Η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων 30 χρόνων στη Βρετανία

ΠΗΓΗ: Democracy Now

AMY GOODMAN: I’m Amy Goodman withDemocracy Now!’s Nermeen Shaikh.

NERMEEN SHAIKH: Thank you so much, Amy, and welcome to our listeners and viewers around the country and around the world. In Britain, 2 million workers are in the streets today participating in the largest mass protest in generations. Teachers, hospital staff, garbage collectors, firefighters, and border guards are participating in the 24-hour strike. A coalition of 30 trade unions have organized approximately 1000 demonstrations and rallies across the country. Picket lines are anticipated to spring up around public buildings and hospitals during the day. On Monday, airlines said they were were cutting flights into the London Heathrow Europe’s busiest airport because of fears of long delays and overcrowding due to the strike. The airport workers are part of the approximately 2 million public sector workers opposed to reforms that unions say will force them to pay more for their pensions and work for longer before they retire. Paul Cottrell of the University and College Union explained why he supports the strike.

Πότε σκάει η Ευρωζώνη; Τον Φεβρουάριο!

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

Συνέντευξη Παπανδρέου στο Spiegel

'The EU as an Institution Is Still too Slow'

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

In a SPIEGEL interview, former Greek Prime Minister Giorgios Papandreou explains for the first time the reasons behind his surprising resignation and the new hope for national unity in Greece. He also advocates the implementation of euro bonds, saying it's time for European solidarity in the financial crisis.

SPIEGEL: Mr. Papandreou, two weeks ago you were forced to resign to make way for Lucas Papademos, a banker. Combined with Spain and Portugal, that means that three of the last remaining leftist governments in Europe have fallen victim to the euro crisis. Could it be that socialists are in fact not very good at handling money and financial problems, as the financial world likes to claim?

Papandreou: We socialists have very clear ideas about what needs to be done in times of crisis. The fact that our voices were not taken seriously enough in the past is one of the reasons why we are still so deeply caught in the crisis.

SPIEGEL: So once again, it is the others who are to blame?

Παράλληλες βεβαιότητες

Πηγή: Καθημερινή 30/11/11

Tου Παντελη Μπουκαλα

Δελτίο ειδήσεων. Σε ιδιωτικό κανάλι. Πρώτα παρουσιάζονται τα σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης, δηλαδή οι σκέψεις των Γερμανών να δημιουργηθεί μια «Ευρωζώνη της ελίτ», η οποία, αφού θέσει εκποδών τις χώρες που πληρώνουν ακριβά τη μεσογειακότητά τους, θα λειτουργεί με πρωσική πειθαρχία. Ακολουθεί ερώτηση για τις συνέπειες που θα έχει για την Ελλάδα ενδεχόμενη συγκρότηση της ελιτοζώνης, η οποία υποβάλλεται σε κατά τεκμήριο ειδήμονες. Σε τρεις καθηγητές πανεπιστημίου που διδάσκουν οικονομικά στην Αθήνα, στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη.

Δεν θα ξεμπλέξουν για τα φουσκώματα της ΕΛΣΤΑΤ

ΠΗΓΗ: euro2day

εκηβόλος

Στον εισαγγελέα θα κληθεί στις 12 Δεκεμβρίου ως ύποπτος ο επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής Ανδρέας Γεωργίου. Κατηγορείται ότι το 2009 παρουσίασε ογκωδέστερο το ελληνικό χρέος κατά 15,4%, με συνέπεια το ΔΝΤ να επιβάλει σκληρότερους μνημονιακούς όρους στην Ελλάδα. 

Αυτή είναι η εξέλιξη στην υπόθεση, που λαθεμένα ορισμένοι είχαν βιαστεί να θεωρήσουν λήξασα. Αμ δε! Κάθε άλλο, σημειώνει εγκυρότατη πηγή μας, η οποία εκτιμά πως το… πάρτι μόλις τώρα ξεκινά. Δεδομένων επίσης των νέων πολιτικών ισορροπιών και (κυρίως) του φόβου για τις επερχόμενες εξελίξεις, η υπόθεση αναμένεται θερμότατη. Θυμηθείτε το! 

Η λύση στην κρίση χρέους: 1 ΔΡΧ = 1000 ευρώ

ΠΗΓΗ: xrimanews.gr

Η “ελληνική κρίση” έχει πολλές κρυφές πτυχές τις οποίες εντέχνως όσοι, λιγοστοί, πολιτικοί αξιωματούχοι γνωρίζουν έχουν κρατήσει στη σκιά, εμποδίζοντας τη Βουλή και τον ελληνικό λαό να τις πληροφορηθεί. Κάποιες από αυτές αφορούν στη διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας απέναντι στην Τρόικα και τους ιδιώτες δανειστές της.

Στο πρώτο τμήμα της τρέχουσας σειράς άρθρων αποκάλυψης των μεγαλύτερων μυστικών της ελληνικής κρίσης αναφέρθηκα στο δίκαιο που διέπει τα ελληνικά ομόλογα, ένα θέμα το οποίο είχα αναδείξει με το άρθρο “Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της” από τον Ιούλιο του 2010 (βρίσκεται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση, Περίεργες Συμπτώσεις” εκδόσεις Λιβάνη), παρουσιάζοντας μία σειρά σχετικών με το θέμα εκθέσεων κορυφαίων πανεπιστημίων και νομικών εταιριών.

Οι αποκαλύψεις στο συγκεκριμένο άρθρο προκάλεσαν αίσθηση αλλά δεν ήταν παρά δεκαπέντε μήνες αργότερα που το θέμα έλαβε μεγάλες διαστάσεις, όταν σε μία σειρά άρθρων και δημοσιεύσεων στοXrimaNews.gr παρουσιάστηκαν στοιχεία που υποδείκνυαν πως η ελληνική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει στη μετατροπή του δικαίου που ρυθμίζει τα ελληνικά ομόλογα από το ελληνικό στο αγγλικό, ως αντάλλαγμα για την εξασφάλιση του PSI+ που περιλαμβάνει κούρεμα τμήματος του ελληνικού χρέους κατά 50%.

Ο συναγωνιστής Δ. Καζάκης, το «μέτωπο του όχι» και η ανάγκη για ένα «νέο μέτωπο αλληλεγγύης και ανατροπής»

ΠΗΓΗ: ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

Tου Βαγγέλη Αντωνίου

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι, μεταξύ αυτών και πολλοί από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, διαμορφώνουν ένα πλατύ και πολυσυλλεκτικό ακροατήριο για τις απόψεις, τις θέσεις και εντέλει την πολιτική κίνηση του Δημήτρη Καζάκη, όπως αυτή μορφοποιείται τόσο μέσα από το ΕΠΑΜ όσο και μέσα από τις πολιτικές του πρωτοβουλίες για το «μέτωπο του όχι».

Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός καθιστά αναγκαία την πιο προσεκτική και αναλυτική προσέγγισή μας, από τη σκοπιά της ριζοσπαστικής αριστεράς, στο «φαινόμενο» Καζάκη.

Ο υπογράφων το παρόν κείμενο, με την ιδιότητά του ως μέλους του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, είχε πρόσφατα (16/11/11) απευθύνει κάλεσμα σε όλες τις οργανώσεις, κινήσεις και ανένταχτους της Αριστεράς στην Εύβοια για το ξεκίνημα ενός διαλόγου που θα κατέτεινε στην κοινή μετωπική δράση της Αριστεράς στην περιοχή μας. Στο πλαίσιο αυτό προσκαλέσαμε και το ΕΠΑΜ Λειβαδιάς (καθότι δεν υπάρχει ακόμη ΕΠΑΜ στη Χαλκίδα) και οι εκεί συναγωνιστές είχαν την καλοσύνη να αναρτήσουν στην ιστοσελίδα τους το πλήρες κείμενο με τους προβληματισμούς και την πρόσκλησή μας. Τα σχόλια που έχουν προστεθεί, μέχρι τώρα τουλάχιστον, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και στην πλειοψηφία τους αφορούν κριτικές παρατηρήσεις για το χώρο του Μ.Α.Α., χαρακτηρίζοντάς μας ως απολειφάδι του ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και ευρωλιγούρηδες, ενώ διχάζονται ως προς την ανάγκη να συνυπάρχει ή όχι στο «μέτωπο» ο «Αλαβάνος». Εμείς πάντως θα επιμείνουμε στην επικοινωνία μας και με το χώρο αυτό, άλλωστε ήδη ανταλλάσσουμε εμπειρίες γύρω από τον αγώνα ενάντια στα χαράτσια και την ανάγκη να συντονιστούμε πιο αποτελεσματικά στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ποιον εκπροσωπεί ο κ. Παπαδήμος: την Ελλάδα ή τους δανειστές της;

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ 27/11 (via Γκρανμα)

O Λουκάς Παπαδήμος ξεκίνησε την καριέρα του στο παράρτημα Βοστώνης της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ. Έγινε μέλος της Τριμερούς Επιτροπής το 1998, όταν ήταν επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας. Η Τριμερής είναι μια οργάνωση που ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1970 από εκπροσώπους πολυεθνικών από Ευρώπη, Βόρεια Αμερική και Ιαπωνία με σκοπό την προώθηση του δικού τους μοντέλου ‘δημοκρατίας’. Σύμφωνα με αυτό, μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού οφείλουν να είναι πολιτικά απαθή και όλο και περισσότερες λειτουργείες του κράτους πρέπει να περνούν στα χέρια των πολυεθνικών.[1]

Καπιταλισμός και Δημοκρατία: Κριτικές παρατηρήσεις

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ 27/11

του Αλέξανδρου Χρύση

          

Ι. Στις μέρες μας, και καθώς η δομική κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει και οξύνεται, με πολλές αφορμές, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς, γίνεται λόγος για ‘υποβάθμιση της δημοκρατίας’, ‘κτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών’, ‘αντιδημοκρατικές πρακτικές’ κ.α. Ωστόσο, μια περιγραφική προσέγγιση του περιεχομένου και των μορφών με τις οποίες εκδηλώνεται η ‘κρίση της δημοκρατίας’ ή μια ηθικολογικού χαρακτήρα καταδίκη πολιτικών που πλήττουν στον πυρήνα της τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή της λαϊκής κυριαρχίας δεν ωφελεί. Ο προσανατολισμός μιας  αντι-καπιταλιστικής αρθρογραφίας προς μια φαινομενολογία της κρίσης των λεγόμενων δημοκρατικών θεσμών και των συναφών προς αυτούς διαδικασιών δεν ανταποκρίνεται στις βαθύτερες και ουσιαστικές ανάγκες ενός σύγχρονου εργατικού κινήματος με στόχο τη ρήξη προς τις καπιταλιστικές δομές εξουσίας και την υλοποίηση του κομμουνιστικού προτάγματος. 

Eurozone crisis: why the Fed should buy Italian bonds

• 
• • Mark Weisbrot
  • guardian.co.uk, Tuesday 29 November 2011 21.54 GMT
  • Article history

The US Federal Reserve has helped keep the US economy moving by 'quantitative easing' – buying US bonds. Photograph: Matthew Cavanaugh/EPA

The economic news out of the eurozone is getting worse every day, and so is the contagion to the rest of the world. The OECD (Organisation for Economic Cooperation and Development), the club of 34 mostly high-income countries, has now lowered its projection for eurozone growth for 2012 from 2% (in May) to just 0.2%. According to their report, the 17-member eurozone economy already "appears to be in a mild recession". For the US, the forecast for next year was lowered from 3% to 2.1%.

Forecasts for China, India and Brazil have also been lowered significantly since May. From Asia to Latin America, the problems of the eurozone are reverberating as international banks contract credit, big investment projects are cancelled or postponed, stock markets and real estate prices fall, and investor and consumer confidence drops. And these poor OECD projections assume that Europe "muddles through" its currentfinancial crisis without any significant financial disaster. But as the eurozone economy worsens, this assumption gets increasingly less tenable.

Credit Suisse: Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να εκδιωχθεί από το ευρώ - Μόλις στο 10% οι πιθανότητες διάσπασης της Ευρωζώνης - Ποιες είναι οι λύσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης

ΠΗΓΗ: bankingnews.gr

Απίθανο χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη η Credit Suisse, σαν η μόνη "αχτίδα φωτός" στο γύρω "σκοτάδι" των αλλεπάλληλων αρνητικών σεναρίων για την επόμενη μέρα της χώρας μας.

'Όπως επισημαίνει ο οίκος  στην τελευταία έκθεσή του με τίτλο "Comments on Europe" (Σχόλια για την Ευρώπη) και ημερομηνία 29/11, το κόστος από μια πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν τεράστιο και για αυτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα πρέπει να θεωρείται πιθανό.
Και αυτό ειδικότερα γιατί:
- Εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ θα εκδιωχθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, ο πληθωρισμός θα ξεπεράσει το 20%.
- Η Ελλάδα λαμβάνει το 3% του ΑΕΠ της σε βοήθεια από την ΕΕ. Αυτό θα χαθεί...
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Credit Suisse ούτε η διάσπαση της Ευρωζώνης κρίνεται πιθανή. Μάλιστα δίνει πιθανότητες μόλις 10% να συμβεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο.