Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Κληρωτή Δημοκρατία



ΠΗΓΗ: CYNICAL

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπως διεκπεραιώνεται δια μέσου του κομματικού συστήματος, είναι ένα μοντέλο διακυβέρνησης που δεν χαίρει πλέον εκτίμησης. Οι λόγοι πολλοί, όπως ο εκπεσμός σε μια ομφαλοσκοπική κομματική γραφειοκρατία και πολιτική ελίτ, οι οποίες με το να ασχολούνται κυρίως με τη δική τους αναπαραγωγή απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από την κοινωνία και τα προβλήματά της. Έτσι, αυτό που χαρακτηρίζει πλέον τα κοινοβούλια είναι η εξασφάλιση του ατομικού συμφέροντος των βουλευτών, παρά του κοινού καλού.


Η άμεση δημοκρατία φαντάζει σαν μια ελκυστική επιλογή, αλλά για την πλήρη εφαρμογή της υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, όπως το μέγεθος των κοινωνιών, αλλά και θεωρητικό και πειραματικό έλλειμμα.


Ένα εναλλακτικό μοντέλο που θα μπορούσε να εφαρμοστεί εντός των υπαρχόντων δομών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας είναι η κληρωτή αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με τους βουλευτές να βγαίνουν όχι με ψηφοφορία αλλά με το ρίξιμο ενός ζαριού. Η ιδέα είναι ότι με τον τρόπο αυτό οι βουλευτές που θα προκύπτουν μπορεί πράγματι να αντιπροσωπεύουν με αναλογικό τρόπο τις διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές τάξεις, και εφ όσον η πιθανότητα επανεκλογής τους θα είναι μηδενική, θα μπορούν να ψηφίζουν τα νομοσχέδια με βάση το κοινό καλό και όχι το δικό τους. Επίσης, για τον ίδιο λόγο θα είναι απαλλαγμένοι από την ανάγκη καλλιέργειας πελατειακών σχέσεων με τους δυνητικούς ψηφοφόρους τους και σχέσεων εξάρτησης από δόλιους χρηματοδότες και χορηγούς.

Catastroika: 26 Απριλίου 2012 στις 20:00


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - PRESS RELEASE


Στις 26 Απριλίου 2012 στις 20:00 το βράδυ (ξανα)κλείνουμε την τηλεόραση, για μια εναλλακτική ματιά στην ενημέρωση. Οι δημιουργοί του Debtocracy, του ντοκιμαντέρ που είδαν εκατομμύρια θεατές στο Ίντερνετ και μεταδόθηκε σε τηλεοπτικά δίκτυα από την Ιαπωνία μέχρι τη Λατινική Αμερική, παρουσιάζουν τη νέα τους παραγωγή, με τίτλο CATASTROIKA, στην ιστοσελίδα www.catastroika.com
 
Η CATASTROIKA αναζητά τις συνέπειες της επικείμενης εκποίησης του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης από την Καλιφόρνια, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο, τη Μόσχα και τη Ρώμη, επιχειρούν να προβλέψουν τι θα συμβεί από την εφαρμογή αυτού του μοντέλου σε μια χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης.
 
Ο Σλαβόι Ζίζεκ, η Ναόμι Κλάιν, ο Λούις Σεπούλβεδα, ο Κεν Λόουτς και ο Γκρεγκ Πάλαστ μιλούν για την πολιτική του μνημονίου, την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την επίθεση εναντίον της Δημοκρατίας στην Ευρώπη μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Ακαδημαϊκοί όπως ο Ντάνι Ρόντρικ, ο Άλεξ Καλίνικος, ο Μπεν Φάιν, ο Κώστας Δουζίνας, ο Ντιν Μπέικερ, ο Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Σπύρος Μαρκέτος περιγράφουν άγνωστες πτυχές των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.   

Οι γιατροί του πολιτισμού. Οι φιλοσοφικές αφηγήσεις της ευρωπαϊκής κρίσης

Πηγή: aformi


xiropaidis from www.aformi.gr on Vimeo.



Η ομιλία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 10/4 στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων στα πλαίσια μιας εκδήλωσης που διοργάνωσε η πρωτοβουλία «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας στην Ελλάδα». Εισηγητής ήταν ο Γιώργος Ξηροπαΐδης, καθηγητής Φιλοσοφίας, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Παρακολουθήστε την ομιλία, είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.


Is Debt Forgiveness a Way out of the Eurozone Crisis?



Nearly four years after the start of the global financial crisis, many are wondering why economic recovery is taking so long. Indeed, its sluggishness has confounded even the experts. According to the International Monetary Fund, the world economy should have grown by 4.4% in 2011, and should grow by 4.5% in 2012. In fact, the latest figures from the World Bank indicate that growth reached just 2.7% in 2011, and will slow this year to 2.5% – a figure that may well need to be revised downwards.
There are two possible reasons for the discrepancy between forecast and outcome. Either the damage caused by the financial crisis was more serious than people realized, or the economic medicine prescribed was less efficacious than policymakers believed.
In fact, the gravity of the banking crisis was quickly grasped. Huge stimulus packages were implemented in 2008-9, led by the United States and China, coordinated by Britain, and with the reluctant support of Germany. Interest rates were slashed, insolvent banks were bailed out, the printing presses were turned on, taxes were cut, and public spending was boosted. Some countries devalued their currencies.

Η Ελλάδα την περίοδο 1974 - 2011 σταθερά ανάμεσα στους 10 μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων



foto: http://www.lukasvasilikos.com/
Πηγή: Ριζοσπάστης  13/4/2012
του Κ. Ζηλάκου



Το μέγεθος της εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και τις οδυνηρές συνέπειες, που έχει για το λαό, αποκαλύπτουν τα στοιχεία σχετικά με τις δαπάνες των κυβερνήσεων για εισαγωγές όπλων και οπλικών συστημάτων, την περίοδο 1974 - 2011. Πρόκειται, κατά κανόνα, για πολεμικό υλικό που δεν υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά υπαγορεύεται από τους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Εκτός όλων των άλλων, οι υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες συνέβαλαν και στη διαμόρφωση του κρατικού χρέους, το οποίο, σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστική κρίσης, χρησιμοποιείται σαν όχημα για την επιβολή βάρβαρων περικοπών και μέτρων σε βάρος του λαού.


****
Για αγορές όπλων μετά το 1974, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού έχουν σωρευτικά διαθέσει ποσά που ισοδυναμούν με 1/2 του μέσου ετήσιου ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) των χρόνων αυτών, χωρίς τους τόκους! Η Ελλάδα παραμένει σταθερά στην πρώτη τριάδα ανάμεσα στις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, στις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, ακόμα και με ποσοστό κάτω του 3%, όπως παρουσιάζεται στους τελευταίους προϋπολογισμούς. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Ελλάδα κατέχει σταθερά μία από τις πέντε πρώτες θέσεις ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, όσον αφορά στην προμήθεια οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ.
Τα 4 αερόστρωμνα (χόβερκραφτ) τύπου «Zubr» από Ρωσία και Ουκρανία, που ποτέ στην ουσία δεν εντάχθηκαν επιχειρησιακά στο Πολεμικό Ναυτικό

Η «ορθολογική» Δεξιά και η «θυμική» Αριστερά



Πηγή: RedNotebook

Σκέψεις με αφορμή το πρόσφατο φύλλο της Κυριακάτικης Καθημερινής - και όχι μόνο
 
Του Χρήστου Σίμου

Καθώς διανύουμε την προεκλογική περίοδο, ακούγεται όλο και περισσότερο το επιχείρημα ότι η ψήφος προς τα κόμματα που υποστηρίζουν το Μνημόνιο είναι ψήφος που βασίζεται στον ορθό λογισμό και στο αίσθημα ευθύνης για τη χώρα. Αντίθετα, η ψήφος προς τα κόμματα που μάχονται το Μνημόνιο, ιδίως από τα αριστερά, είναι ψήφος θυμού και αγανάκτησης, μια επιλογή μη ορθολογική κατά συνέπεια. Ποιες είναι άρρητες προϋποθέσεις πάνω στις οποίες βασίζεται το εν λόγω επιχείρημα; Ποια είναι τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την «ηγεμονία της Αριστεράς» που ταλαιπωρεί τη χώρα, σύμφωνα με τις υπεύθυνες δυνάμεις; Ποιες είναι οι εκτιμήσεις για τις επερχόμενες εκλογές αλλά και οι προτάσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά τη νέα γενιά, για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης; 

1. Το Μνημόνιο είναι η μόνη ορθολογική πρόταση για το ξεπέρασμα της κρίσης. Το ότι η εφαρμογή του έχει οδηγήσει στην αύξηση του χρέους, μάλλον συνιστά κακεντρέχεια. 

Εξοπλισμοί και το χρονικό της μίζας


της Σ. Βούλτεψη

Πέσαμε πάλι από τα σύννεφα. 

Και όμως. Όλα ήσαν γνωστά. Η χλιδάτη ζωή του Άκη Τσοχατζόπουλου, που δεν δικαιολογεί καμιά βουλευτική αποζημίωση, ήταν επί χρόνια κοινό μυστικό. 

Αν πραγματικά υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον στην υπόθεση της (προεκλογικής) σύλληψής του, αυτό, κατά τη γνώμη μου, ουδεμία σχέση έχει με τα αποκαλυπτόμενα περιουσιακά του στοιχεία. 

Το ενδιαφέρον είναι πως η υπόθεση Τσοχατζόπουλου ξαφνικά εμφανίζεται εντελώς αποκομμένη από το οργιώδες σκηνικό που επί χρόνια είχε στηθεί γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα – τα οποία πάντως αποφασίζονταν από τα υπουργικά συμβούλια και τα ΚΥΣΕΑ. 

Έτσι, όπως και στο παρελθόν, όταν ο Κ. Σημίτης απέκλεισε από τα ψηφοδέλτια του κόμματος πρόσωπα όπως ο Γ. Σμπώκος, Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών που παραιτήθηκε το 2000 για να θέσει υποψηφιότητα, αφήνοντας αλώβητο τον κ. Τσοχατζόπουλο, έτσι και τώρα, ο τελευταίος, ισχυρίζεται όσα και τότε ο Σμπώκος: Ότι δηλαδή υπήρχε υπουργικό συμβούλιο και ΚΥΣΕΑ. 

Οι "συμπτώσεις" αρκούν να καταδικαστεί ο Άκης;



ΠΗΓΗ: Capital
Του Παναγιώτη Στάθη


Ωραία! Είδαμε το πρώτο πρωτοκλασάτο πολιτικό πρόσωπο που πέρασε το κατώφλι των φυλακών , έστω και χωρίς χειροπέδες, για υπόθεση διαφθοράς. Είδαμε εντάλματα σύλληψης, πανηγυρικές δηλώσεις πως η δικαιοσύνη λειτούργησε, έστω και αρκετά θεαματικά, ακούσαμε τους πολιτικούς να τσακώνονται για το ποιός «έχωσε πιο βαθιά στο χώμα τον Άκη», για το ποιος «ήταν συνήγορός του και ποιος τον πολέμησε» , διαβάσαμε το πόρισμα - καταπέλτη και τις απολογίες του και τώρα ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε επί της ουσίας:

Υπάρχουν εκείνα τα στοιχεία που απαιτεί το Σύνταγμα και οι νόμοι για να καταδικαστεί με το γράμμα του νόμου ο Άκης Τσοχατζόπουλος; Ή πρόκειται για μια δικαστική επιχείρηση που θα λειτουργήσει ως Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το πολιτικό σύστημα, περιοριζόμενη στα του Άκη, ο οποίος θα καταδικαστεί σε ποινή (σύμφωνα με τον νόμο περί ξεπλύματος) άνω των 10 ετών και μετά θα φάμε μια ξεγυρισμένη καμπάνα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Γιατί στη δεύτερη περίπτωση θα μιλάμε για την απόλυτη χρεοκοπία του πολιτικού και δικαστικού συστήματος.

Διαδήλωση στη Ρώμη κατά των αυτοκτονιών από την κρίση




Περίπου 1.000 άνθρωποι διαδήλωσαν σήμερα το βράδυ στη Ρώμη στην πλατεία του Πάνθεον, παρά τη βροχή, για να διαμαρτυρηθούν σιωπηλά κατά των αυτοκτονιών που σημειώνονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Πολλές ενώσεις επιχειρηματιών και βιοτεχνών από το Λάτιο, την περιφέρεια στην οποία ανήκει η Ρώμη, και τα βασικά ιταλικά εργατικά συνδικάτα (CGIL, CUISL, UIL, UGL) συγκεντρώθηκαν για μια «σιωπηλή» διαμαρτυρία για «τα θύματα της κρίσης» και «για να μην υπάρξουν άλλες αυτοκτονίες».
Μια μεγάλη οθόνη είχε τοποθετηθεί στην πλατεία για να αποτίσει φόρο τιμής στους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους που αυτοκτόνησαν από την αρχή της κρίσης, στους οποίους αναφέρθηκε σήμερα το πρωί και ο ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
«Ζητάμε μια απάντηση από το κράτος για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να επαναφέρουν στην αγορά τις δραστηριότητές τους, ώστε να μπορέσει να ανακάμψει η ιταλική οικονομία», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μαουρίτσιο Φλαμίνι, της ένωσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων του Λάτιουμ.

Γιατί η Ευρωζώνη μπορεί ακόμη να επιβιώσει



ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

‘Εάν ανέκυπτε σύγκρουση ανάμεσα στην κυριαρχία της Ένωσης και στην κυριαρχία των Πολιτειών στην παρούσα φάση, θα προβλέπαμε την ήττα της Ένωσης. Αν μια Πολιτεία επέλεγε να αποσυρθεί από το συμβόλαιο, θα ήταν δύσκολο να αντικρούσει κανείς το δικαίωμά της να το κάνει. Και η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δεν θα είχε τρόπο να διατηρήσει ευθέως τις αξιώσεις της, είτε με τη βία είτε με το δίκαιο’.

Αυτά έγραφε ο Αλέξις ντε Τοκβίλ, ένας από τους πιο εύστοχους ξένους παρατηρητές για  τις προοπτικές των ΗΠΑ. Παρά ταύτα δεν κατάφερε να προβλέψει τα αποτελέσματα του Αμερικάνικου Εμφύλιου.

Σήμερα οι ενημερωμένοι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η Ευρωζώνη δεν θα επιβιώσει. Κι αυτό γιατί τη θεωρούν ως έναν γάμο οικονομικών συμφερόντων, όπως ο Τοκβίλ έβλεπε στις ΗΠΑ έναν γάμο πολιτικών συμφερόντων.