Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Βασιλεία ΙΙΙ: Πως οι τράπεζες θα μας φέρουν ξανά στο χείλος της καταστροφής


ΠΗΓΗ: banks' news
Η 1η Ιανουαρίου 2019 μοιάζει πολύ μακρινή. Και όμως αυτή είναι η τελική ημερομηνία  για τη συμμόρφωση των τραπεζών με τις νέες κεφαλαιακές απαιτήσεις της Βασιλείας ΙΙΙ.
Μια 5ετία αρκεί στις τράπεζες για να επωφεληθούν από την ανάκαμψη της οικονομίας και στη συνέχεια να μας οδηγήσουν σε ένα νέο κραχ. Επομένως, τα μεγάλα χρονικά περιθώρια που δόθηκαν για την εφαρμογή της Βασιλείας ΙΙΙ συνεπάγονται πως οι υπουργοί Οικονομικών είτε είναι σίγουροι πως οι τράπεζες θα παραμείνουν προσεκτικές για πολύ - πολύ καιρό με τη θέλησή τους, είτε αμφιβάλλουν για την ευρωστία της ευρωπαϊκής οικονομίας και της πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, άρα κατανοούν ότι η επιβολή νέων ενισχυμένων κεφαλαιακών απαιτήσεων θα τα οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα και θα είχε σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στο δανεισμό, πλήττοντας, έτσι, και την αδύναμη ευρωπαϊκή οικονομική ανάκαμψη.
Σε κάθε περίπτωση η Συμφωνία της Βασιλείας μοιάζει ως συμβιβασμός με εκείνους που ήθελαν την υιοθέτηση ακόμα πιο χαμηλών κεφαλαιακών απαιτήσεων και συμβιβάστηκαν εν τέλει με τα νούμερα που προκρίθηκαν, διασφαλίζοντας σε αντάλλαγμα ένα πολύ αργό  χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή των νέων όρων.

Ο θάνατος του εμποράκου και το νέο κοινωνικό συμβόλαιο


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Ολες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης είχαν ένα κοινό γνώρισμα.
Σπάνια εφάρμοσαν όσα υπόσχονταν προεκλογικά. Τα περίφημα συμβόλαια με τον λαό έμεναν κατά βάση ανεκτέλεστα. Τα μόνα συμβόλαια που η πολιτική εξουσία σεβάστηκε και τήρησε στο ακέραιο ήταν οι συμβάσεις προμηθειών του Δημοσίου.
Το αποτέλεσμα της συνέπειας που έδειξε το κράτος απέναντι στους εκάστοτε προμηθευτές του ήταν απτό. Η νέα οικονομική ελίτ σχηματίστηκε χέρι χέρι με την ανάδειξη των καπάτσων πολιτικών που κέρδισαν θέσεις και δύναμη στην πολιτική και κοινωνική ιεραρχία.
Η συνεχής εξαπάτηση του λαού, η χαώδης απόσταση εξαγγελίας και πράξης αποτελούν κορυφαίες περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας από το πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Αλλά και οι πολίτες-ψηφοφόροι δεν υπήρξαν αμέτοχοι, καθώς ήρθαν σ' ένα είδος αμοιβαίας συμφωνίας και συναίνεσης με την εξουσία. Το πολιτικό σύστημα αντιμετώπισε τους πολίτες ως «πελάτες» και εκείνοι με τη σειρά τους παρέβλεψαν την εικονικότητα των «κοινωνικών συμβολαίων», παίρνοντας ως αντάλλαγμα το ατομικό βόλεμα.

«Υπόθεση»

Την προσοχή των ψυχολόγων δικαιούται το κλισέ που χρησιμοποίησε η Κατερίνα Πελέκη επισημαίνοντας, ενώπιον της επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης ότι, κατά τη γνώμη της, ένα σκάνδαλο σαν εκείνο του Βατοπεδίου θα έπρεπε μάλλον να γίνεται αντιληπτό ως απλή «υπόθεση» (και όχι σκάνδαλο!), εφόσον «δεν αποδείχτηκε ζημία του Δημοσίου».
ΣΕ παλιότερες εποχές απαιτούνταν μια δόση θράσους για να ξεστομίσει κανείς ένα επιχείρημα τέτοιας ολκής, αλλά φαίνεται ότι, σήμερα, αρκεί ο τετριμμένος ηρωισμός που μοιράζονται τα πολιτικά στελέχη καθώς θεμελιώνουν μια νέα Ελλάδα κάθε έξι μήνες. Ετσι, η αυθόρμητη «φυσικότητα» της παραπάνω δήλωσης υπογραμμίζει για μιαν ακόμη φορά αυτό που ξέραμε όλοι απ' την εμπειρία μας, δηλαδή ότι η ζημία και το κέρδος αναγνωρίζονται αποκλειστικά σαν μεγέθη οικονομικής τάξης, τουτέστιν υποκείμενα στις μετρήσεις των αρμοδίων. Οσο για το πλήγμα απ' τον ακραίο ευτελισμό της πολιτείας, αποσιωπάται ή υπονοείται σαν κάτι το «άυλο», κάτι που, πάντως, δεν αντικατοπτρίζεται στους πίνακες του υπουργείου Οικονομικών. Οπως και στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου, πολύς θόρυβος για το τίποτα: άντε, η γκρίνια μιας πικρόχολης υπαλλήλου, δυο-τρεις νότες εξωσυζυγικού δράματος, λίγες κηλίδες αίματος στο πεζοδρόμιο και το δημόσιο συμφέρον, σου λέει, παρέμεινε άθικτο. Δεν μπορείς να πιστεύεις ότι θα φτωχαίναμε εξαιτίας ενός DVD, και μάλιστα αμοντάριστου.

Κι όμως, οι Έλληνες παραμένουν "πλούσιοι"

ΠΗΓΗ: THE INSIDER

Στην 22η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των "πλουσίων" βρίσκονται οι Ελληνες, ασφαλώς πιο πίσω από τους Ελβετούς ή τους Αμερικανούς, αλλά και πολύ πιο μπροστά από διάφορους θαυμαστούς «αναδυόμενους», Κινέζους, Ρώσους κ.λπ., και μόλις 6 θέσεις μετά τους Γερμανούς, που έρχονται 16οι(!), αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας το ΒΗΜΑ.

Παρ΄ ότι οι Έλληνες θεωρούνται μεταξύ των κύριων θυμάτων της χρηματοπιστωτικής κρίσης (έπονται οι Αμερικανοί και οι Ισπανοί), εξακολουθούν να ελέγχουν κατ΄ άτομο και κατά μέσον όρο σχεδόν 26.000 ευρώ σε τραπεζικές καταθέσεις, χρηματοπιστωτικά προϊόντα (μετοχές, ομόλογα) ή και ασφαλιστικά προϊόντα, πολύ περισσότερα από τις 17.500 ευρώ που είναι ο παγκόσμιος μέσος όρος.
Στην κατάταξη αυτή (όπου δεν συνυπολογίζονται ακίνητα ή άλλα κινητά περιουσιακά στοιχεία) οι Ελβετοί έρχονται πρώτοι, με σχεδόν 164.000 ευρώ κατά κεφαλήν περιουσία, και ακολουθούν οι Αμερικανοί, με σχεδόν 102.000,

ΜΕΡΚΕΛ: ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ!






Πηγή: iskra

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΩΝ!

Στη χτεσινή Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών της ΕΕ στις Βρυξέλλες μπορεί να μην έγινε διεξοδική συζήτηση για την οικονομική διακυβέρνηση- οι σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν στην Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου-, αλλά η Γερμανία εμφανίστηκε, για μια ακόμα φορά, ιδιαίτερα σκληρή ως προς τους βασικούς άξονες που θέλει να διέπουν την οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ.

Συγκεκριμένα, η κ. Μέρκελ τόνισε πως μια παρόμοια κρίση του ευρώ δεν πρέπει να επαναληφθεί και απαίτησε, για τα κράτη με μεγάλα ελλείμματα, τον αυτοματισμό των κυρώσεων, δηλαδή να επιβάλλονται αμέσως μόλις διαπιστωθούν υπερβολικό έλλειμμα και χρέος! Αυτό πρακτικά σημαίνει, σύμφωνα και με τις προτάσεις της Κομισιόν, την αναστολή των χρηματοδοτήσεων απ’ όλα τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ (Γεωργικό, Κοινωνικό, Αλιείας, Περιφερειακό και Συνοχής), καθώς και την επιβολή χρηματικών προστίμων στις «αμαρτωλές» χώρες.

Άξελ Βέμπερ: «Καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν θα χρεοκοπήσει»




«Η Ελλάδα πρέπει να μείνει εξαίρεση»,  τονίζει ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης, κάνοντας λόγο για «σημαντική επιτυχία» του προγράμματος. 

Ο Πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Άξελ Βέμπερ απέκλεισε το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας ή άλλης χώρας της Ευρωζώνης.

Μιλώντας σήμερα στο European Business School, ο κ. Βέμπερ είπε ότι αν και οι αγορές θεωρούν πιθανό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
«Χρεοκοπία χώρας της Ευρωζώνης δεν θα υπάρξει», είπε, προσθέτοντας ότι «δόθηκαν μεγάλα ποσά στην Ελλάδα, αλλά με αυστηρούς όρους».

Στάθης Κουβελάκης: Ρήξη με την ΕΕ


του Σταθη Κουβελάκη
«Η πλειοψηφία της Αριστεράς στην Ευρώπη, ακόμη και οι πιο ριζοσπαστικές της τάσεις, έχουν παραδοθεί στα ιδεολογήματα του ευρωπαϊσμού».
Το ιδιαίτερο ρόλο της Ελλάδας στην εξέλιξη της οικονομικής κρίσης και την επίθεση του κεφαλαίου διεθνώς, όπως και την ανάγκη ρήξης με το πλαίσιο της ΕΕ τονίζει ο Στάθης Κουβελάκης, καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Λονδίνο, στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
-         Αν και το Μνημόνιο εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζονται σε πολλές ακόμη χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία, Πορτογαλία), φαίνεται πως η Ελλάδα είναι ένα δοκιμαστικό πεδίο των πιο επιθετικών πολιτικών αντιμέτωπισης της καπιταλιστικής κρίσης, τουλάχιστον στη δυτική Ευρώπη. Κι εδώ προκύπτει ένα ερώτημα: γιατί η Ελλάδα; Γιατί δηλαδή επιλέχθηκε η Ελλάδα για να εφαρμοστούν στην πιο ακραία τους εκδοχή όλα αυτά τα μέτρα;
-