Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Λιτότητα από τον Νότο ώς τον Βορρά: (Πορτογαλία-Γερμανία)


ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ


 21-3-2010


ΛΙΤΟΤΗΤΑ στον Νότο, λιτότητα και στον Βορρά. Η εκτίναξη των ελλειμμάτων και η εμμονή της Κομισιόν για μείωση τους στο 3% του ΑΕΠ το αργότερο έως το 2014 αναγκάζει τις κυβερνήσεις να υιοθετούν συνεχώς περιοριστικά μέτρα.


Τα γερμανικά συνδικάτα διεκδικούν αυξήσεις αλλά αναγκάζονται να βάλουν και νερό στο κρασί τους.

Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ανακοίνωσε νέο τετραετές πρόγραμμα λιτότητας:
*«Παγώνει» τους μισθούς στον δημόσιο τομέα έως το 2013, εισπράττοντας αντιδράσεις από τα συνδικάτα, τα οποία ετοιμάζονται για νέες απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο υποστηρίζουν ότι έχουν απολέσει σε πραγματικούς όρους ήδη 7% του εισοδήματός τους την προηγούμενη δεκαετία.
*Δεν θα αντικατασταθεί το 50% των δημόσιων υπαλλήλων που θα συνταξιοδοτηθεί.
*Οι δημόσιες επενδύσεις θα μειωθούν στο 2,9% του ΑΕΠ το 2013 από 4,9% που ήταν το 2009. Η κυβέρνηση περιορίζει επίσης κατά 40% τις στρατιωτικές δαπάνες και ανέστειλε την κατασκευή τρένου υψηλής ταχύτητας που θα συνέδεε τη Λισαβόνα με το Πόρτο και την ισπανική πόλη Βίγκο.


Σε μια προσπάθεια να φανεί κοινωνικά δίκαιη, η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Σόκρατες ανακοίνωσε τη φορολόγηση με 50% των τραπεζικών μπόνους και την επιβολή φορολογικού συντελεστή 45% για όσους έχουν εισόδημα άνω των 150.000 ευρώ ετησίως. Ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής είναι σήμερα στο 42%.
Το πορτογαλικό έλλειμμα έφθασε πέρυσι στο 9,3% και η κυβέρνηση φιλοδοξεί να το μειώσει κατά μία μονάδα φέτος και στο 2,8% το 2013. Το δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί στο 85,4% του ΑΕΠ φέτος από 76,6% του ΑΕΠ πέρυσι. Ο υπουργός Οικονομικών Τεξέιρα ντος Σάντος προβλέπει το χρέος να φθάνει στο 90,1% του ΑΕΠ το 2012, πριν αρχίσει να μειώνεται. Η ανεργία ξεπερνάει το 10%. Τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις την επόμενη τετραετία θα ανέλθουν σε 6 δισ. ευρώ, 3,6% του ΑΕΠ.

«Ζορίζεται» και η Γερμανία
Προβλήματα αντιμετωπίζει και ο γερμανικός δημόσιος τομέας. Η κυριότερη συνδικαλιστική οργάνωση, πάντως, η Verdi, υπογράφει τελικά, έπειτα από σειρά προειδοποιητικών κινητοποιήσεων τον Φεβρουάριο, συλλογική σύμβαση για αυξήσεις μόλις 1,2% (με προβλεπόμενο πληθωρισμό 1,1%) για τα 2 εκατ. μέλη της, αντί του αρχικού αιτήματος για αυξήσεις 5%.
Ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα, το άλλοτε μαχητικό συνδικάτο μετάλλου IG Metall αναγκάστηκε να παραιτηθεί των αυξήσεων για το 2010, με αντάλλαγμα την υπόσχεση των εργοδοτών να μην προβούν σε απολύσεις.
Οι περιορισμένες αυξήσεις στον γερμανικό δημόσιο τομέα έρχονται σε μια στιγμή που το δημοσιονομικό έλλειμμα, με βάση τον νέο προϋπολογισμό που κατατέθηκε στο κοινοβούλιο, θα φθάσει στο ιστορικά υψηλό επίπεδο του 5,5%. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία θα δανειστεί φέτος 80 δισ. ευρώ.
Ο προϋπολογισμός για το 2010, είναι ύψους 319,2 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση αναμένεται να ανακοινώσει σύντομα νέα μέτρα λιτότητας, με σκοπό τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος, έχοντας ήδη προβεί σε περικοπή 2.500 θέσεων εργασίας στον τομέα της δημόσιας διοίκησης.

1 σχόλιο:

Lost In Translation είπε...

Σε ποιο ακριβώς σημείο πρέπει να φτάσουν τα πράγματα για να αντιδράσουμε ουσιαστικά; Η απορία μου απευθύνεται σε όλους αυτούς τους ευρωπα'ι'κούς λαούς που έχουν μείνει άναυδοι από τα μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις τους. Πιστεύω πως έπρεπε εδώ και 20 μέρες, εμείς τουλάχιστον, να έχουμε βγει και παραμείνει στους δρόμους, μήπως και αποτρέπαμε την ψήφιση των μέτρων τους. Από τη στιγμή που αυτό δεν έγινε μαζικά και αδελφωμένα όταν χρειαζόταν, αρχίζω να φοβάμαι πως είτε έχουμε τσιμπήσει σαν χάνοι την προπαγάνδα του "δεν γινόταν διαφορετικά" (οπότε είμαστε άξιοι της τύχης μας), είτε θα ξεσπάσει ξαφνικά όλη αυτή η οργή και δεν θα μαζεύεται από πουθενά! Και μ' αυτό το άρθρο μου έρχεται στο μυαλό το ερώτημα που έθεσε το You Pay Your Crisis σε παλαιότερο σχόλιο, σχετικά με τις χώρες του Νότου, και τότε είχα μάλλον αποτύχει να απαντήσω... Τώρα μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι, με τις κοινωνικές αδικίες που έχουν προκύψει με την εφαρμογή του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού στις αγορές παγκοσμίως, χρειαζόμαστε όλοι (σαν άτομα και σαν κοινωνίες) μια ξεγυρισμένη ψυχανάλυση! Το γοργόν και χάριν έχει!