Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Noam Chomsky: America in Decline


Πηγή: Truthout

by: Noam Chomsky, Truthout | Op-Ed
“It is a common theme” that the United States, which “only a few years ago was hailed to stride the world as a colossus with unparalleled power and unmatched appeal is in decline, ominously facing the prospect of its final decay,” Giacomo Chiozza writes in the current Political Science Quarterly.
The theme is indeed widely believed. And with some reason, though a number of qualifications are in order. To start with, the decline has proceeded since the high point of U.S. power after World War II, and the remarkable triumphalism of the post-Gulf War '90s was mostly self-delusion.
Another common theme, at least among those who are not willfully blind, is that American decline is in no small measure self-inflicted. The comic opera in Washington this summer, which disgusts the country and bewilders the world, may have no analogue in the annals of parliamentary democracy.

“Καταδικάζουμε την Ανωνυμία απ’ όπου κι αν προέρχεται”


Από spi_der


Πόλεμο ξεκινάει η κοσμαγάπητη και σοσιαλιστική κυβέρνησή μας κατα της τρισκατάρατης ανωνυμίας. Όντας κοσμαγάπητη και σοσιαλιστική, επ΄ουδενί δεν θα έβαζε στο στόχαστρο του Υπουργείου-Δικαιοσύνης-και-Κάποιων-Επικοινωνιακών-Νεολογισμών τους πολίτες. Τα βέλη της θα τα στρέψει καθαρά κατά του βορβορώδους υπόκοσμου που υπό το σκότος της ανωνυμίας επιδίδεται σε εκβιασμούς, αλισβερίσια και άνομες συναλλαγές με το σύστημα της εξουσίας.
Από τούδε και στο εξής λοιπόν, καταργούνται τα παραπολιτικά σχόλια στις εφημερίδες, καθώς και οι γενικόλογες κομματικές ανακοινώσεις οι οποίες το όνομα που αναφέρουν είναι “Κάποιοι ως γνωστόν”.

Η κρυφή γοητεία του βοναπαρτισμού ως απάντηση στην κρίση




Μεταξύ ‘’κουτσής πάπιας’’  και  σιδερένιας μπότας
Πηγή: aristeroblog
Του Παναγιώτη Μαυροειδή
H πρώτη βδομάδα του Αυγούστου της τρέχουσας χρονιάς, σήμανε πανικό στους ‘’επενδυτές’’ όλου του κόσμου, με το μίνι χρηματιστηριακό κραχ σε όλες τις χρηματαγορές, να υπενθυμίζει ότι το τζίνι της οικονομικής κρίσης όχι μόνο έχει βγει από το μπουκάλι, αλλά δεν λέει και να επιστρέψει.  Η επιστροφή στην κανονικότητα ή για να μιλήσουμε λίγο στη γλώσσα που αρέσει στον επιχειρηματικό κόσμο, σε μια κατάσταση ‘’business as usual’’, αποδεικνύεται όνειρο καλοκαιρινής νυκτός για τα επιτελεία των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Με ανησυχία, εκατομμύρια εργαζομένων σε όλο τον κόσμο συνειδητοποιούν ταχύτατα ότι το πρόβλημα δεν είναι ….οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, ούτε αυτό καθαυτό το πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Όταν στο κάδρο μπαίνουν μετά τις χώρες του Νότου της Ευρώπης και η πρώτη ταχύτητα του ευρώ,  με τις ‘’αγορές’’ να επιτίθενται σε Γαλλία και Ιταλία, τα πράγματα εμφανίζονται να είναι πολύ σοβαρά. Το πρόβλημα είναι ακριβώς ο καπιταλισμός και η ιστορικών και παγκοσμίων διαστάσεων κρίση του.
Ποια διέξοδος έχει αυτό το σύστημα  από την κρίση του; Που το πάνε άραγε; Ρωτάνε, σε  γλώσσα που ποικίλλει, ανάλογα με την πρωθύστερη πολιτικοποίηση ή την ανυπαρξία της, διαφορετικοί άνθρωποι. Ακόμη και οι πιο ανυποψίαστοι. Μόνο που δεν ρωτάνε απλά για να μάθουν. Αλλά γιατί ανησυχούν και φοβούνται. Αλλά και αναζητούν το πώς θα δράσουν.