Οικονομικοί Μηχανισμοί και Κρίση: A

Βασικές παράμετροι για την κατανόηση των μηχανισμών της κρίσης

Επεξεργασία : Καλαϊτζίδου Ιωάννα, Μάρτιος 2010

Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε τις παραμέτρους λειτουργίας της δυτικής οικονομίας , των  οικονομικών και πολιτικών μηχανισμών της , των κρίσεων που δημιουργεί , αλλά και του οφέλους που προσπορίζει συγκεντρώσαμε μερικά από τα στοιχεία της και τα παραθέτουμε παρακάτω :

Περιεχόμενα

Τα Credit Default Swaps (CDS)

Η  κυνική ευφυία και ευελιξία των hedge funds

Το Club Med , η δημιουργική λογιστική ,οι αξιολογητές

Τα Credit Default Swaps (CDS)

"Την άμεση διεξαγωγή έρευνας για το ρόλο και τις επιπτώσεις κερδοσκοπικών κινήσεων που συνδέονται με τη διαπραγμάτευση Credit Default Swaps (CDS) επί κρατικών ομολόγων χωρών της ΕΕ, καθώς και την εξακρίβωση τυχόν κατάχρησης της αγοράς, ζητούν η Ελλάδα, η Γερμανία, η Γαλλία και το Λουξεμβούργο."

Σε κοινή τους επιστολή προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και τον Ισπανό πρωθυπουργό Χοσέ Λουΐς Ροντρίγκεζ Θαπατέρο, που φέρει ημερομηνία10 Μαρτίου, οι ηγέτες της Γερμανίας, της Γαλλίας, του Λουξεμβούργου και της Ελλάδας ζητούν επίσης να ενισχυθεί η διαφάνεια στην αγορά παραγώγων.

Την επιστολή υπογράφουν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ.

Ταυτόχρονα Παπανδρέου, Μέρκελ, Σαρκοζί και Γιούνκερ  διατυπώνουν την παραίνεση «…να αποτρέψουμε κερδοσκοπικές κινήσεις που προκαλούν τόση αβεβαιότητα στην αγορά ώστε οι τιμές να μην παρέχουν πλέον ακριβή πληροφόρηση και η χρηματοδότηση μιας χώρας να φθάνει σε αδικαιολόγητα υψηλά επίπεδα. Για το λόγο αυτό προτείνουμε θα ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, έρευνα για τον ρόλο και τις επιπτώσεις των κερδοσκοπικών πρακτικών σε σχέση με τις συναλλαγές CDS σε κρατικά ομόλογα ευρωπαϊκών χωρών».

Λιτότητα από τον Νότο ώς τον Βορρά: (Πορτογαλία-Γερμανία)

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

 21-3-2010

ΛΙΤΟΤΗΤΑ στον Νότο, λιτότητα και στον Βορρά. Η εκτίναξη των ελλειμμάτων και η εμμονή της Κομισιόν για μείωση τους στο 3% του ΑΕΠ το αργότερο έως το 2014 αναγκάζει τις κυβερνήσεις να υιοθετούν συνεχώς περιοριστικά μέτρα.

Τα γερμανικά συνδικάτα διεκδικούν αυξήσεις αλλά αναγκάζονται να βάλουν και νερό στο κρασί τους.

Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ανακοίνωσε νέο τετραετές πρόγραμμα λιτότητας:

*«Παγώνει» τους μισθούς στον δημόσιο τομέα έως το 2013, εισπράττοντας αντιδράσεις από τα συνδικάτα, τα οποία ετοιμάζονται για νέες απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο υποστηρίζουν ότι έχουν απολέσει σε πραγματικούς όρους ήδη 7% του εισοδήματός τους την προηγούμενη δεκαετία.

*Δεν θα αντικατασταθεί το 50% των δημόσιων υπαλλήλων που θα συνταξιοδοτηθεί.

*Οι δημόσιες επενδύσεις θα μειωθούν στο 2,9% του ΑΕΠ το 2013 από 4,9% που ήταν το 2009. Η κυβέρνηση περιορίζει επίσης κατά 40% τις στρατιωτικές δαπάνες και ανέστειλε την κατασκευή τρένου υψηλής ταχύτητας που θα συνέδεε τη Λισαβόνα με το Πόρτο και την ισπανική πόλη Βίγκο.

Τα 15 «μέτρα-φωτιά» που επιβάλλει το ΔΝΤ

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της 13ης και της 14ης σύνταξης, κοινωνικό συμβόλαιο με τον ιδιωτικό τομέα για πάγωμα μισθών, αλλά και νέες αυξήσεις σε ΦΠΑ, με ταυτόχρονο περιορισμό των εξαιρέσεων, και μεγάλη αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων στα επίπεδα των εμπορικών τιμών.

Οταν ένα κράτος προσφεύγει στο ΔΝΤ πρέπει και να... πληρώσει το ανάλογο τίμημα...Ο λόγος για κάποια από τα επιπλέον μέτρα που ενδεχομένως πρέπει να θεσπίσει η ελληνική κυβέρνηση αν διαβεί την πόρτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Οταν ένα κράτος προσφεύγει στο ΔΝΤ για δανεισμό οφείλει να υπακούσει στους όρους που υπογράφει ρητά στη δανειακή του σύμβαση και είναι δεσμευτικοί. Το καλοκαίρι του 2009, όταν δηλαδή η εικόνα για την ελληνική οικονομία ήταν διαφορετική και ουδείς γνώριζε ότι το έλλειμμα θα ήταν διψήφιο, το κλιμάκιο του ΔΝΤ στην ετήσια έκθεσή του για την Ελλάδα ζήτησε πολλά μέτρα δημοσιονομικά αλλά και διαρθρωτικά.

Μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει «συμμορφωθεί» μόνο σε έναν βαθμό με αυτά στο πλαίσιο των «συστάσεων» που έλαβε τον Φεβρουάριο από το συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών (πάγωμα προσλήψεων στο Δημόσιο, αύξηση ΦΠΑ κ.λπ.). Ωστόσο, οι συστάσεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα είναι πολύ πιο σκληρές από τις κοινοτικές προσταγές, καθώς ζητάει:

Zanon - Εργοστάσιο χωρίς αφεντικό (Μέρος 1ο)

RageTMGr — May 19, 2008 — Αργεντινή. 

Το εργοστάσιο κεραμεικών του Luigi Zanon, ιδρύθηκε το 1980, κατά την στρατιωτική δικτατορία. Χτίστηκε σε δημόσια γη και με δημόσια κονδύλια. 

Το 2001 όμως, κατά την μεγάλη οικονομική κρίση της Αργεντινής, αποφασίζει να κλείσει, αφήνοντας τους εργάτες με πολλούς μισθούς απλήρωτους. 

Οι εργάτες καταλαμβάνουν το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο και το θέτουν σε λειτουργία. Ο πρώην ιδιοκτήτης, δεν παρουσιάζει αντίσταση και έτσι ξεκινάει η αυτοδιαχείριση του εργοστασίου χωρίς προϊσταμένους και managers, με τις αποφάσεις να λαμβάνονται συλλογικά, σε εργατικά συμβούλια. 

Ένα τολμηρό πείραμα που επιχειρήθηκε μέσα απ'την απόγνωση των εργατών, καταλήγει επιτυχές. Ένα χρόνο αργότερα η Αργεντινή βγαίνει απ'την κρίση, και το εργοστάσιο είναι κερδοφόρο, όμως ο παλιός ιδιοκτήτης, Luigi Zanon, προσπαθεί να το ανακτήσει, με νόμιμους και παράνομους τρόπους.

Αυτό είναι ένα ντοκυμαντέρ για την Zanon, ή όπως αποκαλείται σήμερα, FaSinPat, δηλαδή "εργοστάσιο χωρίς αφεντικά". 

Ελληνικοί υπότιτλοι: TRiSTERO

Μέρος 2ο: http://www.youtube.com/watch?v=ceIsyB...

ΠΑΡΙΣΙ VS ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Η Γαλλία υψώνει το ανάστημά της στη Γερμανία

Η γερμανική κυβέρνηση βρέθηκε ξαφνικά να απολογείται για την οικονομική πολιτική της και να κατηγορείται ότι υποσκάπτει τη συνοχή του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος

 

ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ πανηγυρίζουν και νιώθουν υπερήφανοι για την Κριστίν Λαγκάρντ. Επιτέλους, να και κάποιος που τόλμησε να πει όσα ήθελαν οι Γάλλοι αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι του Νότου. Η υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας μίλησε με ασυνήθιστη ομολογουμένως τόλμη για το γερμανικό πρόβλημα στους κόλπους της ζώνης του ευρώ. Εν μέσω της ελληνικής κρίσης και ενώ ο γερμανικός και βρετανικός Τύπος βρίθει υποτιμητικών δημοσιευμάτων για το σύνολο των αδύναμων οικονομιών της Ευρώπης, η γαλλίδα αξιωματούχος προκάλεσε με τις εμπρηστικές επισημάνσεις της την μήνιν του Βερολίνου. Η γερμανική κυβέρνηση βρέθηκε ξαφνικά να απολογείται για την οικονομική της πολιτική και να κατηγορείται ότι υποσκάπτει τη συνοχή του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος. Και ενώ ως τώρα οι Γερμανοί ήταν εκείνοι που έτειναν το δάκτυλο προς τους «απείθαρχους εταίρους» της Ενωσης ζητώντας μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, οι Γάλλοι έβαλαν τώρα στο στόχαστρο την πολιτική της χαμηλής εγχώριας ζήτησης και της εκτίναξης των εξαγωγών που ακολουθεί η Γερμανία. «Είναι βέβαιο ότι απαιτείται μεγαλύτερη σύγκλιση»τόνισε με νόημα η γαλλίδα υπουργός. Και η νύξη της δεν αφορούσε ούτε την Ελλάδα ούτε τους συνήθεις υπόπτους της λιγότερο ανεπτυγμένης ευρωπαϊκής περιφέρειας. 

«Αν η Λυών έπαιζε καλύτερο ποδόσφαιρο, τότε τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για την Μπάγερν». Με αυτόν τον κάπως ανορθόδοξο τρόπο απάντησε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην πρόκληση τής κατά τα άλλα «φίλης» όπως ο ίδιος αποκάλεσε την Κριστίν Λαγκάρντ. Είχε προηγηθεί μέσα στην εβδομάδα η αιχμηρή δήλωση της τελευταίας κατά του γερμανικού μοντέλου ανάπτυξης το οποίο χαρακτήρισε « μη βιώσιμο σε βάθος χρόνου» για το σύνολο των χωρών της ευρωζώνης. Οσο για τον Σόιμπλε έσπευσε να διευκρινίσει ότι « δεν μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την πολιτική με όρους ποδοσφαιρικού ανταγωνισμού». 

Ο "Έλλην ασθενής" διχάζει την Ε.Ε.

 21/03/2010

Από εφημερίδα Αυγή:

Απόλυτη είναι πλέον η σύγχυση που επικρατεί στο θέμα της παροχής βοήθειας προς την Ελλάδα, τέσσερις μέρες πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες. Όλα τα ενδεχόμενα είναι μισάνοιχτα και ταυτόχρονα μισόκλειστα, στο δίλημμα «ευρωπαϊκή βοήθεια ή προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», δίνονται από διαφορετικές πλευρές διαφορετικές απαντήσεις, ενώ οι πιο αισιόδοξοι ελπίζουν ότι δεν θα χρειαστεί κανένα από τα δύο. Το δίλημμα διχάζει τις χώρες της Ευρωζώνης, την Κομισιόν, κάποιες χώρες ακόμη και στο εσωτερικό τους. Η Γαλλία και οι Νότιοι, για παράδειγμα, θέλουν να δώσει η Ευρώπη χείρα βοηθείας στην Ελλάδα, εάν αυτό χρειαστεί, ενώ η Φινλανδία και η Ολλανδία δηλώνουν ευθαρσώς ότι το «ελληνικό πρόβλημα» μπορεί να το αντιμετωπίσει μόνο το ΔΝΤ. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Πορτογάλος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο, δίνει τροφή στη σπέκουλα περί «πρόσκλησης» του ΔΝΤ, λέγοντας ότι «δεν είναι ζήτημα κύρους» εάν επιλεγεί ως αποτελεσματικότερη η λύση του Ταμείου -αν και περιέργως δηλώνει ότι «η Γερμανία είναι έτοιμη, στην περίπτωση που ζητήσει βοήθεια η Ελλάδα, αν και μέχρι στιγμής η Ελλάδα δεν έχει ζητήσει οικονομική στήριξη»-, την ώρα που ο αρμόδιος επίτροπος Οικονομικών, ο Φινλανδός Όλι Ρεν, καλεί τους «27» να συμφωνήσουν την προσεχή Πέμπτη σε ένα ευρωπαϊκό «πακέτο» βοήθειας για την Ελλάδα. Η Γερμανία, τέλος, είναι στο εσωτερικό της διχασμένη, με την καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο εμπλοκής του ΔΝΤ στην περίπτωση της Ελλάδας και τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την ώρα να σιωπά, αφού ωστόσο είχε προηγουμένως ξεκαθαρίσει ότι τυχόν προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ για βοήθεια θα αποτελούσε επιβεβαίωση μιας αποτυχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάντως, η στροφή της Μέρκελ στο θέμα του «ελληνικού προβλήματος», που αφήνει ανοιχτή πλέον την πιθανότητα ώθησης της Ελλάδας στα «νύχια» του ΔΝΤ, αφενός επιβάρυνε το ευρώ σε σχέση με το δολάριο, αφετέρου προκάλεσε δυσάρεστες εκπλήξεις στους Γερμανούς τραπεζίτες.

Γιατί θυμόμαστε το Argentinazo

Τσερεζόλε Ε.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 21/03/2010

Του Κώστα Ήσυχου *

Στις 29 Νοεμβρίου του 2001 όλες οι ξένες τράπεζες στην Αργεντινή απέσυραν όλα τα αποθεματικά τους ως αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης οικονομικής ύφεσης που κορυφώθηκε και συνοδεύτηκε από αλλεπάλληλες, προηγούμενες πολιτικές αποβιομηχανοποίησης και ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, υπερδανεισμού σε ξένες τράπεζες με ιδιαίτερα υψηλά επιτόκια, στη δεκαετία που έγινε γνωστή ως το «νεοφιλελεύθερο εργαστήριο της Νότιας Αμερικής» (Αργεντινή, Χιλή) 1991-2001. Η μεγάλη τραγωδία για τον λαό της Αργεντινής άρχιζε με την πλήρη παράδοση στις αγκάλες του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, στα διαχρονικά εργαλεία ιμπεριαλιστικής επέμβασης του 20ού αιώνα.

Μπορεί ένα κράτος να χρεοκοπήσει ;

Οι κυβερνήσεις κάτω από την εξουσία των τραπεζών

dimanche 7 mars 2010, par Cordonnier Laurent , Παπακριβόπουλος Βασίλης (μετάφραση)

« Δεν θα πληρώσουμε την κρίση σας » : Τα πανό που ανέμιζαν τον Φεβρουάριο στην Αθήνα, όπου οι απεργίες ενάντια στα σχέδια λιτότητας διαδέχονται η μια την άλλη, θα ταίριαζαν και στην Ισλανδία, όπου οι πολίτες έχουν εξαγριωθεί στην ιδέα ότι θα κληθούν να πληρώσουν τα φαραωνικά χρέη που τους κληροδότησε η κατάρρευση του τραπεζικού τομέα. Τα ίδια συνθήματα εύλογα θα ακούγονταν και στις διαδηλώσεις των Ισπανών που διαμαρτύρονται για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Όπως, εξάλλου, και στις πορείες εκατομμυρίων εργαζομένων που έχουν χάσει τη δουλειά τους από την αρχή της οικονομικής ύφεσης. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που διακηρύσσει ότι πρέπει να « σταθεροποιηθούν » οι κοινωνικές δαπάνες, μας έχει προειδοποιήσει : Στην Ευρώπη, η εξυγίανση « θα είναι εξαιρετικά επώδυνη ».

Πού το πάει η Γερμανία;

20/03/2010 Του ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ*       Η Γερμανία έχει αντιμετωπίσει δριμεία κριτική για τη σκληρή της στάση σε σχέση με το ελληνικό πρόβλημα ακόμα και από άτομα με απόλυτα διαπιστωμένες νεοφιλελεύθερες αρχές, όπως ο Martin Wolf των Financial Times. Δεν είναι μόνο ότι αρνείται να πάρει μέτρα για τις πιο αδύνατες οικονομίες, αλλά ότι οι προτάσεις της -για το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, για παράδειγμα- προκρίνουν μια ακόμη πιο σκληρή εκδοχή του status quo. Το ζητούμενο για τη Γερμανία είναι να κλειδώσει τις υπάρχουσες οικονομικές πολιτικές και όχι να εξετάσει αν η κρίση απαιτεί νέες προσεγγίσεις.

Θα είναι η Ελλάδα το τέλος της ΕΕ;

Σάββατο, 20 Μάρτιος 2010

Πριν από είκοσι χρόνια, άρτι ενοποιηθείσα η Γερμανία, στην πρώτη πράξη «στρατηγικής ενηλικίωσής» της, «αποτέλειωσε» την πολυεθνική, ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία, επιβάλλοντας στους εταίρους της την αναγνώριση των Δημοκρατιών. Το αποτέλεσμα ήταν, πρώτον, μια αλυσίδα πολέμων που κατέστρεψαν τη Βαλκανική χωρίς να λύσουν κανένα της πρόβλημα, δεύτερον, ο θάνατος, εν τη γενέσει της, της κοινής εξωτερικής – αμυντικής πολιτικής της Ευρώπης και, τρίτον, η πανηγυρική επιστροφή των ΗΠΑ σε ρόλο απολύτου κυρίαρχου στη Νοτιανατολική Ευρώπη.

Δύσκολη η Ζωή στα PIGS: Προσωπικές Ιστορίες

Hardship in Europe's PIGS countries

The unflattering acronym PIGS has been coined to refer to the eurozone's most financially troubled and debt-laden countries - Portugal, the Irish Republic, Greece and Spain. Here four people from those countries describe their experiences. IOANNIS MATZAVRAKOS, 25, NETWORK ENGINEER, ATHENS, GREECE The situation in Greece is pretty bleak and seems to deteriorate by the month.  The salaries here are not nearly enough to get by if you want to pay all your debt  Ioannis Matzavrakos I earn a salary of approximately 13,500 euros and I fear that in the future the austerity measures for civil servants will expand to all business sectors, including private firms such as mine. This is a common fear for many people my age here. If it happens, I will have to start planning my emigration to another country, inside or outside the EU. The salaries here are not nearly enough to get by if you want to pay all your debts - I have student debt which will eat up a third of my income for the next five years. The wages in Greece are also too low to have a car loan or a mortgage - let alone think about having a family. Prices are going up, taxes are going up but wages are staying the same and for many in the public sector especially, they threaten to go down. Because of the austerity measures planned for 2011, 2012, and beyond, it promises to be a horrid three-year period. So there is a lot of frustration and people are finding it hard to plan for the future. The EU bailout plan will hopefully do some good, but the view here is generally pessimistic. The only tangible solution is for everyone who can get out of this country to rush and do so. Greece is a wonderful place to visit, but I would not currently recommended living here on a permanent basis. VERONICA WALKER VADILLO, 31, STUDENT, ALCALA DE HENARES, SPAIN

Το Τέλος της Μεταπολίτευσης

Συντάκτης: Άγγελος Κ. 15/3/2010

Τις μέρες αυτές βιώνουμε, χωρίς αμφιβολία, τη μεγαλύτερη επίθεση στο βιοτικό επίπεδο που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι από την εποχή της μεταπολίτευσης. Για τους εργαζόμενους η επίθεση αυτή σηματοδοτεί το «τέλος της μεταπολίτευσης». Μετά τη μεταπολίτευση το 1974, οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους είχαν κατορθώσει να κερδίσουν δικαιώματα (όπως το δικαίωμα στο συνδικαλισμό) και έβλεπαν το βιοτικό τους επίπεδο να βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο τουλάχιστον μέχρι το «σταθεροποιητικό πρόγραμμα» Σημίτη του 1985. Αλλά ακόμα και αργότερα, με τη νεοφιλελεύθερη στροφή του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1990 και τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων οργανισμών, ποτέ η επίθεση στους εργαζόμενους δεν πήρε τη μορφή μιας άμεσης χιονοστιβάδας μέτρων που απειλούν όλα τα «κεκτημένα» των αγώνων της μεταπολίτευσης. Η πρώτη κυβέρνηση που επιχείρησε να εφαρμόσει με συνέπεια ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη (1990-1993), αποδείχθηκε απλά μια παρένθεση. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ, για δεύτερη φορά μετά τη μεταπολίτευση, προωθεί ανοικτά θατσερικού τύπου οικονομικά μέτρα.

Μελέτη της ομάδας Research on Money and Finance για την κρίση

Οι οικονομολόγοι της ομάδας ‘Ερευνα για το Χρήμα και τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα’ (Research on Money and Finance, RMF) της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών (SOAS) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, που συντονίζονται από τον καθ. Κώστα Λαπαβίτσα, δημοσιοποίησαν μελέτη για την τρέχουσα κρίση με τίτλο ‘Κρίση της Ευρωζώνης – Φτώχεια του Δυνατού, Πτώχευση του Αδύνατου’, (www.researchonmoneyandfinance.org). Μεταφρασμένη περίληψη της παρουσιάζεται πιο κάτω σε πρώτη δημοσίευση στην Ελλάδα.

Η παρούσα κρίση δημοσίου χρέους των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ιρλανδία) σχετίζεται με τα επίμονα γερμανικά πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών. Υπάρχουν δύο στρατηγικές εναλλακτικές λύσεις για τις χώρες της περιφέρειας. Η πρώτη είναι η μεταρρύθμιση της ευρωζώνης που θα περιλαμβάνει δημοσιονομική χαλάρωση, διεύρυνση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, εγγυημένο ελάχιστο μισθό, και ασφαλιστική κάλυψη της ανεργίας. Η δεύτερη είναι η έξοδος από την ευρωζώνη με υποτίμηση των εθνικών νομισμάτων και αναδιάρθρωση του χρέους. Θα απαιτηθεί εθνικοποίηση των τραπεζών, επέκταση του δημοσίου ελέγχου σε περιοχές-κλειδιά της οικονομίας, και υιοθέτηση βιομηχανικής πολιτικής. Η λύση αυτή προϋποθέτει δραστική μεταβολή κοινωνικών ισορροπιών υπέρ της εργασίας.

Η Ελληνική Τραγωδία και η Ευρωπαϊκή Κρίση, Made in Germany.

   ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ 19/3 ΣΤΙΣ 6 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ:  

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ

The Greek Tragedy and the European Crisis, Made in Germany

by Heiner Flassbeck *

Περίληψη στα Ελληνικά από CYNICAL

Το άρθρο αυτό επικεντρώνεται στην ανισορροπία του εξωτερικού εμπορίου μέσα και έξω από την Ε.Ε. σαν τον σημαντικότερο παράγοντα της ευρωπαϊκής κρίσης ελλειμμάτων.

Συγκεκριμένα, συγκρίνει τις αυξήσεις μισθών, παραγωγικότητας, κόστους εργασίας, μεταβολή εσωτερικής ζήτησης, ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία από το 2000 μέχρι σήμερα. Για την Ελλάδα οι αυξήσεις μισθών (labor compensation) κατ’ έτος ήταν στο 1.9%, λίγο παραπάνω από την παραγωγικότητα, ενώ το κόστος εργασίας (unit labor cost) ανέβαινε με ετήσιο ρυθμό γύρω στο 2.8%.

Στη Γερμανία αντίθετα οι αυξήσεις μισθών παρέμεναν στο 0.4%, αρκετά χαμηλότερες από την αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ η μεταβολή του κόστους μονάδος εργασίας μέσα στη δεκαετία ήταν σχεδόν μηδενική.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα προϊόν αν παραγόταν στην Ελλάδα θα κόστιζε 25% παραπάνω απ’ οτι αν παραγόταν στη Γερμανία. Αν αντί για Ελλάδα είχαμε Γαλλία η διαφορά θα ήταν 13%, ενώ για την Ιρλανδία θα ανερχόταν στο 23%.

Η Γερμανία είναι η μόνη μεγάλη χώρα της Ε.Ε που μπόρεσε να σταθεροποιήσει τη θέση της στη διεθνή αγορά την τρέχουσα δεκαετία, ενώ όλες οι άλλες έχασαν δραματικά.

θελω να κάνω ταραχή

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ?ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!

discount

ΕΞΑΛΛΟΥ ,ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ......Παρασκευή εχουμε
ραντεβού στο Συνταγμα! στις 6 μμ!
bloggers και ενεργοι πολίτες κατα των μέτρων της κυβέρνησης!

ΕΛΑΤΕ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΜΑΣΑΤΕ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ στις επικλήσεις για ''πατριωτική στάση''


δεν εχουμε την ιδια πατρίδα με τοκογλύφους,κλέφτες και τρωκτικά!

-Μας ειπαν ψέματα πολλά,κι ακομη μας λένε!
-ειμαστε με το ενα ποδι στο Διεθνες Νομισματικο Ταμείο!

-δεν θελουμε το παρόν και το μέλλον μας να το ρυθμίζουν χωρίς εμάς

-ειμαστε πολιτες,εργαζόμενοι,οχι ραγιάδες που σκύβουν μπροστά στον πολυχρονεμένο βεζύρη!

-δεν θελουμε τα αδικα φορολογικά μέτρα,την εκτίναξη της ανεργίας

-η ζωή συνεχίζεται αλλά θα ειναι απλά επιβίωση!



ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ ΘΑ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ YOU PAY YOUR CRISIS -

-ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ

ΣΦΥΡΙΧΤΡΕΣ,ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ,ΠΙΚΕΤΕΣ -

ΦΕΡΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ

ΕΛΑΤΕ TO KNOW US BETTER!!!!!!



ΣΥΝΘΗΜΑ =-ΚΡΙΣΗ -ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ=ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ

Οδηγούμαστε ταχύτατα προς το ΔΝΤ;

Του Δημήτρη Καζάκη

Δημοσιεύτηκε στο «Ποντίκι»

της 18^ης Μαρτίου 2010

Οι χώρες της Ευρωζώνης φαίνονται ανήμπορες να σηκώσουν το βάρος της αναπότρεπτης πτώχευσης της Ελλάδας και έτσι ανοίγει ο δρόμος προς το ΔΝΤ. Παράγοντες της διεθνούς τραπεζικής αγοράς κρίνουν ότι η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ θα γίνει αναπόφευκτη έως το φθινόπωρο. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι ηγέτες του Eurogroup τελικά θα συμφωνήσουν να «διευκολύνουν» την Ελλάδα να ξεπεράσει τον σκόπελο του Απριλίου, ο οποίος κοστολογείται, σύμφωνα με τον κ. Παπακωνσταντίνου, σε 40 δις ευρώ. Σε διαφορετική περίπτωση η προσφυγή στο ΔΝΤ θα έρθει πολύ πιο γρήγορα.  

Η συνάντηση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης έκλεισε με την ίδια δήλωση στήριξης της Ελλάδας, που έγινε και στις 16 Φεβρουαρίου. «Η Ελλάδα θα στηριχθεί αν χρειαστεί βοήθεια,» δήλωσε τη Δευτέρα ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Όμως η αλήθεια είναι άλλη. Για μια ακόμη φορά οι οξύτατες αντιθέσεις και η εσωτερική αστάθεια της ευρωζώνης εμπόδισαν κυρίως τη Γαλλία και τη Γερμανία να συμφωνήσουν σε συγκεκριμένο μηχανισμό παρέμβασης για την αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας. Φαίνεται ότι το αρχικό σχέδιο για την εφαρμογή των «συνταγών» του ΔΝΤ στην Ελλάδα υπό την άμεση κηδεμονία των οργάνων και των επιτρόπων της ευρωζώνης, αποδεικνύεται εξαιρετικά δαπανηρό και δύσκολο πριν καν μπει σε εφαρμογή.

Η Ελλάδα χρειάζεται όχι 20 αλλά 180 δισ. ευρώ

by Geokalp

15/3/2010

Η Ελλάδα χρειάζεται γενναία χρηματοδότηση -ή οποία θα πρέπει να κινηθεί στα επίπεδα των 180 κι όχι των 20 δισ. ευρώ- από τους Ευρωπαίους εταίρους της για να μειώσει επειγόντως το χρέος της αλλιώς βαδίζει ολοταχώς προς την καταστροφή, προειδοποιεί ο Σάιμον Τζόνσον, τέως επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και νυν καθηγητής στο περίφημο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).

Σε άρθρο του που υπογράφουν από κοινού με τον επίσης επιφανή οικονομολόγο, Πήτερ Μπουν, στο «μπλογκ» των New York Times, Economix, ο κ. Τζόνσον υποστηρίζει ότι το χρέος της Ελλάδας αποτελεί την απόλυτη «φούσκα» και καταγγέλλει την πολιτική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και την ηγεσία του ΔΝΤ ότι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με εγκληματική ανευθυνότητα και με βασική προτεραιότητα το «ξελάσπωμα» των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών.

Οι δυο «γκουρού» τονίζουν ότι το βάρος που έχει να σηκώσει η Ελλάδα στους ώμους της δεν έχει προηγούμενο. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν με βάση τα παρακάτω δεδομένα:

• Ως το τέλος του 2011 το χρέος της χώρας θα έχει ανέλθει περίπου στο 150% του ΑΕΠ.
• Σχεδόν το 80% αυτού του χρέους είναι στα χέρια ξένων, εκ των οποίων ένα μεγάλο ποσοστό είναι κάτοικοι της Γαλλίας και της Γερμανίας.
• Για κάθε 1 ποσοστιαία μονάδα αύξησης στο επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας, η χώρα θα πρέπει να πληρώνει στους ξένους πιστωτές της 1,2% του ΑΕΠ της.

Υπό αυτό το πρίσμα διερωτούνται: Τι θα γίνει αν το επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας φτάσει το 10%, ένα μέτριο ποσοστό για τη χώρα με την χειρότερη αναλογία εξωτερικού χρέους/ΑΕΠ στον κόσμο; Σε αυτήν την περίπτωση, λένε, η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει ετησίως στους πιστωτές της 12% του ΑΕΠ της, από τη στιγμή που θα επαναχρηματοδοτεί το σημερινό της χρέος δανειζόμενη με αυτά τα νέα επιτόκια (σχεδόν το ήμισυ του ελληνικού χρέους θα πρέπει να επαναχρηματοδοτηθεί με ένα επιτόκια μέσα σε 3 χρόνια).

Κρίση και Ελπίδα : Η δικιά τους και η δικιά μας

Noam Chomsky

chomsky.info, September/October 2009

Μετάφραση: Πράπας Δημήτρης 10/11/2009

Στο πρώτο μέρος του άρθρου αυτού ο Νόαμ Τσόμσκι αναφέρεται στην κρίση φτώχειας που είναι συνεχή φαινόμενο σε συγκεκριμένα μέρη του κόσμου. Η κρίση φτώχειας διερευνάται σε βάθος και αντιδιαμετρικά με την οικονομική κρίση που ταλανίζει τις αναπτυγμένες χώρες τα τελευταία χρόνια. Σαν βασικά παραδείγματα χρησιμοποιεί τις περιπτώσεις του Μπαγκλαντές και της Αϊτής. Και οι δύο χώρες, ενώ πριν την εισβολή των ευρωπαίων ευημερούσαν έχουν φτάσει σήμερα να είναι παγκόσμια σύμβολα φτώχειας και δυστυχίας.

’’ Θα ξεκινήσω με λίγα λόγια για τον τίτλο. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να κάνεις διαχωρισμούς όπως “εμείς και οι άλλοι” ή “δικό τους και δικό μας”. Και ενώ πιστεύω πως κανένας δε είναι απολύτως ικανός να μιλάει για “εμάς”, θα προσποιηθώ ότι είναι δυνατό και θα το επιχειρήσω.

Υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα με τον όρο κρίση. Για ποια από όλες μιλάμε? Υπάρχουν πολλαπλές κρίσεις, άρρηκτα συνυφασμένες μεταξύ τους, πράγμα που κάνει το διαχωρισμό τους σχεδόν αδύνατο. Αλλά όπως είπα και παραπάνω, θα προσποιηθώ ότι μπορούν να διαχωριστούν για λόγους απλότητας.

Ένας τρόπος να ξεκινήσουμε είναι το άρθρο του New York Review of Books της 11ης Ιουνίου. Η τίτλος στο εξώφυλλο γράφει “Πως να αντιμετωπίσουμε την Κρίση”. Το τεύχος φιλοξενεί σειρά από άρθρα ειδικών οι οποίοι καλούνται να δώσουν απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.

Για την Δύση ο όρος “κρίση” είναι ξεκάθαρος. Είναι η οικονομική κρίση που ξέσπασε τελευταία και επηρέασε σε μεγάλο ποσοστό όλες τις πλούσιες χώρες του πλανήτη. Γι' αυτό το λόγο θεωρείται από τους πάντες ότι είναι εξαιρετικής σημασίας. Αλλά ακόμη και για τις πλουσιότερες χώρες, αυτή δεν είναι η μόνη κρίση, αλλά ούτε και η πιο ισχυρή.

ο ακτιβισμος της Παρασκευής

NA MH ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

--ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ   19.3 ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
BLOGGERS ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΣΤΙΣ  6 ΜΜ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

[ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ]
http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/03/123_13.html

Η Έξοδος από την Κρίση Περνά Μέσα από την Έξοδο από την ΕΕ

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ | ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2010

Επιτέλους! Βρέθηκε ο ένοχος για την υπερχρεωμένη Ελλαδίτσα. Είναι οι κερδοσκόποι! Έλα όμως  που καπιταλισμός χωρίς κερδοσκόπους είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο, αφού η δουλειά τους είναι να βρίσκουν τους πιο αδύνατους κρίκους στο σύστημα και εκεί να χτυπάνε, εφόσον έτσι πραγματοποιούν τα πελώρια κέρδη τους. Όλη η λογοδιάρροια των τελευταίων εβδομάδων στα ΜΜΕ, στοχεύει στην συσκότιση και τον αποπροσανατολισμό για τα πραγματικά αίτια της πρώτης παγκοσμιοποιημένης οικονομικής κρίσης γενικά και της Ελληνικής κρίσης ειδικότερα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ανταλλάσσουν νηπιακού τύπου «επιχειρήματα» και μομφές, όπου απλά ο ένας τα ρίχνει όλα στον άλλο, αλλά για την ταμπακιέρα όμως ούτε κουβέντα.

Η οικονομική κρίση για την οποία καλούμαστε «να βάλουμε όλοι πλάτη» ―λες και «όλοι» φταίμε, από το μεροκαματιάρη, μέχρι τον εφοπλιστή― είναι απλά η απόρροια της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ και σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) η οποία ολοκλήρωσε την ενσωμάτωση της χώρας στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.

Και να ποια είναι τ’ αποτελέσματα:

Στον αγροτικό τομέα, το καρότο των αγροτικών επιδοτήσεων και το μαστίγιο των ποσοστώσεων στα αγροτικά προϊόντα έφερε τη συρρίκνωση του αριθμού αγροτών και τη διατροφική εξάρτηση της χώρας. Το 2006 το ποσοστό των αγροτών επί του ενεργού πληθυσμού ήταν 13% ενώ το 1981 ήταν 31%. Πάνω από τους μισούς αγρότες δηλαδή αναγκάστηκαν να στραφούν στις συνήθως αεριτζίδικες «υπηρεσίες». Επιπλέον σήμερα εξαρτιόμαστε από τις εισαγωγές τροφίμων, επειδή η ντόπια παραγωγή δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες. Πράγμα καθόλου τυχαίο, αφού στόχος της ΕΕ ήταν και είναι η καρατόμηση του αγροτικού τομέα και οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από «το περιβόλι της Ευρώπης», δηλαδή τις χώρες του τρίτου κόσμου (βαμβάκι από την Αίγυπτο, όσπρια από τη Μαδαγασκάρη κ.λπ.).