Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Στάση Πληρωμών και Έξοδος



THEWORLDTODAY.ORG Ιανουάριος 2012
Ελλάδα: Βασίλης Φούσκας

Πολλά έχουν γραφτεί για το πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους, αλλά πολύ λίγα έχουν ουσιαστική και αναλυτική σημασία. Η κυρίαρχη άποψη  είναι  ότι το ελληνικό χρέος είναι αποτέλεσμα  ενός πελατειακού  πολιτικού συστήματος  που έχει ιστορικά οδηγήσει  σε ένα  διογκωμένο  και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, ανίκανο να εισπράξει φόρους. Αυτό δεν είναι μια σοβαρή άποψη.
Ο ελληνικό  χρέος οφείλεται σε εγχώριες  και εξωτερικές αιτίες . Οι υψηλές αμυντικές δαπάνες,  η φοροδιαφυγή κυρίως από την κομπραδόρικη αστική χρηματιστική  ολιγαρχία και την πλοιοκτήτρια ελίτ, και ο μεγάλος αλλά αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας αποτελούν τις κύριες εγχώριες πηγές του ελληνικού χρέους. Οι πλοιοκτήτες  κινούν τα  πλοία τους με σημαία ευκαιρίας(οπότε δεν καταβάλλεται ο φόρος στο ελληνικό κράτος), ο κομπραδόρος χρηματιστής   έχει την  εταιρεία του νηολογημένη σε φορολογικούς παραδείσους (έτσι, και πάλι, δεν ωφελείται  το ελληνικό κράτος), οι αμυντικές  δαπάνες  που  φτάνουν το 4% του ΑΕΠ, οφείλονται στην επίκληση ,των κυβερνώντων   πολιτικών  ελίτ, για δήθεν υπερβολική απειλή  που φέρεται να  προέρχεται από την Τουρκία. Οι εξωτερικές πηγές του χρέους αφορούν κυρίως στα μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών και την ανακύκλωση των οικονομικών πλεονασμάτων της Γερμανίας, φαινόμενα τα οποία είναι απλώς αποτέλεσμα της ασύμμετρης κίνησης και των  δομών  του κεφαλαίου και της εργασίας στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Η εξωτερική προέλευση της ελληνικής χρεοκοπίας είναι ενδιαφέρουσα , αν και όχι κατ 'ανάγκην πιο σημαντική από την διάρθρωση της συνολικής κατάστασης του ελληνικού χρέους.

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΡΙΣΗΣ


Αυτή την ηγεμονία ποιος θα την πάρει;
 ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ
του Χρ. Γεωργούλα
Οταν ακούμε να συζητούν για αναβολή των εκλογών πέρα από τις 19 Φεβρουαρίου, ο νους μας πάει συνήθως στα αβαθή πολιτικά παιχνίδια. Στην πραγματικότητα, το ζήτημα που εγείρεται σχετίζεται με την κρίση ιδεολογικής ηγεμονίας των κυρίαρχων τάξεων.
 Είναι χαρακτηριστική από αυτή την άποψη η παρέμβαση του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Στεφανόπουλου, που οπωσδήποτε δεν απηχεί τα μικροσυμφέροντα της μιας ή της άλλης κομματικής ιδιοτέλειας.  Από τη θέση του αυτή αποφαίνεται ότι, λόγω των «δεινών περιστάσεων υπό τις οποίες διαβιούμε», «οι εκλογές θα βλάψουν τα συμφέροντα της χώρας». Αυτό που χρειάζεται «δεν είναι εκλογές, αλλά μια κυβέρνηση με ικανότητες και γνώση, που θα εργαστεί για να βγάλει τη χώρα από τους κινδύνους που διατρέχει». Επιπλέον, «θα χρειαστεί να αναγνωριστούν [στον κ. Παπαδήμο] αυτονόητα δικαιώματα κάθε προέδρου κυβερνήσεως να διορίζει και να παύει τους υπουργούς».
 Την εξήγηση γι’ αυτή την εμμονή θα τη βρούμε στις πολλαπλές αναφορές στον «έκτακτο» χαρακτήρα των περιστάσεων. Παρά τα επιφαινόμενα, οι έκτακτες αυτές συνθήκες συνίστανται στην επιμονή των λαϊκών τάξεων να μην πείθονται πια από τον κυρίαρχο λόγο. Και το ζητούμενο είναι πώς θα επιλυθούν τα κρίσιμα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα, χωρίς να παρεμβληθεί οποιαδήποτε έκφραση της -αβέβαιης -λαϊκής θέλησης.

Συμφωνία χρεοκοπίας το PSI



Στην πιο κρίσιμη φάση της μπαίνει και επισήμως όχι μόνο η ελληνική οικονομία, αλλά η χώρα ολόκληρη. Τα Χριστούγεννα, παραδοσιακά, δεν είναι κατάλληλη εποχή για κακές ειδήσεις, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει για όσους σχεδιάζουν την τύχη της Ελλάδας όλο το τελευταίο διάστημα. Ιδιαιτέρως για όσους τώρα καθορίζουν τους όρους της αναδιάρθρωσης μεγάλου μέρους των ελληνικών χρεών. Δηλαδή τους όρους μιας μορφής χρεοκοπίας που... απλώς επιχειρείται να παραμείνει «ελεγχόμενη».
Οι ειδήσεις για την πορεία του PSI (της ανταλλαγής ομολόγων μεταξύ Ελλάδας και δανειστών με στόχο την καταρχήν ονομαστική μείωση του χρέους) δεν είναι ευνοϊκές για την Ελλάδα.
Τις τελευταίες μέρες όλα δείχνουν πως η «διαπραγμάτευση» (αν υπήρξε ποτέ με την κυριολεκτική έννοια του όρου) για τους όρους που θα διέπουν τα νέα ομόλογα, τα οποία θα εκδώσει η Ελλάδα ως «αντάλλαγμα» για τη διαγραφή του 50% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που κατέχουν σήμερα ιδιώτες επενδυτές, καταλήγει με ολοκληρωτική νίκη των ομολογιούχων.

Παζάρι για 5 το PSI



Πηγή: ΑΥΓΗ
Παναγόπουλος Θάνος
Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/12/2011
Στην “κόψη του ξυραφιού” βρίσκεται το PSI, καθώς οι βασικοί παίκτες (Ελληνικό Δημόσιο, ξένες τράπεζες, ελληνικές τράπεζες, κερδοσκοπικά funds) αλλά και όσοι εμπλέκονται έμμεσα ή σε μικρότερο βαθμό, όπως λ.χ. τα φυσικά πρόσωπα που είναι και μικροεπενδυτές, έχουν διαφορετικά και σε πολλές περιπτώσεις αποκλίνοντα συμφέροντα.
Από την πλευρά τους οι ελληνικές τράπεζες δεν εστιάζουν τον προβληματισμό τους και τις απόψεις τους στο “κούρεμα” και το ποσοστό του, αλλά κυρίως σε μια άλλη παράμετρο, αυτήν του αιτήματός τους να αποφευχθεί η έκδοση κοινών μετοχών από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αλλά τουναντίον να ανατεθούν πρωτοβουλίες στο EFSF ή να εκδοθούν προνομιούχες από το ΤΧΣ.Για παράδειγμα το Ελληνικό Δημόσιο προσήλθε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάνοντας λόγο για χαμηλό κουπόνι και υψηλό haircut, κατά το ένα σκέλος το αντίστροφο του αιτήματος που προβάλλουν οι ξένες τράπεζες (μεγάλο haircut αλλά και υψηλό επιτόκιο) και κατά το άλλο σκέλος το αντίστροφο αυτού που ζητούν τα funds, που τηρούν μια στάση, η οποία χαρακτηρίζεται περισσότερο “κερδοσκοπική” και πιέζουν για το μικρότερο δυνατό “κούρεμα”.

Πέντρο Μπρίγκερ: Αυτά λέγανε και στην Αργεντινή πριν από είκοσι χρόνια



ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Συνέντευξη στον ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΙΚΚΑ

Ανησυχητικά οικεία είναι για τον διακεκριμένο Αργεντινό δημοσιογράφο, κοινωνιολόγο και συγγραφέα, Πέντρο Μπρίγκερ τόσο ο πολιτικός λόγος των τεχνοκρατών του ΔΝΤ και της ελληνικής κυβέρνησης όσο και τα μέτρα που είναι "απολύτως αναγκαία για να σωθεί ο τόπος". Δέκα χρόνια μετά την εξέγερση που οδήγησε το νεοφιλελευθερισμό στην πρώτη ιδεολογική ήττα του, ο Μπρίγκερ -ο οποίος έχει εργαστεί για τις μεγαλύτερες εφημερίδες και τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας και συνεργάζεται με έντυπα διεθνούς κύρους όπως η "Monde Diplomatique"- μιλά για αυτά που κερδήθηκαν και χάθηκαν από τότε, όπως επίσης και για τη μεταδοτικότητα της κοινωνικής διαμαρτυρίας στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης.