Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ...

 Της ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΜΠΙΤΣΙΚΑ από το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ (25.9)

Οταν τον Μάιο του 2010 τριάντα πανεπιστηµιακοί στήριξαν την πρωτοβουλία συγκέντρωσης υπογραφών στο κείµενο µε τίτλο «Παύση πληρωµών - έξοδος από το ευρώ», ήταν ακόµη φρέσκος ο αέρας του Καστελόριζου, από όπου ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την ένταξη στον µηχανισµό ∆ΝΤ - ΕΕ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οικονοµολόγοι, κοινωνιολόγοι, ιστορικοί, οι οποίοι προέρχονταν από τον χώρο της λεγόµενης ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, επιχείρησαν το... σοκ να σπάσουν το ταµπού του ευρώ και της ΕΕ, απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης, η οποία έβαζε, όπως έλεγαν, τη χώρα σε έναν νέο «διεθνή οικονοµικό έλεγχο υπό τον µανδύα του ∆ΝΤ».

Οι «αριστερές» πρωτοβουλίες κατά του ευρώ διασταυρώθηκαν και µε απόψεις του ξένου χρηµατοπιστωτικού κατεστηµένου, που, από άλλη σκοπιά, προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Μόλις πρόσφατα, µε άρθρο του στους «Financial Times», ο κ. Νουριέλ Ρουµπινί διατύπωσε την άποψη ότι µε τη δρακόντεια δηµοσιονοµική λιτότητα το δηµόσιο χρέος της Ελλάδας οδεύει στο 200% του ΑΕΠ και «για να γλιτώσει, η Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσει µια διαδικασία ελεγχόµενης χρεοκοπίας και να επιστρέψει στη δραχµή».

Η πρωτοβουλία των πανεπιστηµιακών, προ ενάµισι έτους, είχε ξεκινήσει από τους καθηγητές κκ. Γ. Ρούση και Λ. Βατικιώτη. Μετείχαν µεταξύ άλλων ο οικονοµολόγος στο Πανεπιστήµιο του Λονδίνου - SOAS κ. Κ. Λαπαβίτσας, ο ιστορικός και καθηγητής του ΑΠΘ κ. Σπ. Μαρκέτος , ο καθηγητής στο King's College του Λονδίνου κ. Στ. Κουβελάκης, ο οικονοµικός αναλυτής κ. ∆. Καζάκης , ο πανεπιστηµιακός κ. Ευτ. Μπιτσάκης.

Η έξοδος από το ευρώ τίθεται υπό το εξής πρίσµα που ευνοεί τους εργαζοµένους, εξηγεί µιλώντας στο «Βήµα» ο καθηγητής Πολιτικής Οικονοµίας κ. Λ. Βατικιώτης: «Είχε τραγικές ευθύνες η ΕΕ για την όξυνση της δηµοσιονοµικής κρίσης στην Ελλάδα. Αν η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση διέλυσε τον παραγωγικό ιστό της οικονοµίας µας τις δεκαετίες του '80 και του '90, η ευρωζώνη και η ένταξη στο ενιαίο νόµισµα όξυνε στο έπακρο τις δοµικές αδυναµίες της ελληνικής οικονοµίας».

«Μα ποιος θα µας δανείσει αν κάνουµε παύση πληρωµών και βγούµε από την ευρωζώνη;» είναι το ερώτηµα που αιωρείται σε όσους ακούν για τέτοιους είδους λύσεις.

Η άποψή του είναι ότι η Ελλάδα µε τα υπάρχοντα έσοδα θα µπορούσε να ικανοποιήσει τις κοινωνικά αναγκαίες δαπάνες, υπό τον όρο βέβαια να σταµατήσει να πληρώνεται το δηµόσιο χρέος. Μάλιστα, έχει παραθέσει, µαζί µε τον κ. Χατζηστεφάνου και την κυρία Κιτίδη, στοιχεία από τον τρέχοντα κρατικό προϋπολογισµό του 2011, για να στηρίξει την άποψη αυτή. Τα έξοδα για αποδοχές και συντάξεις ανέρχονται σε 19,8 δισ. ευρώ, για τη χρηµατοδότηση ασφαλιστικών ταµείων σε 13,2 δισ. ευρώ, ενώ οι δαπάνες του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ανέρχονται σε 7,3 δισ. ευρώ, του υπουργείου Παιδείας σε 6,3 δισ. ευρώ και του υπουργείου Εθνικής Αµυνας σε 5 δισ. ευρώ. Σύνολο κοινωνικά αναγκαίων δαπανών: 51,6 δισ. ευρώ. Τα τακτικά έσοδα από άµεσους φόρους είναι 20,9 δισ. ευρώ και τα τακτικά έσοδα από έµµεσους φόρους 32 δισ. ευρώ, δηλαδή συνολικά φορολογικά έσοδα 52,9 δισ. ευρώ.

Για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Λαφαζάνη, η «εδώ και τώρα» διακοπή της αποπληρωµής του χρέους από την Ελλάδα, η έξοδος από το ευρώ µε τη συγκρότηση µε νέους όρους εθνικού νοµίσµατος και η άµεση εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών είναι «απάντηση επιβίωσης για τη χώρα», όπως δηλώνει µιλώντας στο «Βήµα».

Χαρακτηρίζει κινδυνολογία τις αναφορές ότι η έξοδος από το ευρώ είναι καταστροφή και απαντά σε όσους υποστηρίζουν ότι δεν θα µπορεί να βρει πηγές χρηµατοδότησης το κράτος για τις ανάγκες του ή απορούν πώς θα πληρώνουµε για εισαγωγές προϊόντων:

«Μετά τη διαγραφή τόκων και χρεολυσίων οι ανάγκες χρηµατοδότησης του κράτους θα είναι σχετικά µικρές και θα καλύπτονται από εσωτερική δανειοδότηση, όπως γίνεται ακόµη και σήµερα. Πέραν των άλλων, οι εισπράξεις σε συνάλλαγµα από τις εξαγωγές, οι οποίες θα τονωθούν λόγω και της υποτίµησης του εθνικού νοµίσµατος, θα µπορούν να αξιοποιηθούν σε πρώτη φάση για τη συναλλαγµατική πληρωµή εισαγωγών πετρελαίου και πρώτων υλών».

Οσον αφορά τις επιπτώσεις που θα έχει η υποτίµηση του νέου εθνικού νοµίσµατος, ο κ. Λαφαζάνης θεωρεί ότι όντως θα υπάρχει πρόβληµα µε τον πληθωρισµό – θα αυξηθούν οι τιµές των εισαγόµενων προϊόντων που θα επηρεάσουν αυξητικά τον πληθωρισµό. Αυτή η εξέλιξη «δεν είναι γενικώς ανεπιθύµητη, διότι θα µειώσει τις εισαγωγές και τη ζήτηση σε εισαγόµενα προϊόντα, ενώ από την άλλη ο πληθωρισµός µπορεί να τιθασευθεί µε έναν αυστηρό έλεγχο των τιµών, ώστε να παταχθούν η αισχροκέρδεια και τα καρτέλ που ενδηµούν στην ελληνική αγορά». Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά; «Μια κυβέρνηση της Αριστεράς» απαντά.