Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Η υποταγή στην αγέλη

Πριν από 80 χρόνια εκδόθηκε το περίφημο έργο του ισπανού φιλοσόφου Ορτέγα ι Γκασέτ (1883-1955) «Η εξέγερση των μαζών» (ελληνική έκδοση: «Δωδώνη», 1972).
Στο ακόλουθο κείμενό του, που δημοσιεύθηκε στην «El Pais», ο περουβιανός νομπελίστας συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα παρουσιάζει αυτό το κλασικό πλέον έργο, που έχει σημαδέψει την ιστορία της ευρωπαϊκής σκέψης.
«Η εξέγερση των μαζών» δημοσιεύθηκε το 1930 και είναι ένα έργο που διαρθρώνεται γύρω από μια μεγαλοφυή σύλληψη: τέλειωσε η πρωτοκαθεδρία των ελίτ· οι μάζες, απελευθερωμένες από την υποταγή στις ελίτ, έχουν εισβάλει με τρόπο καθοριστικό στη ζωή, προκαλώντας μια βαθιά αναστάτωση των πολιτικών και πολιτισμικών αξιών και των τρόπων κοινωνικής συμπεριφοράς. Διατυπωμένη στην εποχή της πλήρους ανόδου του κομμουνισμού και των φασισμών, του συνδικαλισμού και των εθνικισμών και της άνθησης μιας λαϊκής κουλτούρας μαζικής κατανάλωσης, η σύλληψη του Ορτέγα προσδιορίζει μιαν από τις κομβικές όψεις της σύγχρονης ζωής. 

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟ SPD

ΠΗΓΉ ΝΟΟΖ




Η ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (SPD) ασκεί οξεία κριτική στην καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ για αναποφασιστικότητα και έλλειψη ευρωπαϊκού προσανατολισμού, η οποία παρατείνει την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη και δημιουργεί αμφιβολίες στις αγορές για το μέλλον της.

Με άρθρο τους, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Financial Times", ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD και αντικαγκελάριος στην προηγούμενη κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ και ο πρώην υπουργός Οικονομικών στην ίδια κυβέρνηση Πέερ Στάινμπρουκ, ζήτησαν από την κ. Μέρκελ να προωθήσει μια "ευρωπαϊκή λύση" στοΕυρωπαϊκό Συμβούλιο που συνεδριάζει στις Βρυξέλλες, χάριν του κοινού νομίσματος και της κοινής μοίρας των ευρωπαϊκών χωρών.

Παράλληλα, οι δύο ισχυροί άνδρες της προηγούμενης γερμανικής κυβέρνησης πρότειναν ένα σχέδιο για να σταματήσει η σημερινή αβεβαιότητα, το οποίο βασίζεται σετρεις άξονες:

Πρώτον, τη διαγραφή (haircut) σημαντικού μέρους του χρέους της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.

Γιατί η ΕΚΤ έκανε "αύξηση κεφαλαίου";

ΠΗΓΗ: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

του ciaoant1


Η ΕΚΤ πρόσφατα ανακοίνωσε πως έκανε "αύξηση αποθεματικού κεφαλαίου" - από €5.76 δις σε €10.76 δις.


Το γιατί το έκανε αυτό είναι απλό: Προετοιμάζεται για νέο γύρο "πακέτων σωτηρίας", με τις χρεωκοπημένες τράπεζες στην Ισπανία να είναι το πιο έντονο πρόβλημα για το τραπεζικό σύστημα, στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον. Ας μην ξεχνάμε πως η Ισπανία είναι πολύ μεγαλύτερο μέγεθος από Ελλάδα, Ιρλανδία, κτλ.

Όπως πάντως επισημαίνει το zerohedge στο άρθρο που δώσαμε στο λινκ παραπάνω, η ΕΚΤ έχει -πλέον- €10.76 δις για να "καλύψει" assets συνολικής αξίας €1.924 ΤΡΙΣ (δηλαδή 178 περίπου φορές παραπάνω - ο αντίστοιχος δείκτης για τις ΗΠΑ είναι 42 φορές παραπάνω. Η ΕΚΤ είναι πιο εκτεθειμένη από τη FED).

Ανάγκη ή επιλογή;

Τώρα έχει ανάψει η κουβέντα περί εξόδου από την ευρωζώνη, προκειμένου να προχωρήσουμε σε υποτίμηση εθνικού νομίσματος.
Οι έξαλλες κυβερνητικές διαψεύσεις δεν έχουν κανένα νόημα.
Πρώτον, διότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν. Το οικονομικό επιτελείο του Γ. Παπανδρέου απέδειξε περίτρανα ότι έχει τόση σχέση με την οικονομική επιστήμη, πόσω μάλλον την οικονομική πολιτική, όση σχέση έχει το κόμμα τους με το σοσιαλισμό, όση σχέση έχει η Μέρκελ με την ευρωπαϊκή ιδέα, όση σχέση έχει ο Κάμερον με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και όση σχέση έχει ο Πάγκαλος με τη γαστριμαργική και φρασεολογική λιτότητα.
Δεύτερον, διότι οι άνθρωποι, ακόμη και αν κατείχαν το άθλημα, αποδείχτηκαν όλως διόλου αναξιόπιστοι. Με την ίδια βδελυγμία αποκήρυσσαν και την προσφυγή στο ΔΝΤ, ενώ κρυφίως τη μεθόδευαν. Με την ίδια βεβαιότητα απέρριπταν το ενδεχόμενο να καταφύγουν στο μηχανισμό βοήθειας της Ε.Ε., ενώ την ίδια στιγμή εκλιπαρούσαν πρώτοι πρώτοι να συμπεριληφθούν. Κατόπιν με αντίστροφη, επαίσχυντη κουτοπονηριά επαίρονταν για την επίκληση του ίδιου ληστρικού μηχανισμού βοήθειας, στη σύσταση του οποίου καμάρωναν ξεδιάντροπα ότι συνετέλεσαν και οι ίδιοι, προκειμένου μάλιστα να τον φέρουμε στα μέτρα μας: δηλαδή, στα επαχθή επιτόκια και στο Μνημόνιο εξόντωσης της ελληνικής οικονομίας.

Ο Κ. Λαπαβίτσας στο MEGA

Πηγή: Παράδρομοι της Αριστεράς

Η χουντοποίηση της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας»

Οι μαζικές κινητοποιήσεις τής 15ης/12 σηματοδοτούν ένα νέο στάδιο στον αγώνα κατά της κοινοβουλευτικής χούντας, που αποθρασυμένη, με τη βοήθεια της διεθνούς αγυρτείας τύπου Ντομινίκ Στρος-Καν, προχωρά τώρα στην κατεδάφιση κάθε εργασιακής κοινωνικής κατάκτησης.
Είναι βέβαια σαφές ότι η ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δεν έχει καμιά σχέση με την κρίση του χρέους -όπως δεν είχαν καμιά σχέση και η καθοριστική υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η μετατροπή δημόσιων αγαθών σε ιδιωτικά κ.λπ. Προφανώς, το μόνο για το οποίο οι δανειστές μας θα μπορούσαν να είχαν απαίτηση θα ήταν η αποπληρωμή του χρέους και όχι να επιβάλλουν και κανόνες για το πώς θα ζούμε και θα εργαζόμαστε, κάτι που ούτε όταν χρεοκοπήσαμε και επίσημα στα τέλη του 19ου αιώνα δεν τόλμησαν να επιβάλουν οι τότε δανειστές μας. Και αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι είναι η συμμετοχή μας στην ΟΝΕ και την Ε.Ε. που μας υποχρεώνει να γίνουμε κυριολεκτικά δούλοι των ξένων και ντόπιων ελίτ,1 τις οποίες εκπροσωπεί επάξια η χειρότερη και πιο επικίνδυνη κυβέρνηση στη μεταπολεμική Ελλάδα: η κυβέρνηση των απατεώνων «σοσιαλιστών» πολιτικάντηδων του ΠΑΣΟΚ.