Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Νεολαία: Μια "χαμένη γενιά" που ο καπιταλισμός θέλει να τη ρημάξει αγρίως


του ciaoant1

Έχουμε ήδη δει σε παλιότερο άρθρο το πως τα χρέη των φοιτητών στις ΗΠΑ/Αγγλία, κτλ έχουν εκτοξευτεί, καθώς οι απόφοιτοι αδυνατούν να αποπληρώσου τα δίδακτρα των σπουδών τους και τα φοιτητικά δάνεια που είχαν πάρει εξαιτίας τους.

Το ΒusinessInsider αναφέρει σε νεότερο άρθρο του μεταξύ άλλων τα εξής:


  ...Πολλά από αυτά τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης χρεώνουν τώρα $20.000, $30.000 ή ακόμα και $ 40.000 ετησίως για δίδακτρα. Αυτό δε συμπεριλαμβάνει καν τα έξοδα διαβίωσης. Σήμερα είναι 400% πιο ακριβό να πάει κάποιος στο κολέγιο στις ΗΠΑ, από ότι ήταν πριν 30 χρόνια.

Το δημόσιο χρέος που άφησε η χούντα και η γιγάντωσή του από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και η αδυναμία εξυπηρέτησής του είναι η βασική αιτία στην οποία οφείλεται η υποταγή της Ελλάδας στην τρόικα.
Το άγος αυτό συγκεφαλαιώνει την κακοδιαχείριση των οικονομικών του κράτους από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Τα δύο κόμματα εξουσίας όμως, τα οποία κυβερνούν τη χώρα επί 36 συναπτά έτη, αλληλοκατηγορούνται γι' αυτό, χωρίς το καθένα να αναλαμβάνει το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί. Εκτός όμως από τα δύο κόμματα εξουσίας, ευθύνη φέρει η χούντα, για την οποία κυκλοφορεί η ανυπόστατη γνώμη ότι δεν άφησε χρέος όταν κατέρρευσε.
Τις δύο αυτές πλευρές της διόγκωσης του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ εξετάζουμε στο άρθρο αυτό, με βάση τα στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις οικονομίες των κρατών-μελών της Ε.Ε. Με βάση τα στοιχεία αυτά δίνεται στην 1η στήλη του πίνακα που ακολουθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ τα έτη 1974, 1981, 1989, 1993, 2004, 2009 και οι προβλέψεις για το 2011. Στη 2η στήλη δίνεται η μέση ετήσια ποσοστιαία αύξησή του τις περιόδους που κυβέρνησε το κάθε κόμμα.

«Τύπωσε» φρέσκα ευρώ κατά λάθος η ΕΚΤ!



ΠΗΓΗ: Sofokleous 10
Πάνω από 13 δις. είναι τα ευρώ της πρόσθετης ρευστότητας που τύπωσε… κατά λάθος η ΕΚΤ, στην πρώτη σοβαρή αστοχία του προγράμματος ενίσχυσης των περιφερειακών αγορών ομολόγων της ευρωζώνης (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία). Αν δεν πρόκειται για ένα συγκυριακό «βραχυκύκλωμα» της νομισματικής πολιτικής της Φραγκφούρτης, αναλυτές τονίζουν ότι θα αρχίσουν να εξαντλούνται τα όρια υποστήριξης των «τοξικών» ομολόγων της ευρωζώνης από την ΕΚΤ και θα χρειασθούν νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους που κλονίζει το ευρώ.

Πατρίς και blitzkrieg


Πηγή: Αυγή
Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/12/2010
ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Το μισθολογικό κόστος στη μητρική εταιρεία είναι 20%, στον ΟΤΕ είναι 37%. Όπερ έδει δείξαι για τον κύριο Γκουίντο Κέρκοφ της Deutsche Telekom: Πρέπει ή να κοπούν οι μισθοί ή να γίνουν απολύσεις στον ΟΤΕ, όπως δήλωσε στη γερμανική έκδοση των "Financial Times" - στην ίδια που χαρακτήρισε τον Γιώργο Παπανδρέου «ο άνθρωπός μας στην Αθήνα», αν θυμάστε.
Και γιατί, παρακαλώ, να κοπούν μισθοί ή κεφάλια; Για να πέσει το ποσοστό του μισθολογικού κόστους στα επίπεδα της μητρικής, σου λέει. Για να ανέβει το ποσοστό κέρδους στον ΟΤΕ, εννοεί. Γιατί ο ΟΤΕ ήταν και είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση. Με τεράστιες δυνατότητες να αυξήσει τα κέρδη του ακόμα κι αν αυξήσει, αντί να μειώσει, τους μισθούς. Αυτό όμως δεν μας το λένε οι Κέρκοφ ούτε ο άνθρωπός τους στην Αθήνα.

Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει


ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
του Γ. Δελαστίκ
Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.