Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Ποιος σταματάει την αναδιάρθρωση του χρέους;


Πηγή: Sofokleous10
Η αναπόφευκτη, κατά τους περισσότερους αναλυτές, αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012-2013 δεν φεύγει από το προσκήνιο της διεθνούς δημόσιας συζήτησης, όπως δείχνει μακροσκελές χθεσινό σχετικό άρθρο των Financial Times, παρότι η κυβέρνηση εφαρμόζει με επιτυχία ως τώρα την «πικρή» συνταγή τριετούς προσαρμογής της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
 Ίσως μάλιστα αυτή η επιτυχία να αναζωπυρώνει τη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους: οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν, ότι μόλις η κυβέρνηση πετύχει να εκμηδενίσει το πρωτογενές έλλειμμα, δηλαδή να μπορεί να εξυπηρετεί τις τρέχουσες ανάγκες πλην τόκων και χρεολυσίων, χωρίς να δανείζεται, θα γίνει για την Αθήνα ακόμη πιο ελκυστική η προοπτική της μείωσης του χρέους με μια αναδιάρθρωση.

Ακινδύνως Επικίνδυνα



Η Ελλάδα ως εμιράτον;

Του χρόνου καβαλάρης
του φόβου αρνητής
και των κακών καιρών
μαστιγωτής
Παναγ. Κρητικός, «Πού τελειώνει το ταξίδι σου;»
Το παλιό, κλασικό και πάντοτε επίκαιρο ερώτημα «Ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα;» μπορεί ν' απαντηθεί με τουλάχιστον τρεις τρόπους. Η αυτ-ανόητη πρώτη εκδοχή είναι ότι κυβερνάει ο λαός μέσω των εκλεγμένων εκπροσώπων του. Αυτό δεν το πιστεύουν πλέον ούτε και οι αγαθότεροι των Ελλήνων. Η δεύτερη τρέχουσα, ίσως και βολική, εκδοχή είναι ότι τη χώρα διοικούν η τρόικα και οι «εντολοδόχοι» υπουργοί. Αυτή η άποψη έχει βάση ως προς τις οργανωτικές ή και λειτουργικές (συγκυριακές;) εξουσίες και παρεμβάσεις του ΔΝΤ και των λοιπών εταίρων αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει την ιστορικότητα, το βάθος της διαρκούς διακυβέρνησης. Η τρίτη εκδοχή έρχεται να προσεγγίσει τη διαχρονική αλλά κυρίως τη σημερινή κρυφή εξουσία με διαφορετικό τρόπο.
ΟΙ παλιοί φραγκολεβαντίνοι και γερμανοσπουδαγμένοι τάχατες τεχνοκρατο-κουλτουριάδες έχουν αντικατασταθεί από μια αγγλοσαξονική επιχειρηματο-διαχειριστική ελίτ, η οποία όχι μόνο στερείται ιστορικής μνήμης και γνώσης, αλλά πιστεύει ακράδαντα ότι μέσω των λάπτοπ και των δημόσιων/διεθνών σχέσεων (και διασυνδέσεων) μπορούν να λυθούν όλα τα κοινωνικά προβλήματα της πατρίδας.

ΚΑΘΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟ» ΜΝΗΜΟΝΙΟ – ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΕ ΡΟΛΟ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗ…




ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ
Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά!
Στο φόβο του πολίτη, πώς θα αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση έρχεται να προστεθεί και ο φόβος ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να γίνει ο ίδιος στόχος, να είναι το επόμενο θύμα και ας μην έχει σχέση με το δημόσιο, με «κλειστά» ή «ανοιχτά» επαγγέλματα. Η κυβέρνηση ΠαΣοΚ πορεύεται με το σύνθημα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Μόνο που διαφωνούμε και με το σκοπό και με τα μέσα! Κανείς δεν μπορεί να ζει κάτω από τον διαρκή φόβο ότι θα βρεθεί από τη μια στιγμή στην άλλη άνεργος, να μην γνωρίζει τι του ξημερώνει. Γι αυτό το μνημόνιο πρέπει να πέσει!

** Στο σφυρί η ΔΕΗ, μέχρι τέλος χρόνου νομοσχέδιο σκούπα για τα «κλειστά επαγγέλματα», κλείνουν ΔΕΚΟ, απολύονται μόνιμοι υπάλληλοι, κομματιάζεται ο ΟΣΕ για να πουληθεί ευκολότερα, έρχονται νέες ανατροπές σε εργασιακά. Αυτό είναι το ΠαΣοΚ!

Του

Α. Π. Θάνου

Οι πράξεις συνιστούν λόγο. Και η κυβέρνηση, πέρα από τα μεγάλα λόγια, οδηγεί σταθερά την ελληνική κοινωνία σε κραχ. Οι ενέργειές της, από την πρώτη στιγμή που εκλέχθηκε, αποβλέπουν, στο όνομα της οικονομικής κρίσης –που ουδείς αμφισβητεί-, στην παράδοση της χώρας σε ιδιώτες ακόμα και μέσα από αντιδημοκρατική και επικίνδυνη λειτουργία (επιστράτευση ιδιοκτητών βυτιοφόρων, ο στρατός θα χρησιμοποιηθεί ως απεργοσπαστικός μηχανισμός). Υιοθετώντας πλήρως τη ρητή εντολή της τρόικας «πουλήστε ό,τι αξίζει και κλείστε τα υπόλοιπα» επισπεύδει κατά, τουλάχιστον, έξι μήνες την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου ενώ, σιωπηλά, προετοιμάζει το έδαφος για ακόμα μεγαλύτερες «ανατροπές» στη ζωής μας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΟΛΟΓΟ, ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΖΗ



ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ
Κυριακή, 01 Αυγούστου 2010 

Υπάρχουν και άλλα αντεργατικά μέτρα στην κυβερνητική φαρέτρα
Τη συνέντευξη πήρε


ο Μ. Μπαλαούρας

Ο αντεργατικός κατήφορος της κυβέρνησης συνεχίζεται με την επιστράτευση των ιδιοκτητών των φορτηγών και βυτιοφόρων. Ουσιαστικά πλήττεται το δικαίωμα στην απεργία.


Έχουμε να κάνουμε με πολλαπλά πραξικοπήματα. Η πολιτική της κυβέρνησης αφορά μια ευρεία γκάμα θεμάτων που σχετίζονται με την εργασία. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις Συλλογικές Συμβάσεις, ζητήματα που σχετίζονται με τη διαιτησία, ζητήματα που έχουν να κάνουν με την καταστολή του δικαιώματος της απεργίας, όπως η επιστράτευση. 


Το δικαίωμα στην απεργία, καίτοι αναγνωρίζεται τυπικά, ουσιαστικά βάλλεται με πολλαπλούς τρόπους. Ένας απ’ αυτούς είναι η επιστράτευση. Και στο παρελθόν είχαμε βέβαια τέτοιες αυταρχικές βολές. Και επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή, με Μητσοτάκη υπουργό στους τραπεζικούς το 1979 και με τον Α. Παπανδρέου το 1986 των ιπταμένων μηχανικών και χειριστών της Ολυμπιακής και το 2006 από τον Καραμανλή τον νεώτερο στους ναυτεργάτες. 
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις έγινε χρήση της επιστράτευσης, με την ευάλωτη συνταγματικά ακροβασία. Η επιστράτευση όμως συνδέεται συνταγματικά με μη ομαλές καταστάσεις πολιτικού βίου ή σε περιόδους εμπόλεμης κατάστασης, δηλαδή με περιόδους έκτακτης ανάγκης. Προκειμένου να δικαιολογήσουν τα ακραίο αυτό μέτρο οδηγούνται σε ερμηνείες όπου στοχεύουν στην καταστολή του δικαιώματος της απεργίας. 



Ο Λούθηρος Παπανδρέου και οι διαμαρτυρόμενοι


Πηγή: ΑΥΓΗ
ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Ανεξιχνίαστοι αι βουλαί το κυρίου Παπανδρέου, ο οποίος έχει ξεσαλώσει τώρα τελευταία μεταρρυθμιστικά, ακόμα και σοσιαλιστικά, με τις δηλώσεις του. Πάνε αυτά που ξέραμε για τα σκληρά και άδικα μέτρα, για τη συμπόνια προς τα θύματα του Μνημονίου και την αλληλεγγύη προς τους απεργούς, για τον Τιτανικό και τη μειωμένη εθνική κυριαρχία. Τώρα νέος άνεμος πνέει στα πανιά του πρωθυπουργού. Την έχει δει μέγας μεταρρυθμιστής; Του είπαν οι κοινωνούντες τον λόγο της τρόικας ότι δεν μπορεί να κρύβεται συνεχώς πίσω της; Αποφάνθηκαν οι επικοινωνιολόγοι της συμφοράς μας ότι καλό είναι να καλλιεργήσει την αισιοδοξία στον λαό Του, που καταγράφεται ως καταθλιπτικά απαισιόδοξος στις δημοσκοπήσεις -ακόμα πιο απαισιόδοξος και από τους Λετονούς; Η απάντηση θα δοθεί από την Ιστορία, αν και η πιο συμπαθής εκδοχή είναι η πρώτη: ο Παπανδρέου φαντασιώνεται τον Λούθηρο της καθ’ ημάς κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής μεταρρύθμισης, η οποία θα φέρει εφεξής το δικό του όνομα και όχι το όνομα οποιουδήποτε γραφειοκράτη του ΔΝΤ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Ποσειδώνα, είσαι ακόμα θεός;




Ο Μένιος που στολίστηκε με τις περικεφαλαίες και τα λοφία και περνιέται στους καθρέφτες των παγωμένων εικόνων για Αγαμέμνονας.

Ο αρχιερέας να χαϊδεύει το σγουρόμαλλο κεφάλι της Ιφιγένειας και να της ψιθυρίζει στο αυτί μέσα από τα ηχεία των τηλεοπτικών καναλιών, ότι θα σφαγιαστεί για να φυσήξει ούριος άνεμος.
Δεν έχει σημασία ποιων πλοίων τα πανιά θα φουσκώσει ο άνεμος.
Δεν έχει καν σημασία το που πάνε και για ποιο λόγο αυτά τα πλοία. Σε ποιον πόλεμο, σε ποιες μάχες. Στην δικιά μας ...τραγωδία, ο άνεμος γίνεται ...αυτοσκοπός.
Πονάει, ο αρχιερέας για την θυσία- είναι στα όρια της ιδεολογίας του-, άδικη λέει ...μα οι θεοί έτσι διέταξαν.
Κι αν η Ιφιγένεια δεν προλαβαίνει να μετρήσει τις αμαρτίες της η ίδια, οφείλει να υποστεί την θυσία, ξεπλένοντας τις ανομίες της οικογένειας των ...Ατρειδών.
«Όταν ακούς πολλή ηθική, να κουμπώνεσαι. Ή πολύ δεξιός ή πολύ απατεώνας είναι αυτός που μιλάει». Ηλίας Ηλιού