Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Ο δανεισμός του ελληνικού δημοσίου είναι το μεγαλύτερο και πιο φαύλο κρατικό μυστικό



ΠΗΓΗ: Ramnousia

Τα δάνεια του δημοσίου της τελευταίας 30-ετίας ξοδεύτηκαν, από ότι φαίνεται, κυρίως σε αντι-αναπτυξιακά έργα και προμήθειες, τα οποία τιμολογήθηκαν στο 4-πλάσιο της αξίας τους, ή τουλάχιστον του κόστους, που βλέπουμε να έχουν αντίστοιχα έργα και προμήθειες σε άλλες χώρες.

Οι ανάδοχοι των έργων και των προμηθειών ήταν σε μεγάλο βαθμό ξένες εταιρίες.

Και έτσι τα δάνεια ξαναγύρισαν στην αρχική πηγή τους.

Επίσης ένα μεγάλο μέρος από αυτές τις δαπάνες προήλθαν από “ίδια κεφάλαια” του ελληνικού δημοσίου. Δηλαδή μίζες σε αξιωματούχους, έγιναν έργα ή προμήθειες που απορρόφησαν χρήματα και από δάνεια αλλά και από ίδιους πόρους του ελληνικού δημοσίου, εν πολλοίς προμήθειες και έργα πανάκριβα, άχρηστα και επιζήμια και πάντως αντι-παραγωγικά.

Είπα “από ότι φαίνεται” διότι αν δεν δοθεί στην δημοσιότητα πλήρης κατάλογος σε ποιους κωδικούς των προϋπολογισμών κατανεμόταν ο δανεισμός του δημοσίου, άκρη δεν θα βρούμε ποτέ, με σιγουριά, και πάντα θα μένουμε σε εικασίες.

Πίσω απο τη βόμβα-Spiegel



Πηγη: Protagon
του Γ. Βαρουφάκη
"Η κυβέρνηση Παπανδρέου εξετάζει το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ και δημιουργίας δικού της νομίσματος." Όπως ήταν λογικό δεν πρόλαβε να αναρτηθεί το άρθρο που περιείχε αυτή  την βόμβα στο διαδικτυακό Spiegel και άρχισαν οι διαψεύσεις της κυβέρνησης, των ευρωπαίων ιθυνόντων κλπ.
Ότι η κυβέρνηση ποτέ δεν σκέφτηκε να θέσει θέμα εξόδου από την ευρωζώνη είναι δεδομένο. Από την άλλη, η τιμωρία όσων κατ´ εξακολούθηση διαψεύδονται διαψεύδοντας (αυτά που είναι σίγουρο ότι θα συμβούν μετά από πολύ λίγο) είναι το να μην λαμβάνει κανείς σοβαρά τις διαψεύσεις τους. Όταν μάλιστα η συνήθης διάψευση συνοδεύεται από την συνήθη κατηγορία ότι πίσω από την δημοσίευση κρύβεται συνομωσία καιροσκόπων, η αξιοπιστία της διάψευσης καταποντίζεται ακόμα περισσότερο.
Τι συνέβη λοιπόν; Ακολουθεί η ερμηνεία μου.
Όπως είπα ήδη, η κυβέρνηση  ποτέ δεν σκέφτηκε να θέσει θέμα εξόδου από το ευρώ. Ούτε καν ως διαπραγματευτικό ατού. (Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνησή μας δεν έχει διακριθεί για τις διαπραγματευτικές της επιδόσεις. Αν ξεκινούσε τώρα με αυτή την απειλή θα θύμιζε το ποντίκι που απειλεί τον ελέφαντα ότι αν δεν του κάνει το χατίρι θα κρατήσει την αναπνοή του μέχρι να σκάσει.) Σημαίνει όμως αυτό ότι το Spiegel δημοσιεύει ψέματα παίζοντας το παιχνίδι κάποιων καιροσκόπων;