματική μορφή. Την εθνική κυριαρχία δεν την απεμπολεί ο ελληνικός λαός ούτε χάνεται από μόνη της. Είναι επιλογή της κυρίαρχης τάξης.’’

 Πάντα πρόθυμη η αστική τάξη να εκχωρήσει εθνική κυριαρχία

 – Σε άρθρο σας με θέμα «Ευρωπαϊκή Ένωση και εθνική – πολιτική κυριαρχία: η επικαιρότητα της λενινιστικής προσέγγισης», σημειώνετε χαρακτηριστικά: «ο Μαρξ στο Κεφάλαιο είχε ήδη επισημάνει τη μεταφορά υπερκερδών και υπεραξίας από τις λιγότερο αναπτυγμένες οικονομίες στις περισσότερο ισχυρές. Στην περίοδο της κρατικομονοπωλιακής βαθμίδας του καπιταλισμού παρατηρείται πιο έντονα το φαινόμενο αυτό. Έτσι ο Λένιν υποστήριξε ότι η ιμπεριαλιστική περίοδος του καπιταλισμού χαρακτηρίζεται ακριβώς από την «εκμετάλλευση ολοένα και μεγαλύτερου αριθμού μικρών ή αδύνατων εθνών από μια μικρή χούφτα πλουσιότατα ή ισχυρότατα έθνη», και συγκεκριμένα από λίγες «εθνικοκρατικές ομάδες των χρηματιστών», από «μια χούφτα κράτη – τοκογλύφους». Σημείωνε επίσης ότι «ιμπεριαλισμός σημαίνει ότι το κεφάλαιο ξεπέρασε τα πλαίσια των εθνικών κρατών, σημαίνει επέκταση και επιδείνωση της εθνικής καταπίεσης πάνω σε νέα ιστορική βάση»». Αυτό έχει βάση στη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα; Θεωρείτε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας έχουμε απώλεια ή εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και ένα είδος «οικονομικής κατοχής»;

Ένα συναινετικό διαζύγιο στην ευρωζώνη

Οι αρθρογράφοι είναι ο γενικός διευθυντής και ο πρόεδρος της Roubini Global Economics 

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

by Arnab Das and Nouriel Roubini

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απέτρεψε την καταστροφή, προκαλώντας δυναμικό ράλι ανακούφισης, αλλά τίποτα δεν έχει λυθεί κατά βάθος. Η Ελλάδα μπορεί να χρειαστεί κι άλλη αναδιάρθρωση, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία επίσης ίσως χρειαστούν αναδιάρθρωση. Η Ισπανία και η Ιταλία κινδυνεύουν ακόμη να βρεθούν με το όπλο στον κρόταφο. Οι τραπεζικές κρίσεις είναι πάντα πολύ δύσκολο να επιλυθουν αν δεν αφαιρεθούν τα τοξικά ενεργητικά ή δεν γίνουν ανακεφαλαιοποιήσεις. Η ευρωζώνη εξακολουθεί να πάσχει από έλλειψη στα ουσιώδη στοιχεία μιας νομισματικής ένωσης που αντέχουν στον χρόνο. Και οι προγραμματισμένες μεταρρυθμίσεις μάλλον θα διογκώσουν τις κρυμμένες δημοσιονομικές, τραπεζικές κι εξωτερικές ανισορροπίες, αφήνοντάς την ακόμη λιγότερο ανθεκτική στα σοκ. 

Ο χωρισμός μπορεί να είναι δύσκολος, αλλά είναι καλύτερος από το να μένεις κολλημένος σε έναν κακό γάμο. Η κρίση χρεών της περιφέρειας απειλεί να ρίξει τον πυρήνα σε τεράστιες τραπεζικές ελλείψεις κεφαλαίων και υποχρεώσεις, παρασύροντας όλους σε παρατεταμένη στασιμότητα. Αυτό καθρεφτίζει πιθανόν δισεπίλυτα σχεδιαστικά σφάλματα στην ευρωζώνη. Οπότε, αυτό που προτείνουμε είναι ένα φιλικό συναινετικό διαζύγιο.