Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ


Τα κοινωνικά προβλήματα της χώρας μας, οι πολιτικές λύσεις, η σημερινή μας κυβέρνηση, η ελληνική οικονομική πραγματικότητα, η συνετή ελαχιστοποίηση του δημοσίου χρέους και οι δυνατότητες ανάπτυξης της Ελλάδας

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10
Β. Βιλιάρδος
Υπάρχει εναλλακτική πολιτική ανάπτυξης και αντιμετώπισης της κρίσης, ή μήπως είναι μονόδρομος (ο οποίος πιθανότατα οδηγεί σε αδιέξοδο), η σημερινή πολιτική της (σκιώδους) κυβέρνησης - του «περιοδικά ανανεώσιμου μνημονίου» καλύτερα, το οποίο υπογράφηκε χωρίς την πλειοψηφία των 180 μελών του Ελληνικού κοινοβουλίου; Υπάρχει κάποιος ρεαλιστικός τρόπος, ο οποίος να μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας μας;

Υπάρχει ελπίδα δηλαδή, έστω με μεγάλες θυσίες εκ μέρους μας, να μηδενίσουμε τα τεράστια ελλείμματα, να ξεφύγουμε από την παγίδα του δημοσίου χρέους, να μην ξεπουλήσουμε τη δημόσια περιουσία, να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την ύφεση, να καταπολεμήσουμε την ανεργία και να αναδιανέμουμε ορθολογικά τα εισοδήματα; Μπορούμε να ανεξαρτητοποιηθούμε από το ΔΝΤ, να επανακτήσουμε την Εθνική μας κυριαρχία, να μην υποταχθούμε στις οδηγίες του Καρτέλ, να μην «αποικιοκρατηθούμε» από κανέναν ισχυρό (Η.Π.Α., Γερμανία, Κίνα κλπ), καθώς επίσης να επιλύσουμε όλες τις υπόλοιπες «χρόνιες ασθένειες» της Ελλάδας, οι οποίες δεν είναι μόνο οικονομικές, αλλά επίσης πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές;
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

ΑΛΕΝ ΚΡΙΒΙΝ, Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα Γαλλίας


ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ

 Με πρωταγωνιστική παρουσία στα γεγονότα του Μάη του ’68, ο Αλέν Κριβίν υπήρξε ιστορικό στέλεχος της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Ένωσης (LCR) και εκ των συνιδρυτών του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΡΑ), της ισχυρότερης οργάνωσης στο χώρο της γαλλικής, αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Την ερχόμενη εβδομάδα θα βρεθεί στην Αθήνα, όπου θα πάρει μέρος στην τελική, πολιτική συζήτηση της διήμερης, διεθνούς διάσκεψης που οργανώνει στις 15 και 16 Οκτωβρίου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης εναντίον του μνημονίου κυβέρνησης, Ε.Ε. και ΔΝΤ. Με αφορμή την εν λόγω εκδήλωση, ο Αλέν Κριβίν παραχώρησε στο “ΠΡΙΝ” τη συνέντευξη που ακολουθεί.

Συνέντευξη Αλ. Χρύση: Γόνιμη σύνδεση με αριστερές δυνάμεις



 ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ 
Συνέντευξη στον Νίκο Ταυρή, εφημερίδα "Δρόμος", Σάββατο, 9 Οκτωβρίου 2010


Ποιος είναι ο σκοπός της διεθνούς διάσκεψης που οργανώνει το «Αριστερό Βήμα», η οποία είναι η πρώτη τέτοιου είδους που γίνεται, και μάλιστα σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο στην οποία είναι ορατή η ανάγκη της πιο ευρείας αντίστασης εκ μέρους της Αριστεράς στον κοινωνικό μεσαίωνα που προοιωνίζεται η πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.;


Η διεθνής διάσκεψη εναντίον του μνημονίου και της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ, που διοργανώνει το «Αριστερό Βήμα» σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία καλλιτεχνών, αποτελεί ουσιαστικά μια πρώτη οργανωμένη παρέμβασή μας στην κρίσιμη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, όπως αυτή διαμορφώνεται στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Αποτελεί την πρώτη προσπάθειά μας να συνδεθούμε γόνιμα με αριστερές δυνάμεις της εργασίας, των κοινωνικών κινημάτων, της επιστήμης, του πολιτισμού και της πολιτικής, δυνάμεων που μάχονται σε εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο, να αναχαιτίσουν την καπιταλιστική επέλαση κατά των εργαζομένων, της νεολαίας, αλλά και των ανθρώπων της λεγόμενης τρίτης ηλικίας. Απευθυνθήκαμε στο ευρύτερο δυνατό φάσμα των αντικαπιταλιστικών/ αντισυστημικών δυνάμεων της Αριστεράς, επιχειρώντας ταυτόχρονα να εξασφαλίσουμε την παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερων αποχρώσεων μέσα σε αυτό το ιδεολογικό, επιστημονικό και πολιτικό πλαίσιο, που προκύπτει άλλωστε και από την ιδρυτική μας διακήρυξη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗ VPRC


*Αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής

και κατακερματισμός πολιτικών συμπεριφορών, τα δύο μηνύματα των εκλογών

 ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ
Αν είχαμε συμπαράταξη της αριστεράς, θα είχαμε και ανατροπή του πολιτικού σκηνικού

Τη συνέντευξη πήρε

ο Πάνος Λάμπρου

Μίλαγαν πολλοί, από το χώρο της αριστεράς, για θερμό φθινόπωρο. Σε αντίθεση, όμως, με τη Γαλλία, στην Ελλάδα, το φθινόπωρο, κοινωνικά είναι μάλλον ψυχρό.
Και στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη κοινωνική ένταση, αλλά ο χρόνος που θα εκδηλωθεί δεν είναι εύκολα προβλέψιμος. Υπάρχει κοινωνική ένταση, αλλά αυτή τη στιγμή δεν εκφράζεται με τη μορφή κινητοποιήσεων. 

Πώς εκφράζεται; Μήπως εκφράζεται με απομάκρυνση από τις πολιτικές διεργασίες;
Μπορεί να υπάρξει έκρηξη από μια ασήμαντη αφορμή. Υπάρχει, βέβαια και απογοήτευση ως προς την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών εκρήξεων. Σήμερα, παρότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, η αναζήτηση ατομικών λύσεων είναι έντονη. Ως προς την πολιτική συμπεριφορά, παγιώνεται μια σχέση 6 προς 4. Έξι στους δέκα είναι εκτός εκλογικού σώματος, δηλαδή δεν θα πάνε να ψηφίσουν ή θα ψηφίσουν λευκό ή άκυρο. Μόλις 4 θα πάνε να ψηφίσουν και βέβαια θα ψηφίσουν οτιδήποτε. Εδώ και έξι μήνες αυτή η σχέση είναι παγιωμένη. Δεν θα εκφραστεί απόλυτα σε επίπεδο δημοτικών εκλογών, γιατί αυτές έχουν το προσωπικό στοιχείο έντονο. Είναι θεσμός περισσότερος συμμετοχικός. Θα το δούμε, όμως, πιο έντονα στις περιφερειακές εκλογές, κυρίως στο δεύτερο γύρο και φυσικά στις επόμενες βουλευτικές.

Η τυραννία των ειδικών

Στους απολογισμούς που γίνονται εν θερμώ τα στρατόπεδα είναι δεδομένα: από τη μια οι προφήτες της καταστροφής (σύσσωμη η αντιπολίτευση) και από την άλλη οι ντελάληδες φανταστικών θριάμβων (η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της).
Τα μανιχαϊκά σχήματα είναι η προσφιλής ερμηνευτική μέθοδος της τρέχουσας πολιτικής και υπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες.
Η αλήθεια σ' αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται κάπου στη μέση και έτσι αντιλαμβάνονται τα πράγματα και οι υποψιασμένοι πολίτες, προσπερνώντας τις βαρύγδουπες αναλύσεις που προσεγγίζουν την πραγματικότητα με όρους Αποκάλυψης ή με πρόθεση αποθέωσης. Χρήσιμο είναι ωστόσο να σταθούμε σε δύο πλευρές της κυβερνητικής πρακτικής οι οποίες δείχνουν σε μεγάλο βαθμό τη νοοτροπία της ηγετικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος. Η μία έχει να κάνει με τη λαγνεία απέναντι στους ξένους ειδικούς, με ιδιαίτερη προτίμηση σ' αυτούς που προέρχονται από τον αγγλοσαξονικό χώρο, και η άλλη με τη φετιχοποίηση των βιογραφικών.