Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

«Ολέθρια η πολιτική των τραπεζιτών»


ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Στον ΧΡΟΝΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

ΣΧΕΔΙΑ απάτης των τραπεζών και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος αποκαλεί ο διεθνούς κύρους οικονομολόγος και αναλυτής της Γουόλ Στριτ Michael Hudson τα προγράμματα διάσωσης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ για Ελλάδα και Ιρλανδία.
Τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται τα χαρακτηρίζει οικονομικές στρατηγικές που θα μετατρέψουν τις εμπλεκόμενες χώρες σε νέες Λετονίες (σ.σ.: το παράδειγμα της Λετονίας επικαλέστηκε και ο επικεφαλής του ΔΝΤ Στ. Καν ως επιχείρημα ότι το Ταμείο βοηθά τις χώρες που χρηματοδοτεί), δηλαδή σε κοινωνίες όπου επικρατούν ακραία αντιεργασιακά μέτρα και όπου το βιοτικό επίπεδο συρρικνώνεται με στόχο να ξεπληρωθούν τα χρέη προς τις ξένες τράπεζες.

Ενα πρόσφατο άρθρο σας, «Σχέδια απάτης των πλουσίων και των απλήστων», περιγράφει τα σχέδια διάσωσης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ για τις χώρες της ευρωζώνης ακριβώς ως τέτοιου είδους σχέδια. Κατά την άποψή σας, ποια είναι τα κύρια ελαττώματα των σχεδίων διάσωσης για την ευρωζώνη και τι σκοπούς εξυπηρετούν;

Στους αγώνες η διέξοδος

Η επικείμενη σύνοδος κορυφής είναι εξαιρετικά κρίσιμη.
Η ατζέντα των θεμάτων αλλά και η κατεύθυνση των εισηγήσεων, αντί να απαντούν στα πραγματικά προβλήματα που ανέδειξε η κρίση, αναζητούν μηχανισμούς αυστηρότερης πειθαρχίας και τιμωρίας όσων αποκλίνουν από την κυρίαρχη γραμμή, που ωστόσο είναι η ίδια που οδήγησε στην κρίση.
Το πιο άμεσο όμως και επείγον είναι να αποτραπεί η θεσμοθέτηση του μηχανισμού ελεγχόμενης πτώχευσης ή διαχείρισης κρίσεων, όπως είναι η επίσημη ονομασία του.
Ο μηχανισμός αυτός όχι μόνο δεν «τιμωρεί» τους δανειστές, όχι μόνο δεν τους επιβάλλει κάποιο μερίδιο από το κόστος της κρίσης, όπως παραπλανητικά λέγεται, αλλά μεγιστοποιεί τη δύναμη και τον ρυθμιστικό τους ρόλο και τους εξασφαλίζει δυνατότητες μεγαλύτερων κερδών μέσα από τοκογλυφικά επιτόκια και κερδοσκοπικά παιχνίδια.

Τίνος είναι το κράτος, βρε παιδιά;

Στην Ελλάδα το κράτος που συγκροτήθηκε μετά την Επανάσταση του 1821 ήταν σαφώς πιο μικρό από τον χώρο όπου έκανε ο ελληνικός καπιταλισμός την πρωταρχική του συσσώρευση.
Αφού έλληνες έμποροι, εφοπλιστές και βιοτέχνες κινούνταν με άνεση και πετυχημένα σε όλο το μήκος και το πλάτος της αγοράς της οθωμανικής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Το νεοελληνικό κράτος έφερε πάνω του τη σφραγίδα των κομματαρχών της «παλιάς Ελλάδας». Τη σφραγίδα της μεταπρατικής ελληνικής αστικής τάξης. Του ελέγχου του ξένου παράγοντα.

Η ΜΑΡΤΑ ΧΑΡΝΕΚΕΡ ΣΤΗΝ ΙΣΚΡΑ : ''ΝΑ ΣΠΑΣΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑKΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ''


ΠΗΓΗ: ISKRA
Η Μάρτα Χάρνεκερ γεννήθηκε στην Χιλή από Αυστριακούς γονείς. Από τα νεανικά της χρόνια εντάχτηκε στα κίνημα της «θεολογικής απελευθέρωσης», όπου ενεργά στήριζεπροοδευτικές και επαναστατικές πολιτικές της αριστεράς. Στα χρόνια της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε, είχε ενεργό συμμετοχή από θέσεις ευθύνης στην κυβέρνηση της «Λαϊκής Ενότητας», ενώ στο αιματηρό πραξικόπημα του δικτάτοραΠινοσέτ, διώχθηκε και φυλακίστηκε. Έζησε για πολλά χρόνιαεξόριστη στην Κούβα, όπου διεύθυνε το Ινστιτούτο «Λαϊκή Μνήμη των Λαών της Λατινικής Αμερικής». Από το 2001 είναισύμβουλος του Πρόεδρου Ούγο Τσάβεζ στην Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και εργάζεται στο ερευνητικό Ινστιτούτο «Φρανσίσκο Μιράντα», μαζί με τον διακεκριμένο μαρξιστή, Καναδό καθηγητή Μάικλ Λίμποβιτς. Και οι δυο τους βρέθηκαν για λίγες μέρες στην Αθήνα προσκεκλημένοι του Ινστιτούτου Ν. Πουλαντζά και του Ευρωπαϊκού δικτύου«Τρασνφόρμ» ,όπου είχαν ένα πλούσιο πρόγραμμα επαφών, συνεντεύξεων και εκδηλώσεων. Η συντρόφισσα Μάρτα είχε την καλοσύνη να δώσει μια σύντομη συνέντευξη στην Ίσκρα.

Είναι το 2011 η καταληκτική χρονιά για την Ελληνική Οικονομία;


 Πηγή: Hellenic Nexus, τεύχος 47, Δεκέμβριος 2010
Του Δημήτρη Καζάκη

Η επίσημη πτώχευση της Ελλάδας είναι πλέον προ των πυλών. Το καθεστώς της χρεοκοπίας που έχει επιβληθεί με το μνημόνιο και κυρίως τη δανειακή σύμβαση του Μαΐου, έχει προετοιμάσει ήδη το έδαφος για την επίσημη πτώχευση. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι πότε και με ποιους όρους θα συμβεί αυτή η επίσημη πτώχευση, αν θα είναι «ελεγχόμενη» ή όχι και ποιος θα είναι εκείνος που θα την επιβάλει. Το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ μονομερώς, ή η Γερμανία και η ευρωζώνη σε συνεργασία με το ΔΝΤ; Αυτόν τον καυγά βλέπουμε να έχει φουντώσει από την επομένη των εκλογών, με ανταλλαγή επιτιμητικών δηλώσεων ανάμεσα στις δυο πλευρές και τον κ. Παπανδρέου να ταλαντεύεται πότε προς τη μια και πότε προς την άλλη μεριά. Άλλωστε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του είναι απλοί παρατηρητές στην υπηρεσία εντολών άνωθεν και έξωθεν.

Παχύδερμη κυβέρνηση


Πηγή: ΑΥΓΗ
του Θ. Καρτερού

Μπορεί να κρύβεται ο Παπανδρέου πίσω από το δάχτυλο του υπερεπείγοντος και τις ανοησίες για «καθοριστικές διαρθρωτικές παρεμβάσεις για τη λειτουργία της οικονομίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης», αλλά το πολυνομοσχέδιο που έφερε άρον-άρον στη Βουλή δεν συνιστά απλώς τη χειρότερη επιδρομή σε δικαιώματα και μισθούς, από την κατοχή τουλάχιστον. Ούτε απλώς άλλη μια πράξη θράσους από μια κυβέρνηση που έχει κάνει το θράσος σημαία της. Συνιστά πραξικόπημα -κοινωνικό και πολιτικό.