Στο… σημείο μηδέν η Ισπανία- Τρελή κούρσα στα spreads

Πηγή: sofokleous 10

Συναγερμός σήμανε και πάλι στις Βρυξέλλες αλλά και σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, καθώς επιδεινώνεται η κρίση στην Ισπανία, απειλώντας να συμπαρασύρει στη δίνη της τον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και τον πυρήνα της ευρωζώνης. Από την πλευρά της Μαδρίτη επιδίδεται σε έναν πρωτοφανή αγώνα δρόμου για να προλάβει τις αντιδράσεις των αγορών και να κερδίσει χρόνο, ωστόσο δεν φαίνεται να τα καταφέρνει. Το μήνυμα που προσπαθεί απεγνωσμένα να περάσει εδώ και μήνες ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, με τη λήψη πρόσθετων μέτρων είναι ότι η Ισπανία δεν θα έχει την τύχη της Ελλάδας, κι ας εκτιμάται ότι η Μαδρίτη βρίσκεται στο σημείο όπου στεκόταν η Αθήνα πριν από δύο χρόνια: στο χείλος του γκρεμού.

Εάν εκτροχιαστεί η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, ο κίνδυνος για το ευρώ είναι ορατός και το άγχος γι’ αυτό το ενδεχόμενο είναι μεγάλο σε όλα τα ευρωπαϊκά πολιτικά στρατόπεδα. Ειδικά για το Βερολίνο, το ενδεχόμενο να χρειαστεί μια ακόμη χώρα και δη του μεγέθους της Ισπανίας, διάσωση, είναι εφιαλτικό σενάριο και η Καγκελάριος φοβάται ότι δεν θα μπορέσει να πετύχει την απαιτούμενη συναίνεση στο γερμανικό κοινοβούλιο. Εξ ου και η αγωνιώδης προσπάθεια να πείσει οτι η Μαδρίτη δεν απειλείται. Για τις αγορές, όμως, η Ισπανία παραμένει ο μεγάλος «ασθενής».

Στρατηγικό αδιέξοδο και σύγχυση στην Ευρωζώνη

Πηγή: Δρόμος 19/5/2012

του Γ. Κιμπουρόπουλου

Το αλαλούμ δηλώσεων, διαψεύσεων και προκλητικών παρεμβάσεων για τη θέση της χώρας στο ευρώ εκθέτει το εγχώριο  μνημονιακό μπλοκ και βαθαίνει το ελληνικό «πολιτικό ρήγμα» 

Το φάντασμα που εξακολουθεί να πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον Ατλαντικό και την άλλη όχθη του, τις ΗΠΑ, όπου και η συνάντηση κορυφής του G8, είναι οι εκλογές της 6ης Μαΐου και οι επικείμενες, της 17ης Ιουνίου. Παρ’ ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν φαίνεται να αποδέχονται ως δίλημμα των νέων εκλογών το «ευρώ ή δραχμή», η παγκόσμια πολιτική και οικονομική ελίτ συμπεριφέρεται ως εάν η ψήφος των Ελλήνων να αφορά ακριβώς αυτό. 

Αν πάρει κανείς υπόψη την ένταση και το ύφος των εκβιασμών, των εκκλήσεων και της αγωνίας που εναλλάσσονται στις δηλώσεις αξιωματούχων της Ε.Ε., της ΕΚΤ, των χωρών της Ευρωζώνης, των ΗΠΑ, ακόμη και… της Μαλαισίας θα καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η Ελλάδα μπορεί να εξελιχθεί και πάλι σε υπερδύναμη της κρίσης. Η σύνοδος του G8 στις ΗΠΑ έχει επίσημα ως κεντρικό θέμα την κρίση στην Ευρωζώνη και τη «δόση» ανάπτυξης που πρέπει να προστεθεί στη συνταγή διαχείρισής της. Με άξονα αυτό το ζήτημα διαμορφώνεται ένα ιδιότυπο μέτωπο μεταξύ του Μπ. Ομπάμα, του βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ και του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι με στόχο την πίεση προς τη γερμανική ηγεσία να αποδεχθεί μια αποφασιστική χαλάρωση της αντιπληθωριστικής ορθοδοξίας που δεν επιτρέπει το τύπωμα χρήματος. 

Σταματήστε την Ευρώπη, η Ελλάδα «πρέπει» να κατέβει...

Πηγή: Καθημερινή 20/5/2012

Της Ζεζας Ζηκου

Ισως αυτός να είναι ένας άλλος ορισμός της παρακμής: Με επίδοξους πρωθυπουργούς της χρεοκοπίας, οι διάδοχοί του οδηγούν την Ελλάδα στη δραχμή το αργότερο έως το 2014. Αυτή η ωμή καταγγελία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, στο άρθρο τον περασμένο Οκτώβριο στην «Καθημερινή» της Κυριακής, ηχεί προφητική. «Εθελοτυφλούν όσοι πιστεύουν ότι η χώρα μας δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο», είχε προειδοποιήσει ο κ. Σημίτης, καθιστώντας σαφές ότι η έξοδος της χώρας από την Eυρωζώνη θα είναι καταστροφική. «Ο χρόνος που μας μένει για να αποφύγουμε την έξωση είναι το πολύ περίπου τρία χρόνια, και με την προϋπόθεση ότι δεν θα συμβεί στο μεταξύ κάποιο ατύχημα», είχε πει ο κ. Σημίτης.

Δεν θα χρειαζόταν ιδιοφυΐα για να αντιληφθούν οι Ελληνες πολιτικοί το προνόμιο της ένταξης της χώρας στο ευρώ που τους χάρισε ο κ. Σημίτης. Αλλά η ελλαδική κοινωνία ζει, για πρώτη φορά μετά τη γερμανική κατοχή, τον τρόμο και τον πανικό να βλέπει να καταρρέουν ή να αχρηστεύονται οι δομές που τη συγκροτούν. Αλλά το πρώτιστο που δεν απασχολεί φαίνεται να είναι ο καταδικασμένος στη φτώχεια ελληνικός λαός. Το κράτος έχει πτωχεύσει, de facto, όχι ακόμα διακηρυγμένα: Βασικές κρατικές λειτουργίες έχουν διαλυθεί, ενώ το όνομα των Ελλήνων διασύρεται εξαθλιωτικά ανυπόληπτο στη διεθνή σκηνή.