Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Η έκπτωτη κυβέρνηση




Πηγή: futura
15-6-2010

Η ποικιλοτρόπως εκφρασμένη οξεία δυσφορία και η μαζική λαϊκή αντίδραση που έχει ξεσπάσει ενάντια στα μέτρα του πακέτου σταθερότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση του Πα.Σο.Κ. καθ’ υπαγόρευση της «τρόικας» και των «αγορών» προκειμένου, όπως διατείνεται, να «σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία», αντίδραση που απαξιώνεται, λοιδορείται και σπιλώνεται ασύστολα από την εξουσία και τα «παπαγαλάκια» της (βλ. την προπαγάνδα των μμε και πώς στρώνει το χαλί για την κλιμάκωση της βίαιης καταστολής κάθε αντίδρασης), εκτός από επιβεβλημένη είναι και απολύτως νόμιμη. Νόμιμη ακόμα και με συμβατικούς όρους, ακόμα και μέσα στο πλαίσιο της συστημικής ιδεολογίας. Μπορεί δηλαδή να δικαιολογηθεί και να καταδειχτεί ο αναγκαίος χαρακτήρας της σύμφωνα με την ίδια την πολιτική θεωρία της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και όχι μόνο από κάποιες δήθεν παρωχημένες «αντισυστημικές ιδεολογίες» που εχθρεύονται τον καπιταλισμό και το δημοκρατικό πολίτευμα. 

ΔΥΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ: Βόρειοι κατά Νοτίων






«Στις αρχές Ιανουαρίου, η ελληνική κυβέρνηση συγκαλεί κατεπειγόντως σύσκεψη κορυφαίων οικονομικών ειδικών. Μεταξύ αυτών, ένας αξιωματούχος του ΔΝΤ εξηγεί ξερά στον Πρωθυπουργό ότι πρέπει να διαλύσει το κράτος πρόνοιας. ‘Ενας άλλος σύμβουλος, που ανήκει στον ΟΟΣΑ, πετάει, με έναν τόνο ιλαρότητας: “μια απόφαση που προκαλεί φρίκη σε όλους, περιλαμβανομένων των οπαδών σας, δεν μπορεί παρά να είναι καλή”»

Την περιγραφή της σύσκεψης χρωστάμε σε έναν πολύ γνωστό οικονομολόγο, φίλο του κ. Παπανδρέου, τον Γκαλμπρέιθ, καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, γιο ενός από τα μεγαλύτερα ονόματα των οικονομικών του 20ού αιώνα. 

Χάος στην Ευρώπη

Τερμα τα αστεία για την Αριστερα


από την εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ 12/6/2010
της σύνταξης

Αναμέτρηση με την πραγματικότητα και όχι ομφαλοσκόπηση. Το μέλλον της Αριστεράς θα κριθεί από το αν θα αναμετρηθεί με την πραγματικότητα, οικοδομώντας ένα πλατύ λαϊκό μέτωπο ενάντια στη χρεοκοπία, την επιτήρηση και το μνημόνιο ΔΝΤ και Ε.Ε. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πρότασης οικονομικής και πολιτικής διεξόδου.

Σήμερα η Αριστερά, στο σύνολό της και σε όλες τις εκφάνσεις της, αναμετριέται με ένα και μοναδικό ζήτημα: πώς θα συμβάλει στη λαϊκή πάλη για την ακύρωση της συμφωνίας της τρόικας (ΔΝΤ-Ε.Ε.-ΕΚΤ) και της κυβέρνησης Παπανδρέου και στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, που θα οδηγήσει σε μια άλλη πορεία προς όφελος του λαού και της χώρας. Η μίνιμουμ βάση συσπείρωσης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων θα ήταν η ρητή δέσμευση για ακύρωση της συμφωνίας, για τον τερματισμό της νέας καθεστωτικής φάσης που επιβλήθηκε με τις αποφάσεις των 172 «ναι» στην ελληνική Βουλή (ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ντ. Μπακογιάννη). Αυτή η ακύρωση θα σήμαινε και την κατάργηση  όλων των μέτρων που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ εις βάρος των εργαζομένων.

Ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί τις ανατροπές



Πηγή: tvxs
18-6
Ανατροπή βασικών πυλώνων του εργατικού δικαίου, η οποία μάλιστα δεν προσφέρει αναπτυξιακές διεξόδους, διαπιστώνει ο καθηγητής εργασιακών σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, Γιάννης Κουζής. Μιλώντας στο tvxs.gr, αναλύει το προεδρικό διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις, αναγνωρίζει «σημαντικό μερίδιο ευθύνης» των συνδικάτων και εστιάζει στο γεγονός ότι «η κοινωνία δεν έχει αντιληφθεί ακόμη το μέγεθος των μέτρων».
Ποιες είναι οι βασικές αλλαγές μέσα από το διαβόητο προεδρικό διάταγμα του υπουργείου Εργασίας;
Αυτό που θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει είναι η ανατροπή του περιεχομένου δύο πυλώνων του εργατικού δικαίου: Πρώτον, του πυλώνα που αφορά στο εργατικό δίκαιο και σχετίζεται με τις απολύσεις. Δεύτερον, του πυλώνα που αφορά στο συλλογικό εργατικό δίκαιο και αναφέρεται στον τρόπο διαμόρφωσης των μισθών και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ


Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)
Αθήνα, 17. Ιουνίου 2010

Πηγή: sofokleous10

Τα κύρια μειονεκτήματα της Ελλάδας, τα τεράστια πλεονεκτήματα της, το συνολικό χρέος επιλεγμένων χωρών, η καταλυτική σημασία του, η ανάγκη ύπαρξης κρατικών ισολογισμών και η ελληνική ιδιαιτερότητα
Έχουμε την έποψη ότι, μόνο ένας περιορισμένος αριθμός Ελλήνων είναι σχεδόν απόλυτα πεπεισμένος, σε σχέση με το ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει τα συγκριτικά μικρότερα οικονομικά προβλήματα, μεταξύ των «δυτικών» κρατών – όπως επίσης τα πλέον «προσιτά» στην επίλυση τους. Γνωρίζοντας όμως πως το συνολικό χρέος μας (δημόσιο και ιδιωτικό), είναι από τα χαμηλότερα στις ανεπτυγμένες Οικονομίες,  πιστεύουμε ότι, εάν η κυβέρνηση μας

(α)  κατόρθωνε να δημιουργήσει έγκαιρα ένα σταθερό, ορθολογικό «επενδυτικό πλαίσιο», (απορρίπτοντας αμέσως το «ΔΝΤ-πρόγραμμα χρεοκοπίας», όπως και το «μνημόνιο» - τη σύμβαση υποτέλειας καλύτερα),  καθώς επίσης

Οι αποφάσεις των 27



Επισημαίνοντας την ενότητα της ΕΕ μπροστά στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, οι "27" τονίζουν ότι η ΕΕ έκανε ό,τι χρειάστηκε, προκειμένου να διασφαλίσει τη σταθερότητα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Παράλληλα, τονίζουν, την ανάγκη οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και ενίσχυσης των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση και την ανάπτυξη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες επισημαίνουν τους βασικούς στόχους, μεταξύ των οποίων είναι η αύξηση κατά 75% του δείκτη απασχόλησης για τις γυναίκες και τους άνδρες, ηλικίας 20 ως 64 ετών, η αύξηση των κρατικών και δημόσιων επενδύσεων για έρευνα και ανάπτυξη στο 3% του ΑΕΠ και η μείωση ως το 2020 των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 20%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

Σε ότι αφορά ειδικότερα την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τη βελτίωση του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών η Σύνοδος Κορυφής συμφώνησε στους ακόλουθους προσανατολισμούς: