Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Πωλούνται τρένα, αεροδρόμια, ταχυδρομεία, λιμάνια



Την ώρα που η κρίση βαθαίνει και τα αντιλαϊκά μέτρα το ένα διαδέχονται το άλλο η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να ξεπουλήσει ότι έμεινε από τη δημόσια περιουσία. Στα λόγια τη πουλάει για να τη… σώσει και να δώσει ανάπτυξη στη χώρα. Στη πράξη ξεπουλάει κοψοχρονιά ό,τι απέμεινε. Όπως φαίνεται και από τα σχέδια, στο τέλος δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο παρά τα λεγόμενα ότι το κράτος κρατάει τη πλειοψηφία των μετοχών σε στρατηγικούς τομείς. 

Είναι γνωστό ότι όλα τα προηγούμενα ξεπουλήματα με αυτόν τον μανδύα ξεκίνησαν και για στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης έγιναν! Στο τέλος φυσικά κανένας δεν κλήθηκε να απολογηθεί που αντί ανάπτυξης οι πολιτικές αυτές οδήγησαν σε τρισχειρότερη κρίση.

Πωλείται η εθνική αξιοπρέπεια!


thumb


Πηγή: Ποντίκι 4/6/2010

Η ανακοίνωση για τις μαζικές πωλήσεις όλων όσα συνθέτουν την περιουσία του Δημοσίου (δηλαδή όλων ημών) μοιάζει με τον επιθανάτιο ρόγχο μιας χώρας η οποία βρίσκεται ένα βήμα πριν από τα Τάρταρα. Μιας χώρας η οποία, σύμφωνα και με τα ρεπορτάζ του «Π» που κυκλοφορεί, περιμένει:
● Τους ελεγκτές, οι οποίοι πρακτικά θα υποκαταστήσουν τις ηγεσίες όλων των υπουργείων και όλων των κρίσιμων τομέων, τους οποίους η επιτήρηση κρίνει απαραίτητους για την επίτευξη των στόχων της: των τραπεζών, των υπουργείων, του προϋπολογισμού, των στατιστικών στοιχείων και του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Για όποιον δεν κατάλαβε το παρασύνθημα, πρόκειται γι’ αυτούς που θα ελέγχουν τις «εκθέσεις προόδου» υπουργείων και κρατικών οργανισμών και, όπως ακριβώς έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση, θα δίνουν τις εντολές για νέα μέτρα.
● Τον «αρχιεπιτηρητή» (και... «πρωθυπουργεύοντα» σύμφωνα με ρεπορτάζ άλλης εφημερίδας) από το ΔΝΤ.
● Την απόφαση του Eurogroup, το οποίο τη Δευτέρα θα κληθεί να δεχτεί ή να απορρίψει την πρόταση του υπουργού Οικονομικών της ΓερμανίαςΒόλφγκανγκ Σόιμπλε περί της δυνατότητας για ελεγχόμενη πτώχευση μιας χώρας της Ευρωζώνης. Ο γερμανικός στόχος είναι σαφής: Να μην κάνει η Ελλάδα πλήρη χρήση του «πακέτου στήριξης» των 110 δισ. ευρώ. Νατελειώνει το παραμύθι με άλλη μία δόση – το πολύ. Και ύστερα... πάπαλα.

Ξεπέρασαν τον εαυτό τους οι νεοφιλελεύθεροι κομισάριοι

Οι Βρυξέλλες επανέρχονται δριμύτερες στο προσφιλές τους θέμα, την αναθεώρηση των συστημάτων συνταξιοδότησης, με στόχο να υποχρεωθούν οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι να δουλεύουν μέχρι... θανάτου ή να απευθυνθούν στην ιδιωτική ασφάλιση όπως στις ΗΠΑ, για την οποία πιέζει εδώ και χρόνια το χρηματοπιστωτικό λόμπι στην Ε.Ε.
Να δούμε την πραγματικότητα κατάματα, μας καλεί ο Ούγγρος επίτροπος για την Απασχόληση Λάζλο Αντορ, συστήνοντας επαγγελματική κατάρτιση για εργαζόμενους άνω των 60 ετών!
Να δούμε την πραγματικότητα κατάματα, μας καλεί ο Ούγγρος επίτροπος για την Απασχόληση Λάζλο Αντορ, συστήνοντας επαγγελματική κατάρτιση για εργαζόμενους άνω των 60 ετών!

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει σχεδόν ολοκληρώσει την «Πράσινη Βίβλο» για τα συστήματα συνταξιοδότησης στα κράτη-μέλη, η οποία θα δοθεί στη δημοσιότητα περί τα τέλη Ιουνίου, με σκοπό, όπως διακηρύσσει, να ανοίξει ευρύς διάλογος για την αναθεώρηση των διάφορων καθεστώτων στην Ευρώπη των «27».

Ποιος θα φέρει αντιρρήσεις;
Δεν είναι η πρώτη φορά που η νεοφιλελεύθερη Επιτροπή θίγει το θέμα, όμως τώρα, με τις πρώτες ενδείξεις γενικής ανάκαμψης, και εκμεταλλευόμενη την κρίση στις χώρες του Νότου και τη λήψη σκληρών μέτρων λιτότητας, έρχεται να πετάξει εκ νέου το μπαλάκι στις κυβερνήσεις, οι οποίες περιμένουν την «Πράσινη Βίβλο» της Κομισιόν ως μάννα εξ ουρανού για να υποστηρίξουν: «Δεν φταίμε εμείς, μας το επιβάλλουν οι Βρυξέλλες»... Το ότι η Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητες στα συστήματα συνταξιοδότησης των «27» δεν πρόκειται να απασχολήσει καμία κυβέρνηση. Το παιχνίδι είναι στημένο από καιρό...

Ου γαρ οίδασι τι έρχεται...


Του Θανάση Καρτερού
Εφημερίδα Αυγή, 3/6/2010

Η ασφάλιση είναι ένα συμβόλαιο, που υπογράφεις με το ελληνικό κράτος. Θα πληρώνεις τόσα κάθε μήνα, για να πάρεις τόσα μετά από τόσα χρόνια, ώστε να μην είσαι ζητιάνος στα παιδιά και στα εγγόνια σου. Καλώς; Καλώς. Κι αφού πλήρωσες όσα έπρεπε, αφού το συμβόλαιο επιβεβαιωνόταν κάθε μήνα επί χρόνια, αφού έφτασες στο κατώφλι της σύνταξης, έρχονται τώρα να σου πουν ότι η υπογραφή τους δεν ισχύει, το συμβόλαιο πάει στα σκουπίδια και θα πρέπει να δουλέψεις άλλα πέντε, δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, για να πάρεις τα μισά από αυτά που είχαν υπογράψει ότι θα πάρεις.

Αν οποιοσδήποτε ιδιώτης -ή εταιρεία- αθετούσε έτσι την υπογραφή του, θα πήγαινε δεμένος για απάτη σε βαθμό κακουργήματος. Αν η απάτη αφορούσε εκατομμύρια ανθρώπους, θα έβλεπε για πολλά χρόνια τον κόσμο πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Το ελληνικό κράτος όμως κατάντησε Γιώργος κερνάει, Γιώργος πίνει. Έβαλε φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του; Ναι. Δεσμεύτηκε κρατώντας το μερίδιό του από κάθε μισθό και μεροκάματο, που με τον ιδρώτα σου έβγαλες; Ναι. Υποσχέθηκε εκατό χιλιάδες φορές ότι δεν θα θίξει συντάξεις, ώριμα δικαιώματα, συντάξιμα χρόνια κ.λπ.; Ναι.

EΙναι ο σοσιαλισμός επίκαιρος σήμερα;Η πρέπει να προωθούμε λύσεις ''εντος του συστήματος'' για την έξοδο απο την κρίση;




Του Άγγελου ΗΡΑΚΛΕΙΔΗ*
απο την εφημερίδα ''Μαρξιστική φωνή''

Το να διαπιστώσει ένας δραστήριος αριστερός ποια είναι η πρόταση της αριστεράς για την έξοδο από την κρίση, αποτελεί από μόνο του έναν άθλο. Αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για έναν απλό εργαζόμενο που πρωταρχικά τον απασχολεί η επιβίωση η δική του και της οικογένειάς του και όχι αφηρημένα ιδεολογικά σχήματα, δογματισμοί και εσωκομματικοί συσχετισμοί.
 
Στον Τύπο έχουν δημοσιευτεί σοβαρές αναλύσεις που καταδεικνύουν πως η σημερινή κρίση είναι μια δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, μάλιστα από τις πιο σοβαρές της ιστορίας του. Δυστυχώς, μια ματιά μόνο στο παρελθόν θα μας πείσει πως καμία σοβαρή κρίση στον καπιταλισμό δεν έχει ξεπεραστεί χωρίς ανυπολόγιστες καταστροφές για την ανθρωπότητα. Σήμερα η πρωτοφανής κρίση χρέους των κρατών (με αποκορύφωμα την ελληνική περίπτωση βέβαια) οδηγεί σε μακροχρόνιες πολιτικές λιτότητας, οι οποίες με τη σειρά τους θα προετοιμάσουν αναπόφευκτα μια νέα βαθιά κρίση στο όχι μακρινό μέλλον.