Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Η Ελληνική Τραγωδία και η Ευρωπαϊκή Κρίση, Made in Germany.

   ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ 19/3 ΣΤΙΣ 6 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ:  

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ

The Greek Tragedy and the European Crisis, Made in Germany
by Heiner Flassbeck *

Περίληψη στα Ελληνικά από CYNICAL

Το άρθρο αυτό επικεντρώνεται στην ανισορροπία του εξωτερικού εμπορίου μέσα και έξω από την Ε.Ε. σαν τον σημαντικότερο παράγοντα της ευρωπαϊκής κρίσης ελλειμμάτων.

Συγκεκριμένα, συγκρίνει τις αυξήσεις μισθών, παραγωγικότητας, κόστους εργασίας, μεταβολή εσωτερικής ζήτησης, ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία από το 2000 μέχρι σήμερα. Για την Ελλάδα οι αυξήσεις μισθών (labor compensation) κατ’ έτος ήταν στο 1.9%, λίγο παραπάνω από την παραγωγικότητα, ενώ το κόστος εργασίας (unit labor cost) ανέβαινε με ετήσιο ρυθμό γύρω στο 2.8%.

Στη Γερμανία αντίθετα οι αυξήσεις μισθών παρέμεναν στο 0.4%, αρκετά χαμηλότερες από την αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ η μεταβολή του κόστους μονάδος εργασίας μέσα στη δεκαετία ήταν σχεδόν μηδενική.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα προϊόν αν παραγόταν στην Ελλάδα θα κόστιζε 25% παραπάνω απ’ οτι αν παραγόταν στη Γερμανία. Αν αντί για Ελλάδα είχαμε Γαλλία η διαφορά θα ήταν 13%, ενώ για την Ιρλανδία θα ανερχόταν στο 23%.

Η Γερμανία είναι η μόνη μεγάλη χώρα της Ε.Ε που μπόρεσε να σταθεροποιήσει τη θέση της στη διεθνή αγορά την τρέχουσα δεκαετία, ενώ όλες οι άλλες έχασαν δραματικά.


Η Ελληνική κυβέρνηση, συνεχίζει το άρθρο, σφάλλει αν πιστεύει ότι θα υπάρξει αποκλειστικά μια ελληνική λύση .Αν η Ευρώπη δεν συμφωνήσει σε μια συντονισμένη δράση για την εναρμόνιση των μισθών για δεκαετίες, για την εξισορρόπηση του εμπορίου της, τότε όλα τα επονομαζόμενα PIIGS θα πρέπει να επανεξετάσουν τη θέση τους μέσα στην ΟΝΕ. Καμιά χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει αν όλες οι επιχειρήσεις της μειονεκτούν ενώπιον ενός πολύ ισχυρού εμπορικού εταίρου.


Ολόκληρο το άρθρο στο πρωτότυπο

It is sad and surprising that among the deluge of comments and letters on Greece in the European papers in the last few weeks, not one has gotten the most crucial point about the crisis.  Most commentators treat Greece's domestic problems and those of other southern members of the European Monetary Union (EMU) as if they were totally unrelated to external trade within and outside EMU.  But even the few who mentioned the huge external imbalances inside EMU and their contribution to creating an unsustainable fiscal situation have not provided the basis for a proper judgment about misdoings and wrongdoers.  The budget deficits may be a big problem but it is the external imbalances that could lead to dissolution of the EMU if strong corrective action is not taken soon.  As long as important wrongdoers are able to hide behind the flawed mainstream theory of flexible labour markets, strong political action is not on the cards.
Greece's current account deficit already had reached nearly 15 per cent of GDP in 2007 and has come down slightly due to falling imports in the recession.  What has gone wrong?  Between 2000 and 2010, Greece's net exports were sluggish but domestic demand rose at a healthy 2.3 per cent according to EU Commission estimates.  Real compensation to labour increased at 1.9 per cent per employee annually, a little less than productivity.  Unit labour costs, the most important measure of international competitiveness between members of a currency union, advanced with a rate of 2.8 per cent per annum and reached a level of 130 in 2010 if 2000 is 100.

On the other hand, the biggest country in the Union, Germany, accumulated a huge current account surplus in the same period, culminating at 8 per cent in 2007.  What has gone right?  Between 2000 and 2010, Germany's net exports exploded but domestic demand stagnated with an insignificant annual increase of 0.2 per cent.  Stagnant real compensation -- at 0.4 per cent, its growth fell far behind productivity growth -- explains the sluggish domestic demand since the expected employment creation did not follow from wage restraint.  Unit labour costs in Germany rose only marginally in the decade, reaching a level of 105 in 2010.
This simply means that the production of a comparable good or service that was produced at the same cost in 2000 in all the member states of EMU and could be sold at the same price now costs 25 per cent more if it comes from Greece than if it is produced in Germany.  The difference is similar for Spain, Portugal and Italy, 13 per cent for France and 23 per cent for Ireland.  Now, some people like the President and the chief economist of the European Central Bank hold that the difference is not relevant as Germany had absolute disadvantages before the beginning of EMU, mainly due to the burden of the German unification.  However, logic says otherwise.  If your belt tightening only makes up for absolute disadvantages, you will not end up with absolute advantages.  But this exactly is the German case.  Germany is the only big country in Europe that was able to stabilize its global market share in the first decade of this century, whereas all the others lost dramatically.


That leads to the final line of German defense, namely that high unemployment has justified the German wage dumping and still does.  Wrong again, unemployment in Germany has fallen but it is still as high as in other countries as the domestic demand gap compensated the external demand overhang.  Moreover, countries seeking to repress wages for domestic reasons should not join currency unions if they are not able or willing to convince all the others to do the same.  Even worse, Germany has agreed to enter a currency union with an inflation target of close to 2 per cent and not an inflation ceiling of 2 per cent.  Given this target and the high correlation between unit labour costs and inflation, it was a clear violation of the common EMU inflation target by the German government to put enormous pressure on wage negotiations, which resulted in a unit labour cost growth of close to zero.


Greek officials are wrong if they believe that there will be a Greek solution inside the EMU and out of the slump.  If Germany continues with belt tightening, and there is every indication that it will, Greece would need to absolutely cut wages far beyond the public sector that is discussed now.  The result will be deflation and depression for Europe as a whole but no Phoenix rising from the ashes as long as correction of the overvaluation by devaluation is impossible.  But that's not only a Greek tragedy.  If Europe cannot agree on a concerted action with explicit decisions about wage adjustment paths for many years, indeed for decades, to rebalance its trade, all of the so-called PIIGS countries mentioned above will have to consider opting out of the EMU.  No country in the world can survive economically with all its companies facing huge absolute disadvantages against their most important trading partner.


Πηγή: Monthly Review





Heiner Flassbeck is Director of the Division on Globalization and Development Strategies at UNCTAD, Geneva.  He was Deputy Finance Minister of Germany at the start of the EMU.  This article is adapted from one published by International Development Economics Associates on 12 March 2010.  See, also, a nearly identical article he published in Le Monde, in which he writes: "Si l'Europe ne peut s'accorder sur une action concertée, en prenant des décisions claires sur l'évolution des salaires sur plusieurs années, voire des décennies, afin de rééquilibrer son commerce, alors tous les pays de l'Europe du Sud, dont la France, devront envisager de sortir de l'Union monétaire" (emphasis added, Heiner Flassbeck, "Avis de tempête sur l'Union monétaire européenne," 5 March 2010); and"'Unser Überschuss ist das Defizit der Partner': BZ-INTERVIEW mit Heiner Flassbec" (Badische Zeitung, 13 March 2010).

11 σχόλια:

Left Liberal Synthesis είπε...

Πολυ ωραία επιλογή,κυρίως για τον ανατομικό χαρακτήρα του άρθρου.
Στα πλαίσια της ελευθεριότητας του δικτύου,θα το "λινκάρουμε" (φιλόλογοι συγνώμη...)

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

ψιλά γράμματα,
και εμφανώς αλλοιωμένα...:

1. είναι γεγονός ότι η γερμανία έχει προσαρμόσει το κόστος της "επίσημης παραγωγής" της στις απαιτήσεις του διεθνούς εμπορίου...

Η επίσημη παραγωγή συμπεριλαμβάνει το 10-20% περίπου της συνολικής παραγωγής ενός εργοστασίου,δηλαδή το ΑΑΑ και το ΑΑ προιόν του οποίου εγγυάται την απρόσκοπτη και εύρυθμη
λειτουργεία.
Με το ανάλογο υψηλό κόστος/τιμή.

- Λογιστικά αυτό οδηγεί στη οικονομική αυτοκτονία όπως συμβαίνει με τις επιχειρήσεις στο υπόλοιπο της ΕΕ και του τρίτου κόσμου,δεν συμβαίνει όμως -

2.Είναι γεγονός ότι το παρεμπόριο/παραοικονομία που υπερκαλύπτει το 80% της Γερμανικής Οικονομίας δεν συμπεριλαμβάνεται
στις επίσημες στατιστικές οι οποίες μιλούν,ακόμη, για πληθυσμό 81,10101 εκ. την στιγμή που καθημερινά διαβιούν πάνω από 120.εκ
άτομα εντός των ορίων της BRD..:

α. το βερολίνο με 3,4 εκ πληθυσμό
και 1,.... εκ. άνεργους...
(κανονική εργασία)
έχει εκδόσει 3,2 εκ άδειες κυκλοφορίας αυτοκινήτων(2006).

β.η επιδοτούμενη ιδιωτική σύνταξη
Riester Rente αριθμεί 46.εκ συμβόλαια/συμφωνιτικά για ένα εργατικό δυναμικό που δεν ξεπερνάει στο σύνολό του τα 20 εκ.

γ.δεν υπαρχει κανένα προιόν της γερμανικής επικρατείας είτε στο ράφι,είτε στη βιτρίνα είτε στο παζάρι με την αξιολόγηση Α,
βασικά είναι όλα άνευ και εμπορεύονται από τρίτους και όχι
από τις εταιρείες παραγωγής...
(ας διαγράψουμε λοιπόν και την εγγύηση/Garantie αφού εισπράξουμε το τίμημα).

3.Ειναι γεγονός ότι στο κόστος παραγωγής εμφανίζεται μόνον ένα ελαχιστο μέρος του εργατικου κόστους αφού πάνω από το 50% του προσωπικού απασχολείται άνευ συμβολαίου ή με την επιδότηση του γερμανικού κράτους και εκτός αυτού ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής ανατίθεται σε "άγνωστους τρίτους" subünternehmer σαν αυτούς
του αποτελειώσαν την αττική οδό,το τράμ,αεροδρόμιο βενιζέλος για τους ολυμπιακούς αγώνες...

υγ. αλήθεια.., για ποιές αναλογίες/συγκρίσιες συζητάμε..?!?!?!?!?!

Left Liberal Synthesis είπε...

Φίλε bbimbo
Πολυ ενδιαφέροντα αυτα που αποκαλυπτεις,ιδίως ότι το παρεμπόριο/παραοικονομία που υπερκαλύπτει το 80% της Γερμανικής Οικονομίας!!!!!!!
Εχεις καποιο δεδομένο αναφορά για αυτό τον αριθμό,θα βηθούσες πολύ.
Χαιρετω

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

@LEFT LIBERAL SYNTHESIS,
πέρα από παραδείγματα όπως προανέφερα και τεχνικά δεδομένα όπως
- στην αυτόματη γραμμή βιομηχανικής παραγωγής την καλύτερη επίδοση την έχουν οι κορεάτες (βλ.Samsung) με ποσοστό 1 στα 25 -

ασφαλως και όχι..:-)

...στην ερώτηση μας όμως

- που βρίσκονται ή τι γίνεται με τα υπόλοιπα (1 στα 31-40 είναι η καλύτερη επίδοση των γερμανών)ελλατωματικά προιόντα/παράγωγα,μιάς και δεν εμφανίζονται ούτε στην ανακύκλωση
ούτε στα απόβλητα..???

όχι μόνον αρνούνται ν' απαντήσουν αλλά μας κλείνουν και την πόρτα κατάμουτρα..!

..και ανταποδίδω με την ερώτηση..:
ποιό είναι το ποσοστό των γερμανικών προιόντων/ανταλλακτικών
που πουλιούνται στη ελλάδα "από χέρι",χωρίς απόδειξη,στη μαύρη δηλαδή..???
(ισχύει για όλες τις ευρωπαικές χώρες,βαλκάνια και τουρκία)..;-)

cynical είπε...

Bimbo

επεσα απο τα συννεφα, παρεα με τον LLS!

Τι ειναι αυτα που λες;

Που τα βρισκει κανεις;

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

@cynical,
δεν θα με εξαναγκάσετε τώρα στα γεράματα,να κάνω διδακτορικό στη "συγκριτική στατιστική" και μάλιστα με τα δεδομένα του γερμανικου κράτους..:-))))))
Η Στατιστική υπηρεσία της Γερμανίας
εκδίδει κάθε χρόνο στοιχεία για πάνω από 80.000 θεματικές ενότητες...

Σας αναγράφω την ηλεκτρονική διεύθυνση,όπου μπορείτε να βρείτε όλα τα στοιχεία που σας ενδιαφέρουν
και να τα συγκρίνετε..:
α. μεταξύ τους
β. με προηγούμενες χρονιές
γ. με τα στοιχεία των κρατιδίων
(παρεκλήσεις μέχρι και 30%)
δ. με τα στοιχεία των οικονομικών υπηρεσιών του γερμανικού κράτους
(δεν συμπίπτουν)
ε. με τα στοιχεία των τραπεζών
(διαφέρουν παρασάγκας)
στ.με τα στοιχεία της ΕΕ και της ΕΚΤ(το χάος)

Statistisches Bundesamt Deutschland
www.destatis.de/

υγ. καλό κουράγιο

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

ουππς πάλι τυπογραφικό λάθος,σορρζ
παρασαγγας είναι το σωστό..!

You Pay Your Crisis είπε...

Δλδ,
θελεις να κανουμε εμεις διδακτορικο!

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

..αν δεν σας φτάνουν αυτά που έχετε γιατί όχι..:-))))

Κυριάκος είπε...

Πολύ καλό cynical, μπράβο που το τσίμπησες. Προτείνω την αρθρογραφία του Martin Wolf στους Financial Times στο ίδιο θέμα, τις ανισορροπίες του διακρατικού εμπορίου και τον κεντρικό ρόλο τους στην κρίση.

You Pay Your Crisis είπε...

κυριακο,

περα απο τα αρθρα που ζηταω να μου στελνουν,

λοιωνω και γω σολες στα διαφορα αριστερα περιοδικα μπας και εμφανιστει τιποτε.

Ο,τι τσιμπας και συ και νομιζεις οτι δενει, στελνε το λινκ εδω , να το ανεβαζουμε!

cynical