Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Προβάδισμα της ΝΔ καταγράφει το Βαρόμετρο της Public Issue



Ριζική ανατροπή του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού, με συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής των δύο μεγάλων κομμάτων και επτακομματική βουλή καταγράφει το μηνιαίο Βαρόμετρο της Public Issue που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής.
Πάντως, η ΝΔ αποκτά για πρώτη φορά προβάδισμα κατά 4% έναντι του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, συγκεντρώνοντας ποσοστό 31% έναντι 27%, αλλά ακόμη και αν η επόμενη Βουλή είναι πεντακομματική δεν φθάνει τον πήχυ της αυτοδυναμίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζει ραγδαία φθορά υποχωρεί στο 27%.
Το κατώφλι του 3% που διασφαλίζει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση υπερβαίνουν ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι και οριακά η Δημοκρατική Αριστερά, με τη Δημοκρατική Συμμαχία να κινείται στο 2,5%.

5η ΔΟΣΗ; ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ; ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!



Πηγή: ISKRA
του Π. Λαφαζάνη
Η 5η ΔΟΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ!
Του Παν. Λαφαζάνη
Ένα από τα πιο άθλια ψεύδη, κοινές απάτες, των καιρών μας είναι οι ισχυρισμοί κυβέρνησης και τρόικας ότι η 5ηδόση της πρώτης χρηματοδότησης των 110 δις. αλλά και ηπρόσθετη χρηματοδότηση, που αποφασίστηκε πρόσφατα,των 65 περίπου δις. για το 2012-2013 δίδονται για να σωθεί η χώρα μας!
Μόνο ξεδιάντροποι ληστές και αποικιοκράτες αλλά καιεγχώριοι δουλοπρεπείς υποτακτικοί θα μπορούσαν να προβάλλουν τόσο βρώμικα ψέματα! .
Μας λένε ξεδιάντροπα για παράδειγμα ότι, αν δεν δοθεί η 5ηδόση των 12 δις ευρώ στη χώρα μας, τότε δεν θα έχουμε ναπληρώσουμε μισθούς και συντάξεις!
Ξετσίπωτο ψέμα!

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ - ΕΞΙ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ



φωτο του Steve Mc Curry
Πηγή: ΔΡΟΜΟΣ (11/6/2011)
του Στ. Κουβελάκη

1. Είναι πλέον σαφές ότι αυτό που άρχισε στις πλατείες στις 25 Μάη είναι μια ποιοτικά καινούργια φάση στον « παρατεταμένο λαϊκό πόλεμο » που άρχισε με την ψήφιση του Μνημονίου. Μια φάση εξεγερσιακήχαμηλής έντασης προς το παρόν, που μπορεί όμως να αποκτήσει διαφορετικά χαρακτηριστικά όσο πλησιάζει η στιγμή της προβλεπόμενης (με βάση τα ως τώρα δεδομένα) στιγμής τηςκρίσιμης αναμέτρησης, δηλαδή της ψήφισης του νέου Μεσοπρόθεσμουμνημονίου της κυβέρνησης με την τρόϊκα.
Ηδη μπορούμε να πούμε ότι η ορμητική και παρατεταμένη, αλλά ταυτόχρονα και αδιαμόρφωτη, ή μάλλον « υπό διαμόρφωση », είσοδος του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο αλλάζει συνολικά τα ως τώρα δεδομένα. Οποια κι αν είναι η έκβαση αυτού του συγκρουσιακού κύκλου, δεν θα υπάρξει επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση, το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί. Οποια δύναμη δεν είναι σε θέση να το κατανοήσει και να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα θα σαρωθεί από τις εξελίξεις. Και πρωτ'απ΄όλες η αριστερά.

Ο λόγος που είμαστε αγανακτισμένοι



Πηγή: ΑΥΓΗ (11/6/2011)
Του Γιάννη Δερμούση*
Ακούγονται πολλές απόψεις, ακόμα και από διαφορετικές κατευθύνσεις, ότι το κίνημα των αγανακτισμένων, είναι απλά μία μορφή διαμαρτυρίας για την κατάσταση που βρέθηκαν κάποιοι, αλλά ουσιαστικά δεν προσφέρει τίποτα, και δεν δίνει λύσεις. Ο κόσμος όμως στους δρόμους, δεν είναι αγανακτισμένος μόνο για τους μισθούς, τις συντάξεις, την ακρίβεια, τους φόρους, και την ανεργία. Είναι κυρίως αγανακτισμένος επειδή προσπαθούν να τον πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Γνωρίζει όμως ότι υπάρχει, είναι απόλυτα ρεαλιστική, είναι η μόνη δίκαιη και σωστή λύση, και την ξέρουν όλοι. Είναι αυτή που ακούγεται και απαιτείται από όλους, με απλό και "λαϊκό" τρόπο: Να πληρώσουν εκείνοι που τα φάγανε, πλουτήσαν, και που εξακολουθούν να τα τρώνε.

Απάντηση σε ανησυχούντες



Πηγή: Αυγή (11/6/2011)
του Μ. Στεφανίδη

Η ποίηση είναι ένα τρομερό δήθεν ως προς το κατεστημένο, ότι δηλαδή προσφέρουν ενώ δεν προσφέρουν τίποτε. Δεν υπάρχει ελπίδα για την Ελλάδα….
Ν. Καρούζος, (1979)

Επιτέλους!
Οι διανοούμενοι αντέδρασαν μ΄ ένα κείμενο ανησυχίας για την κατρακύλα του τόπου. Στη συνέχεια ακολούθησαν τηλεοπτικές δηλώσεις και συνεντεύξεις στον τύπο των πλέον φωταγωγημένων εξ αυτών με επαναληπτικές τις κοινοτοπίες περί αγωνίας, με εκκλήσεις για συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, με οιμωγές για τον ζόφο που βιώνουμε και με συμβουλές για το δέον γενέσθαι. Ανακουφιστικό!
Οι «επώνυμοι» της τέχνης για μιαν στιγμή αποστασιοποιήθηκαν από τις εσωτερικές τους ίντριγκες και τις πολιτικές προώθησης του «εγώ» τους και ασχολήθηκαν με τα κοινά. Παρήγορο!
Έλα όμως που το «κείμενό» τους έγινε κι αυτό προϊόν της μηντιακής βιομηχανίας και καταναλώθηκε γρήγορα εν αναμονή του επόμενου, όπου άλλη ομάδα «επωνύμων» θα -ξανά- κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου μήπως και γίνει μονόστηλο ή, έστω, τελευταία είδηση στο δελτίο των 8. Βλέπετε, έχει και η τηλεδημοκρατία τους (μαζικούς) κανόνες της.

Το ΑΡΘΡΟ των ΝΥΤ και η ΜΠΛΟΦΑ



ΠΗΓΗ: protagon
του Γ. Βαρουφάκη


Χτες δημοσιεύτηκε στην New York Times (δείτε το όλο μεταφρασμένο εδώ  .http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2011/06/blog-post_7747.html)   ένα εκτενές άρθρο (το οποίο στην Ελλάδα έφτασε μέσα από τις σελίδες της International Herald Tribune που εκδίδει η Καθημερινή) με θέμα την Πρόταση για έξοδο της Ευρώπης από την Κρίση του Ευρώ που πρώτη φορά παρουσίασα εδώ στο protagon.gr (βλ. εδώ και εδώ). Το άρθρο αναφέρεται στην ουσία της πρότασης (που δουλεύουμε καιρό τώρα με τον Stuart Holland) την οποία η ΝΥΤ την χαρακτηρίζει ταυτόχρονα ρομαντική αλλά και πρόταση ουσίας που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ιδανική λύση, καθώς (Α) είναι η μοναδική ευκαιρία βαθειάς αναδιάρθρωσης του χρέους χωρίς κούρεμα και (Β) αποτελεί μέρος μιας συνολικής αντιμετώπισης του προβλήματος των τραπεζών και της αναιμικής ανάπτυξης της ευρωζώνης. Από την πλευρά του συντάκτη, του Landon Thomas, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο έλληνας πρωθυπουργός κάποια στιγμή εξέτασε σοβαρά την πρότασή μας αλλά και το ότι, εν τέλει, οι σύμβουλοί του (με προεξάρχοντα τον Υπουργό Οικονομικών) τον απέτρεψαν από το να δώσει συνέχεια επειδή "δεν θα ικανοποιούσε τους Γερμανούς" ή, όπως είπε ο Daniel Gros, "καλή η πρόταση αλλά πρέπει να την κάνει γερμανός". Το δικό μου σχόλιο σε αυτό το σημείο διττό: Αν έχουμε φτάσει στο σημείο οι ιδέες να κρίνονται όχι από την αξία τους αλλά από την εθνικότητα εκείνου που τις ξεστομίζει, τότε το Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Έλλειμμα είναι πολλαπλάσιο του ελληνικού χρέους. Και, δεύτερον, μια μικρή χώρα που καλείται να σηκώσει ένα βουνό νέων χρεών ώστε να μην υποφέρουν οι Γερμανογαλλικές τράπεζες έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την ιερή υποχρέωση να προτείνει συστημικές λύσεις, ιδίως όταν αυτές κοστίζουν ελάχιστα σε όλους και αποτρέπουν τραγικές εξελίξεις τόσο στις πλεονασματικές όσο και στις ελλειμματικές χώρες