Αρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα: Διάσωση ή καταδίκη;

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 28/12/2010

Tου Θεόφιλου Κορρέ*

Η ΑΝΚΟ Α.Ε. ιδρύθηκε το 1952 και από τότε εξελίχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες, αμιγώς ελληνικές, εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Με εμπορική έδρα στο κέντρο της Αθήνας και σύγχρονη εργοστασιακή μονάδα στο Καπανδρίτι, αποτέλεσε προμηθευτή για όλο τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κατασκευάζοντας αφενός και αντιπροσωπεύοντας αφετέρου προϊόντα μεγάλων οίκων του εξωτερικού στον χώρο των τηλεπικοινωνιών και σε ό,τι αφορά αυτόν τον σύνθετο προϊοντικό χώρο.

Διευθυνόμενη από την οικογένεια Δελακούρα η εταιρεία έφτασε στην ακμή της, στην τριετία 2001-2003, να απασχολεί 220 εργαζόμενους.

Η συνεργασία ανάμεσα στην εταιρεία και τους εργαζόμενους, καθώς και οι παροχές που απολάμβαναν, αποτελούσαν υπόδειγμα για τα ελληνικά δεδομένα. Το σωματείο των εργαζομένων, μην παραβλέποντας αυτή την σχέση, στάθηκε πάντα κριτικά απέναντι στις όποιες αποφάσεις της διοίκησης, διεκδικώντας το καλύτερο γι' αυτούς.

Σε φθίνουσα πορεία από το 2004 και μετά, φτάσαμε στις αρχές του 2009 με δυναμικό πλέον τους 180 εργαζόμενους (υπήρξαν μόνο αποχωρήσεις), οπότε και η οικονομική κρίση κυρίως επέβαλε στην εταιρεία την επιλογή της αίτησης υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικα (Ν3588/2007).

Με αυτή της την επιλογή η ΑΝΚΟ Α.Ε. θέλησε να κάνει χρήση των ευεργετικών διατάξεων του άρθρου 99 και ως ακόμη υγιής επιχείρηση (χωρίς παύσεις πληρωμών, χρέη προς το Δημόσιο κ.λπ.) να διεκδικήσει μέσω διαδικασίας συνδιαλλαγής την αναδιοργάνωσή της. που θα επέτρεπε τη συνέχιση της λειτουργίας της και τη διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας.

Στο διάστημα που η διαδικασία αυτή είναι σε εξέλιξη, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδοτεί (γνωμοδότηση 285/2009) ότι η εταιρεία ούσα σε διαδικασία συνδιαλλαγής δεν δικαιούται να λαμβάνει μέρος σε διαγωνισμούς του Δημοσίου. Παράλληλα οι τράπεζες, που έως και εκείνη τη στιγμή συνέχιζαν να χρηματοδοτούν την εταιρεία και με αφορμή τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου, διακόπτουν τη χορήγηση δανείων και εγγυητικών επιστολών δημιουργώντας προβλήματα και στις σχέσεις με την ιδιωτική αγορά.

Παρατηρείται λοιπόν το οξύμωρο από τη μια το κράτος μέσω νόμου να έχει την πρόθεση να βοηθήσει υγιείς εταιρείες σε αναδιοργάνωση με σκοπό την επιβίωση και από την άλλη κρατικός φορέας (Νομικό Συμβούλιο) με γνωμοδοτήσεις του να αντιτίθεται σε αυτή την προσπάθεια δημιουργώντας ένα ντόμινο καταστάσεων που οδηγεί σε επιχειρησιακή και κατά συνέπεια σε οικονομική ασφυξία.

Οι εργαζόμενοι, μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις και εμπιστευόμενοι το σωματείο τους, επέλεξαν τη στάση αναμονής.

Τους τελευταίους δεκαέξι μήνες, οπότε και υφίσταται η πιο πάνω αναφερόμενη κατάσταση, το δυναμικό της εταιρείας μετά από αποχωρήσεις και όχι απολύσεις ανέρχεται σε 110 εργαζόμενους, οι οποίοι είναι πίσω στις αποδοχές τους κατά ένα εξάμηνο.

Εκτός από την ΑΝΚΟ Α.Ε., σε αυτή τη διαδικασία εντάσσονται ή επιχειρούν να ενταχθούν (αγνοώντας ενδεχομένως τις συνέπειες) εκατοντάδες εταιρείες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα τα οποία έχει δημιουργήσει η συνεχώς αυξανόμενη κρίση και οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας μας.

Ως εκ τούτου είναι προφανές ότι το κοινωνικό πρόβλημα θα διογκωθεί ακόμη περισσότερο εντός του επόμενου έτους.

Δηλώνοντας ότι τα περιθώρια υπομονής μας έχουν πλέον στενέψει απελπιστικά, ζητάμε  από την κυβέρνηση να άρει αυτή την οξύμωρη αντιμετώπιση των υγιών εταιρειών και να συμβάλει έτσι στην προσπάθεια διατήρησης όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας.

* Ο Θεόφιλος Κορρές είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΑΝΚΟ Α.Ε.