Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Σε ισχύ η απαλλαγή ευθυνών Δ.Σ. τραπεζών για ανταλλαγή ομολόγων


ΠΗΓΗ: Capital

Σε ισχύ βρίσκεται από την Παρασκευή η απαλλαγή ευθυνών των διοικητικών συμβουλίων τραπεζών για την ανταλλαγή ομολόγων.

Σημειώνεται πως πέρασε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία πήρε αριθμό ΦΕΚ την Παρασκευή. Παράλληλα, ρυθμίζει φορολογικά θέματα. Φέρνει όμως και αλλαγές στο ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής.

Η ΠΝΠ παραπέμπει στις διατάξεις των παραγράφων 8, 9 και 10 του άρθρου 3 του ν. 4046/2012  αναφέροντας ότι ισχύουν σε κάθε περίπτωση στην οποία περιλαμβάνεται η ανταλλαγή των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου σύμφωνα με την από 3.12.2012 Πρόσκληση της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Οι συγκεκριμένες διατάξεις του Ν.4046/2012 αναφέρουν ότι:

• Η  απόφαση συμμετοχής ή μη, ημεδαπών εταιρειών και λοιπών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, καθώς και ημεδαπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ΄ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στο διοικητικό τους συμβούλιο και εάν δεν προβλέπεται από το νόμο ή τις οικείες καταστατικές διατάξεις τέτοιο, από το ανώτατο συλλογικό όργανο διοικήσεώς τους, κατά παρέκκλιση από τυχόν αντίθετη διάταξη νόμου ή καταστατικού. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ή του συλλογικού οργάνου διοίκησης, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμιά ευθύνη ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.

Έσκασε η φούσκα του Μάριο Μόντι




ΠΗΓΗ: FT (via Euro2day)
By Wolfgang Munchau
Δημοσιεύθηκε:  10/12/12


Πάντα έτρεφα σεβασμό για τον Μ. Μόντι ως Ευρωπαίο επίτροπο και σοφό παρατηρητή των ευρωπαϊκών υποθέσεων, αλλά είμαι πιο διστακτικός ως προς την πορεία του στο τιμόνι της ιταλικής κυβέρνησης. Απολάμβανε -ορισμένες φορές- αβασάνιστες κολακείες, οι οποίες βασίστηκαν στην ιδέα ότι τα προβλήματα της Ιταλίας θα μπορούσαν να λυθούν εάν παραμεριστεί η πολιτική, εάν επιβληθούν λίγες μεταρρυθμίσεις και αρκετή λιτότητα. Στην Ιταλία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο μία τεχνοκρατική κυβέρνηση θα μπορούσε να οδηγήσει αυτές τις πολιτικές. 

Το μαγικό ραβδί του Μόντι φάνηκε να λειτουργεί για λίγο. Μάλιστα, περισσότερο από όσο προέβλεπα. Η απόδοση του 10ετούς ιταλικού ομολόγου υποχώρησε περίπου 200 μονάδες βάσης κατά τη δική του θητεία επειδή οι επενδυτές, ζητώντας απεγνωσμένα κάποια καλή είδηση, θέλησαν να πιστέψουν στη μαγεία. 

Η ετήσια θητεία του στην πρωθυπουργία, όμως, ήταν φούσκα, η οποία ήταν καλή για τους επενδυτές όσο κράτησε, αλλά τώρα… ξεφούσκωσε. Ιταλοί πολίτες και ξένοι επενδυτές δεν θα αργήσουν να καταλάβουν ότι ελάχιστα άλλαξαν τον τελευταίο χρόνο, πέρα από το ότι η οικονομία βυθίστηκε σε ύφεση.
Τώρα, δύο πράγματα χρήζουν άμεσης επιδιόρθωσης στην Ιταλία. Και τα δύο απαιτούν πολιτική ισχύ και υπερβαίνουν το πεδίο δράσης των τεχνοκρατών. Το πρώτο είναι να ανατραπεί αμέσως η λιτότητα - να ανατραπεί ουσιαστικά το έργο του κ. Μόντι.