ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ 60% "ΚΟΥΡΕΜΑ" ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ
ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ
Σε απλές, πλην όμως, εξόχως διαφωτιστικές και διεισδυτικές διαπιστώσεις προβαίνει ο γνωστός αθρογράφος των Financial Times και του Spiegel, Wolfgang Munchau στο τελευταίο άρθρο του, στο Spiegel Online με τίτλο "Η κόλαση της διπλωματίας για την Ελλάδα".
Οι διαπιστώσεις του συστημικού αρθρογράφου που ακολουθούν μπορεί να μην έχουν δίαυλο επικοινωνίας με τις γνωστές θέσεις της iskra γιαδιαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους με έξοδο από το ευρώ και σύγκρουση με την ΕΕ σε σοσιαλιστική προοπτική. Όμως, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ξεσκεπάζουν όλη την εγχώρια αστική προπαγάνδα γύρω από το PSI, ενώ είναι, δυστυχώς, και "προωθημένες" σε σχέση με θέσεις που εκφράζουν ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς.
Σύμφωνα με τον W. Munchau, το PSI, με όποια μορφή και αν ολοκληρωθεί δεν πρόκειται να φέρει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, καθιστώντας απαραίτητο ένα νέο κούρεμα μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012.
Σύμφωνα με τον W. Munchau, δεν υπάρχει ούτε ένας επενδυτής, ο οποίος θα εμπιστευόταν την Ελλάδα με ένα χρέος της τάξης του 120% του ΑΕΠ, όσο δηλαδή θέλει να το πάει η τρόικα μέχρι το 2020. Το αργότερο, λοιπόν, μέχρι το φθινόπωρο του 2012 θα πρέπει να γίνει και νέα περικοπή του χρέους.
Γι' αυτό χρειάζεται μία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους η οποία να το μειώνει στο 60 ή 80% του ΑΕΠ, ήτοι ένα κούρεμα ύψους €185 - 225 δις ή αλλιώς σε ποσοστό 53% - 65% του συνόλου του δημοσίου χρέους.
Όπως σημειώνει ο W. Munchau, αυτό προϋποθέτει απώλειες τόσο για την ΕΚΤ όσο και τα ευρωπαϊκά κράτη (σσ δάνεια τρόικας), χωρίς όμως να αναφέρει κάτι για το ΔΝΤ... Η Γερμανία για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης θα αντιμετώπιζε απώλειες.
Ως γνωστόν, το PSI θα αφορά μόνο τους ιδιώτες ομολογιούχους (τράπεζες, hedge funds, ασφαλιστικά ταμεία κλπ).
Σύμφωνα με τον Munchau, η Ελλάδα βρίσκεται σε παγίδα χρέους: Ακόμα και αν τα χρέη μείνουν σταθερά, θα αυξάνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ, καθώς η οικονομία συρρικνώνεται. Η χώρα δεν μπορεί να αποφύγει μία αναγκαστική αναδιάρθρωση του χρέους.
Τώρα η ΕΕ και το ΔΝΤ ζητούν αναδιάρθρωση ύψους 70% στους ιδιώτες ομολογιούχους, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η επαρκής συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Άλλωστε για πολλούς ιδιώτες πιστωτές, είναι περισσότερο συμφέρουσα η πλήρης αδυναμία της Ελλάδας να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τους παρά η συμμετοχή στην ανταλλαγή των ομολόγων, καθώς ασφαλίσει τα ελληνικά ομόλογα που διαθέτουν με πολύπλοκα πιστωτικά προϊόντα (CDS κλπ).
Κανένα πρόβλημα στην ουσία δεν έχει επιλυθεί και οι διασώστες στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και τηνΑθήνα δεν έκαναν τον κόπο να μιλήσουν με αυτούς που αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα στη Βραζιλία, την Αργεντινή και την Χιλή.
Ο ίδιος ο Münchau υποστηρίζει ότι λαμβάνει ηλεκτρονική αλληλογραφία από Νοτιοαμερικάνους Υπουργούς Οικονομικών και κεντρικούς τραπεζίτες, οι οποίοι ρωτούν, γιατί η Ελλάδα επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος. Το μεγαλύτερο λάθος της Αργεντινής πριν από δέκα χρόνια ήταν η μπερδεμένη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών, η οποία τελικά επιτάχυνε την ολική κατάρρευση.
Τέλος, σύμφωνα με το Munchau θα έπρεπε να δοθούν περαιτέρω κεφάλαια στην Ελλάδα, προκειμένου να συνεχιστεί η παραμονή της στην Ευρωζώνη. Διαφορετικά η έξοδός της θα γινόταν πιθανότερη, ανεξαρτήτως της θέλησης της ΕΕ ή του αστικού πολιτικού κόσμου της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου