Υπενθυμίζω για να μην εκτίθεστε…Το άρθρο 37 το ζήτησε η τρόικα

Πηγή: Γ. Παπαιωάννου

Υπενθυμίζεται σε κάποιους φίλους blogger που τρέχουν να  “κοτσάρουν” την άποψη ότι η κυβέρνηση έβαλε μόνη της το άρθρο 37 καθώς -αυτό δεν υπήρχε στις επιστολές Παπανδρέου Βενιζελου- ότι το άρθρο 37 μπήκε με mail από την Τρόικα.

ΓΣΕΕ: Στο φως το επίμαχο email με το οποίο η Τρόικα ζήτησε την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ

Το περιεχόμενο της επιστολής που έστειλε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail) η τρόικα στο υπουργείο Εργασίας στις 2 Οκτωβρίου, λίγο πριν από τη συνάντησή της με τον Γ. Κουτρουμάνη, έδωσε την Δευτέρα στη δημοσιότητα, κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος.

Η τρόικα ζητεί την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τη μείωση και το πάγωμα του βασικού μισθού, μέχρις ότου αρχίσει η ανάπτυξη, καθώς και «άλλες χώρες με παρόμοιες συνθήκες μείωσαν τον κατώτερο μισθό για να βελτιώσουν τις προοπτικές της απασχόλησης».

Υποστηρίζει επίσης, ότι «ένας περαιτέρω λόγος για να μειωθούν οι μισθοί και να υπάρξει μια μετριοπαθής μισθολογική ανάπτυξη στον ιδιωτικό τομέα» είναι ότι με τον τρόπο αυτό «θα βοηθηθεί η απορρόφηση εργαζομένων που πρέπει να απελευθρωθούν από τον δημόσιο τομέα».



Στην επιστολή αναφέρονται και παρατηρήσεις της τρόικας οι οποίες συμπεριλήφθηκαν εν μέρει ή εξ ολοκλήρου στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.
Στο ζήτημα των κλαδικών συμβάσεων, η τρόικα ζητεί να «παγώσουν» για 3 έτη (να μην κηρύσσονται υποχρεωτικές από το υπουργείο Εργασίας και να μην επεκτείνονται ώστε να καλύψουν και τα μη μέλη). Το νομοσχέδιο προβλέπει «πάγωμα» της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων για 2 έτη.
Η πρόταση της τρόικας για τις επιχειρησιακές συμβάσεις περιλαμβάνεται αυτούσια στο νομοσχέδιο.
Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, οι διαπραγματεύσεις και οι συμφωνίες μπορούν στο εξής να γίνονται, όχι μόνο από σωματεία αλλά και Ενώσεις Προσώπων κάτω των 20 ατόμων με τη συμμετοχή των 2/3 των εργαζομένων.
Ακόμη, προτείνει στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους ώστε να «διασφαλίσει τη δίκαιη κατανομή του βάρους της κρίσης και των κερδών της ανάκαμψης».
«Εξίσου σημαντική», αναφέρεται στην επιστολή, «είναι η ανάγκη της επέκτασης των διαβουλεύσεων πέραν των κύριων διαπραγματευτών, των εθνικών και τομεακών συμβάσεων, τα συμφέροντα των οποίων πιθανά να τείνουν λιγότερο προς την προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων».