Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα).



Πηγή: Βαθύ Κόκκινο

Έργα που τα κάνει ο ιδιωτικός τομέας για λογαριασμό του δημοσίου, με αντάλλαγμα, φυσικά, το κέρδος. Οταν λέμε ότι τα φτιάχνει ο ιδιωτικός τομέας, εννοούμε ότι χρηματοδοτεί την κατασκευή τους. Οπως πχ η γέφυρα Ριο - Αντίριο, το Αεροδρόμιο Ελ.Βελ, ή και μικρότερα, όπως σχολεία, νοσοκομεία, κτλ. κλπ. Και όπως είναι ευλόγως κατανοητό, όλα αυτά τα έργα, προσφέρουν κάποια έσοδα, όπως πχ με διόδια, οπότε ο κατασκευαστής παίρνει τα έσοδα αυτά για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, για να βγάλει τα έξοδα κατασκευής και κάποιο εύλογο κέρδος.



Αν δεν υπάρχουν άμεσα έσοδα (πχ σχολεία), τότε και πάλι το κράτος πληρώνει νοίκι, όταν θα μπορούσε με πολύ μικρότερο κόστος να φτιάξει μόνο του τα κτίρια –χαράς ευαγγέλια βέβαια για τους μεγαλοεργολάβους (Μπόμπολας, κτλ)...





Σε παλιότερα άρθρα της, η "Ελευθεροτυπία" επισημαίνει ότι όπου και να εφαρμόστηκαν (με πρώτη διδάξασα την Αγγλία) τα ΣΔΙΤ, το κόστος για το λαό πολλαπλασιάστηκε, και οι κατασκευαστές έβγαλαν μεγάλα κέρδη εις βάρος μας:





Ακρως ζημιογόνος αποδεικνύεται ο σχεδιασμός του υπουργείου Υγείας να προχωρήσει σε συνεργασίες με ιδιωτικές επιχειρήσεις για την κατασκευή δημόσιων νοσοκομείων. Ερευνα που πραγματοποιήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αποδεικνύει ότι οι περιβόητες συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) στο ΕΣΥ, όχι μόνο δεν προσφέρουν τα απαιτούμενα στους πολίτες, αλλά αντίθετα τους ζημιώνουν ακόμη και για τις επόμενες δεκαετίες!



Economic Crisis, Greek Theater, Our Drama




Published on June 4, 2010


Political theater now grips Greece. As with ancient Greek plays, today's drama also reaches and touches everyone else. We sense Greece's dilemmas becoming our own. Her rulers declare that a crisis now threatens Greece. They blame it on the masses. To overcome it, they must impose great suffering on the masses. The rulers' chorus intones the absolute necessity, the utter unavoidability of that suffering as the only solution. There is, it insists, no other option. The masses waver. Many lean toward resignation, accepting the suffering as punishment for their sins that caused the crisis. For the moment, the rulers exult as their elaborate political theater of blame seems to have successfully shifted the costs of the crisis from them to the masses. And yet, there are also signs of impending oppositional anger from the masses. Huge demonstrations rocked Athens in May.

Cathartic moments loom.

Also in May, all Greece's public employees had their wages cut by 15-20%: teachers, clerks, cops, and even soldiers. The government has indicated further cuts this autumn. More or less similar "austerity" is planned in many other capitalist economies.

Τα Εθνικά Αδιέξοδα και η Επιζητούμενη στις Μέρες μας Οικουμενικότητα της Πολιτικής


Πηγή: αεράκι
Μήλιος Χρήστος


Η ανατροπή του σκηνικού

Βιάστηκαν πολλοί οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί να προεξοφλήσουν το τέλος του κύκλου της κρίσης του 2008.

Τη στιγμή που η διεθνής οικονομική φιλολογία είχε μετατοπισθεί στο θέμα της ανάκαμψης, κι η Ελλάδα μονοπωλούσε τα διεθνή μέσα, ως η μόνη κατ’ εξαίρεση χώρα που αντιμετώπιζε κρίση, (αυτή η εντύπωση δίνονταν όλο το τελευταίο διάστημα), επανήλθαν ξαφνικά τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ξανάρχισαν οι συζητήσεις για την κρίση της διεθνούς οικονομίας, για τους νέους κινδύνους που την απειλούν, για νέα μέτρα.

Εν τω μεταξύ η διεθνής οικονομική κρίση, που βρίσκεται σε εξέλιξη, από χρηματοπιστωτική, στην αρχική της μορφή, έχει μετεξελιχθεί (μέσω της ύφεσης) σε δημοσιονομική κρίση και κρίση δανεισμού των Εθνικών Κρατών.

Το επίκεντρο της κρίσης έχει κι αυτό μετατοπισθεί από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Ταυτόχρονα κλιμακώνεται, λόγω ύφεσης, ο εμπορικός ανταγωνισμός που παίρνει τη μορφή νομισματικής κρίσης ανάμεσα στο Ευρώ, το Δολάριο και το Γιουάν.
Οι οικονομικές κρίσεις του συστήματος μπορούν να παίρνουν διάφορες μορφές (χρηματοπιστωτικές, νομισματικές, χρηματιστηριακές, δημοσιονομικές, ενεργειακές, τραπεζικές, εμπορικές κλπ).

Ιστορίες αναδιάρθρωσης


Πηγή: Το Βήμα

ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΤΙΚΙΔΗΣ | Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Για τους οικονομολόγους, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην αναδιάρθρωση χρέους των επιχειρήσεων, όπου οι επενδυτές μπορούν να λάβουν μια ανταλλαγή ομολόγων με μετοχές, σε μια αναδιάρθρωση κρατικού χρέους ουσιαστικά κινδυνεύεις να μην πάρεις τίποτε. Ορισμένοι εκτιμούν μάλιστα ότι η δυσκολία της χώρας μας να αντιμετωπίσει τα ελλείμματά της πιθανόν να δείξει ότι είναι πιο εύκολο να πτωχεύσεις τελικά, παρά να περικόψεις δαπάνες, δημιουργώντας έτσι έναν «τεράστιο» κίνδυνο για τους ομολογιούχους. 

Ιστορικά στοιχεία δείχνουν εξάλλου πως κατά μέσον όρο τρία χρόνια έπειτα από όλες τις οικονομικές κρίσεις μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πραγματική αξία του δημοσίου χρέους των χωρών που βρέθηκαν στη δίνη του κυκλώνα αυξάνεται δραματικά, ενώ περιπτώσεις κρατικών χρεοκοπιών σημειώνονται ύστερα από μεγάλες τραπεζικές κρίσεις, όπως αυτή που βίωσε προσφάτως ο κόσμος. Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και ο ΟΟΣΑ υπολογίζουν, π.χ., ότι εννέα κράτη της ευρωζώνης θα πρέπει να εμφανίσουν μέσο πρωτογενές πλεόνασμα τουλάχιστον 5% για μια πενταετία προκειμένου να σταθεροποιήσουν τον λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ στα επίπεδα όπου βρισκόταν το 2007. 

Αμφιβολίες Κρούγκμαν για το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας




 Ο Αμερικανός οικονομολόγος αμφισβητεί την απολεσματικότητα του οικονομικού σχεδίου της ελληνικής κυβέρνησης και των Βρυξελλών, ενώ κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος προειδοποιεί ότι οι δραστικές περικοπές θα οδηγήσουν σε εμφύλιο πόλεμο.


Πηγή: Καθημερινή, 4/6/2010

Ο διάσημος οικονομολόγος και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, Πολ Κρούγκμαν εξέφρασε αμφιβολίες για το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, ενώ τονίζει πως συνεχίζει να πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη 50-50% πιθανότητες η Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη.
«Παρά τις τεράστιες θυσίες της, αυτό που θα καταφέρει η Ελλάδα τα επόμενα πέντε χρόνια είναι να αυξήσει το χρέος της από το 115% στο 140% του ΑΕΠ της», ανέφερε ο κ. Κρούγκμαν στο Οικονομικό Φόρουμ της Ελβετίας και συμπλήρωσε: «Για κάποιο λόγο, θα πρέπει να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα θα αποκτήσει και πάλι πρόσβαση στις αγορές έως το 2015 και όλα θα γίνουν καλά. Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς, πως θα λειτουργήσει αυτό.
Ο Πολ Κρούγκμαν προειδοποίησε επίσης ότι οι χώρες της Ευρωζώνης θα πρέπει ότι η πιθανότητα κατάρρευσης των τραπεζών μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή παρά τα σκληρά μέτρα.
Επιπλέον, ο κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος και σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης, Χανς-Βέρνερ Σιν, εξέφρασε και αυτός τις αμφιβολίες του για το ελληνικό πρόγραμμα περικοπών. «Οι πολιτικοί θέλουν να κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική και πάλι μέσω της εξοικονόμησης. Όμως αυτή η λύση θα οδηγήσει την Ελλάδα προς έναν εμφύλιο πόλεμο. Αυτή η λύση δεν οδηγεί πουθενά».