Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Έχει η αριστερά πρόταση;


Πηγή: ΕΠΟΧΗ
του Θ. Παρασκευόπουλου
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ: Η ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ
Συνηθίζεται σε δύσκολες περιόδους η πολιτική σύγκρουση να περιορίζεται εκ μέρους της κυβέρνησης και των συμμάχων της στο ερώτημα προς την αντιπολίτευση: «Τι προτείνετε;» και στη μομφή: «Δεν έχετε προτάσεις!» Ερώτημα και μομφή περιέχουν ένα είδος τραμπουκισμού, εννοούν δηλαδή ότι είτε οι προτάσεις σου θα κινηθούν στο γενικό πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής είτε θα τις καταγγείλουν ως ανεδαφικές. Μάλιστα, ερώτημα και μομφή στρέφονται προπάντων προς την αριστερά, επειδή αυτηνής οι προτάσεις συνήθως ξεφεύγουν από την πεπατημένη και τη συναίνεση των αστικών κομμάτων.
Στην πραγματικότητα, τα αστικά κόμματα ίσαμε τώρα δεν έχουν διατυπώσει καμία συνεκτική πρόταση για την τρέχουσα κρίση στην Ελλάδα. Η πρόταση της κυβέρνησης, δηλαδή η κυβερνητική πολιτική, βασίζεται στα σκονάκια που της δίνουν οι εκπρόσωποι της τρόικας και στην αγχώδη προσπάθεια να εξαιρεθεί από τη συζήτηση το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η πολιτική? αδιέξοδο που γίνεται εμφανές από τις διαρκείς επιμέρους αποτυχίες: στα δημόσια έσοδα, στο ύψος του ελλείμματος, στο επιτόκιο που ζητούν οι διεθνείς κερδοσκόποι για τα ελληνικά ομόλογα, στην ανεργία. Η αξιωματική αντιπολίτευση από τη μεριά της επιμένει στην πολιτική που οδήγησε στην κρίση, δηλαδή στη συρρίκνωση του Δημοσίου. Η ακροδεξιά ασθμαίνει με τακτικισμούς μεταξύ των δύο.

Με ελικόπτερο...


Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
του Γ. Πρετεντέρη

Ο τελευταίος διάσημος Ντομινίκ πριν από τον Ντομινίκ Στρος-Καν του ΔΝΤ που έχει έλθει στην Ελλάδα ήταν πριν από δεκαπέντε χρόνια ο Ντομινίκ Γουίλκινς του Παναθηναϊκού. Οι αντίπαλοι οπαδοί τον υποδέχθηκαν στο γήπεδο με το σύνθημα «ήλθες στην Ελλάδα για πικνίκ, Ντομινίκ, Ντομινίκ» . Λάθος! Διότι ο Ντομινίκ με την Πανάθα πήρε την κούπα στο Παρίσι και το τραγουδάκι το έκαναν γαργάρα. 

Τον Ντομινίκ Στρος-Καν δεν ξέρω με τι τραγουδάκι θα τον υποδεχθούν. Σίγουρα, όμως, θα τον αιφνιδιάσουν. Διότι, αν έχω καταλάβει καλά, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ νομίζει ότι έρχεται σε μια χώρα όπου ο λαός σε πρόσφατες εκλογές εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική. Δεν ξέρω ποιος τού τα είπε αλλά κάτι τέτοια δήλωνε στους γάλλους δημοσιογράφους πριν από δύο, τρεις εβδομάδες. 

Ψάχνουν τροφοδότη λογαριασμό για τα υποβρύχια


Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Ν. Χασαπόπουλος

Ενας τροφοδότης- όπως χαρακτηρίστηκε- λογαριασμός, σε τράπεζα στην πόλη Εσεν της Γερμανίας, μπήκε στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, αλλά και των εισαγγελικών αρχών, ως ύποπτος για τη διακίνηση μαύρου χρήματος στην υπόθεση της κατασκευής των υποβρυχίων. Ηδη η Αθήνα ζητεί τη γερμανική δικαστική συνδρομή ώστε να ανοιχθεί ο λογαριασμός αυτός, από τον οποίο προβλέπεται ότι θα υπάρξουν ενδιαφέροντα στοιχεία για το αν υπήρξε διακίνηση μαύρου χρήματος για τα υποβρύχια. 

Οπως πληροφορείται «Το Βήμα», ο αριθμός του λογαριασμού βρίσκεται ήδη στα χέρια των ελληνικών δικαστικών αρχών, αποτελείται από 20 ψηφία, αλλά δεν γνωρίζουν ακόμη από ποια συγκεκριμένη γερμανική τράπεζα διακινήθηκε, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ζητήθηκε όχι μόνον η γερμανική συνδρομή αλλά και η συνδρομή της Εurojust. Η διερεύνηση αν έχουν δοθεί μίζες για την προμήθεια υποβρυχίων γερμανικής κατασκευής βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, και στην υπόθεση πλέον έχουν εμπλακεί ενεργά το ΣΔΟΕ και η ειδική υπηρεσία του για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. 

Ο Μ. Λίμποβιτς και η Μ.Χάρνεκερ προσκεκλημένοι του Ινστιτούτου «Ν. Πουλαντζάς» στην Αθήνα


Πηγή: Αυγή

Το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» φιλοξενεί στην Ελλάδα δύο διακεκριμένους ακαδημαϊκούς, τον Μάικλ Λίμποβιτς και τη Μάρτα Χάρνεκερ. Ο Μ. Λίμποβιτς είναι Καναδός, μαρξιστής οικονομολόγος, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Σάιμον Φρέιζερ του Καναδά και συνεργάτης του Διεθνούς Κέντρου Μιράντα της Βενεζουέλας. Η Μ. Χάρνεκερ είναι κοινωνιολόγος, συγγραφέας, σύμβουλος της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και από τις πλέον εξέχουσες ερευνήτριες της διαδικασίας κοινωνικού μετασχηματισμού της Λατινικής Αμερικής. Μαθήτρια του Λουί Αλτουσέρ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, έχει μεταφράσει έργα του στα ισπανικά. Μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ εξορίστηκε από τη Χιλή. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία της Βασικές έννοιες του ιστορικού υλισμού και Πραγματοποιώντας το αδύνατο. Η Αριστερά στο κατώφλι του 21ου αιώνα.

Διεθνής επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους: Ένα επιτακτικό αίτημα, του Κ. Λαπαβίτσα


Πηγή; tvxs, Ελευθεροτυπία
του Κ. Λαπαβίτσα
Το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι αδύνατον να αποπληρωθεί στο σύνολό του, όπως πλέον γίνεται παραδεκτό από όλους. Το μέγεθος του προβλήματος επιβάλλει ουσιαστική δημόσια συζήτηση και ρήξη με την τακτική που ακολουθήθηκε από την αρχή της κρίσης. Δηλαδή, να αφήνονται τα αλλεπάλληλα προβλήματα στα χέρια μιάς μικρής ομάδας υποτιθέμενων ειδικών, ενώ παράλληλα να ασκείται παραπληροφόρηση και κατατρομοκράτηση των λαϊκών στρωμάτων από τα ΜΜΕ.
Η προσέγγιση αυτή έχει αποτύχει παταγωδώς. Η χώρα είναι σε απόλυτο αδιέξοδο και είναι απαραίτητη η ευρεία λαϊκή συμμετοχή στη διαδικασία που θα καταλήξει στις αποφάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους. Το πρώτο βήμα μπορεί να είναι ο σχηματισμός διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του δημοσίου χρέους. Και εξηγούμαι.

Ποια παιδεία σε ποια κοινωνία;

Οι σπουδαστικοί αγώνες, που εξελίσσονται το τελευταίο διάστημα στις μητροπόλεις του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, καταδεικνύουν το άδικο όσων είχαν σπεύσει να χαρακτηρίσουν τις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις στη χώρα μας ελληνική ιδιοτυπία.
Ασφαλώς η κρίση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος έχει τις ιδιομορφίες της, όπως ακριβώς και η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού σε σχέση με εκείνη άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ωστόσο, η αντιμετώπιση της παιδείας ως εμπορεύματος και η επίταξη των εκπαιδευτικών θεσμών στην υπηρεσία της δομικής αναδιάρθρωσης του κεφαλαιοκρατικού συστήματος θέτει αντιμέτωπους τους λαούς της Ευρώπης με το αμείλικτο ερώτημα: ποια παιδεία για ποια κοινωνία; Οι καλοδιαλεγμένες φράσεις -«κοινωνία της γνώσης», «διά βίου μάθηση», «ευέλικτες εργασιακές σχέσεις»- δεν πείθουν. Ο βασιλιάς είναι ήδη γυμνός.

Το τελειωτικό χτύπημα κατά του πανεπιστημίου

Ζούμε σε μια εποχή που λόγω της ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών δυνάμεων, της αναγωγής της επιστήμης σε άμεση παραγωγική δύναμη και της κυριαρχίας της γενικής διάνοιας στην παραγωγή, απελευθερώνεται όλο και με ταχύτερους ρυθμούς άμεση ζωντανή εργασία, με συνέπεια να αυξάνεται ο χρόνος που θα μπορούσε να αφιερωθεί στην ανάπτυξη της κοινωνικής προσωπικότητας.
Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η σύγχρονη παραγωγή προσφέρει τη δυνατότητα μαζικής και μακροχρόνιας εκπαίδευσης.
Σε αντίθεση με αυτή τη δυνατότητα, η ελληνική κυβέρνηση, όπως οι αστικές ανά τον κόσμο κυβερνήσεις, υποκύπτοντας και ως προς αυτό στις ανάγκες της αγοράς, ή της οικονομίας (διάβαζε του κεφαλαίου), αποφάσισε να τελειώνει μια κι έξω με το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Υπάρχουν λύσεις για την κρίση της ευρωζώνης;


Πέντε είναι τα πιθανά όπλα για να λυθεί η κρίση που βιώνει η ευρωζώνη, σύμφωνα με την εφημερίδα Financial Times, η οποία υποστηρίζει ότι η μάχη για την ανάκαμψη της εμπιστοσύνης των αγορών δεν έχει ακόμα χαθεί. Την ίδια στιγμή, σε ντιμπέιτ διεθνών οικονομολόγων σημειώνεται πως η πορεία της ευρωζώνης προβλέπεται αρνητική, ενώ λόγος γίνεται ακόμα και για διάλυσή της.
Πηγή: tvxs
«Παρά το γεγονός ότι η κρίση στην ευρωζώνη κινδυνεύει να ξεφύγει από τον έλεγχο, με το ευρώ να υποχωρεί έναντι των άλλων νομισμάτων και οι αποδόσεις των ομολόγων των πιο αδύναμων οικονομιών της να φθάνουν σε ρεκόρ υψηλά, η μάχη όμως για την ανάκαμψη της εμπιστοσύνης των αγορών δεν έχει ακόμα χαθεί», τονίζουν οι Finanacial Times.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το περασμένο Μάιο, οπότε και οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν για το bailout της Ελλάδας ενώ στη συνέχεια συμφώνησαν για τη δημιουργία ενός μόνιμου σχεδίου διάσωσης του ευρώ προκειμένου να αντιμετωπιστούν μελλοντικές κρίσεις στην ευρωζώνη. Επίσης, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έσπασε ένα ταμπού και άρχισε να αγοράζει κρατικά ομόλογα.