«Πλήρως και ταχέως» τα 50 δισ.!

 ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ (14/2/2011)

του Γ. Δελαστίκ

Φαρσοκωμωδία αποδείχθηκε τελικά εκείνη η μεταμεσονύκτια, βραδυφλεγής «εξέγερση» της κυβέρνησης Παπανδρέου εναντίον των εκπροσώπων της τρόικας προ μηνός, οι οποίοι είχαν αποκαλύψει τη συμφωνία ιδιωτικοποιήσεων και εκποίησης δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ο δυστυχής κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε υποχρεωθεί τότε να βγει νυχτιάτικα, γύρω στη μία και τέταρτο, στο... «αντάρτικο» και να παριστάνει τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, δηλώνοντας αποφασιστικά ότι «τα όρια της αξιοπρέπειάς μας δεν τα διαπραγματευόμαστε με κανέναν» και χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτη» τη συμπεριφορά των εκπροσώπων της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ κατά τη συνέντευξη που είχαν δώσει στις 11 Φεβρουαρίου.

«Οι ηγέτες κρατών ή κυβερνήσεων της ευρωζώνης χαιρετίζουν ... τις ισχυρές δεσμεύσεις εκ μέρους της Ελλάδας ... να εκπληρώσει πλήρως και ταχέως το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και ανάπτυξης της ακίνητης περιουσίας των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει ανακοινώσει» τονίζεται επί λέξει στην απόφαση που έλαβαν οι «17» τη νύχτα της Παρασκευής προς Σάββατο στις Βρυξέλλες, με τη συμμετοχή και πλήρη συμφωνία φυσικά και του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γιώργου Παπανδρέου.

«Πλήρως και ταχέως» ανέλαβε ο πρωθυπουργός να υλοποιήσει το πρόγραμμα των 50 δισ. ευρώ αναφορικά με την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου και τις ιδιωτικοποιήσεις. Πού ακριβώς έγκειται η «απαράδεκτη» συμπεριφορά των εκπροσώπων της τρόικας, αφού τελικά αποδείχθηκε ότι έλεγαν την αλήθεια και μόνο την αλήθεια;

Σύμφωνα με τους ειδικούς μάλιστα η αξία όλων των μετοχών που έχει το Δημόσιο σε όλες τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες ανέρχεται μόλις σε 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ με σημερινές τιμές.

Ουσιαστικά λοιπόν ολόκληρο το πρόγραμμα των 50 δισ. για το οποίο δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός θα βγει - υποτίθεται - από την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου!

Οι επαΐοντες γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση παρά τα 110 δισ. ευρώ του Μνημονίου ήταν αδύνατον να βγάλει το 2012 χωρίς να χρειαστεί να δανειστεί είτε από τις αγορές είτε από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Πετυχαίνοντας την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 80 δισ. ευρώ της ΕΕ από τα 5 χρόνια (3 χρόνια περίοδος χάριτος και 2 χρόνια αποπληρωμής) στα 10 χρόνια (4,5 χρόνια περίοδος χάριτος και 5,5 χρόνια αποπληρωμής, κατά το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών), συμβαίνουν δύο πράγματα.

Πρώτον, η Ελλάδα γλιτώνει τη χρεοκοπία που παρά το Μνημόνιο ήταν σίγουρη το 2013 το αργότερο, καθώς θα ήταν φυσικά αδύνατον να βρει να πληρώσει από τα μέσα του 2013 ως τα μέσα του 2015 τα 110 δισ. ευρώ του Μνημονίου.

Με την επιμήκυνση, θα πρέπει να βρει τα κολοσσιαία αυτά ποσά από το 2015 ως το 2021, οπότε... έχει ο Θεός! Ετσι κι αλλιώς άλλες κυβερνήσεις θα βρίσκονται τότε στην εξουσία!

Δεύτερον, ο διπλασιασμός του συνολικού χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ διπλασιάζει φυσικά και τους τόκους του. Με την επιμήκυνση λοιπόν η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να πληρώσει διπλάσιους τόκους.

Επειδή όμως το επιτόκιο μειώθηκε κατά 1%, η χώρα θα πρέπει να πληρώσει περίπου 80%... περισσότερους τόκους από όσους θα πλήρωνε χωρίς την επιμήκυνση!

Συνιστά επομένως λαθροχειρία ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι... γλιτώνει 6 δισ. ευρώ από τους τόκους, πράγμα που δίνει την εντύπωση στον κόσμο ότι η χώρα θα πληρώσει 6 δισ. λιγότερα σε τόκους.

Το κυβερνητικό τέχνασμα έγκειται στην υπόθεση ότι αν έπαιρνε την επιμήκυνση χωρίς τη μείωση του επιτοκίου κατά 1%, τότε όντως θα πλήρωνε όχι 80% περισσότερους τόκους, αλλά 100% περισσότερους τόκους και έτσι προκύπτει η διαφορά των 6 δισ. ευρώ της υποτιθέμενης «εξοικονόμησης»!

Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν συνιστά όφελος για την κυβέρνηση η μείωση κατά 1% του επιτοκίου, αλλά το κέρδος από αυτό πρέπει να τίθεται στις πραγματικές του διαστάσεις και όχι παραπλανητικά.

ΔΕΣΜΕΥΣΗ
Νόμος του κράτους η αιώνια λιτότητα

Δεν πέρασε στη σύνοδο κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης η υποχρεωτική συνταγματική κατοχύρωση της λιτότητας σε όλα τα κράτη-μέλη. Νόμος όμως όλων των χωρών θα γίνει οπωσδήποτε. Οσο για τη χώρα μας, οι ηγέτες των «17» «χαιρετίζουν την ισχυρή δέσμευση από την Ελλάδα ... να εισαγάγει ένα αυστηρό και σταθερό δημοσιονομικό πλαίσιο με την ισχυρότατη δυνατή νομική βάση, την οποία θα αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση» τονίζεται στην απόφαση των Βρυξελλών. Σύντομα θα διαπιστώσουμε στην πράξη επομένως πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται ο Γ. Παπανδρέου την υλοποίηση της σχετικής «ισχυρής δέσμευσης» που ανέλαβε έναντι των ηγετών της ευρωζώνης.