Η κρίση χρυσή ευκαιρία για τους εργοδότες

Πηγή: http://www.aristerovima.gr/index.php (via contramee)

της Αριάδνης Αλαβάνου

Τη Δευτέρα 26/3, που στην Ελλάδα κατέφθασε και πάλι η τρόικα για να συγκεκριμενοποιήσει τις περικοπές κρατικών δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ για τα έτη 2013-2014, η Α. Μέρκελ, σε συνέντευξή της στην εκπομπή Newsnight του BBC, δήλωσε πως, αλίμονο, “θέλουμε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη”. Ο λόγος; Μα “αν επιτρέπαμε στην Ελλάδα να φύγει, όλος ο κόσμος θα ρωτούσε μετά ποιος είναι ο επόμενος”. Κατά συνέπεια η Ευρωζώνη θα “εξασθενούσε απίστευτα” με την έξοδο της Ελλάδας. “Θα ήταν τεράστιο πολιτικό λάθος να επιτρέψουμε στην Ελλάδα να φύγει. Γι΄ αυτό θα είμαστε ξεκάθαροι με την Ελλάδα, θα πούμε: ΄Εάν θέλεις να είσαι μέλος του κοινού νομίσματος πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου και εμείς πάντα θα σε υποστηρίζουμε”.

Εκστρατεία άρνησης του χρέους στην Ιρλανδία

Eurozone Crisis: In the Eye of the Storm

ΠΗΓΗ: Economonitor

by Megan Greene

The Eurozone crisis has been in retreat since the introduction of the European Central Bank’s (ECB) three-year long-term refinancing operations (LTROs) in late December 2011. At the European Council Meeting in early March, journalists who cover the crisis fretted that boredom loomed. The current lull does not indicate that the Eurozone is in the clear, but rather it is simply in the eye of the storm, and more drama inevitably awaits.

Extend and pretend

So far, there are three key mechanisms the troika — the European Commission, International Monetary Fund (IMF) and ECB — has employed to buy time for the Eurozone’s weaker countries to regain competitiveness and return to growth. Each of these could fail over the next few years, prompting a renewed intensification of the crisis.

The first of the Eurozone’s time-buying mechanisms is the bailout programs that have been provided to Greece, Portugal and Ireland. Greece is the most recent country to receive a European Union (EU)/IMF bailout, its second since the beginning of the crisis. The second bailout program has been predicated on growth assumptions that have already proven to be overly optimistic, with Greek gross domestic product (GDP) in 2011 actually falling much more than the troika estimated. A funding gap has already opened up in the second bailout program before the ink has even dried on it. This does not bode well for Greece being able to return to the markets when official funding runs out.

Αποκάλυψη: Δομημένη κερδοσκοπία εις βάρος των ταμείων – Του Χρήστου Ιωάννου

ΠΗΓΗ: ΜΟΝΟ#3

Έγγραφα που αποκαλύπτει το ΜΟΝΟ αποδεικνύουν ότι ο νυν διευθυντής του ΟΔΔΗΧ Π. Χριστοδούλου ως στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας πουλούσε την ίδια ημέρα το ίδιο ομόλογο φθηνά στις τράπεζες και ακριβά στα Ταμεία.

Την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι δίκες των περίφημων δομημένων ομολόγων και η εξεταστική επιτροπή της Βουλής ερευνά τη διόγκωση του ελλείμματος της χώρας το έτος 2009, στην οποία κατέθεσε και ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, Πέτρος Χριστοδούλου, το ΜΟΝΟ φέρνει στη δημοσιότητα έγγραφα, τα οποία δείχνουν ότι ο γενικός διευθυντής του ΟΔΔΗΧ και πρώην στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας, διέθεσε δομημένα ομόλογα στα ασφαλιστικά ταμεία με υπερκέρδη (ο κ. Πέτρος Χριστοδούλου ήταν γενικός διευθυντής της διεύθυνσης διαχείρισης διαθεσίμων και χρηματαγοράς της Εθνικής Τράπεζας την επίμαχη περίοδο 2005-2007, ενώ το 2010 διορίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη θέση του γενικού διευθυντή του ΟΔΔΗΧ).

Τα έγγραφα αυτά είναι του 2007 και συντάχθηκαν με αφορμή την διερεύνηση του σκανδάλου των ομολόγων από τις ανακριτικές αρχές. Οι ανακριτές ζήτησαν από την Εθνική Τράπεζα τις συναλλαγές που είχε κάνει με αντικείμενο δομημένα ομόλογα και έλαβαν απαντητική επιστολή την οποία υπογράφουν τα αρμόδια στελέχη της τράπεζας, οι κ.κ. Πέτρος Χριστοδούλου και Λεωνίδας Φραγκιαδάκης. Στο έγγραφο αυτό αποκαλύπτεται ότι η Εθνική Τράπεζα πούλησε δομημένο ομόλογο στη θυγατρική της Εθνική Ασφαλιστική με τιμή 97,5% και την ίδια ημέρα πούλησε το ίδιο ομόλογο στα ασφαλιστικά ταμεία πολύ ακριβότερα στο 100%, δηλαδή 2,5% ποσοστιαίες μονάδες ακριβότερα.

European Success Stories

ΠΗΓΗ:NYT (via Social Europe Journal)

by P. Krugman

Oh, my:

Mr. Katainen, the 40-year-old leader of one of the euro area’s last remaining triple-A-rated countries, spoke more optimistically in his public comments of “growsterity,” a form of austerity that allows for some targeted measures to encourage growth, like Finland’s decision to grant tax relief for research spending by companies despite sharp budget cuts elsewhere.

“It’s clear that if you cut expenditures and raise taxes, it will weaken the growth in the short term,” he conceded. “But at the same time it will strengthen the credibility of the country. And once you earn back the credibility, the growth will follow, as we have seen in Ireland, for instance, or in Latvia, especially.”

Hmm:

Latvia has grown some in the past two years; so did the US in 1933-35. But it’s still a deeply depressed economy. And as for Ireland, there were some very premature victory celebrations in the early fall; remarkably, the claim that Ireland was recovering seems to have settled into the consciousness of Europe’s VSPs, while the subsequent demonstration that it was all a blip never got through

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ!

ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΟΘΗΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΛΩΤΕΣ!

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Η αθλιότητά τους δεν έχει όριο.

Ποτέ δεν είχε. Τώρα, προεκλογικά, φτάσαμε να παρακολουθούμε:

• Τον ένα κυβερνητικό εταίρο, τον ίδιο που λέει ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε» και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι «κοπρίτες», να θυμάται τις «ανάγκες για προσλήψεις» σε τομείς του δημοσίου.

• Τον άλλο κυβερνητικό εταίρο να κατηγορεί (τον... κυβερνητικό του εταίρο) για «προεκλογική ψηφοθηρία», για «κομματικά ρουσφέτια» και να υπόσχεται πως αν αναδειχτεί αυτοδύναμος στις εκλογές, τότε θα κάνει εκείνος τις... προσλήψεις, αλλά με «αξιοκρατία»!

Συνθηκολογημένοι Κεϋνσιανοί (μέρος Β')

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

του Γ. Βαρουφάκη

Η ομορφιά της αρχαίας μυθολογίας οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στον τρόπο με τον οποίο οι προφητείες αποκτούν εξουσία επί των ανθρώπων. Για παράδειγμα, αν ο Βασιλιάς της Θήβας δεν είχε πιστέψει την προφητεία ότι ο αγέννητος ακόμα γιος του κάποια στιγμή θα τον σκότωνε, ο Οιδίποδας ούτε Οιδίποδας θα λεγόταν ούτε και θα σκότωνε τον πατέρα του πάνω σε έναν καυγά σε μια διασταύρωση, όπου βέβαια δεν τον αναγνώρισε ως πατέρα του εξ αιτίας της... προφητείας. Η προφητεία, την ώρα που γίνεται πιστευτή, αλλάζει τον κόσμο και «γεννά» τα γεγονότα που προφητεύει.

Το ίδιο συμβαίνει, ισχυρίζεται ο Keynes, σε μια οικονομία, ιδίως στον Καιρό της Κρίσης: Αν οι περισσότεροι επιχειρηματίες πιστέψουν ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα (η ζήτηση θα προκύψει) τότε τα πράγματα θα βελτιωθούν (καθώς η αισιοδοξία τους θα φέρει τις επενδύσεις που θα αναζωογονήσουν την οικονομική δραστηριότητα) επιβεβαιώνοντας τις αισιόδοξες προβλέψεις τους. Όμως, η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι πως αν οι περισσότεροι επιχειρηματίες πιστέψουν ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν (η ζήτηση θα μειωθεί κι άλλο) τότε η κατάσταση θα χειροτερεύσει (καθώς η απαισιοδοξία τους θα αναβάλει τις επενδύσεις) επιβεβαιώνοντας την απαισιοδοξία τους. Οπότε το ερώτημα τίθεται: Τι μαντάτα θα τους αναπτέρωναν το ηθικό; Μήπως τα νέα ότι οι μισθοί μειώνονται κι άλλο; Ότι η Κεντρική Τράπεζα μειώνει τα επιτόκια; Ότι το κράτος απολύει δημόσιους υπαλλήλους και προβαίνει σε δραστικές περικοπές; Σε καμία των περιπτώσεων, απαντά ο Keynes, κόντρα στις απόψεις των περισσότερων συναδέλφων του της εποχής.

Greece's cut-price potato movement shows Greeks chipping in

Greeks are pulling together and forging innovative new social and economic models to help those hit hardest by the debt crisis

Jon Henley

The Guardian, Tue 27 Mar 2012 17.46 BST

Spyros Gkelis, a smart and hard-working biology lecturer from Thessaloniki, saw it like this. "If someone shoves you," he said, "you know, like really pushes you, hard, in the street, so it hurts, your first reaction is to lash out. Strike back. But if that doesn't achieve anything, if they keep pushing, and it keeps hurting, you think again. Try something else. Work out some way of dealing with it."

In their fifth year of recession, with 21% of the workforce jobless, salaries slashed, one in 11 people in greater Athens using soup kitchens and half the country's most prescribed medicines now in short supply, that is what more and more Greeks are doing. Faced with a half-broken state, and systems and structures only making things worse, people are doing things differently.