Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

60 γιατί




του ΚΙΜΠΙ
Λένε πως το σημαντικότερο δεν είναι να διαθέτεις τις σωστές απαντήσεις, αλλά να θέτεις τις σωστές ερωτήσεις. Στους 16 μήνες της ζωής μας με το χρέος έχουν συσσωρευτεί χιλιάδες τέτοιες ερωτήσεις, εκατοντάδες «γιατί» στα οποία οι πολιτικοί «παιδαγωγοί» της κοινωνίας, οι «εκπαιδευτές» μας στη λιτότητα και στον μαρασμό, έχουν αποφύγει επιμελώς να απαντήσουν. Ίσως γιατί ποτέ δεν τέθηκαν με την ένταση και με τη σαφήνεια που επιβάλλει η συγκυρία. Ιδού μερικά από τα «γιατί» της προσωπικής μου συλλογής.

Γιατί είναι αδιανόητη η στάση πληρωμών προς τους πιστωτές της χώρας, αλλά είναι αυτονόητη η στάση πληρωμών προς τους μισθωτούς και προς το κοινωνικό κράτος; Γιατί είναι απλό να «σπάσουν» τα συμβόλαια με τους μισθωτούς του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ, ενώ είναι αδύνατο να επανεξεταστούν οι τοκογλυφικοί όροι των συμβάσεων με τους δανειστές του κράτους; Γιατί είναι κοινωνικά δίκαιο να μειωθούν οι μισθοί, αλλά είναι άδικο να αθετήσουμε τις δεσμεύσεις μας προς τη Διεθνή της τοκογλυφίας; Γιατί είναι οδυνηρό να καταρρεύσουν μερικές τράπεζες, αλλά είναι ανώδυνο να οδηγηθεί σε μαρασμό η κοινωνία; Γιατί είναι «αναπτυξιακό» μέτρο να μειώνεται η φορολογία των επιχειρήσεων, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η φορολογία μισθωτών και καταναλωτών; Γιατί διευκολύνονται οι απολύσεις εργαζομένων, ενώ δεν προβλέπεται «απόλυση» εργοδοτών για ανικανότητα να διαχειριστούν τις επιχειρήσεις τους και στην ευημερία και στην κρίση; Γιατί στο τέλος του μισθού και της σύνταξης μένει πάντα τόσος πολύς μήνας;

Fast αρπαχτή στο Ελληνικό


Η κυβέρνηση Παπανδρέου κινδυνεύει να περιέλθει σε πλήρη πολιτική και διαχειριστική σύγχυση στο ζήτημα της υποτιθέμενης αξιοποίησης της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου. Από τη μια πλευρά υπόσχεται ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και πώλησης ακινήτων που μπορεί να εξασφαλίσει 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 για να καλυφθούν, ως έναν βαθμό, τα τεράστια χρηματοδοτικά κενά που δημιουργεί η αποτυχία της στρατηγικής του μνημονίου, και από την άλλη, μοιράζει διαβεβαιώσεις στην παραδοσιακή εκλογική πελατεία του Κινήματος για νομοθετική, συνταγματική κατοχύρωση της απαγόρευσης πώλησης «ελληνικής γης». Υποτίθεται ότι η κυβερνητική ηγεσία θα συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα με τη μέθοδο της λεγόμενης «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου. Το ξεκίνημα θα γίνει με την περιοχή του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, που κατά τους εκπροσώπους της τρόικας θα πουληθεί για να εξασφαλιστούν 5 δισ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου και του αρμόδιου υπουργού κ. Παμπούκη απλώς θα παραχωρηθεί η χρήση της για μερικές δεκαετίες σε επενδυτές από το Κατάρ.

27η μέρα απεργίας πείνας των μεταναστών: Δευτέρα 21/2 Συναυλία Αλληλεγγύης



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
  Κυριακή 20-2-2011
 
 Οι 300 μετανάστες απεργοί πείνας, 50 από τους οποίους στεγάζονται 
 στον 7ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, συνεχίζουν την 
 απεργία πείνας για 27η μέρα με αυξανόμενη την εξασθένιση του 
 οργανισμού τους. Οι απεργοί πείνας είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν 
 μέχρι το τέλος τον αγώνα τους, μέχρι να ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα 
 τους για ζωή με αξιοπρέπεια. Το ηθικό τους παραμένει ακμαίο και η 
 αποφασιστικότητά τους ακατανίκητη.
 
 Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση στον αγώνα των μεταναστών - απεργών 
 πείνας εκφράζεται καθημερινά από φορείς, οργανώσεις, συλογικότητες, 
 σωματεία καθώς και μεμονωμένα άτομα, από την Ελλαδα και το 
 εξωτερικό.Ο Σύλλογος Φοιτητών του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και 
 Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας εκφράζει την συμπαράστασή του με 
 κείμενο αλληλεγγύης στο οποίο επισημαίνεται: «Δεν μπορούμε παρά να 
 ταυτιστούμεμε το δίκαιο αγώνα τους και να συμπαρασταθούμε στο αίτημα 
 τους για νομιμοποίηση. Η επιλογή τους για την τόσο ακραία δράση της 
 απεργίας πείνας μας βεβαιώνει για το μέγεθος της αλήθειας τους και την 
 δύναμη που τους εμπνέει».

Ο νεοφιλελεύθερος «Λόγος του κόσμου»




ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Στη συνηθισμένη και ενίοτε πονηρή απορία «μα πως είναι δυνατόν να μιλούμε για νεοφιλελευθερισμό» ακόμα και σε κοινωνίες με έντονα πελατειακά, προσοδοθηρικά και «κρατικιστικά» γνωρίσματα, η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά μια νέα προσέγγιση στη νεοφιλελεύθερη λογική· μια προσέγγιση απαλλαγμένη από τον αφελή οικονομισμό αλλά και από την τετριμμένη καθαρολογική πρόσληψη σύμφωνα με την οποία ο νεοφιλελευθερισμός συμπίπτει με μια φιλοσοφία του συρρικνωμένου δημόσιου τομέα και ενός σχεδόν «ηρωικού» --για τους οπαδούς ή τους νοσταλγούς του-- ατομικού επιχειρηματικού ρίσκου. Μια πλούσια σε ιστορικές και θεωρητικές αποχρώσεις ερμηνεία καταθέτουν εδώ και λίγα χρόνια οι Γάλλοι μελετητές Pierre Dardot και Christian Laval. O Νταρντό είναι φιλόσοφος με έντονο ενδιαφέρον για τον Μαρξ και τον Χέγκελ. Ο Λαβάλ είναι κοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου LHommeecononomiqueEssai sur les racines du néoliberalisme [Ο οικονομικός άνθρωπος. Δοκίμιο για τις ρίζες του νεοφιλελευθερισμού], εκδ. Gallimard, 2007. Kαρπός της συνεργασίας τους είναι το σημαντικό βιβλίο La nouvelle Raison du mondeEssai surla société néoliberale [Ο νέος Λόγος του κόσμου. Δοκίμιο για τη νεοφιλελεύθερη κοινωνία], εκδ. La Découverte, 2010. Πριν από αυτό το βιβλίο είχαν συμπράξει με τον El Mouhoub Mouhoud σε ένα κείμενο με τον τίτλο Sauver Marx?, [ Να σώσουμε τον Μαρξ;].

Και με τη βούλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας



ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
Η απόφαση του Ecofin σύμφωνα με το δίκαιο της Ε.Ε. είναι άμεσα εκτελεστή, υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης προγενέστερου ή μεταγενέστερου ελληνικού νόμου και η παραβίασή της επιφέρει σημαντικές νομικές συνέπειες.

ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΜΑΡΙΑ*
Η απόπειρα της κυβέρνησης να προχωρήσει, σε συνεργασία με την τρόικα, στο ξεπούλημα δημόσιας ακίνητης περιουσίας προκειμένου δήθεν να μειώσει το δημόσιο χρέος κατέρρευσε από την πρώτη στιγμή, μετά τις έντονες αντιδράσεις της κοινής γνώμης και των κομμάτων της αριστεράς.
Στη συνέχεια, κατέρρευσε και το επικοινωνιακό τρικ της κυβέρνησης, ότι στις  προθέσεις της δεν ήταν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αλλά η δήθεν αξιοποίησή της.
Όπως είχαμε την ευκαιρία να αποκαλύψουμε από την πρώτη στιγμή (ΑNT1 14/2/2011, ALTER 15/2/2011), το ξεπούλημα της ακίνητης δημόσιας περιουσίας επιβάλλεται όχι μόνο από το Μνημόνιο, αλλά και από σχετική Απόφαση του Ecofin που εκδόθηκε στις 20/12/2010 και η οποία ενσωματώνει το Μνημόνιο.
Αυτό προκύπτει από το κείμενο της εν λόγω Απόφασης του Συμβουλίου (Ecofin), που αφορά στην «ενίσχυση και εμβάθυνση της δημοσιονομικής εποπτείας» της Ελλάδας. Η εν λόγω Απόφαση δημοσιεύθηκε στις 29/1/2011 στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (L 26/15) σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ε.Ε. Στο κείμενο της Απόφασης στα ελληνικά αναφέρονται επί λέξει τα εξής:

Ο καπιταλισμός της καταστροφής

Ο θεμελιωτής της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας του νεοφιλελευθερισμού, Φρίντμαν, ο περίφημος γκουρού της Οικονομικής Σχολής του Σικάγου, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Οικονομίας.
Κατά μία σύμπτωση και οι άλλοι οικονομολόγοι που πήραν αυτό το βραβείο είχαν τις αντίστοιχες φανατικές θεωρίες του «καθαρού και αγνού καπιταλισμού». Και παρά το γεγονός πως οι θεωρίες τους, όπου και αν εφαρμόστηκαν, κατέστρεψαν δεκάδες χώρες, εντούτοις τα βραβεία αυτά εξακολουθούν να δίνονται σε αυτούς τους φονταμενταλιστές «TALIBANK». Η εξήγηση είναι απλή. Βραβείο για την οικονομία δεν προβλέπεται στη διαθήκη του Νόμπελ. Το βραβείο αυτό το επινόησαν οι τράπεζες του Βορρά και το δίνουν κάθε χρόνο στον πιο μαφιόζο οικονομολόγο. Η απονομή γίνεται από την επιτροπή Νόμπελ, χωρίς η ίδια να έχει καμία αρμοδιότητα για την οικονομία.

«Βόμβα» Στρος-Καν για Ελλάδα





Tης Κατεριας Σωκου
 πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 20.2.2011


Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2009, ούτε δύο μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δημοσίως απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτό αποκαλύπτει ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ που θα μεταδοθεί τον επόμενο μήνα.
Ερωτώμενο από την «Κ», το ΔΝΤ απάντησε ότι δεν σχολιάζει προσωπικές συζητήσεις του επικεφαλής του. Στο πλαίσιο όμως της παραγωγής του γαλλικού τηλεοπτικού δικτύου, το οποίο συνθέτει το προφίλ του Γάλλου πολιτικού ακολουθώντας τον από την κουζίνα του σπιτιού του στην Ουάσιγκτον μέχρι τις επίσημες επισκέψεις του στο Μέγαρο Μαξίμου, ο κ. Στρος-Καν αναφέρει ο ίδιος την πληροφορία, υπογραμμίζοντας μάλιστα την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο κ. Παπανδρέου.

Μελέτη του ΙΣΤΑΜΕ: Φαγώθηκαν και τ’ ασημικά



ΠΗΓΗ: ΠΟΝΤΙΚΙ
Η ξαφνική επίκληση της χαμένης αξιοπρέπειάςμας απέναντι στους δα­νειστές μας δεν είναι τυχαία... Διότι η τραγωδία του ελληνικού κράτους είναι ότι, ακόμα και να θέλει να πουλήσει τη δημόσια περιουσία του, είναι ταπί! Ακόμα και να θέλει να πουλήσει, «ασημικά» δεν υπάρχουν, αφού, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, που από το 1974 έχουν την ευ­θύνη διακυβέρνησης της χώρας, η προίκα έχει φαγωθεί.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση στα βαρύγδουπα προγράμματά τους για την ανάκαμψη της οικονομίας προβάλλουν ως «όπλο» την αξιοποίηση της δημόσιας περιου­σίας, την οποία μάλιστα την έχουν αποτιμή­σει με το εξωγήινοποσό των 272 δισ. ευρώ, «όπλο» άσφαιρο που επιδεικνύεται για το θε­αθήναι, αφού τα «φιλέτα» του Δημοσίου, οι εκτάσεις που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν χωρίς προβλήματα, βρίσκονται στα χέρια κα­ταπατητών.
Για του λόγου το αληθές το «Π» παρουσιάζει τα βασικά σημεία της μελέτης που έκανε ο Βα­σίλης Μαγκλάραςαναπληρωτής επιστημονικός διευθυντής στο ΙΣΤΑΜΕ (Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών - Ανδρέας Παπαν­δρέου) και προϊστάμενος Επιχειρηματικής Ανά­πτυξης στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, μελέτη που αναρτήθηκε στον διαδικτυακό τόπο του ΙΣΤΑΜΕ τον Νοέμβριο του 2010. Η μελέτη αυτή αποκαλύπτει ότι: