Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Μία συζήτηση για την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομική κρίση: Σ. Κουβελάκης, E. Balibar



Πηγή: ΕΠΟΧΗ
Στις 5 Μαΐου, την μέρα της μεγαλύτερης πανεργατικής απεργίας που καταγράφηκε τα τελευταία χρόνια, η οποία στιγματίστηκε από το θάνατο 3 εργαζομένων, οι Κώστας Δουζίνας, Κώστας Λαπαβίτσας, Κέβιν Φέδερστοουν, Πήτερ Βράτσης, Στάθης Κουβελάκης και Ετιέν Μπαλιμπάρ διοργάνωσαν μία δημόσια συζήτηση με θέμα την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Το πλαίσιο της συζήτησης, το όρισε ο Κ. Λαπαβίτσας, ο οποίος αναζήτησε τα αίτια της κρίσης στη δομή της ευρωζώνης, η οποία «έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό γερμανικής κυριαρχίας» και στην οικονομική κρίση του 2007, που δημιούργησε μεγάλα ελλείμματα στις τράπεζες και στόχος του κράτους αποτέλεσε η διάσωσή τους. 

Στη συνέχεια της ομιλίας του κατέθεσε σειρά προτάσεων (τις οποίες είχε καταθέσει και σε συνέντευξή του στην «Ε» στις 3 Απριλίου http://www.epohi.gr/portal/arxeio/4938). Συνοπτικά ο Κ. Λαπαβίτσας θεωρεί ότι μια ριζοσπαστική λύση είναι η μη πληρωμή του χρέους, η έξοδος από το ευρώ, η επανίδρυση του κράτους. Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν οι τοποθετήσεις των υπολοίπων ομιλητών, διαφωνώντας ή συμφωνώντας με τα σημεία που έθεσε ο Κ. Δουζίνας. Δημοσιεύουμε σήμερα την ομιλία του Στάθη Κουβελάκη, καθηγητή πολιτικής φιλοσοφίας στο King’s College του Λονδίνου και του γάλλου μαρξιστή φιλοσόφου Ετιέν Μπαλιμπάρ.
«Ε»

Μετάφραση από την ηχογραφημένη συζήτηση* Αγαθή-Λαοκρατία Κούτσικου


ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗΣ

Δυο λύσεις: Καταστροφή ή δημιουργία νέου λαϊκού κινήματος

 Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβει κανείς αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, είναι να χρησιμοποιήσει μια καινούργια έννοια που εισήγαγε η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της «Το δόγμα του σοκ». Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα απλά μας δείχνει πως για πρώτη φορά το «δόγμα του σοκ», ένα απαραίτητο συστατικό στοιχείο σε κάθε νεοφιλελεύθερη επιδρομή, έχει τεθεί σε εφαρμογή σε μια χώρα της Δυτικής Ευρώπης, αφού βέβαια είχε δοκιμαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν σε άλλα μέρη του κόσμου και στην Ανατολική Ευρώπη.

διεθνης κατακραυγή για την ισραληνική επιθεση στα πλοια αλληλεγγυης στη Γάζα


Αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται αυτη την ωρα με χημικά κατα της μεγαλης διαδηλωσης εξω απο την ισραηλινή πρεσβεία.Παρόμοιες διαδηλωσεις πραγματοποιουνται αυτη την ωρα σε πολλες πολεις της χώρας-Με ολα τα μέσα η ελληνική αστυνομια επιχειρει να μην πλησιάσουν την πρεσβεια οι διαδηλωτες-συνεχίζονται οι ριψεις κρότου λάμψεις.φλεγομενα δακρυγόνα αναμεσα στο πλήθος .
 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------
 ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Με απίστευτο θράσος  οι ισραηλινές αρχες  απαξιουν να δώσουν πληροφορίες για νεκρους και τραυαματιες μετα την επιθεση στα πλοία που μετέφεραν βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα.
Οπως μετέδωσε ο ανταποκριτής της ΝΕΤ Πάνος Χαρίτος ολα τα πλοια αναμενεται να φθάσουν σε μια ωρα  στο Ισραήλ και η διαδικασια που θα ακολουθηθει ειναι,ή μεταφορα στο αεροδρόμιο για απέλαση η σε φυλακή.
΄΄Ενθουσιασμένοι΄΄ ισραηλινοι πολιτες προπηλάκισαν γαλλο δημοσιογράφο σε ζωντανή μετάδοση,την ιδια τύχη ειχαν και άλλοι εκπροσωποι του τύπου.

Εργασία: Πλήρης απορρύθμιση...



Του

Γιάννη Κουζή*

Πηγή: ΕΠΟΧΗ
30/5

Το πρόσφατο πακέτο μέτρων για τα εργασιακά, που εντάσσεται στο πλαίσιο των πολιτικών «στήριξης» της ελληνικής οικονομίας, αποτελεί ένα πρωτοφανές μπαράζ επιθέσεων απέναντι στην εργασία που με οδυνηρό τρόπο βιώνει ανατροπές και απορρυθμίσεις σε κεκτημένα δικαιώματα πολλών δεκαετιών σε όλο το φάσμα των ατομικών και συλλογικών εργασιακών σχέσεων

Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα δεν αποτελεί καινούργια εξέλιξη. Συντελείται σταδιακά και μεθοδευμένα από το 1990 και για 2 δεκαετίες με απόλυτα συμπληρωματικές δικομματικές ρυθμίσεις. Όμως μέσα στο διάστημα των 2 τελευταίων μηνών επιχειρείται με βίαιο τρόπο, με αφορμή και άλλοθι την κρίση, η απόλυτη απορρύθμιση σε ό,τι είχε απομείνει και δεν είχε υιοθετηθεί από την ατζέντα των εργοδοτικών διεκδικήσεων, όπως αυτές διατυπώθηκαν είτε τυπικά, είτε άτυπα  ήδη από τις αρχές του ’90. Με βάση την τελευταία επισήμανση είναι εξαιρετικά δυσχερής η ταυτότητα της πατρότητας των μέτρων όταν είναι γνωστές οι σχετικές πιέσεις ισχυρών οικονομικών κύκλων και στην Ελλάδα για την καταρχάς αποδόμηση της εργασίας στο δημόσιο, ως «άκαμπτης» εμπροσθοφυλακής δικαιωμάτων, για να μεθοδευθεί η γενικευμένη επίθεση, και με ακόμη μεγαλύτερο οίστρο, απέναντι  στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. 

Διαδηλώσεις στην Πορτογαλία το Σάββατο


Εκατοντάδες χιλιάδες Πορτογάλοι κατέκλυσαν το Σάββατο το κέντρο της Λισαβόνας σε μια εθνική διαδήλωση κατά των νέων μέτρων λιτότητας που ανήγγειλε η κυβέρνηση.
Πηγή: ΕΝΕΤ
31/5
Με τη λέξη «Φτάνει» να κυριαρχεί σε πανό και συνθήματα, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι από όλη τη χώρα πραγματοποίησαν πορεία στην κεντρική αρτηρία της πρωτεύουσας καταρρίπτοντας, κατά την εκτίμηση της μεγαλύτερης συνδικαλιστικής ομοσπονδίας της χώρας (CGTP), κάθε προηγούμενο ρεκόρ προσέλευσης.

Οι διοργανωτές κάνουν λόγο για σχεδόν 300.000 διαδηλωτές -πολύ πάνω από τις 200.000 που είχαν κατεβεί στους δρόμους τον Μάρτιο του 2009 ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας- ενώ η αστυνομία αρνήθηκε να αποκαλύψει τις δικές της εκτιμήσεις. Οι διαδηλωτές αντιτάσσονται στο πρόγραμμα λιτότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, η οποία, μετά το πρώτο κύμα μέτρων του Φεβρουαρίου που βασίζονταν κυρίως στην περικοπή των δαπανών, ανακοίνωσε και δεύτερο πακέτο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων γενικευμένη αύξηση των φόρων, μείωση των κοινωνικών παροχών και πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο. 

Initiative for a "Week of Protest & Solidarity" 21 to 26 June




Initiative for a European-wide "Week of Protest & Solidarity" from Left MEPs

13/05/2010

"We feel that successful co-ordinated protests in the week of 21 to 26 June would have a major impact and send a clear message to the European establishments."
Left MEPs from GUE/NGL

Dear friends,
We write to you as elected representatives of working people across Europe, members of the European United Left / Nordic Green Left (GUE/NGL) in the European Parliament. It is clear that the massive financial package agreed at the weekend will only increase the pace of attacks on working people, young people and pensioners that is taking place across Europe.

At this stage, Greek workers, in particular are in the front line of these attacks. They face a 10% cut in wages and spending in the public sector, an increased retirement age, VAT increases and the freezing of pensions. But workers in Portugal, Spain, Ireland and Italy have also faced and continue to face severe attacks on their living standards. It is also clear that these attacks will not be confined to workers in the so-called "peripheral" European economies - workers in all of the countries across Europe are set to have pension rights further eroded, downward pressure on wages, cutbacks in social services and social welfare as well as the continuation of large-scale unemployment.

These attacks are in line with the broader strategy of the European establishment, as outlined in the "EU 2020" strategy paper - which alludes to the need to increase the pension age together with the number of hours worked by European workers and a strict return to the "Growth and Stability" pact, which will require a slashing of public spending in many countries.

Ευρωπαϊκή Ένωση ή ένωση αγορών και νομίσματος;






Το σκίτσο του Soloup δημοσιεύθηκε στο Ποντίκι, 27.5.2010 


Το κείμενο του Παναγιώτη Λαφαζάνη, που ακολουθεί, γραμμένο και δημοσιευμένο το φθινόπωρο του 1998 στο περιοδικό «Δίαυλος» (3ο Τεύχος), είναι πράγματι ένα ντοκουμέντο: το αναδημοσιεύω σήμερα απλώς και μόνο για να καταδειχθεί ότι κανείς δεν είναι αθώος του αίματος απ’ όσους σήμερα κλαψουρίζουν υποκριτικά για το κατάντημα της χώρας – είτε πρόκειται για αριστερούς «ευρωπαϊστές» είτε για δεξιούς (νεο)φιλελεύθερους είτε για «σοσιαλιστές» τύπου Σημίτη

Ειδικά όταν ο τελευταίος έχει το θράσος να μιλά για τις βαρύτατες επιπτώσεις των μέτρων στην κοινωνία, ενώ κανένα από τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που τον γλείφουν ακόμη και σήμερα δεν έχει τα κότσια να του θυμίσει ότι υπήρξε εκ των βασικών αρχιτεκτόνων της σημερινής καταστροφής... 

Το αναδημοσιεύω δε για έναν ακόμη προσωπικό λόγο: Ήδη από τις αρχές του 2008, όταν άρχιζε η τρελή δημοσκοπική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια συζήτησή μας, προειδοποιούσα τον Παναγιώτη για την ανώμαλη προσγείωση του πολιτικού του χώρου, μια πρόβλεψη η οποία δεν άργησε πολύ να επιβεβαιωθεί. Εκείνος επέμενε να με προειδοποιεί για το σκάσιμο της τεράστιας χρηματοπιστωτικής φούσκας προσδιορίζοντας μάλιστα τις ΗΠΑ ως αφετηρία του κακού και επισημαίνοντας τους κινδύνους που εκκολάπτονταν τόσο για την οικονομία της Ελλάδας όσο και για τα εθνικά θέματα