Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

«Ελάφρυνση της χώρας» με επιβάρυνση της εργασίας;


Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Τη συνέντευξη πήρε
ο Παύλος Κλαυδιανός

Η απόφαση της ΕΚΤ να κρατήσει χαμηλά επιτόκια και να δέχεται ομόλογα, αδιανόητη άλλοτε, δείχνει ότι υπάρχει πλήρης συνείδηση πως η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, έκρυθμη. 
Η παγκόσμια οικονομία χαρακτηρίζεται: α) από αναιμική ανάκαμψη, η οποία συνοδεύεται από αύξηση της ανεργίας στον ανεπτυγμένο κόσμο, β) από εξασθενημένο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο καθιστά την ανάκαμψη ασταθή, γ) από τις διεθνείς εντάσεις όπως αποτυπώνονται στις διεθνείς συναλλαγματικές ισοτιμίες, δηλαδή αυτό που, υπερβάλλοντας, καταγράφεται ως «πόλεμος νομισμάτων». Να αναφέρουμε και τις διαφορές στους G20. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να τοποθετηθούμε για να κατανοήσουμε τις αποφάσεις της ΕΚΤ, όπως και τις αντίστοιχες της FED, μαζικής παρέμβασης στις αγορές χρέους. Ενθυμούμενοι ταυτόχρονα ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 δεν οδήγησε σε ουσιώδη μεταρρύθμιση της αρχιτεκτονικής και του τρόπου λειτουργίας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η πρόσφατη κρίση στην Ιρλανδία, έχει στη βάση της το πρόβλημα των τραπεζών, με άλλα λόγια του ιδιωτικού χρέους και όχι του δημοσίου χρέους. 

Κρίση-Χρέος-Πτώχευση: Υπάρχει εναλλακτική λύση;



Πηγή: www.inprecor.gr,  4/12/2010
Δ. Καζάκης

Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση χρόνιας χρεοκοπίας και υπό διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης σε καθεστώς θεσμοθετημένης κατοχής. 

Είναι στην καρδιά μιας γενικότερης κρίσης της ευρωζώνης, όπου το ευρώ και ο μηχανισμός στήριξής του έχει μετατραπεί σε μηχανισμό χρεοκοπιών. Μπορεί η χώρα και ο λαός της να γλυτώσουν την ολοκληρωτική καταστροφή; Ή πρέπει να περιμένουμε πότε θα διαλυθεί η ευρωζώνη, πότε θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα κάποιοι άλλοι αντί για εμάς, ή πότε και πώς θα κατορθώσει η ολιγαρχία των Βρυξελλών να αποκαταστήσει την ισορροπία του τρόμου στο εσωτερικό της ευρωζώνης; Μέχρι να γίνει κάτι από όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι η χώρα και ο λαός της θα έχουν οδηγηθεί στην ανυπαρξία υπό καθεστώς διεθνούς ελέγχου επ’ αόριστο.

Το νόημα του Δεκέμβρη

ζωντανοί
Του Σπύρου Μαρκέτου *
Τι μπορεί να κάνει σήμερα το σύστημα με τη νεολαία; Να της βρει δουλειά; Δεν γίνεται πια. Να την στείλει Μακρόνησο; Ούτε. Να την κρατήσει χαυνωμένη στα γήπεδα και μπροστά στην τηλεόραση; Κουρασμένη τακτική, μα ούτε και αρκεί. Ο Δεκέμβρης κλόνισε ακόμη και την ποπ κουλτούρα, που σιγά σιγά παίρνει πιο αμφισβητησιακή τροπή, όπως δείχνουν, για παράδειγμα, και τα γκρουπάκια που προβάλλονται στα τηλεπαιχνίδια. Πολύ πιο δυσοίωνη για το καθεστώς είναι μάλιστα η άλωση από εξεγερσιακά μηνύματα του ίδιου του σκληρού πυρήνα της λαϊκής μουσικής. Η μελωδική δυσφορία της λεπταίσθητης νεολαίας αντέχεται, οι ιαχές των μεταλλάδων λίγους ενήλικες τρομάζουν, τι κάνεις όμως με τους Ροκάδες του Σταμάτη Γονίδη, που έπιασαν το ένα εκατομμύριο χτυπήματα στο γιουτιούμπ;

Ηρθαν οι ράμπο της ηθικής;

Θα ζήσουν με το φόβο
της επάρκειάς τους
Τάσος Ηλιάδης, «Αίθριος λόγος»
Τι θα κάνουμε με αυτούς τους αυτόκλητους σωτήρες που διατείνονται ότι ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη εκ των άνω (και υπό των ιδίων) χειρουργικής ηθικής επέμβασης; Αμερικανο-γερμανο-πουθενά σπουδαγμένοι, με ελάχιστη ώς μηδενική γνώση του βάθους της ελληνικής ιστορίας και κουλτούρας, με νοοτροπία Νέας οθωνικής Αντιβασιλείας ανέλαβαν μόνοι τους το εθνικό(;) καθήκον να εκπολιτίσουν τους βάρβαρους «ιθαγενείς».
ΔΕΝ θα σταθώ στο ερώτημα «πού ήσαν και τι ακριβώς έπρατταν όλοι αυτοί την εποχή της κοινωνικής αποκατάστασης ή την εποχή της "μεταρρυθμιστικής" παλινόρθωσης, διότι η εμπλοκή σε προσωπικές στάσεις ζωής (και ανάληψης κινδύνων) δεν έχει στη φάση αυτή πολιτικό ενδιαφέρον. Απλώς υπενθυμίζω ότι όσοι έπαιξαν πολύ το χαρτί της ηθικής κάθαρσης εντέλει κάηκαν οι ίδιοι στο πουργατόριο που χωρίς σύνεση άνοιξαν.

Αθώες οι αμοιβές για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ δεν πλήττουν την ανταγωνιστικότητα, τουλάχιστον όχι περισσότερο από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Το στοιχείο αυτό καταγράφεται ξεκάθαρα στο αναλυτικό κείμενο των φθινοπωρινών εκτιμήσεων της Ε.Ε. που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Ερχεται σε πλήρη αντίθεση με τις κυβερνητικές δηλώσεις που έγιναν την προηγούμενη Τρίτη από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περί επιδείνωσης του κόστους εργασίας στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες. Δείχνουν ότι «τζάμπα» προχωρά η Ελλάδα προς εργασιακό Μεσαίωνα εν μέσω της χειρότερης κρίσης της νεοελληνικής Ιστορίας.

Σύμφωνα με το βασικό δείκτη μέτρησης της ανταγωνιστικότητας που κοινοποίησε ο κεντρικός «επιτηρητής» της Ελλάδας, η Κομισιόν, το «μοναδιαίο κόστος εργασίας στο σύνολο της οικονομίας», όπως λέγεται ο δείκτης, διαμορφώθηκε το 2010 στις 117,9 μονάδες (όσο πιο υψηλός τόσο χειρότερη η ανταγωνιστικότητα) έναντι επίδοσης στις 118,6 μονάδες στο σύνολο των κρατών-μελών της ευρωζώνης.

Στο Δημόσιο τα χρέη, στους ιδιώτες τα κέρδη


Πηγή: Ελευθεροτυπία
του Μιχ. Μπάμπη

Μια τεράστια μετακίνηση χρέους -και αντίστροφα πλούτου- από τον ιδιωτικό τομέα στον δημόσιο συμβαίνει στην Ευρώπη τους τελευταίους μήνες.
Ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες βουτούν η μία μετά την άλλη στα χρέη, οι επιχειρήσεις της Γηραιάς Ηπείρου αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και μάλιστα με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων επτά ετών.
Τα χρέη των 600 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Ευρώπης -οι τίτλοι των οποίων διαμορφώνουν τον πανευρωπαϊκό δείκτη μετοχών Stoxx Europe 600- μειώθηκαν ως ποσοστό των κερδών τους στο γ' τρίμηνο του 2010 κατά 22%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του πρακτορείου Bloomberg. Το ποσοστό του χρέους ανά μετοχή για τους μετόχους των 600 επιχειρήσεων μειώθηκε περίπου κατά επτά φορές (!) από τα μέσα Σεπτεμβρίου, ενώ ο παραπάνω δείκτης ενισχύεται φέτος κατά 5% και συνολικά κατά 69% από τον Μάρτιο του 2009, όταν ξεκίνησε η τελευταία ανοδική τροχιά των χρηματιστηρίων.

Επιμήκυνση χρέους, φτώχειας και λιτότητας


Πηγή: Πριν, 5 Δεκέμβρη 2010
του Λ. Βατικιώτη
Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου και άνοιγμα των βιβλίων
του δημοσίου χρέους για να φανεί ποιο μέρος προέρχεται από διαφθορά και
είναι απεχθές

Μόνο από την Ελλάδα, η Γερμανία θα επωφελείται μέχρι και 600 εκ. ευρώ ετησίως λόγω του ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει τόκους για το κεφάλαιο που της προσφέρθηκε! Τα λόγια αυτά, όπως ειπώθηκαν στην γερμανική εφημερίδα Μπιλντ πριν δύο εβδομάδες, ανήκουν στον Κλάους Ρέγκλιγκ, επικεφαλή του λεγόμενου ταμείου διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φέρνουν στην επιφάνεια μία από τις πολλές πλευρές της εκμετάλλευσης του μηχανισμού δανειοδότησης. Αυτή ειδικότερα που απορρέει από τους τοκογλυφικούς όρους του δανεισμού, μια και η Γερμανία χαρακτηριστικά που δανείζεται με ένα επιτόκιο της τάξης του 2% στη χειρότερη περίπτωση (γιατί κανονικά δεν δανείζεται, οπότε το κόστος του χρήματος για το Βερολίνο ισούται με μηδέν) δανείζοντας στη συνέχεια την Ελλάδα με 5,2% αυτόματα κερδίζει πάνω από 3%! Και διαμαρτύρονται κιόλας!

Προγραμματική συμπαράταξη της Αριστεράς


Τις τελευταίες μέρες το παλιρροϊκό κύμα κατά των ελίτ της Ε.Ε. δυναμώνει στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις χώρες των οποίων οι λαοί ήδη γνωρίζουν την εσωτερική κατοχή των ντόπιων ελίτ, υπό την μπότα της τρόικας.
Και αυτό γιατί τα λαϊκά στρώματα στις χώρες αυτές καθημερινά συνειδητοποιούν περισσότερο ότι ο εμπαιγμός τής δήθεν «σωτηρίας» τους από τη χρεοκοπία, «κατά σύμπτωση», οδηγεί στην εξαθλίωσή τους, ενώ οι ελίτ και τα προνομιούχα στρώματα «ζουν και βασιλεύουν», ακριβώς όπως πριν (αν όχι καλύτερα)!
Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα, αρχίζει και συνειδητοποιείται ευρέως το συμπέρασμα, που παίρνει δεδομένο κάθε έγκυρος αναλυτής στο εξωτερικό (αλλά αποκρύπτει, βέβαια, επιμελώς η κοινοβουλευτική χούντα των απατεώνων), ότι, παρά τα κτηνώδη μέτρα που έχουν επιβληθεί στα λαϊκά στρώματα, είναι αδύνατο να αποπληρωθεί ένα πελώριο χρέος, που έχει δημιουργήσει μια δυναμική, ώστε, από 127% του ΑΕΠ πέρυσι, αναμένεται από την Κομισιόν να φτάσει στο 156% το 2012.