Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Βάλαμε λάθος στόχους και μπήκαμε στο στόχαστρο



Πηγή: XrimaNews
του Π. Παναγιώτου

Ήταν Σεπτέμβριος του 2010 όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός προέβλεπε στην καθιερωμένη ομιλία του στη ΔΕΘ ότι η κυβέρνηση του δε θα χρειαζόταν να λάβει περαιτέρω μέτρακαι πως αυτά που είχαν συμφωνηθεί στο πρώτο Μνημόνιο θα ήταν αρκετά: «Δεν υπάρχουν νέα μέτρα.
Υπάρχουν αυτά που αποτυπώνονται στη σύμβαση που έχουμε υπογράψει για τα 110 δισ. ευρώ με το μηχανισμό στήριξης. Δεν έχω ακούσει τίποτα για νέα περικοπή μισθού».
Παράλληλα, απέκλειε την περίπτωση αναδιάρθρωσης, την περίπτωση απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων, ενώ επέμενε ότι λεφτά υπήρχαν αλλά απουσίαζε η ικανότητα σωστής διαχείρισης τους, τονίζοντας πως η χώρα θα έβγαινε από το αδιέξοδο με τη βοήθεια του νέου φορολογικού συστήματος και μέχρι το 2013 το αργότερο θα αποδεσμευόταν από το Μνημόνιο και την Τρόικα.
«Λεφτά υπάρχουν, το θέμα είναι πού πάνε» ... «το νέο φορολογικό σύστημα θα εφαρμοστεί άτεγκτα .. καθώς διευρύνεται η φορολογική βάση» και «έτσι η χώρα θα πάει μπροστά». «Ένας σοσιαλιστής δεν θέλει να ταυτιστεί με εκείνους που είναι αναξιόχρεοι, η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν. Οι θυσίες ήταν απαραίτητες για να μπορέσει η Ελλάδα να μπει στο δρόμο της σταθερότητας. Δεν υπάρχει θέμα απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων». (τα Νέα, 12/09/10)

Στη ζούγκλα…



Πηγή: ΚΙΜΠΙ (22/10)

«Έξω από το ευρώ είναι η ζούγκλα», είπε πριν από μερικές μέρες στη Βουλή ο Β΄ αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών -ο αίρων τας αμαρτίας της τρόικας- Ευάγγελος Βενιζέλος. Και μέσα στο ευρώ τι υπάρχει, είναι το εύλογο ερώτημα που ακολουθεί. Κανείς δεν τολμά πλέον να μιλήσει όχι για παράδεισο, αλλά έστω για ένα καθαρτήριο που διασώζει την προσδοκία της εξιλέωσης και της «μεταγραφής» στον παράδεισο, έπειτα από μια μακρά, οδυνηρή τιμωρία. Την απάντηση στο «τι υπάρχει» και ακόμη περισσότερο «τι θα υπάρχει» σε λίγο καιρό εντός του ευρώ δεν τολμούν να τη δώσουν, έστω και υπαινικτικά, ούτε οι πιο θερμοί θιασώτες του.

"Μαθε εργάτη πως" Τριανον 23 Οκτωβριου



Μετά το  Φεστιβάλ Ταινιών Δράμας, η   μικρού μήκους "Μαθέ  εργάτη πως" του Κώστα Σταματόπουλου και Σήφη Στάμου θα προβληθεί, στα πλαίσια της παράλληλης δράσης του Φεστιβάλ Δράμας, «Το φεστιβάλ Δράμας Ταξιδεύει», στην Αθήνα, στον κινηματογράφο ΤΡΙΑΝΟΝ, Την Κυριακή 23 Οκτώβριου. Ραντεβού εκεί!

Από την ομάδα  ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ
Συνημμένο είναι Αναλυτικό το πρόγραμμα.
 Τι γράφτηκε για την ταινία:



Σύνοψη, συντελεστές, φωτογραφίες και περισσότερες πληροφορίες στο σύνδεσμο: 

Τί θέλουν οι Γερμανοί;





Πώς βλέπουν οι Γερμανοί ιθύνοντες το πρόβλημα των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης; Είναι η αργή αντίδραση της Ευρώπης στη κρίση ολιγωρία ή σχεδιασμός; Ποια η λειτουργία του νέου μηχανισμού σταθερότητας; Υπάρχει ανάγκη για κούρεμα χρέους της Ελλάδας;

Φως στα ερωτήματα αυτά ίσως ρίχνει η σχετική γνωμοδότηση του Καθηγητή Clemens Fuest του Κέντρου για τη Φορολόγηση των Επιχειρήσεων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Η γνωμοδότηση αυτή δόθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Επιτροπή Προϋπολογισμού του Γερμανικού Κοινοβουλίου κατά τη συζήτηση για το σχέδιο νόμου που αφορά την ανάληψη εγγυήσεων στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας και την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου στα πλαίσια μελλοντικών ευρωπαϊκών μέτρων σταθερότητας.

Γ. Δελαστίκ στην Ετ3: 22 Οκτωβρίου 2011

Συμφωνία (;) για κούρεμα κατά 50-60%!



ΠΗΓΗ: euro2day

Την πληροφορία ότι ο ιδιωτικός τραπεζικός τομέας συμφώνησε αργά την Παρασκευή, μέσω του IIF σε ένα κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50-55% δημοσιεύει κατ’ αποκλειστικότητα η έγκυρη γαλλική εφημερίδα Les Echos, σε πρώτο θέμα της ιστοσελίδας της. 

Σύμφωνα με την εφημερίδα, το κόστος για τις γαλλικές τράπεζες θα είναι «διαχειρίσιμο», ενώ έγινε κατανοητό ότι το ελληνικό χρέος δεν θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο με το ποσοστό απομείωσης 21% που είχε αποφασιστεί στα πλαίσια της Συνόδου της 21ης Ιουλίου. 

Σύμφωνα εξάλλου με τους Financial Times, σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων και του ύψους του ελληνικού κουρέματος, έχει παίξει η «άκρως εμπιστευτική» έκθεση της Τρόϊκα, για τη βιωσιμότητα του χρέους. Κατά την έκθεση, η μόνη λύση προκειμένου να μην απαιτηθεί δυσανάλογη αύξηση των πρόσθετων διακρατικών δανείων προς την Ελλάδα, σε σχέση με τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, είναι κούρεμα του χρέους σε ποσοστό 50% ή και 60%. Όπως αναφέρεται στο ίδιο κείμενο, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ των FT, η επιδείνωση της δημοσιονομικής και οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλη που πλέον – εάν δεν υπάρξει σημαντική πρόσθετη αναδιάρθρωση των ιδιωτικών δανείων- θα απαιτηθεί πρόσθετη «θεσμική» χρηματοδότηση ύψους 252 δισ. ευρώ, προς την Ελλάδα την επόμενη δεκαετία.

Χιλή: Εισβολή φοιτητών στο Μέγαρο της Γερουσίας



ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/10/2011
Δεκάδες Χιλιανοί φοιτητές εισέβαλαν στο μέγαρο της Γερουσίας στο Σαντιάγο την ώρα που η αρμόδια επιτροπή συζητούσε το νομοσχέδιο για τον προϋπολογισμό για την παιδεία. Οι φοιτητές παρέμειναν στην αίθουσα για πολλές ώρες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη γενικότερη οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα αλλά και για τα σοβαρά προβλήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Υπόσχεση πως θα κατατεθεί νομοσχέδιο για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έδωσε η αντιπολίτευση μέσω του προέδρου της Γερουσίας, Γκίντο Γκριράρντι που είναι μέλος του κόμματος της αντιπολίτευσης, Κόμμα για τη Δημοκρατία. Ο Γκιράρντι τους διαβεβαίωσε πως η αστυνομία δεν θα τους απομάκρυνε από την αίθουσα. Την ίδια ώρα, ο υπουργός Παιδείας Φελίπε Μπουλνές μαζί με άλλα μέλη της επιτροπής απομακρύνθηκαν βιαστικά εν μέσω αποδοκιμασιών, μάλιστα δεν ήταν λίγοι οι φοιτητές που τους πέταξαν κέρματα.

ΟΙ ΔΥΟ ΧΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ''ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ''



Πηγή: Ελευθεροτυπία (via Iskra)
Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*
Ο λαϊκός σεισμός της 19 και 20 Οκτώβρη με τα μαζικά συλλαλητήρια καικαταλήψεις σε όλη τη χώρα είχε εγκληματική κατάληξη τον θάνατο, άμεσα ή έμμεσα από τη κρατική βίαοικοδόμου μαχητού του ΠΑΜΕ αλλά και τον τραυματισμό πολλών άλλων μελών του, είτε από ανθρώπους τωνυπηρεσιών του κράτους και του παρακράτους (η μετεμφυλιακή Ελληνική Ιστορία βρίθει από παρόμοιες προβοκατόρικες πράξεις) είτε από μια κατηγορία δήθεν αναρχικών που στη πραγματικότητα δεν έχουν καμιά σχέση με τη κλασική αναρχική θεωρία ή πράξη.
Πρόκειται δηλαδή για ένα νέο είδος μεταμοντέρνου «αναρχικού», o οποίος δεν διαθέτει καναντισυστημικό πρόταγμα (όπως οι κλασικοί του αναρχισμού ΜπακούνινΚροπότκιν και σύγχρονα οΜπούκτσιν) αλλά είτε ασχολείται με επί μέρους αγώνες για τα δικαιώματα (γυναικών , μεταναστών κ.λπ.) είτε εκφράζεται με ένα είδος «λάιφ στάιλ» αναρχισμού—όπως εύστοχα τον ονόμασε οτελευταίος θεωρητικός του αναρχισμού, ο Μάρεϊ Μπούκτσιν που αναγκάστηκε να αποκηρύξει τον αναρχισμό στα γηρατειά του. Αυτό το είδος «αναρχικού» εκφράζει ουσιαστικά την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης που στοχεύει στη κατάργηση κάθε εθνικής κυριαρχίας, (παράλληλα με τη κατάργηση της οικονομικής κυριαρχίας που επιφέρει η παγκοσμιοποίηση) χάριν της «προστασίας» τωνατομικών δικαιωμάτων κλπ—δικαιολογία που έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα από την υπερεθνική ελίτ για να δικαιολογήσει τους εγκληματικούς πολέμους της (ΓιουγκοσλαβίαΙράκΑφγανιστάν,Λιβύη) και τώρα αυτούς που ετοιμάζει (ΣυρίαΙράν κ.λπ.).

Μνημόνιο χρεοκοπίας ή στάση πληρωμών στους τραπεζίτες και εργατικός έλεγχος



Συγγραφείς: Κώστας Σαρρής, Εκδόσεις: Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Σελίδες: 32, Τιμή: 3 €

Η στάση πληρωμών του χρέους στους τραπεζίτες, η κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο χωρίς αποζημίωση των μετόχων, η απαγόρευση των απολύσεων, είναι αιτήματα μάχης, αντικαπιταλιστικά όπλα σε μέγεθος μπαζούκα, που μπορούν να ανατρέψουν τον αιματηρό μονόδρομο της άλλης μεριάς.
Πόσο ρεαλιστική κι αποτελεσματική είναι η αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση και τη χρεοκοπία, πώς μπορεί να οργανωθεί, τι εναλλακτικές μπορεί να φέρει και πώς μπορεί η δυναμική της εργατικής αντίστασης να την κάνει πράξη;




ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ




ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Πατάκη" το τελευταίο βιβλίο του Σταύρου Λυγερού, με τίτλο από την "κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία".
Στις σελίδες του βιβλίου αναλύεται το πως η κρίση χρέους, σηµατοδοτεί την κατάρρευση ενός µοντέλου πλασµατικής ανάπτυξης, το οποίο, όπως εξελίχθηκε, είχε ως χαρακτηριστικά του την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον ανορθολογισµό, τον παρασιτισµό, την αυθαιρεσία και την ατιµωρησία.
Μαζί µ' αυτό το µοντέλο καταρρέει και το ανοµολόγητο κοινωνικό συµβόλαιο ανάµεσα στην άρχουσα τάξη και στα µικροµεσαία στρώµατα, το οποίο αποτέλεσε το υπόβαθρο αυτού του µοντέλου. Εκτός από την ιθαγενή πτυχή της κρίσης, όµως, υπάρχει και η ευρωπαϊκή. Η Ελλάδα δεν είναι το µαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης, όπως ισχυριζόταν το ευρωπαϊκό ιερατείο. Είναι ο πιο αδύναµος κρίκος µιας όχι και τόσο στέρεας αλυσίδας. Το ευρώ απειλείται από τη συστηµική κρίση του. Η Ελλάδα έχει σήµερα µετατραπεί σε πειραµατόζωο. Είναι η πρώτη χώρα-µέλος της ΕΕ όπου εφαρµόζεται η θεραπεία-σοκ και επιχειρείται η αποδόµηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτηµένου. Από την έκβαση του πειράµατος θα κριθεί το µέλλον όχι µόνο των κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά και των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα.

Μια και ειπώθηκαν πολλά για μάγκες στη βουλή...





Το πάθος ενάντια (και ανάμεσα) στην αριστερά είναι δυνατότερο από αυτό ενάντια στα αφεντικά;



του Π. Μαυροειδή*
πηγή aristeroblog
Πρώτη φορά τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ήταν τόσο πρόθυμα να δείχνουν χωρίς φειδώ τηλεοπτικού χρόνου, κόσμο και όχι φωτιές.  Μόνο που  έδειχναν ανθρώπους με κοκκινόμαυρες  σημαίες (αλλά και με μολότωφ και πέτρες) να επιτίθενται  σε άλλους με κόκκινες σημαίες .
Ο αποτροπιασμός υποτίθεται ότι ήταν για τη δολοφονική επίθεση συγκεκριμένων  τυχοδιωκτικών  αναρχικών ομάδων  κατά των μελών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Στην πραγματικότητα η ασυγκράτητη χαρά ήταν για την εικόνα   ‘’κόκκινου εναντίον κόκκινου’’. Και ιδιαίτερα ήθελαν να φαίνεται αυτό το πάθος. Ο ζητούμενος συνειρμός, κάτι παραπάνω από σαφής: φανταστείτε πως θα σφαχτούν μεταξύ τους και τι χάος θα επικρατήσει αν  αποσυρθεί γενικά η αστυνομία και πολύ περισσότερο αν πέσει η κυβέρνηση.
Τα προβοκατόρικα συγχαρητήρια του ΛΑΟΣ, του Αlter και του Αντένα στο ΚΚΕ για τη ‘’περιφρούρηση της Βουλής’’, έχουν στόχο να πλήξουν το ηθικό της εργατικής βάσης του. Να αναστείλουν θετικές αγωνιστικές διεργασίες συνάντησης με το μαχητικό αγώνα. Να ενεργοποιήσουν συντηρητικά αντανακλαστικά της ηγεσίας του ΚΚΕ, όπως η  αδικαιολόγητη και αλόγιστη ‘’περιφρούρηση’’ του ΠΑΜΕ από τις δυνάμεις του ταξικού ρεύματος και του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων.  

«20.10.2011: Αντί για μέρα νίκης, νύχτα πένθους»



Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής


«Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής συμμετέχει στον πόνο των οικείων και των συντρόφων του οικοδόμου Δημήτρη Κοτζαρίδη, στελέχους του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, που έχασε τη ζωή του στη μάχη για την κοινωνική πρόοδο. Έχει πια τη δική του θέση στο μαρτυρολόγιο του αγώνα της εργατικής τάξης.
Εκφράζει τη συμπαράστασή του για την απρόκλητη βία που υπέστησαν, στους δεκάδες αγωνιστές του ΚΚΕ, αλλά και σε όσους από άλλες οργανώσεις προσέτρεξαν με αυταπάρνηση στην καυτή ζώνη για να αποσοβήσουν αυτό που έβλεπαν ως αδελφοκτόνο σύγκρουση ανάμεσα σε αντικυβερνητικούς διαδηλωτές.