Η αυτονόητη, για μια αριστερή δύναμη, στάση απέναντι στις λαϊκές συνάξεις στις πλατείες ακολουθείται με συνέπεια από ελάχιστες μικρές αριστερές δυνάμεις.
Στο ένα άκρο υπάρχουν αριστερές, κυρίως ανένταχτες φωνές, οι οποίες άκριτα υιοθέτησαν την εναντίωση στα αριστερά κόμματα, στις αριστερές οργανώσεις και στα συνδικάτα γενικώς, ενός τμήματος των «αγανακτισμένων» της πλατείας, ανάγοντας το αυθόρμητο, ανοργάνωτο, αντιφατικό κίνημα διαμαρτυρίας στο άπαν της λαϊκής αντίστασης.
Στο ενδιάμεσο υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες χαιρέτισαν αυτές τις λαοσυνάξεις και κάλεσαν τον κόσμο τους να συμμετέχει σε αυτές, με τέτοιο όμως τρόπο που μάλλον άρμοζε σε συμμετοχή παιδιών σε παιδική χαρά, ή ενήλικων σε καλοκαιρινό περίπατο , ενώ ταυτόχρονα δεν διευκρίνιζαν αν θεωρούσαν αυτές τις κινητοποιήσεις επαρκείς για να ανατρέψουν το υπάρχον πολιτικό και οικονομικό σκηνικό σε μια φιλολαϊκή κατεύθυνση.
Υπήρχαν ακόμη δυνάμεις που αντιμετώπιζαν πιο επιφυλακτικά τις πλατείες, είτε θεωρώντας ότι η συμμετοχή ή όχι σε αυτές είναι δευτερεύον ζήτημα, αν όχι πλαστό δίλημμα, είτε συμμετέχοντας μεν, δίχως όμως καμιά ιδιαίτερη θέρμη και σαφώς ανοργάνωτα, δηλαδή μη έχοντας κάποιο συγκροτημένο σχέδιο παρέμβασης σε αυτό το κίνημα.
Στο άλλο άκρο υπήρξαν δυνάμεις οι οποίες αρχικά μεν θεώρησαν ότι οι συγκεντρώσεις των πλατειών ελέγχονται ως προς το περιεχόμενό τους από τα αστικά ΜΜΕ, αν δεν είναι κατασκεύασμα αυτών και άλλων «σκοτεινών» δυνάμεων, και στη συνέχεια μπροστά στο τεράστιο πλήθος που συγκεντρωνόταν, ναι μεν υποχρεώθηκαν να εκτιμήσουν ως θετική την παρουσία του, από την άλλη όμως το υποβάθμιζαν αντιπαραθέτοντάς το με το «ταξικό» απεργιακό κίνημα στους τόπους δουλειάς και με την αντιπαράθεση με το αφεντικό. Λες και τα δυο δεν μπορούν να συνυπάρχουν, λες και οι ίδιοι δεν πραγματοποιούν δικές τους συγκεντρώσεις στις πλατείες, λες και δεν υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να συμμετέχουν τόσο στις εκδηλώσεις των ξεπουλημένων εργατοπατέρων όσο και σ' εκείνες των κίβδηλων μετώπων, λες και οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι, οι «ελεύθεροι» επαγγελματίες, οι υπό προλεταριοποίηση μικρομεσαίοι... που δεν έχουν απέναντί τους το αφεντικό, ή όσοι δουλεύουν σε μικρές επιχειρήσεις όπου κυριαρχούν οι διαπροσωπικές σχέσεις, ή ακόμη όσοι υπό το βραχνά της απόλυσης και της ανεργίας δεν τολμούν να απεργήσουν, δεν θα έπρεπε να εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στα μέτρα που τους καταστρέφουν, λες τέλος και οι συγκεντρώσεις στην πλατεία μπρος στα χειμερινά ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης ή στην πλατεία της Βαστίλης ή ακόμη οι συγκεντρώσεις του λαού της Αθήνας στην Κατοχή... δεν ήταν επαναστατικές, διότι ήταν εκτός τόπου δουλειάς!
Οι ίδιες αυτές δυνάμεις αντί να εύχονται και κυρίως να συμβάλουν έτσι ώστε να φουντώσει και να αναπτυχθεί παραπέρα μέχρι το επίπεδο της επαναστατικής συνειδητοποίησης αυτό το κίνημα, περιμένουν με αγωνία να ξεφουσκώσει, σε μια λογική, απάλλαξόν με από το μαρτύριο τούτο.
Ετσι λοιπόν το μεγαλύτερο τμήμα της αριστεράς, για διάφορους λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλυθούν, δεν αντιμετωπίζει αυτές τις συγκεντρώσεις σαν αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ως ένα κοινωνικά πολύμορφο, αντιφατικό, αυθόρμητο κίνημα αγανάκτησης και αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης, δηλαδή ως ένα εν δυνάμει αριστερό κίνημα, το οποίο εκδηλώνεται με περισσότερη σαφήνεια ως τέτοιο στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος και στις περισσότερες επαρχιακές πλατείες, δεν το αντιμετωπίζει ως ένα κίνημα στο οποίο απαιτείται να παρέμβει οργανωμένα επιδιώκοντας να αναπτυχθεί, παράλληλα και αν είναι δυνατόν σε συνδυασμό με άλλες ανώτερες μορφές αντίστασης, σε μια μετωπική αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.
Αντί λοιπόν αυτά τα τμήματα της αριστεράς να βουτηχτούν στα βαθιά και δύσκολα νερά του ανεπαρκούς μεν, ελπιδοφόρου δε αυθόρμητου, και να επιδιώξουν με όλες τους τις δυνάμεις να το ανυψώσουν στο επίπεδο του συνειδητού, αφήνουν ουσιαστικά αυτό το κίνημα στο έλεός του.
Αυτό σημαίνει ότι το αφήνουν είτε να ξεφουσκώσει -αν δεν εύχονται κάτι τέτοιο- είτε να εκφυλιστεί σε συντηρητικές κατευθύνσεις, είτε ακόμη να λειτουργήσει εκτονωτικά και ακίνδυνα, είτε στην καλύτερη περίπτωση αν βρει δικούς του δρόμους και αρχίσει να ενοχλεί πιο έντονα το κατεστημένο, να συνθλιβεί, κάτι που επιχειρήθηκε μέσω του αστυνομικού προβοκατόρικου σχεδίου της Τετάρτης.
Και όλα αυτά ενώ οι αντικειμενικές συνθήκες που διαμορφώνει η ίδια η δομική κρίση του καπιταλισμού, είναι πιο ευνοϊκές από ποτέ, τόσο διότι διαμορφώνουν μια εντεινόμενη κοινωνική διπολικότητα προσεγγίζοντας την εργατική τάξη με ευρύτερα λαϊκά στρώματα, όσο και διότι διευκολύνουν ευρύτερες μάζες να συνειδητοποιήσουν τους πραγματικούς υπεύθυνους των δεινών τους, να αμφισβητήσουν την αστική αντιπροσωπευτική αστική δημοκρατία, να αναπτύξουν τη συλλογική δράση ενάντια στον κυρίαρχο ατομισμό -κάτι που ίσως είναι η πλέον θετική συμβολή των συνάξεων στις πλατείες- και τελικά να αναπτύξουν ένα μετωπικό, μαζικό, ανατρεπτικό κίνημα.
Αλλη μια χαμένη ευκαιρία, άλλο ένα λάθος. Πόσα διάολε θα απαιτηθούν ακόμη για να αλλάξει ρότα η αριστερά, για να ανταποκριθεί στο ύψος των περιστάσεων, για να παίξει το ρόλο που νοηματοδοτεί την ίδια της την ύπαρξη;
6 σχόλια:
Βρισκόμουνα στην πλατεία Συντάγματος και δίπλα μου βρισκόταν 2 του ΚΚΕ(το κατάλαβα από τα λόγια τους)ο μεγαλύτερος θυμωμένος με τον Γ.Ρούση(ανέφερε το όνομα του)γιατί έλεγε αυτά(φαντάζομαι )που γράφει τώρα.Ο γριζομάλης παρακολουθούσε την συνέλευση με τόσο κακό βλέμμα όπως ένας μπάτσος.Οι άνθρωποι του ΚΚΕ και δεν εννοώ τον απλό κόσμο που ψηφίζειΚΚΕ γιατί πιστεύει ότι αυτό το κόμμα εκπροσωπεί την εργατική τάξη,είναι από τους χειρότερους στην ελληνική κοινωνία,συντηρητικοί,με παρωπίδες και θα μπορούσα να γράψω πολλά κακά που θα έλεγα και για τους φασίστες.Εύχομαι να βρεθούν άνθρωποι που πιστεύουν ειλικρινά στην Αριστερά και να δημιουργηθεί καινούργιο κόμμα που θα περιλαμβάνει τις υγιείς και προοδευτικές δυνάμεις του κουμουνισμού και γενικώς της αριστεράς,γιατί το ΚΚΕ περιλαμβάνει πολλούς άρρωστους και αν ισχύει αυτό που άκουσα ότι η Παπαρήγα είπε ότι στο Σύνταγμα βρίσκονται οι βολεμένοι που χάνουν προνόμια ,ΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΚΕ.Δουλεύω σκληρά στον ιδιωτικό τομέα και τα βγάζω ίσα ισα και βρίσκομαι σχεδόν καθημερινά στο σύνταγμα και μιλάω με τον κόσμο,βολεμένοι είσαστε εσείς οι "υψηλόβαθμοι¨"του ΚΚΕ
Ανώνυμε,
«Ο γριζομάλης παρακολουθούσε την συνέλευση με τόσο κακό βλέμμα όπως ένας μπάτσος».
«Οι άνθρωποι του ΚΚΕ (…) είναι από τους χειρότερους στην ελληνική κοινωνία, συντηρητικοί, με παρωπίδες και θα μπορούσα να γράψω πολλά κακά που θα έλεγα και για τους φασίστες»
«το ΚΚΕ περιλαμβάνει πολλούς άρρωστους»
«ΑΪ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΚΕ»
Όλα τα παραπάνω είναι δικά σου λόγια. Πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι δηλαδή οι άνθρωποι του ΚΚΕ από εσένα; Πόσο;
symastev.Περιγράφω τι έγινε ,το κακό βλέμμα το ΕΙΔΑ.Δεν μιλάω για τον κουμουνισμό,αλλά για πολλούς από αυτούς που τον εκφράζουν.Για τον συντηρητισμό και τις παρωπίδες το έχετε αποδείξει τόσα χρόνια,αν θυμώνετε και δεν μπορείτε να κάνετε κριτική στον εαυτό σας πρώτα(αυτό που κάνετε τόσα χρόνια),αποδεικνύετε ότι όσοι σας κατηγορούν έχουν δίκιο.Με την στάση σας όλο αυτό τον καιρό αποδεικνύετε ότι δεν σας ενδιαφέρει ο λαός ,αλλά το κόμμα.Δυστυχώς αυτά τα γράφω με λύπη .Απαξιώνετε οι σημερινοί τους αγώνες των παλιών κουμουνιστών
Ανώνυμε,
1
Μιλάς πολύ αυθαίρετα και γενικά και μου φορτώνεις συλλογική ευθύνη («εσείς») κάτι που είναι φασιστικό. Εντάξει «εμείς» δεν μπορούμε να έχουμε καμία ψυχραιμία και να κάνουμε αυτοκριτική («εμείς» δηλαδή αυτοί που υποστηρίζουν στα βασικά το ΚΚΕ, διαφορετικά δεν ξέρεις τι λες)!
Εμείς από πού ξέρουμε ότι εσύ κάνεις αυτοκριτική, σε τι κάνεις αυτοκριτική, αν είσαι ψύχραιμος, αν μιλάς για όλα με διάλογο, αν έχεις κατανόηση, μπλα, μπλα, μπλα… από πότε και πως αποδεικνύεται; Μήπως αξιολογείς μόνος αυτά που λες ως πολύ σοφά και αυταπόδεικτα; Έχω ένα ολόκληρο μπλογκ με πολλά θέματα. Είναι δύσκολο να βρεις αφορισμούς και ύβρεις. Για να μην αυθαιρετείς άνοιξε λοιπόν και δες με προσοχή κάποια κείμενα στο: http://aristeripolitiki.blogspot.com/
Τέλος πάντων ούτε στοιχειώδη ευγένεια δεν είχες, όχι αυτοκριτική να κάνεις, αλλά να μαζέψεις τουλάχιστον τις βαριές κουβέντες που εκτόξευσες. Ζητάς τώρα και ρέστα! Με αναγκάζεις να ξαναρωτήσω: Πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι δηλαδή οι άνθρωποι του ΚΚΕ από εσένα; Πόσο;
Ανώνυμε,
2
Όσο για τον Γιώργο Ρούση, δεν βλέπω κανένα πρόβλημα με τις διαφορές μας. Ένας έξυπνος παρατηρητής όμως και όχι προκατειλημμένος, θα έβλεπε και κάποιες κοινές γραμμές με τον Γιώργο από διαφορετικές αφετηρίες όμως. Φυσικά εσύ δεν έχεις κανένα σκοπό να τις δεις. Για λοιπόν δες τι διαφορετικό λέει από μένα ο Γιώργος όταν ασκεί κριτική σε εκείνες τις εκφάνσεις της πλατείας περί αυθορμήτου, ή παιδικής χαράς; Τι διαφορετικό λέει από μένα στις τρεις πρώτες παραγράφους και στο ότι έπρεπε η Αριστερά να είναι στα γεγονότα; Απόλυτη η συμφωνία μας.
Όμως κοίτα και τη διαφορά: δεν δέχεται ότι η αστική τάξη έχει καπελώσει τη πλατεία με διάφορους μηχανισμούς με αποτέλεσμα να βάλει τις γνωστές απαγορεύσεις. Τη λέει ευκαιρία ως πλατεία-θεσμό όχι ως κόσμο. Ε, δεν έγινε και τίποτα να έχουμε και διαφορές. Εγώ πιστεύω απόλυτα ότι έχει άδικο και αυτός με λέει ευθυγραμμισμένο με το ΚΚΕ (διάλογοι που έγιναν αλλού). Εσύ πού παίζεις;;; στα υβρεολόγια;
Σημειώνω ότι παρακολουθώ σχεδόν περισσότερο και από φανατικούς τη πλατεία και αυτά που γράφω είναι αδύνατο να τα διαψεύσει κανείς.
Παρότι δεν είμαι νέος κομμουνιστής και έχω τους αγώνες που εννοείς ότι δεν τιμάμε, παρότι δεν είμαι ούτε ήμουν μέλος του ΚΚΕ, είμαι κομμουνιστής και μάλλον δεν έχεις καταλάβει πως όταν έχεις δίκαιο σε έναν σκοπό, μπορείς να κάνεις λάθη αλλά είναι διαφορετικής κλίμακας από εκείνους που σε πολεμούσαν.
Και με την ευκαιρία, εσύ που τόση κριτική κάνεις, ποια ήταν η θέση σου πχ για το Μάαστριχτ, την ΕΕ, το ευρώ, την ΟΝΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ (αλλα πλατείας κίνημα), τον Δεκέμβρη του ’08, την επερχόμενη καπιταλιστικά κρίση ή μήπως κορόιδευες το ΚΚΕ όταν πριν χρόνια την έλεγε;
Συμφωνούσες τότε (τι, διάολε δε μπορεί να είσαι πιτσιρίκι και να μη πρόλαβες τίποτα) συμφωνούσες ή διαφωνούσες με τις θέσεις ΚΚΕ σε αυτά; Και ποιος βγήκε αληθινός; Έλεγες τότε ότι έχει δίκαιο και κάποια μέρα θα τα βρούμε μπροστά μας ή έλεγες ότι το ΚΚΕ είναι πίσω από τον κόσμο και δεν ξέρει τι του γίνεται; Έλα μου ντε φέρε ντοκουμέντα να κριθείς όπως κρίνεις…
Εγώ έτυχε να ζήσω αυτά που σου λέω από το 1961 την τότε Κοινή Αγορά(ΕΟΚ) μέχρι σήμερα και ξέρω και τις θέσεις του ΚΚΕ και τις θέσεις των άλλων. Λες να ήσουν ποτέ με το ΚΚΕ σε κάτι; Δεν ξέρω αλλά δεν μου φαίνεται. Όμως όταν δεν είσαι με το ΚΚΕ πχ για τη ΟΝΕ τι είδους κριτική του κάνεις σήμερα για τις πλατείες; Και που ξέρεις ότι οι πλατείες σε λίγο καιρό δεν θα είναι ένας «Δεκέμβρης», (αποκηρυγμένος και από τον ΣΥΡΙΖΑ- δηλώσεις Τσίπρα) ή ενα Φόρουμ (ξεχασμένο σήμερα στα αζήτητα και ξεφτιλισμένο για το ρόλο του με τον Παναγόπουλο αρχηγό), μια ΟΝΕ (που τώρα θυμήθηκαν κάποιοι που τότε έβριζαν το… δογματικό ΚΚΕ που τάχα «δεν καταλάβαινε» την ΟΝΕ!!!)….; Ας έχουμε και λίγη μνήμη δεν πειράζει.
Εγώ έχω πολύ ξεκάθαρη θέση για τις πλατείες και δεν μπερδεύω τον κόσμο που διαμαρτύρεται με τους μηχανισμούς ποδηγέτησης τους οποίους πολεμώ σκληρά. Εσύ δεν θα καταλάβεις άραγε τι πολεμάνε οι κομμουνιστές εκει; Άκουσες πχ την Αλέκα να καταφέρεται κατά του κόσμου; Έστω αν αύριο δικαιωθεί θα το παραδεχτείς; (γιατί εγώ θα παραδεχτώ το λάθος μου αν αποδειχτεί ότι όλα στη πλατεία ήταν μια υπέροχη λαϊκή δημοκρατική ανακάλυψη νέων λαϊκών θεσμών).
Τέλος πάντων διάβασε πρώτα αυτά που γράφω και κάνε μετά κριτική στους κομμουνιστές που νομίζεις ότι δεν σκέφτονται.
symastev.Δεν ανήκα ποτέ σε κάποιο κόμμα.Δεν σου φόρτωσα καμμιά ευθύνη,απλά εξέφρασα την στεναχώρια μου και την απογοήτευση μου,όχι σ'εσένα(πόσο μάλλον αν δεν ανήκεις στο ΚΚΕ,δεν καταλαβαίνω γιατί το πήρες προσωπικά) αλλά στον κύριο του ΚΚΕ και για αυτά που άκουσα απο την Παπαρήγα για το Σύνταγμα-στο σύνταγμα βρίσκοντε όλοι οι πρώην βολεμένοι που τώρα χάνουν τα προνόμια τους-.Δεν παρακολουθώ όλες τις κινήσεις του ΚΚΕ,αλλά στις βασικές του θέσεις για την ΟΝΕ,ΕΕ συμφωνούσα.Το ΚΚΕ σε πολλά είχε δίκαιο αλλά με τον τρόπο που το εξέφραζε και το εκφράζει ,χάνει το δίκαιο του.Από πολλούς γίνεται ένα τσουβάλιασμα για τους ανθρώπους που βρίσκοντε στην πλατεία και αυτό με προσβάλει.Το κίνημα της πλατείας θα σταματήσει κάποια στιγμή,όπως όλα τα κινήματα,το θέμα είναι τι θα κερδιθεί τώρα,γιατί τώρα έχουμε όλοι ένα συγκεκριμένο σκοπό (χρειάζοντε όλοι για να κερδίσουμε τώρα)και πως θα εξελιχθεί σε αντικαπιταλιστική δράση.Πολλοί άνθρωποι είναι εναντίον του καπιταλισμού ,χωρίς να είναι κουμουνιστές.Το θέμα για μένα είναι το ΚΚΕ να αλλάξει τον τρόπο του.Εχω μπει κάποιες φορές στο μπλογκ σου,δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο,για να μπαίνω σε πολλά μπλόγκς.Τον Γ.Ρούση τον διαβάζω στην ελευθεροτυπία και συμφωνώ με αυτά που γράφει,δεν τον ξέρω προσωπικά όπως εσύ.Εγώ μιλάω σαν απλός πολίτης που δεν τα ξέρει όλα,έχει συναίσθηση ότι οι γνώσεις του είναι ελάχιστες .Ξέρω ότι αν χαθεί αυτός ο αγώνας τώρα θα χάσουμε όλοι.
Δημοσίευση σχολίου