Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Europe on the Verge of Becoming a Transfer Union

The 19th century statue of the ancient goddess Athena in Athens. The emergency EU summit on Greece last month pushed Europe closer to a transfer union.
ΠΗΓΗ: der spiegel online

By Christian Reiermann


The euro zone looks set to evolve into a transfer union as it struggles to overcome the debt crisis. There are a number of options for the institutionalized shift of resources from richer to poorer member states -- and Germany would end up as the biggest net contributor in every scenario.

As a practicing Catholic, Philipp Rösler knows that remaining true to your beliefs sometimes requires you to resist reality. The head of Germany's business-friendly Free Democratic Party (FDP) and the country's economics minister provided a hint of his unshakable conviction two weeks ago when the heads of state and government of euro-zone countries met in Brussels for an emergency summit to hammer out a second bailout package for Greece. "The summit showed that we are not headed toward becoming a transfer union," Rösler claimed.
In reality, the summit actually did push the European Union a good bit closer to becoming a transfer union -- with the forceful assistance of Rösler's boss, German Chancellor Angela Merkel.

Χρήσιμη Βιβλιογραφία για το Χρέος



ΠΗΓΗ: elegr.gr

Επειδή το χρέος δεν πάει διακοπές και επειδή ο καλύτερός μας φίλος στις διακοπές είναι το βιβλίο, ελπίζουμε ορισμένα από αυτά τα βιβλία να σας συνοδέψουν σε αυτό το, από πολλές απόψεις, θερμό καλοκαίρι.


1.    Αντζουλάτος, Γ. Δ., Το Μεταπολεμικόν κυρίως εσωτερικόν δημόσιον χρέος, πρόλογος του Παναγιώτου Β. Δερτίλη, Τράπεζα της Ελλάδος, 1967

2.    Βεργόπουλος Κ., Το Δημόσιο χρέος και οι επιπτώσεις του, ΚΕΠΕ , 1994


3.    Γιάννης Τόλιος, Κρίση, “απεχθές” χρέος και αθέτηση πληρωμών: Το ελληνικό... δίλημμα! Εκδόσεις Τόπος, 2011.

4.    Γιωγγαράς Γ. (Επιμέλεια), Μνημόνιο 4 Ελλάδας - ΕΕ – ΔΝΤ, Με περιεχόμενα και ευρετήρια, Εκδόσεις Bookstars, 2011

A new jury to put the British public interest first



  • Guardian.co.uk,
Something is unraveling before our eyes. From bankers to media-barons, private interests have bankrupted and corrupted the public realm. Power, for so long hidden in the pockets of a cosy elite, has been exposed. Those who wield it have been found wanting – in scruples, in morals and in decency.
Things are now in flux, but will not stay so for long.
Without decisive and sustained action, power will fall back into the hands of a small elite who have their own, and not the public's interest at heart.
They want to prevent public revulsion turning into public action. But, it's time for real change. Things cannot be allowed to turn back to business as usual.
Britain can no longer be just the plaything of a handful of powerful, remote interest groups treating the wider public with contempt.
The current press and political scandal is not an isolated event.
It's the third crisis in quick succession.

Πτώχευση και επίσημα



thumb
ΠΗΓΗ: ΠΟΝΤΙΚΙ
Του Δημήτρη Καζάκη, Οικονομολόγου – Αναλυτή
Χαράς ευαγγέλια! Άλλη μια φορά η Ελλάδα σώθηκε! Από ποιους; Από αυτούς που την είχαν σώσει και νω­ρίτερα. Θυμάστε; Με το μνημόνιο που απέτυχε παταγωδώς να συγκρατήσει έστω την κατρακύλα της οικονομίας. Όμως μην ανησυχείτε. Τώρα μας έσω­σαν στ’ αλήθεια. Και μάλιστα οριστικά. Το παραμύθι αυτό το υιοθέτησαν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που αντί να καταγγείλουν τη μεθοδευμέ­νη προσπάθεια η Ελλάδα να οδηγηθεί σε επίσημη πτώχευση,ασκούν κριτική για ελλείψεις και αστοχίες στους χει­ρισμούς. Αν τους πιστέψουμε όλους αυτούς, θα πρέπει να δεχτούμε, ού­τε λίγο, ούτε πολύ, ότι η κρίση χρέους της Ελλάδας ξεπεράστηκε!
Η αλήθεια
Ποια είναι η αλήθεια; Η αλήθεια, δυστυχώς, είναι τελείως διαφορετική. Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιουλίου σημαίνει ότι η Ελλάδα κατεβαίνει επίσημα ένα ακόμη σκαλοπάτι στην άβυσσο της μεθοδευμένης επίσημης πτώχευσης. Με απλά λόγια, οι κορυφές της Ε.Ε. απο­φάσισαν την επίσημη πτώχευση της Ελλάδας. Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να με­θοδεύσουν τον τρόπο της επίσημης πτώχευσης, έτσι ώστε να περιοριστεί ο αντίκτυπος στο τραπεζικό σύστημα και το ευρώ.
Ναι, αλλά δεν είναι κανονική επίση­μη πτώχευση, είναι «επιλεκτική» ή «περιορισμένη» πτώχευση. Κι αυτό δεν εί­ναι το ίδιο πράγμα, μας λένε κυβέρνη­ση και παπαγάλοι. Οι ίδιοι, να θυμίσου­με, που μας έλεγαν ότι με το μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο αποφύγαμε τη χρεοκοπία. Τώρα μας λένε ότι η μερική χρεοκοπίαείναι καλύτερη από την ολι­κή χρεοκοπία. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν υπάρχει μερική ή ολική χρεοκο­πία, όπως δεν υπάρχει ολίγον έγκυος.
Η χρεοκοπία και η πτώχευση είναι μία, απλώς οι μεθοδεύσεις αλλάζουν προς το συμφέρον των δανειστών.

«Μυτιληνόσημο» στους λογαριασμούς της ΔΕΗ


Μια τεράστια αλλά και αλληλοσυγκρουόμενη (από πλευράς συμφερόντων) λίστα αναμονής αιτημάτων υπάρχει στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που στο μεγάλο της μέρος θα εκπληρωθεί με διαδικασίες fast track.
Αυτό υποστηρίζουν πολιτικά στελέχη που γνωρίζουν «τις εκκρεμότητες» και το βεβαιώνουν και επιχειρηματίες που έχουν διατυπώσει τα αιτήματα, «τα οποία δεν ήταν σε θέση να διεκπεραιώσει η προκάτοχος του Γ. Παπακωνσταντίνου, η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη...»
Το παιχνίδι είναι ωμό πλέον. Με αφορμή, δε, τον κορσέ της επιτήρησης και την κηδεμονία του μνημονίου, τα επιχειρηματικά συμφέροντα παραγγέλνουν στην πολιτική. Στέλνουν εντολές για νόμους αλά καρτ και αποφασίζουν κατά τη βολή τους, με το Κοινοβούλιο να έχει καταστεί ενδιάμεσο νομιμοποιητικό όργανο. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα κερδίζουν και εν μέσω χρεοκοπίας και ο πολίτης χρεώνεται και με νέα «διαπλοκόσημα» και για τις επόμενες γενιές.
Η διαφάνεια παραμένει μόνο στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ.GR και στον προσχηματικό πολιτικό λόγο.

Για την «αισθητική επέμβαση» στην πλατεία Συντάγματος



Πηγή: rednotebook
Του Νικόλα Σεβαστάκη
Εδώ και λίγες εβδομάδες έκανε την επανεμφάνισή του το κόμμα της θιγμένης μας αισθητικής. Ίσως η πιο σκληρή αντισυντεχνιακή συντεχνία αυτού του τόπου. Αυτή τη φορά στόχος της λοιδορίας και του πικρόχολου σχολιασμού ήταν το απαράδεκτο «camping» στο Σύνταγμα. Διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, η εικόνα της χώρας απειλήθηκε σοβαρά από την πολιτική ασχήμια της πλατείας. Αισθητικά αποδεκτό είναι μόνο το (α)πολιτικά κόσμιο, δηλαδή η έξωση κάθε ορατής διαμαρτυρίας από τον δημόσιο χώρο. Στο εξής ο καθένας καλείται να πνιγεί ελεύθερα στο ιδιωτικό του άγος, να βιώσει την περιρρέουσα οικονομική και κοινωνική βία ως μοναχική περίπτωση ή ως κακότυχο και κατά βάθος ένοχο νοικοκυριό, μακριά από τα βλέμματα των happy few. Ο δημόσιος χώρος μπορεί να είναι μόνο τουριστικός, εμπορικός, καταναλωτικός. Έστω με κάποιες εμβόλιμες πολιτισμικές δράσεις, φεστιβάλ γαστρονομίας, έξυπνες και προπαντός δροσερές festivities για το πλήθος.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ. Β. ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ


Πηγή: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλου

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ. Β. ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΑΣ ΑΒΕΕ