Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

17% έως 40% η πραγματική ανεργία σε Μακεδονία, Θράκη


Η μερική και εκ περιτροπής εργασία σε βιοτεχνίες, βιομηχανίες και εμπορικά καταστήματα κερδίζει ολοένα και περισσότερο, οδηγώντας σε πλήρη ανατροπή των μέχρι τώρα εργασιακών σχέσεων που επικρατούσαν στην αγορά.

Οι νέες ελαστικές μορφές εργασίας δεν αφορούν μόνο τις νέες προσλήψεις, αλλά και τις παλιές, καθώς πληθαίνουν οι καταγγελίες εργαζομένων σε Εργατικά Κέντρα και σωματεία για πιέσεις που δέχονται από τα αφεντικά τους για αλλαγή των συμβάσεων εργασίας.
Οι περισσότερες περιπτώσεις εντοπίζονται στη Θεσσαλονίκη και στη γύρω περιοχή, αλλά το φαινόμενο βρίσκεται σε ...άνθηση και σε άλλους νομούς της Μακεδονίας και λιγότερο της Θράκης. Πάντως, σύμφωνα και με την έκθεση των Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), το 50% της αύξησης που εμφανίζεται στη μετατροπή των συμβάσεων σε όλη τη χώρα, διαπιστώνεται στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, Θεσσαλονίκη και Αττική.

Η σφαγή των δημόσιων αμνών



Αυτή η ξαφνική απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα κατακαλόκαιρο και υπό καύσωνα με έβαλε σε πολλές σκέψεις.
Επιπλέον είχε και ένα στοιχείο εκβιασμού. Οποιος δεν αυτοαπογραφηθεί μέχρι τις 23 Ιουλίου, δεν θα πληρωθεί τον Αύγουστο. Ποια είναι η χρησιμότητα αυτής της απογραφής δεν είναι ξεκάθαρο. Οι προσωπάρχες δεν ξέρουν τι υπαλλήλους έχουν; Δεν θα αρκούσε μια εγκύκλιος προς αυτούς και να συντάξουν οι ίδιοι μια λίστα με το προσωπικό τους; Ακούμε να λένε για διπλοπληρωμές, για μισθούς σε νεκρούς και άλλα τέτοια. Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως ένα μεγάλο μέρος της δημόσιας διοίκησης είναι διεφθαρμένο. Πώς δικαιολογείται ένας δημόσιος υπάλληλος π.χ. στην Εφορία, στην Πολεοδομία, στην Αστυνομία ή στον Στρατό να ζει σαν μεγιστάνας;
Αν αυτή η καταγραφή ήταν για την πάταξη της διαφθοράς, τότε θα αρκούσε ένα ξαναμελετημένο «Πόθεν Εσχες» και στη δημοτική βέβαια, που θα μπορούσε να είχε ένα προσωρινό τίτλο «Πες μας από πού τα άρπαξες». Και, αν αυτός ο τίτλος είναι προκλητικός και μονόπλευρος, έχω και μια δεύτερη εναλλακτική πρόταση λίγο σεξπιρική: «Τα άρπαξες ή δεν τα άρπαξες; Ιδού η απορία». Τότε θα βλέπαμε ένα νόημα. Η καλή εβδομαδιαία εφημερίδα της Αριστεράς, η «Εποχή», την περασμένη Κυριακή μάς υπενθύμισε πως τον ίδιο μήνα του 1956, επί εθνάρχη Καραμανλή, είχε γίνει μια απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων με τις ίδιες προϋποθέσεις, τους ίδιους όρους και τα ίδια ζητήματα. Μετά την απογραφή, μπήκε το θέμα της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

Τα stress tests …της πλακας!


Πηγή: Sofokleous10

Ακόμη και η Αγροτική που «κόπηκε» θα χρειασθεί μόνο 242,6 εκατ. ευρώ νέων κεφαλαίων – Έκτακτη αύξηση κεφαλαίου από την Εθνική με ομόλογα μειωμένης εξασφάλισης 450 εκατ. ευρώ – Σε slow motion η εξέταση όλων των εναλλακτικών σεναρίων από την κυβέρνηση: στο τραπέζι αποκρατικοποιήσεις, αλλά και το σενάριο της «Νέας Εθνικής Τράπεζας» με τετραπλή συγχώνευση ΑΤΕ-Τ.Τ.- Παρακαταθηκών και Τρ. Αττικής
Τελικά, τα stress tests, που αναμένονταν με αγωνία από τις αγορές, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, αποδείχθηκε χθες βράδυ ότι ήταν… φαρσοκωμωδία: από τις ελληνικές τράπεζες είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο η ATEbank πέρασε κάτω από τον πήχη του 6%, αλλά ακόμη και αυτή έχει στη χειρότερη περίπτωση ένα «έλλειμμα» κεφαλαίων μόνο 242,6 εκατ. ευρώ! Ύστερα από αυτά τα αποτελέσματα είναι πολύ αμφίβολο αν θα αποκατασταθεί, έστω και ελάχιστα, η αξιοπιστία του ευρωπαϊκού –και του ελληνικού- τραπεζικού συστήματος, ώστε να αρχίσει και πάλι να λειτουργεί ομαλά η διατραπεζική, ενώ τα σενάρια για «γάμους» μεταξύ ελληνικών τραπεζών μπαίνουν σε… αργή κίνηση.

Europe’s Gap


Πηγή: NY Times Blogs

του Paul Krugman
Listening to the comments of Jean-Claude Trichet and others, you might have the impression that Europe is well on the way to recovering from its slump. So I took a look at the actual numbers, and even though I sort of knew what they said, it was a bit of a shock.
In the figure below, I show an index of eurozone real GDP, from Eurostat, with 2007 fourth quarter — a quarter in which Europe was doing OK, but certainly not experiencing inflationary overheating — set at 100. And I compared it with a trend assuming 2 percent annual growth in potential output, a fairly conservative assumption even for Europe. Here’s what it looks like:

το θαύμα τού καπιταλισμού: Ο δεσμός της συνενοχής




Αυτή η σκηνοθεσία, κυρίως μετά τον πόλεμο, στηρίζεται σε κάτι το οποίο έχει να κάνει με την ευρύτερη κοινωνία. Αυτό το κάτι είναι ο δεσμός της συνενοχής. Έχει σκεφτεί κανείς τι σημαίνει η αντιπαροχή; Αντιπαροχή είναι ο συνενοχικότερος θεσμός που γέννησαν οι αιώνες και πάνω σ’ αυτό το θεσμό θεμελιώνεται η μεταπολεμική Ελλάδα.
Είναι σαν να ερχόμαστε και να λέμε, από κοινού συμφέροντος ορμώμενοι, με αναφορά στο ιδιωτικό συμφέρον, απαλλοτριώνουμε δημόσιο χώρο, προκειμένου να βάλουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας και μετά αρχίζουν όλα τα άλλα με τη σπέκουλα πάνω στη γη και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Όταν εμπλέκεις σ’ αυτή τη διαδικασία την ίδια την κοινωνία, τότε η κατάσταση θυμίζει μια σχέση αμοιβαίου επιβητορισμού μεταξύ κράτους και κοινωνίας. Βάζεις στο παιχνίδι της συνενοχής μεγάλα κοινωνικά στρώματα, μέσα απ’ τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, μέσα απ’ τη νομιμοποίηση της συναλλαγής με το φακελάκι, διοχετεύοντας και παράγοντας ένα απίστευτο ποσό βίας, ήπιας βίας, που εσωτερικεύει ο κάθε Έλληνας, μέσα απ’ την ασχήμια του περιβάλλοντος, μέσα από το φακελάκι που πρέπει να δώσει για να κάνει τη δουλειά του αλά ελληνικά... Αυτά συσσωρεύονται, με αποτέλεσμα την εξουθένωση κάθε δημιουργικής ικμάδας και, βεβαίως, το μηδενισμό κάθε βάσης προοπτικής.