“Αφήστε τους να εκτονωθούν όσο δεν μας ενοχλούν”

Γιαννης Παπαιωάννου

Το πολιτικό σύστημα αποφάσισε να αγνοήσει την μεγάλη χθεσινή διαδήλωση

-ακολουθούντας την Ισπανική στρατηγική της κυβέρνησης Θαπατέρο-

και να συνεχίσει  αμέριμνο να σώζει την χώρα.

Το “Αφήστε τους να εκτονωθούν όσο δεν μας ενοχλούν” είναι η γραμμή…

και απο εκεί και πέρα  κομματική επίσημη αδιαφορία. Καμία κουβέντα για το φαινόμενο…

Από σήμερα θα δούμε μονό φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και μια έντονη προβολή έως υπερπροβολή του χυλού των αιτημάτων,

του απροσδιορίστου των ιδεών και της πληθώρας των αμέτρητων μικρών ηγετών του..

Στο μεσοδιάστημα θα ψηφιστούν μεσοπρόθεσμο, νέο μνημόνιο και θα οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων μέσω της φορολογίας,

καθώς ο κόσμος θα έχει στραμμένο το μυαλό του στην μικρή ατομική του αγανάκτηση.

Η ποιοτική διαφορά είναι ότι πλέον ο συλλογικός κοινωνικός αυτοματισμός δεν λειτουργεί και έχουμε περάσει σε ατομικό ανακλαστικό αυτοματισμό.

Δεν υπάρχουν soft λύσεις για την Αθήνα

 

Πηγή: FT (via Euro2day)

του Wolfgang Munchau

Δεν πρόλαβε να συλληφθεί ο Στρος-Καν και άρχισαν τα προβλήματα υπό τη μορφή της διαμάχης του ΔΝΤ και της Ε.Ε., μετά τη διστακτικότητα των Ευρωπαίων να καλύψουν τη χρηματοδότηση της Ελλάδας για το σύνολο του 2012.

Το ΔΝΤ λέει στην Ε.Ε.: Εάν δεν συμφωνήσετε σε νέο δανεισμό για το 2012, δεν θα ρισκάρουμε τα κεφάλαια των μετόχων μας, καταβάλλοντας την επόμενη δόση του παλαιού δανείου. Η εκταμίευση της δόσης είναι προγραμματισμένη για τις 29 Ιουνίου. Εάν δεν επιλυθεί το ζήτημα, η Ελλάδα ενδέχεται να χρεοκοπήσει τον Ιούλιο. 

Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή ήταν η θέση και του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν όταν διαχειριζόταν τα του ΔΝΤ. Όμως, εάν ήταν ακόμη επικεφαλής σήμερα, υποπτεύομαι ότι θα είχε προσπαθήσει -και πιθανότατα θα είχε πετύχει- να πείσει την πολιτική ηγεσία της Ε.Ε. να επιταχύνει τις συζητήσεις για νέο δάνειο. 

Που επενδύουν [και] οι ντόπιοι βιομήχανοι; Όχι πάντως εδώ...

Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
του ciaoant1
Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;

- Από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία

Οι βιομήχανοι κάνουν επενδύσεις - απλά όχι στη Δύση. Άσε τους εργάτες εκεί να ψοφήσουν από την πείνα, και όταν πλέον έχουν εξαθλιωθεί εντελώς από την έλλειψη δουλειάς, θα δεχτούν -λόγω της απελπισίας τους- οποιαδήποτε δουλειά, έστω και είναι με τρισάθλιους όρους.

Ας δούμε λοιπόν τα νέα "κατορθώματα" των ντόπιων βιομηχάνων (που μέσω της οργάνωσης τους, του ΣΕΒ, διαρκώς τραμπουκίζουν για ολοένα και μεγαλύτερη "κινεζοποίηση" των εργατών):

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΚΙΝΗΣΕΩΝ, ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΙΣΚΡΑ

Στη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε χθες με πρωτοβουλία του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στην Αίθουσα Γκίνη του Πολυτεχνείου, αποφασίστηκε ο σχηματισμός μιας ευρείας επιτροπής (σωματείων, αυτοδιοικητικών κινήσεων, επιτροπών κατοίκων, επιτροπών αγώνα, επιτροπες "δεν πληρώνω" κλπ) με στόχο την απόκρουση των πολιτικών του μνημονίου κυβέρνησης-τρόικας.

Το κείμενο-κάλεσμα της επιτροπής είναι το ακόλουθο:

«ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ»

επιτροπή σωματείων, κινήσεων, συνελεύσεων

Το νέο πακέτο «σοκ και δέους» κυβέρνησης-τρόικας-εργοδοσίας ήρθε να ομολογήσει με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο την αποτυχία της κυβερνητικής προπαγάνδας περί «προσωρινών θυσιών για την έξοδο από την κρίση» και να αποκαλύψει τον πραγματικό στόχο της επίθεσης: την πλήρη αναίρεση των εργασιακών δικαιωμάτων και την οριστική διαγραφή του τελευταίου ίχνους του κοινωνικού κράτους.

Δημοπρασία της Ελλάδας και διεθνής κηδεμονία

Financial Times (via Euro2day)
 Peter Spiegel στις Βρυξέλλες, Quentin Peel στο Βερολίνο και Ralph Atkins στη Φρανκφούρτη
Δημοσιεύθηκε: 08:16 - 30/05/11

Για πρωτοφανή σε χώρα-μέλος της Ε.Ε. παρέμβαση κάνουν λόγο οι "Financial Times" σε δύο δημοσιεύματα. Μιλούν για "δημοπρασία" της Ελλάδας καθώς και για διεθνή κηδεμονία στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και στις πωλήσεις περιουσίας.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαπραγματεύονται μία συμφωνία που θα οδηγούσε σε μια χωρίς προηγούμενο εξωτερική παρέμβαση στην ελληνική οικονομία, συμπεριλαμβανομένων της διεθνούς εμπλοκής στην είσπραξη φόρων και στην ιδιωτικοποίηση κρατικής περιουσίας, με αντάλλαγμα νέα δάνεια διάσωσης για την Ελλάδα.

Πηγές που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις δήλωσαν πως το πακέτο θα περιλαμβάνει και κίνητρα, ώστε οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών ομολόγων να παρατείνουν οικειοθελώς το πρόγραμμα αποπληρωμής της Ελλάδας, καθώς και έναν ακόμα γύρο μέτρων λιτότητας.

Τρόμος για έκρηξη... μεγατόνων στο ευρώ!

Πηγή: Sofokleous 10

Σύρονται οι κυβερνήσεις σε διάσωση της Ελλάδας, υπό την απειλή κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος - Τι κρύβει το άγνωστο δράμα της γαλλο-βελγικής τράπεζας DEXIA και πώς οδηγεί σε νέο διπλό δάνειο δεκάδων δισ. στην Αθήνα - Γιατί ήταν «κούφιες» οι απειλές περί μη καταβολής της 5ης δόσης, χρεοκοπίας και επιστροφής στη δραχμή - «Όπλο» για την κυβέρνηση η... μη συναίνεση!

Έντρομοι παρακολουθούν οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί το δράμα του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης, που βρίσκεται πλέον σε ελάχιστη απόσταση από μια έκρηξη πολλών μεγατόνων με άγνωστη έκβαση. Υπό το βάρος αυτής αφόρητης πίεσης, ακόμη και οι «σκληρές» κυβερνήσεις του Βορρά είναι πλέον υποχρεωμένες με κάθε τρόπο να διασώσουν με ένα ακόμη δάνειο πολλών δεκάδων δισ. την Ελλάδα, καθώς τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων 24ωρων απέδειξαν ότι ήταν «κούφιες» και στερούμενες οποιουδήποτε νοήματος οι προειδοποιήσεις για δήθεν εμπλοκή στην εκταμίευση της πέμπτης δόσης, χρεοκοπία της χώρας και επιστροφή στη δραχμή!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟ

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ 22-5-2011

Τη συνέντευξη πήρε

 ο Παύλος Κλαυδιανός

Μετά την τραγωδία του μνημονίου η κυβέρνηση φέρνει ακόμη ένα αφάνταστα πιο υφεσιακό Μεσοπρόθεσμο, όπως το λέει, Σχέδιο. Σε τι υπακούει ως πρόταση; Ποιες οι συνέπειές του;

Με το μνημόνιο, οι πιστωτές επέβαλαν στην Ελλάδα χωρίς αντίσταση την επιλογή που δυναμιτίζει κάθε μέλλον για τη χώρα, στο μέτρο που οι ίδιοι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη σε οποιοδήποτε μέλλον. Επέβαλαν μια πολιτική no-future, δηλαδή εδώ και τώρα, που φαντάζονται ότι εξασφαλίζει το πιστωτικό χρήμα, όμως όχι μέσω παραγωγής νέου εισοδήματος, αλλά μέσω απομύζησης του ήδη υπάρχοντος και κυρίως των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη. Το ότι το μνημόνιο απέτυχε στους δηλωμένους στόχους του σχετικά με την υποτιθέμενη «εξυγίανση» της ελληνικής οικονομίας δεν τους ενοχλεί, εφόσον ο πραγματικός στόχος ήταν άλλος: να πλησιάσει περισσότερο η χώρα στο σημείο της κατάσχεσης των περιουσιακών στοιχείων της από τους πιστωτές. Αυτός ο στόχος δεν απομακρύνθηκε, αλλά πλησιάστηκε ακόμη περισσότερο. Με το νέο μνημόνιο αναμένεται ακόμη μεγαλύτερη αποτυχία των επισήμων στόχων, αλλά ακόμη μεγαλύτερο πλησίασμα του πραγματικού στόχου. Η επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων της περιουσίας του δημοσίου είναι μια πρώτη μορφή αυτού που πρόκειται να ακολουθήσει με τις κατασχέσεις δημοσίας περιουσίας λόγω αδυναμίας πληρωμών. Ήδη μεγάλο μέρος των γερμανών πιστωτών ανακινεί το σενάριο της ελληνικής πτώχευσης, στο μέτρο που επισπεύδεται έτσι η διαδικασία των κατασχέσεων. 

Ο Ψυχάρης ψάχνει για… λοχία

Πηγή: Παραλληλογράφος

του Γαλαξιάρχη

Από τη Βλάχου και το Λαμπράκη, στον Αλαφούζο και τον Ψυχάρη. Τα έντυπα της “αστικής δημοκρατίας” στην Ελλάδα δύσκολα καταφέρνουν να κρύψουν τον κρυφό τους έρωτα για τις εκτροπές και την ολιγαρχία. Ενίοτε τον προβάλουν και με χαρά.

Σήμερα λοιπόν το Βήμα του κυρίου Ψυχάρη -και με την επιστημονική υποστήριξη της Καπα Research- μας αποκαλύπτει ότι πάνω από τους μισούς Έλληνες θέλουν από λιγότερη έως και καθόλου δημοκρατία. Πιο συγκεκριμένα, σε μία ακόμη από τις δημοσκοπήσεις του συρμού που κυκλοφορούν στις φυλλάδες κατά δεκάδες τον τελευταίο καιρό, ετέθη το ερώτημα: “Ποιον τύπο διακυβέρνησης έχει ανάγκη η χώρα για να αντιμετωπίσει την κρίση;“. Κι εκεί αρχίζουν τα βιολιά (σ.σ. ακόμη είναι νωρίς για χουντικά κλαρίνα, αν και ο Ιούλιος δεν είναι μακριά).